ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಷಷ್ಠೋಽಧ್ಯಾಯಃಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಜಾತೇಽಗ್ನಿಮುಪಸಮಾಧಾಯಾಂಕ ಆಧಾಯ ಕಂಸೇ ಪೃಷದಾಜ್ಯಂ ಸನ್ನೀಯ ಪೃಷದಾಜ್ಯಸ್ಯೋಪಘಾತಂ ಜುಹೋತ್ಯಸ್ಮಿನ್ಸಹಸ್ರಂ ಪುಷ್ಯಾಸಮೇಧಮಾನಃ ಸ್ವೇ ಗೃಹೇ । ಅಸ್ಯೋಪಸಂದ್ಯಾಂ ಮಾ ಚ್ಛೈತ್ಸೀತ್ಪ್ರಜಯಾ ಚ ಪಶುಭಿಶ್ಚ ಸ್ವಾಹಾ । ಮಯಿ ಪ್ರಾಣಾಂಸ್ತ್ವಯಿ ಮನಸಾ ಜುಹೋಮಿ ಸ್ವಾಹಾ । ಯತ್ಕರ್ಮಣಾತ್ಯರೀರಿಚಂ ಯದ್ವಾ ನ್ಯೂನಮಿಹಾಕರಮ್ । ಅಗ್ನಿಷ್ಟತ್ಸ್ವಿಷ್ಟಕೃದ್ವಿದ್ವಾನ್ಸ್ವಿಷ್ಟಂ ಸುಹುತಂ ಕರೋತು ನಃ ಸ್ವಾಹೇತಿ ॥ ೨೪ ॥
ಅಥ ಜಾತಕರ್ಮ । ಜಾತೇಽಗ್ನಿಮುಪಸಮಾಧಾಯ ಅಂಕೇ ಆಧಾಯ ಪುತ್ರಮ್ , ಕಂಸೇ ಪೃಷದಾಜ್ಯಂ ಸನ್ನೀಯ ಸಂಯೋಜ್ಯ ದಧಿಘೃತೇ, ಪೃಷದಾಜ್ಯಸ್ಯ ಉಪಘಾತಂ ಜುಹೋತಿ ‘ಅಸ್ಮಿನ್ಸಹಸ್ರಮ್’ ಇತ್ಯಾದ್ಯಾವಾಪಸ್ಥಾನೇ ॥

ಘೃತಮಿಶ್ರಂ ದಧಿ ಪೃಷದಾಜ್ಯಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಉಪಘಾತಮಿತ್ಯಾಭೀಷ್ಣ್ಯಂ ಪೌನಃಪುನ್ಯಂ ವಿವಕ್ಷಿತಮ್ । ಪೃಷದಾಜ್ಯಸ್ಯಾಲ್ಪಮಲ್ಪಮಾದಾಯ ಪುನಃ ಪುನರ್ಜುಹೋತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಸ್ಮಿನ್ಸ್ವೇ ಗೃಹೇ ಪುತ್ರರೂಪೇಣ ವರ್ಧಮಾನೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಸಹಸ್ರಂ ಪುಷ್ಯಾಸಮನೇಕಮನುಷ್ಯಪೋಷಕೋ ಭೂಯಾಸಮಸ್ಯ ಮತ್ಪುತ್ರಸ್ಯೋಪಸಂದ್ಯಾಂ ಸಂತತೀ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿಶ್ಚ ಸಹ ಶ್ರೀರ್ಮಾ ವಿಚ್ಛಿನ್ನಾ ಭೂಯಾದಿತ್ಯಾಹ —

ಅಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ।

ಮಯಿ ಪಿತರಿ ಯೇ ಪ್ರಾಣಾಃ ಸಂತಿ ತಾನ್ಪುತ್ರೇ ತ್ವಯಿ ಮನಸಾ ಸಮರ್ಪಯಾಮೀತ್ಯಾಹ —

ಮಯೀತಿ ।

ಅತ್ಯರೀಚಿಮಿತ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ ಕೃತವಾನಸ್ಮೀಹ ಕರ್ಮಣ್ಯಕರಮಕರವಂ ತತ್ಸರ್ವಂ ವಿದ್ವಾನಗ್ನಿಃ ಸ್ವಿಷ್ಟಂ ಕರೋತೀತಿ ಸ್ವಿಷ್ಟಕೃತ್ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಿಷ್ಟಮನಧಿಕಂ ಸುಹುತಮನ್ಯೂನಂ ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ಕರೋತ್ವಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥೨೪॥