బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
షష్ఠోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
అథ యద్యుదక ఆత్మానం పశ్యేత్తదభిమన్త్రయేత మయి తేజ ఇన్ద్రియం యశో ద్రవిణం సుకృతమితి శ్రీర్హ వా ఎషా స్త్రీణాం యన్మలోద్వాసాస్తస్మాన్మలోద్వాససం యశస్వినీమభిక్రమ్యోపమన్త్రయేత ॥ ౬ ॥
అథ యది కదాచిత్ ఉదకే ఆత్మానమ్ ఆత్మచ్ఛాయాం పశ్యేత్ , తత్రాపి అభిమన్త్రయేత అనేన మన్త్రేణ ‘మయి తేజః’ ఇతి । శ్రీర్హ వా ఎషా పత్నీ స్త్రీణాం మధ్యే యత్ యస్మాత్ మలోద్వాసాః ఉద్గతమలవద్వాసాః, తస్మాత్ తాం మలోద్వాససం యశస్వినీం శ్రీమతీమభిక్రమ్య అభిగత్య ఉపమన్త్రయేత ఇదమ్ — అద్య ఆవాభ్యాం కార్యం యత్పుత్రోత్పాదనమితి, త్రిరాత్రాన్తే ఆప్లుతామ్ ॥

అయోనౌ రేతఃస్ఖలనే ప్రాయశ్చిత్తముక్తం రేతోయోనావుదకే రేతఃసిచశ్ఛాయాదర్శనే ప్రాయశ్చిత్తం దర్శయతి —

అథేత్యాదినా ।

నిమిత్తాన్తరే ప్రాయశ్చిత్తాన్తరప్రదర్శనప్రక్రమార్థోఽథశబ్దః । మయి తేజఃప్రభృతి దేవాః కల్పయన్త్వితి మన్త్రయోజనా ।

ప్రకృతేన రేతఃసిచా యస్యాం పుత్రో జనయితవ్యస్తాం స్త్రియం స్తౌతి —

శ్రీరిత్యాదినా ।

కథం సా యశస్వినీ న హి తస్యాః ఖ్యాతిరస్తి తత్రాఽఽహ —

యదితి ।

రజస్వలాభిగమనాది ప్రతిషిద్ధమిత్యాశఙ్క్య విశినష్టి —

త్రిరాత్రేతి ॥౬॥

జ్ఞాపయేదాత్మీయం ప్రేమాతిరేకమితి శేషః ।