ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಯೇ ಯಥಾ ಮಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ತಾಂಸ್ತಥೈವ ಭಜಾಮ್ಯಹಮ್
ಮಮ ವರ್ತ್ಮಾನುವರ್ತಂತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪಾರ್ಥ ಸರ್ವಶಃ ॥ ೧೧ ॥
ಯೇ ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಯೇನ ಪ್ರಯೋಜನೇನ ಯತ್ಫಲಾರ್ಥಿತಯಾ ಮಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ತಾನ್ ತಥೈವ ತತ್ಫಲದಾನೇನ ಭಜಾಮಿ ಅನುಗೃಹ್ಣಾಮಿ ಅಹಮ್ ಇತ್ಯೇತತ್ತೇಷಾಂ ಮೋಕ್ಷಂ ಪ್ರತಿ ಅನರ್ಥಿತ್ವಾತ್ ಹಿ ಏಕಸ್ಯ ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವಂ ಫಲಾರ್ಥಿತ್ವಂ ಯುಗಪತ್ ಸಂಭವತಿಅತಃ ಯೇ ಫಲಾರ್ಥಿನಃ ತಾನ್ ಫಲಪ್ರದಾನೇನ, ಯೇ ಯಥೋಕ್ತಕಾರಿಣಸ್ತು ಅಫಲಾರ್ಥಿನಃ ಮುಮುಕ್ಷವಶ್ಚ ತಾನ್ ಜ್ಞಾನಪ್ರದಾನೇನ, ಯೇ ಜ್ಞಾನಿನಃ ಸಂನ್ಯಾಸಿನಃ ಮುಮುಕ್ಷವಶ್ಚ ತಾನ್ ಮೋಕ್ಷಪ್ರದಾನೇನ, ತಥಾ ಆರ್ತಾನ್ ಆರ್ತಿಹರಣೇನ ಇತ್ಯೇವಂ ಯಥಾ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ಯೇ ತಾನ್ ತಥೈವ ಭಜಾಮಿ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ಪುನಃ ರಾಗದ್ವೇಷನಿಮಿತ್ತಂ ಮೋಹನಿಮಿತ್ತಂ ವಾ ಕಂಚಿತ್ ಭಜಾಮಿಸರ್ವಥಾಪಿ ಸರ್ವಾವಸ್ಥಸ್ಯ ಮಮ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವರ್ತ್ಮ ಮಾರ್ಗಮ್ ಅನುವರ್ತಂತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃಯತ್ಫಲಾರ್ಥಿತಯಾ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕರ್ಮಣಿ ಅಧಿಕೃತಾಃ ಯೇ ಪ್ರಯತಂತೇ ತೇ ಮನುಷ್ಯಾ ಅತ್ರ ಉಚ್ಯಂತೇಹೇ ಪಾರ್ಥ ಸರ್ವಶಃ ಸರ್ವಪ್ರಕಾರೈಃ ॥ ೧೧ ॥
ಯೇ ಯಥಾ ಮಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ತಾಂಸ್ತಥೈವ ಭಜಾಮ್ಯಹಮ್
ಮಮ ವರ್ತ್ಮಾನುವರ್ತಂತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪಾರ್ಥ ಸರ್ವಶಃ ॥ ೧೧ ॥
ಯೇ ಯಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಯೇನ ಪ್ರಯೋಜನೇನ ಯತ್ಫಲಾರ್ಥಿತಯಾ ಮಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ತಾನ್ ತಥೈವ ತತ್ಫಲದಾನೇನ ಭಜಾಮಿ ಅನುಗೃಹ್ಣಾಮಿ ಅಹಮ್ ಇತ್ಯೇತತ್ತೇಷಾಂ ಮೋಕ್ಷಂ ಪ್ರತಿ ಅನರ್ಥಿತ್ವಾತ್ ಹಿ ಏಕಸ್ಯ ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವಂ ಫಲಾರ್ಥಿತ್ವಂ ಯುಗಪತ್ ಸಂಭವತಿಅತಃ ಯೇ ಫಲಾರ್ಥಿನಃ ತಾನ್ ಫಲಪ್ರದಾನೇನ, ಯೇ ಯಥೋಕ್ತಕಾರಿಣಸ್ತು ಅಫಲಾರ್ಥಿನಃ ಮುಮುಕ್ಷವಶ್ಚ ತಾನ್ ಜ್ಞಾನಪ್ರದಾನೇನ, ಯೇ ಜ್ಞಾನಿನಃ ಸಂನ್ಯಾಸಿನಃ ಮುಮುಕ್ಷವಶ್ಚ ತಾನ್ ಮೋಕ್ಷಪ್ರದಾನೇನ, ತಥಾ ಆರ್ತಾನ್ ಆರ್ತಿಹರಣೇನ ಇತ್ಯೇವಂ ಯಥಾ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ಯೇ ತಾನ್ ತಥೈವ ಭಜಾಮಿ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ಪುನಃ ರಾಗದ್ವೇಷನಿಮಿತ್ತಂ ಮೋಹನಿಮಿತ್ತಂ ವಾ ಕಂಚಿತ್ ಭಜಾಮಿಸರ್ವಥಾಪಿ ಸರ್ವಾವಸ್ಥಸ್ಯ ಮಮ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವರ್ತ್ಮ ಮಾರ್ಗಮ್ ಅನುವರ್ತಂತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃಯತ್ಫಲಾರ್ಥಿತಯಾ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕರ್ಮಣಿ ಅಧಿಕೃತಾಃ ಯೇ ಪ್ರಯತಂತೇ ತೇ ಮನುಷ್ಯಾ ಅತ್ರ ಉಚ್ಯಂತೇಹೇ ಪಾರ್ಥ ಸರ್ವಶಃ ಸರ್ವಪ್ರಕಾರೈಃ ॥ ೧೧ ॥

ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮೀಶ್ವರಾನುಸಾರಿತ್ವೇಽಪಿ ಫಲಾಂತರಾರ್ಥಿನಾಂ ಕುತಸ್ತದನುಸಾರಿತ್ವಮ್ ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ‘ಫಲಮತ ಉಪಪತ್ತೇ’ (ಬ್ರ. ಸೂ. ೩-೨-೩೮) ಇತಿ ನ್ಯಾಯೇನ ತತ್ಫಲಸ್ಯೇಶ್ವರಾಯತ್ತತ್ವಾತ್ ತದನುವರ್ತಿತ್ವಮಾವಶ್ಯಕಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -

ಮಮೇತಿ ।

ಭಗವದ್ಭಜನಭಾಗಿನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಮೇವ ಕೈವಲ್ಯಮೇಕರೂಪಂ ಕಿಮಿತಿ ನಾನುಗೃಹ್ಯತೇ ? ತತ್ರಾಹ -

ತೇಷಾಮಿತಿ ।

ಅಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಾರ್ಥಿತ್ವಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾವೈಚಿತ್ರ್ಯಾದೇಕಸ್ಯೈವ ಕಿಂ ನ ಸ್ಯಾದ್ ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಪರ್ಯಾಯೇಣ ತದನುಪಪತ್ತಿಂ ಸಾಧಯತಿ -

ನಹೀತಿ ।

 ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಂ ಫಲಾರ್ಥಿನಾಂ ಚ ವಿಭಾಗೇ ಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ  ಅನುಗ್ರಹವಿಭಾಗಂ ಫಲಿತಮಾಹ -

ಅತ ಇತಿ ।

ಫಲಪ್ರದಾನೇನಾನುಗೃಹ್ಣಾಮೀತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ನಿತ್ಯನೈಮಿತ್ತಿಕಕರ್ಮಾನುಷ್ಠಾಯಿನಾಮೇವ ಫಲಾರ್ಥಿತ್ವಾಭಾವೇ ಸತಿ, ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವೇ ಕಥಂ ತೇಷ್ವನುಗ್ರಹಃ ಸ್ಯಾತ್ ? ಇತಿ ತತ್ರಾಹ -

ಯೇ ಯಥೋಕ್ತೇತಿ ।

ಜ್ಞಾನಪ್ರದಾನೇನ ಭಜಾಮೀತ್ಯುತ್ತರತ್ರ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಸಂತಿ ಕೇಚಿತ್ ತ್ಯಕ್ತಸರ್ವಕರ್ಮಾಣೋ ಜ್ಞಾನಿನೋ ಮೋಕ್ಷಮೇವಾಪೇಕ್ಷಮಾಣಾಃ, ತೇಷ್ವನುಗ್ರಹಪ್ರಕಾರಂ ಪ್ರಕಟಯತಿ -

ಯೇ ಜ್ಞಾನಿನ ಇತಿ ।

ಕೇಚಿದಾರ್ತಾಃ ಸಂತೋ ಜ್ಞಾನಾದಿಸಾಧನಾಂತರರಹಿತಾ ಭಗವಂತಮೇವಾರ್ತಿಮಪಹರ್ತುಮನುವರ್ತಂತೇ, ತೇಷು ಭಗವತೋಽನುಗ್ರಹವಿಶೇಷಂ ದರ್ಶಯತಿ-

ತಥೇತಿ ।

ಪೂರ್ವಾರ್ಧವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮುಪಸಂಹರತಿ -

ಇತ್ಯೇವಮಿತಿ ।

ಭಗವತೋಽನುಗ್ರಹೇ ನಿಮಿತ್ತಾಂತರಂ ನಿವಾರಯತಿ -

ನ ಪುನರಿತಿ ।

ಫಲಾರ್ಥಿತ್ವೇ ಮುಮುಕ್ಷುತ್ವೇ ಚ ಜಂತೂನಾಂ ಭಗವದನುಸರಣಮಾವಶ್ಯಕಮ್ ಇತ್ಯುತ್ತರಾರ್ಧಂ ವಿಭಜತೇ -

ಸರ್ವಥಾಽಪೀತಿ ।

ಸರ್ವಾವಸ್ಥತ್ವಂ - ತೇನ ತೇನಾತ್ಮನಾ ಪರಸ್ಯೈವೇಶ್ವರಸ್ಯಾವಸ್ಥಾನಮ್ ।

ಮಾರ್ಗಃ - ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಲಕ್ಷಣಃ । ಮನುಷ್ಯಗ್ರಹಣಾದ್ ಇತರೇಷಾಮೀಶ್ವರಮಾರ್ಗಾನುವರ್ತಿತ್ವಪರ್ಯುದಾಸಃ ಸ್ಯಾದ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ಯತ್ಫಲೇತಿ ।

ಸರ್ವಪ್ರಕಾರೈರ್ಮಮ ಮಾರ್ಗಮನುವರ್ತಂತ ಇತಿ ಪೂರ್ವೇಣ ಸಂಬಂಧಃ

॥ ೧೧ ॥