ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಶ್ರೀಭಗವಾನುವಾಚ
ಅಶೋಚ್ಯಾನನ್ವಶೋಚಸ್ತ್ವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾವಾದಾಂಶ್ಚ ಭಾಷಸೇ
ಗತಾಸೂನಗತಾಸೂಂಶ್ಚ ನಾನುಶೋಚಂತಿ ಪಂಡಿತಾಃ ॥ ೧೧ ॥
ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಶೋಚ್ಯಾ ಅಶೋಚ್ಯಾಃ ಭೀಷ್ಮದ್ರೋಣಾದಯಃ, ಸದ್ವೃತ್ತತ್ವಾತ್ ಪರಮಾರ್ಥಸ್ವರೂಪೇಣ ನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ , ತಾನ್ ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಅನ್ವಶೋಚಃ ಅನುಶೋಚಿತವಾನಸಿತೇ ಮ್ರಿಯಂತೇ ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ , ಅಹಂ ತೈರ್ವಿನಾಭೂತಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ರಾಜ್ಯಸುಖಾದಿನಾಇತಿತ್ವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾವಾದಾನ್ ಪ್ರಜ್ಞಾವತಾಂ ಬುದ್ಧಿಮತಾಂ ವಾದಾಂಶ್ಚ ವಚನಾನಿ ಭಾಷಸೇ | ತದೇತತ್ ಮೌಢ್ಯಂ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ವಿರುದ್ಧಮ್ ಆತ್ಮನಿ ದರ್ಶಯಸಿ ಉನ್ಮತ್ತ ಇವ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃಯಸ್ಮಾತ್ ಗತಾಸೂನ್ ಗತಪ್ರಾಣಾನ್ ಮೃತಾನ್ , ಅಗತಾಸೂನ್ ಅಗತಪ್ರಾಣಾನ್ ಜೀವತಶ್ಚ ಅನುಶೋಚಂತಿ ಪಂಡಿತಾಃ ಆತ್ಮಜ್ಞಾಃಪಂಡಾ ಆತ್ಮವಿಷಯಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಯೇಷಾಂ ತೇ ಹಿ ಪಂಡಿತಾಃ, ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ನಿರ್ವಿದ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತು ತಾನ್ ನಿತ್ಯಾನ್ ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಅನುಶೋಚಸಿ, ಅತೋ ಮೂಢೋಽಸಿ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ ॥ ೧೧ ॥
ಶ್ರೀಭಗವಾನುವಾಚ
ಅಶೋಚ್ಯಾನನ್ವಶೋಚಸ್ತ್ವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾವಾದಾಂಶ್ಚ ಭಾಷಸೇ
ಗತಾಸೂನಗತಾಸೂಂಶ್ಚ ನಾನುಶೋಚಂತಿ ಪಂಡಿತಾಃ ॥ ೧೧ ॥
ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಶೋಚ್ಯಾ ಅಶೋಚ್ಯಾಃ ಭೀಷ್ಮದ್ರೋಣಾದಯಃ, ಸದ್ವೃತ್ತತ್ವಾತ್ ಪರಮಾರ್ಥಸ್ವರೂಪೇಣ ನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ , ತಾನ್ ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಅನ್ವಶೋಚಃ ಅನುಶೋಚಿತವಾನಸಿತೇ ಮ್ರಿಯಂತೇ ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ , ಅಹಂ ತೈರ್ವಿನಾಭೂತಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ರಾಜ್ಯಸುಖಾದಿನಾಇತಿತ್ವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾವಾದಾನ್ ಪ್ರಜ್ಞಾವತಾಂ ಬುದ್ಧಿಮತಾಂ ವಾದಾಂಶ್ಚ ವಚನಾನಿ ಭಾಷಸೇ | ತದೇತತ್ ಮೌಢ್ಯಂ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ವಿರುದ್ಧಮ್ ಆತ್ಮನಿ ದರ್ಶಯಸಿ ಉನ್ಮತ್ತ ಇವ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃಯಸ್ಮಾತ್ ಗತಾಸೂನ್ ಗತಪ್ರಾಣಾನ್ ಮೃತಾನ್ , ಅಗತಾಸೂನ್ ಅಗತಪ್ರಾಣಾನ್ ಜೀವತಶ್ಚ ಅನುಶೋಚಂತಿ ಪಂಡಿತಾಃ ಆತ್ಮಜ್ಞಾಃಪಂಡಾ ಆತ್ಮವಿಷಯಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಯೇಷಾಂ ತೇ ಹಿ ಪಂಡಿತಾಃ, ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ನಿರ್ವಿದ್ಯ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೫ । ೧) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತು ತಾನ್ ನಿತ್ಯಾನ್ ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಅನುಶೋಚಸಿ, ಅತೋ ಮೂಢೋಽಸಿ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ ॥ ೧೧ ॥

ತದೇವ ವಚನಮುದಾಹರತಿ -

ಶ್ರೀಭಗವಾನಿತಿ ।

ಯಸ್ಯ ಅಜ್ಞಾನಂ ತಸ್ಯ ಭ್ರಮಃ, ಯಸ್ಯ ಭ್ರಮಸ್ತಸ್ಯ ಪದಾರ್ಥಪರಿಶೋಧನಪೂರ್ವಕಂ ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನಂ ವಾಕ್ಯಾದುದೇತೀತಿ ಜ್ಞಾನಾಧಿಕಾರಿಣಮಭಿಪ್ರೇತ್ಯಾಹ -

ಅಶೋಚ್ಯಾನಿತ್ಯಾದೀತಿ ।

ಯತ್ತು - ಕೈಶ್ಚಿತ್ , ‘ಆತ್ಮಾ ವಾ ಅರೇ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೨-೪-೫) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾತ್ಮಯಾಥಾತ್ಮ್ಯದರ್ಶನವಿಧಿವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮನೇನ ಶ್ಲೋಕೇನ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ ಸ್ವಯಂ ಹರಿರಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ , ತದಯುಕ್ತಮ್ । ಕೃತಿಯೋಗ್ಯತೈಕಾರ್ಥಸಮವೇತಶ್ರೇಯಃಸಾಧನತಾಯಾ ವಾ ಪರಾಭಿಮತನಿಯೋಗಸ್ಯ ವಾ ವಿಧ್ಯರ್ಥಸ್ಯ ಅತ್ರ ಅಪ್ರತೀಯಮಾನಸ್ಯ ಕಲ್ಪನಾಹೇತ್ವಭಾವಾತ್ । ನ ಚ ದರ್ಶನೇ ಪುರುಷತಂತ್ರತ್ವರಹಿತೇ ವಿಧೇಯಯಾಗಾದಿವಿಲಕ್ಷಣೇ ವಿಧಿರುಪಪದ್ಯತೇ । ಕೃತ್ಯಾಂತರ್ಭೂತಸ್ಯಾರ್ಹಾರ್ಥತ್ವಾತ್ । ತವ್ಯೋ ನ ವಿಧಿಮಧಿಕರೋತೀತ್ಯಭಿಪ್ರೇತ್ಯ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ -

ನ ಶೋಚ್ಯಾ ಇತಿ ।

ಕಥಂ ತೇಷಾಮಶೋಚ್ಯತ್ವಮಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಭೀಷ್ಮಾದಿಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾನಾಂ ವಾ ಶೋಚ್ಯತ್ವಮ್ , ತತ್ಪದಲಕ್ಷ್ಯಾಣಾಂ ವೇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯ, ಆದ್ಯಂ ದೂಷಯತಿ -

ಸದ್ವೃತ್ತತ್ವಾದಿತಿ ।

ಯೇ ಭೀಷ್ಮಾದಿಶಬ್ದೈರುಚ್ಯಂತೇ, ತೇ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತ್ಯುದೀರಿತಾವಿಗೀತಾಚಾರವತ್ತ್ವಾತ್ ನ ಶೋಚ್ಯತಾಮಶ್ನುವೀರನ್ನಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ದ್ವಿತೀಯಂ ಪ್ರತ್ಯಾಹ -

ಪರಮಾರ್ಥೇತಿ ।

ಅರಜತೇ ರಜತಬುದ್ಧಿವತ್ ಅಶೋಚ್ಯೇಷು ಶೋಚ್ಯಬುದ್ಧ್ಯಾ ಭ್ರಾಂತೋಽಸೀತ್ಯಾಹ -

ತಾನಿತಿ ।

ಅನುಶೋಚನಪ್ರಕಾರಮಭಿನಯನ್ ಭ್ರಾಂತಿಮೇವ ಪ್ರಕಟಯತಿ -

ತೇ ಮ್ರಿಯಂತ ಇತಿ ।

ಪುತ್ರಭಾರ್ಯಾದಿಪ್ರಯುಕ್ತಂ ಸುಖಮಾದಿಶಬ್ದೇನ ಗೃಹ್ಯತೇ । ಇತ್ಯನುಶೋಚಿತವಾನಸೀತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾಭಿಧಾಯಿತ್ವೇನಾಪಿ ಭ್ರಾಂತತ್ವಮರ್ಜುನಸ್ಯ ಸಾಧಯತಿ -

ಪ್ರಜ್ಞಾವತಾಮಿತಿ ।

ವಚನಾನಿ - ‘ಉತ್ಸನ್ನಕುಲಧರ್ಮಾಣಾಮ್’ (ಭ. ಭ. ಗೀ. ೧-೪೪) ಇತ್ಯಾದೀನಿ ।

ಕಿಮೇತಾವತಾ ಫಲಿತಮಿತಿ ತದಾಹ -

ತದೇತದಿತಿ ।

ತತ್ ಮೌಢ್ಯಂ - ಅಶೋಚ್ಯೇಷು ಶೋಚ್ಯದೃಷ್ಟಿತ್ವಮ್ । ಏತತ್ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ - ಬುದ್ಧಿಮತಾಂ ವಚನಭಾಷಿತ್ವಮಿತಿ ಯಾವತ್ ।

ಅರ್ಜುನಸ್ಯ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಭ್ರಾಂತಿಭಾಕ್ತ್ವೇ ನಿಮಿತ್ತಮಾತ್ಮಾಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯಾಹ -

ಯಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ನನು - ಸೂಕ್ಷ್ಮಬುದ್ಧಿಭಾಕ್ತ್ವಮೇವ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ನ ತ್ವಾತ್ಮಜ್ಞತ್ವಂ, ಹೇತ್ವಭಾವಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ತೇ ಹೀತಿ ।

ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ - ಪಂಡಿತಭಾವಮಾತ್ಮಜ್ಞಾನಂ, ನಿರ್ವಿದ್ಯ - ನಿಶ್ಚಯೇನ ಲಬ್ಧ್ವಾ, ‘ಬಾಲ್ಯೇನ ತಿಷ್ಠಾಸೇತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೩-೫-೧) ಇತಿ ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕಶ್ರುತಿಮುಕ್ತರ್ಥಾಮುದಾಹರತಿ -

ಪಾಂಡಿತ್ಯಮಿತಿ ।

ಯಥೋಕ್ತಪಾಂಡಿತ್ಯರಾಹಿತ್ಯಂ ಕಥಂ ಮಮಾವಗತಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಕಾರ್ಯದರ್ಶನಾದಿತ್ಯಾಹ -

ಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ಯಸ್ಮಾದಿತ್ಯಸ್ಯಾಪೇಕ್ಷಿತಂ ದರ್ಶಯತಿ -

ಅತ ಇತಿ

॥ ೧೧ ॥