उक्तमेव हेतुं भगवदनुमतिकथनेन स्फुटयति -

कर्मेति ।

इतश्च त्वया कर्तव्यं कर्मेत्याह -

शरीरेति ।

तन्नियत तस्याधिकृतस्येति सम्बन्धः ।

स्वर्गादिफले दर्शपूर्णमासादावधिकृतस्य तस्य तदपि नित्यं स्यादित्याशङ्क्य विशिनष्टि -

फलायेति ।

नित्यं - नियमेन कर्तव्यमित्यत्र हेतुमाह -

यत इति ।

हिशब्दोपात्तमुक्तमेव हेतुमनुवदति -

यस्मादिति ।

करणस्य अकरणाज्ज्यायस्त्वं प्रश्नपूर्वकं प्रकटयति -

कथमित्यादिना ।

सत्येव कर्मणि देहादिचेष्टाद्वारा शरीरं स्थातुं पारयति, तदभावे जीवनमेव दुर्लभं भवेदिति फलितमाह -

अत इति

॥ ८ ॥