ಉಕ್ತಾನಾಂ ಯಜ್ಞಾನಾಂ ವೇದಮೂಲಕತ್ವೇನ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷಾನಿಬಂಧನತ್ವಂ ನಿರಸ್ಯತಿ -
ಏವಮಿತಿ ।
ಆತ್ಮವ್ಯಾಪಾರಸಾಧ್ಯತ್ವಮ್ ಉಕ್ತಕರ್ಮಣಾಮಾಶಂಕ್ಯ, ದೂಷಯತಿ -
ಕರ್ಮಜಾನಿತಿ ।
ಆತ್ಮನೋ ನಿರ್ವ್ಯಾಪಾರತ್ವಜ್ಞಾನೇ ಫಲಮಾಹ-
ಏವಮಿತಿ ।
ಕಥಂ ಯಥೋಕ್ತಾನಾಂ ಯಜ್ಞಾನಾಂ ವೇದಸ್ಯ ಮುಖೇ ವಿಸ್ತೀರ್ಣತ್ವಮ್ ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಆಹ -
ವೇದದ್ವಾರೇಣೇತಿ ।
ತೇನ ಅವಗಮ್ಯಮಾನತ್ವಮೇವ ಉದಾಹರತಿ - ತದ್ಯಥೇತಿ । ‘ಏತದ್ಧ ಸ್ಮ ವೈ ತತ್ಪೂರ್ವೇ ವಿದ್ವಾಂಸ ಆಹುಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪-೪-೨೨) ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ಅಧ್ಯಯನಾದ್ಯಾಕ್ಷಿಪ್ಯ, ಹೇತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಾಯಾಮುಕ್ತಂ -
ವಾಚಿ ಹೀತಿ ।
ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿಮದ್ವಿಷಯೇ ಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿಮದುಪಂಸಹಾರಃ ಅತ್ರ ವಿವಕ್ಷಿತಃ, ‘ಪ್ರಾಣೇ ವಾ ವಾಚಂ ಯೋ ಹ್ಯೇವ ಪ್ರಭವಃ ಸ ಏವಾಪ್ಯಯಃ’ (ಏೇ. ಆ. ೩-೨-೬) ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮ್ ಆದಿಶಬ್ದಾರ್ಥಃ ।
ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿಮತಾಂ ಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿಮತಾಂ ಚ ಅನ್ಯೋನ್ಯೋತ್ಪತ್ತಿಪ್ರಲಯತ್ವಾತ್ ತದಭಾವೇ ನಾಧ್ಯಯನಾದಿಸಿದ್ಧಿಃ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಆತ್ಮಜನ್ಯತ್ವಾಭಾವೇ ಹೇತುಮಾಹ -
ನಿರ್ವ್ಯಾಪಾರೋಹೀತಿ ।
ತಸ್ಯ ಚ ನಿರ್ವ್ಯಾಪಾರತ್ವಂ ಫಲವತ್ತ್ವಾತ್ ಜ್ಞಾತವ್ಯಮ್ , ಇತ್ಯಾಹ -
ಅತ ಇತಿ ।
ಏವಂ ಜ್ಞಾನಮೇವ ಜ್ಞಾಪಯನ್ ಉಕ್ತಂ ವ್ಯನಕ್ತಿ -
ನೇತ್ಯಾದಿನಾ
॥ ೩೨ ॥