दहरविद्याप्रकरणे निर्विशेषं ब्रह्म उपास्यस्तुत्यर्थं प्रसङ्गादुक्तं तत्प्रकरणपरिसमाप्त्यर्थं प्रकृताया दहरविद्यायाः शेषभूतजपविधानार्थमारभते –
श्यामादिति ।
अत्यन्तदुरवगाह्यत्वाद्ध्यानहीनानामिति शेषः ।
कथं जीवतो ब्रह्मलोकप्राप्तिरित्याशङ्क्याऽऽह –
मनसेति ।
न तर्हि मुख्या तत्प्राप्तिरित्याशङ्क्याऽऽह –
शरीरेति ।
विपरीतपाठं हेतुत्वेनेति व्याचष्टे –
यस्मादिति ।
हेतुः प्रतिज्ञया योज्यते –
अत इति ।
दृष्टान्तमाकाङ्क्षापूर्वकमवतार्य व्याचष्टे –
कथमित्यादिना ।
शरीरस्य त्याज्यत्वे हेतुमाह –
सर्वानर्थेति ।
इतिशब्दो ध्यानसमाप्त्यर्थो दहरोऽस्मिन्नन्तराकाश इति ॥१॥