ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಅಥ ಅರ್ಜುನಸ್ಯ ಭಗವದುಕ್ತವಚನಾರ್ಥವಿವೇಕಾನವಧಾರಣನಿಮಿತ್ತಃ ಪ್ರಶ್ನಃ ಕಲ್ಪ್ಯೇತ, ತಥಾಪಿ ಭಗವತಾ ಪ್ರಶ್ನಾನುರೂಪಂ ಪ್ರತಿವಚನಂ ದೇಯಮ್ಮಯಾ ಬುದ್ಧಿಕರ್ಮಣೋಃ ಸಮುಚ್ಚಯ ಉಕ್ತಃ, ಕಿಮರ್ಥಮಿತ್ಥಂ ತ್ವಂ ಭ್ರಾಂತೋಽಸಿಇತಿ ತು ಪುನಃ ಪ್ರತಿವಚನಮನನುರೂಪಂ ಪೃಷ್ಟಾದನ್ಯದೇವ ದ್ವೇ ನಿಷ್ಠೇ ಮಯಾ ಪುರಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೩ । ೩) ಇತಿ ವಕ್ತುಂ ಯುಕ್ತಮ್
ಅಥ ಅರ್ಜುನಸ್ಯ ಭಗವದುಕ್ತವಚನಾರ್ಥವಿವೇಕಾನವಧಾರಣನಿಮಿತ್ತಃ ಪ್ರಶ್ನಃ ಕಲ್ಪ್ಯೇತ, ತಥಾಪಿ ಭಗವತಾ ಪ್ರಶ್ನಾನುರೂಪಂ ಪ್ರತಿವಚನಂ ದೇಯಮ್ಮಯಾ ಬುದ್ಧಿಕರ್ಮಣೋಃ ಸಮುಚ್ಚಯ ಉಕ್ತಃ, ಕಿಮರ್ಥಮಿತ್ಥಂ ತ್ವಂ ಭ್ರಾಂತೋಽಸಿಇತಿ ತು ಪುನಃ ಪ್ರತಿವಚನಮನನುರೂಪಂ ಪೃಷ್ಟಾದನ್ಯದೇವ ದ್ವೇ ನಿಷ್ಠೇ ಮಯಾ ಪುರಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೩ । ೩) ಇತಿ ವಕ್ತುಂ ಯುಕ್ತಮ್

ಸಮುಚ್ಚಯೇ ಭಗವತೋಕ್ತೇಽಪಿ ತದಜ್ಞಾನಾದರ್ಜುನಸ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೋಪಪತ್ತಿರಿತಿ ಶಂಕತೇ -

ಅಥೇತಿ ।

ಅಜ್ಞಾನನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಶ್ನಮಂಗೀಕೃತ್ಯಾಪಿ ಪ್ರತ್ಯಾಚಷ್ಟೇ -

ತಥಾಪೀತಿ ।

ಭಗವತೋ ಭ್ರಾಂತ್ಯಭಾವೇನ ಪೂರ್ವಾಪರಾನುಸಂಧಾನಸಂಭವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪ್ರಶ್ನಾನುರೂಪತ್ವಮೇವ ಪ್ರತಿವಚನಸ್ಯ ಪ್ರಕಟಯತಿ -

ಮಯೇತಿ ।

ವ್ಯಾವರ್ತ್ಯಮಂಶಮಾದರ್ಶಯತಿ -

ನ ತ್ವಿತಿ ।

ಪ್ರತಿವಚನಸ್ಯ ಪ್ರಶ್ನಾನನುರೂಪತ್ವಮೇವ ಸ್ಪಷ್ಟಯತಿ -

ಪೃಷ್ಟಾದಿತಿ ।