బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
షష్ఠోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
జాతేఽగ్నిముపసమాధాయాఙ్క ఆధాయ కంసే పృషదాజ్యం సన్నీయ పృషదాజ్యస్యోపఘాతం జుహోత్యస్మిన్సహస్రం పుష్యాసమేధమానః స్వే గృహే । అస్యోపసన్ద్యాం మా చ్ఛైత్సీత్ప్రజయా చ పశుభిశ్చ స్వాహా । మయి ప్రాణాంస్త్వయి మనసా జుహోమి స్వాహా । యత్కర్మణాత్యరీరిచం యద్వా న్యూనమిహాకరమ్ । అగ్నిష్టత్స్విష్టకృద్విద్వాన్స్విష్టం సుహుతం కరోతు నః స్వాహేతి ॥ ౨౪ ॥
అథ జాతకర్మ । జాతేఽగ్నిముపసమాధాయ అఙ్కే ఆధాయ పుత్రమ్ , కంసే పృషదాజ్యం సన్నీయ సంయోజ్య దధిఘృతే, పృషదాజ్యస్య ఉపఘాతం జుహోతి ‘అస్మిన్సహస్రమ్’ ఇత్యాద్యావాపస్థానే ॥

ఘృతమిశ్రం దధి పృషదాజ్యమిత్యుచ్యతే । ఉపఘాతమిత్యాభీష్ణ్యం పౌనఃపున్యం వివక్షితమ్ । పృషదాజ్యస్యాల్పమల్పమాదాయ పునః పునర్జుహోతీత్యర్థః । అస్మిన్స్వే గృహే పుత్రరూపేణ వర్ధమానో మనుష్యాణాం సహస్రం పుష్యాసమనేకమనుష్యపోషకో భూయాసమస్య మత్పుత్రస్యోపసన్ద్యాం సన్తతీ ప్రజయా పశుభిశ్చ సహ శ్రీర్మా విచ్ఛిన్నా భూయాదిత్యాహ —

అస్మిన్నితి ।

మయి పితరి యే ప్రాణాః సన్తి తాన్పుత్రే త్వయి మనసా సమర్పయామీత్యాహ —

మయీతి ।

అత్యరీచిమిత్యతిరిక్తం కృతవానస్మీహ కర్మణ్యకరమకరవం తత్సర్వం విద్వానగ్నిః స్విష్టం కరోతీతి స్విష్టకృత్ భూత్వా స్విష్టమనధికం సుహుతమన్యూనం చాస్మాకం కరోత్విత్యర్థః ॥౨౪॥