ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಷಷ್ಠೋಽಧ್ಯಾಯಃಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಅಥ ಯದ್ಯುದಕ ಆತ್ಮಾನಂ ಪಶ್ಯೇತ್ತದಭಿಮಂತ್ರಯೇತ ಮಯಿ ತೇಜ ಇಂದ್ರಿಯಂ ಯಶೋ ದ್ರವಿಣಂ ಸುಕೃತಮಿತಿ ಶ್ರೀರ್ಹ ವಾ ಏಷಾ ಸ್ತ್ರೀಣಾಂ ಯನ್ಮಲೋದ್ವಾಸಾಸ್ತಸ್ಮಾನ್ಮಲೋದ್ವಾಸಸಂ ಯಶಸ್ವಿನೀಮಭಿಕ್ರಮ್ಯೋಪಮಂತ್ರಯೇತ ॥ ೬ ॥
ಅಥ ಯದಿ ಕದಾಚಿತ್ ಉದಕೇ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಆತ್ಮಚ್ಛಾಯಾಂ ಪಶ್ಯೇತ್ , ತತ್ರಾಪಿ ಅಭಿಮಂತ್ರಯೇತ ಅನೇನ ಮಂತ್ರೇಣ ‘ಮಯಿ ತೇಜಃ’ ಇತಿ । ಶ್ರೀರ್ಹ ವಾ ಏಷಾ ಪತ್ನೀ ಸ್ತ್ರೀಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯತ್ ಯಸ್ಮಾತ್ ಮಲೋದ್ವಾಸಾಃ ಉದ್ಗತಮಲವದ್ವಾಸಾಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಾಂ ಮಲೋದ್ವಾಸಸಂ ಯಶಸ್ವಿನೀಂ ಶ್ರೀಮತೀಮಭಿಕ್ರಮ್ಯ ಅಭಿಗತ್ಯ ಉಪಮಂತ್ರಯೇತ ಇದಮ್ — ಅದ್ಯ ಆವಾಭ್ಯಾಂ ಕಾರ್ಯಂ ಯತ್ಪುತ್ರೋತ್ಪಾದನಮಿತಿ, ತ್ರಿರಾತ್ರಾಂತೇ ಆಪ್ಲುತಾಮ್ ॥

ಅಯೋನೌ ರೇತಃಸ್ಖಲನೇ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಮುಕ್ತಂ ರೇತೋಯೋನಾವುದಕೇ ರೇತಃಸಿಚಶ್ಛಾಯಾದರ್ಶನೇ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಂ ದರ್ಶಯತಿ —

ಅಥೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ನಿಮಿತ್ತಾಂತರೇ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಾಂತರಪ್ರದರ್ಶನಪ್ರಕ್ರಮಾರ್ಥೋಽಥಶಬ್ದಃ । ಮಯಿ ತೇಜಃಪ್ರಭೃತಿ ದೇವಾಃ ಕಲ್ಪಯಂತ್ವಿತಿ ಮಂತ್ರಯೋಜನಾ ।

ಪ್ರಕೃತೇನ ರೇತಃಸಿಚಾ ಯಸ್ಯಾಂ ಪುತ್ರೋ ಜನಯಿತವ್ಯಸ್ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಸ್ತೌತಿ —

ಶ್ರೀರಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಕಥಂ ಸಾ ಯಶಸ್ವಿನೀ ನ ಹಿ ತಸ್ಯಾಃ ಖ್ಯಾತಿರಸ್ತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಯದಿತಿ ।

ರಜಸ್ವಲಾಭಿಗಮನಾದಿ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ —

ತ್ರಿರಾತ್ರೇತಿ ॥೬॥

ಜ್ಞಾಪಯೇದಾತ್ಮೀಯಂ ಪ್ರೇಮಾತಿರೇಕಮಿತಿ ಶೇಷಃ ।