अनन्तरमाध्यात्मिकप्राणदृष्ट्योद्गीथोपासनवचनादिति शेषः । किमिति देवताविषयमुद्गीथोपासनं प्रस्तूयते तत्राऽऽह –

अनेकधेति ।

प्राणरूपेणाऽऽदित्यादिरूपेण चोद्गीथस्योपास्यत्वाद्देवताविषयतदुपास्तिप्रस्तावो युक्त एवेत्यर्थः ।

आदित्यादिमतयश्चेत्यादिन्यायेन वाक्यार्थं कथयति –

आदित्यदृष्ट्येति ।

“तमादित्यमुद्गीथमुपासीत” इत्यादित्यशब्दस्योद्गीथशब्दस्य च सामानाधिकरण्यमयुक्तमुद्गीथशब्दस्य प्रकरणादक्षरवाचित्वादादित्यशब्दस्य च ज्योतिर्विषयत्वाद्भिन्नार्थयोश्च शब्दयोः सामानाधिकरण्यायोगादिति शङ्कते –

तमुद्गीथमितीति ।

आदित्ये यद्यपि नोद्गीथशब्दो रूढ्या वर्तितुमर्हति तथाऽपि गौण्या च तत्र तत्र वृत्तेः सामानाधिकरण्यसिद्धिरित्युत्तरमाह –

उच्यत इति ।

प्रजार्थमुद्गायतीत्येतदेव स्पष्टयति –

प्रजानामिति ।

अन्नोत्पत्त्यर्थमुद्गायतीति पूर्वेण सम्बन्धः ।

तदेव व्यतिरेकद्वारा साधयति –

न हीति ।

आदित्यस्यान्नार्थमागानमतःशब्दार्थः ।

न तस्योद्गातुरिव प्रत्यक्षमुद्गानमुपलब्धमित्याशङ्क्याऽऽह –

उद्गायतीवेति ।

उपमामेवोपपादयति –

यथेति ।

’अथाऽऽत्मनेऽन्नाद्यमागायेदि”तिश्रुत्यन्तरे यथाऽन्नार्थमुद्गाताऽऽगायतीत्यवगतं तथाऽऽदित्योऽपि प्रजानामन्नार्थमागायतीत्यर्थः ।

उद्गीथशब्दस्याऽऽदित्ये सम्भवं परामृश्य फलिर्तमाह –

अत इति ।

आदित्यदृष्ट्योद्गीथोपासनमुपपाद्य फलोक्तिं व्याचष्टे –

किञ्चेत्यादिना ।

एवंगुण तमस्तज्जभयनिवर्तकत्वगुणसहितमिति यावत् ॥ १ ॥