‘ಮಯಿ ಸರ್ವಮಿದಂ ಪ್ರೋತಮ್ ’ [ಭ.ಗೀ.೭ - ೭] ಇತ್ಯಸ್ಯೈವ ಪರಿಮಾಣಾರ್ಥಂ ಪ್ರಕಾರಾಂತರಮ್ ಆಹ -

ಪುಣ್ಯ ಇತಿ ।

ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪುಣ್ಯಶಬ್ದಿತೋ ಯಃ ಸುರಭಿಗಂಧಃ, ಸೋಽಹಮಸ್ಮಿ, ಇತ್ಯತ್ರ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಂ ಕಥಯತಿ

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ।

ಕಥಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಗಂಧಸ್ಯ ಪುಣ್ಯತ್ವಮ್? ತತ್ರ ಆಹ-

ಪುಣ್ಯತ್ವಮಿತಿ ।

ಯತ್ತು ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಗಂಧಸ್ಯ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಂ ಪುಣ್ಯತ್ವಂ ದರ್ಶಿತಂ, ತತ್ ಅಬಾದಿಷು ರಸಾದೇರಪಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಪುಣ್ಯತ್ವಸ್ಯ ಉಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಪೃಥಿವ್ಯಾಮಿತಿ ।

ಪ್ರಥಮೋತ್ಪನ್ನಾಃ ಪಂಚಾಪಿ ಗುಣಾಃ ಪುಣ್ಯಾ ಏವ, ಸಿದ್ಧಾದಿಭಿರೇವ ಭೋಗ್ಯತ್ವಾತ್ , ಇತಿ ಭಾವಃ ।

ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಗಂಧಾದೀನಾಮ್ ಅಪುಣ್ಯತ್ವಪ್ರತಿಭಾನಮ್? ತತ್ರ ಆಹ -

ಅಪುಣ್ಯತ್ವಂ ತ್ವಿತಿ ।

ತದೇವ ಸ್ಫುಟಯತಿ -

ಸಂಸಾರಿಣಾಮಿತಿ ।

ಗಂಧಾದಯಃ ಸ್ವಕಾರ್ಯೈಃ ಭೂತೈಃ ಸಹ ಪರಿಣಮಮಾನಾಃ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಪಾಪಾದಿವಶಾತ್ ಅಪುಣ್ಯಾಃ ಸಂಪದ್ಯಂತೇ, ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯಚ್ಚ ಅಗ್ನೇಃ ತೇಜಃ, ತದ್ಭೂತೇ ಮಯಿ ಪ್ರೋತಃ ಅಗ್ನಿಃ, ಇತ್ಯಾಹ -

ತೇಜ ಇತಿ ।

ಜೀವನಭೂತೇ ಚ ಮಯಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರೋತಾನಿ ಇತ್ಯಾಹ -

ತಥೇತಿ ।

ಜೀವನಶಬ್ದಾರ್ಥಂ ಆಹ -

ಯೇನೇತಿ ।

ಅನ್ನರಸೇನ ಅಮೃತಾಖ್ಯೇನ, ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

‘ತಪಶ್ಚಾಸ್ಮಿ’ ಇತ್ಯಾದೇಃ ತಾತ್ಪರ್ಯಾರ್ಥಮ್ ಆಹ -

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ।

ಚಿತ್ತೈಕಾಗ್ರ್ಯಮ್ ಅನಾಶಕಾದಿ ವಾ ತಪಃ, ತದಾತ್ಮನಿ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರೋತಾಃ ತಪಸ್ವಿನಃ, ವಿಶೇಷಣಾಭಾವೇ ವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯ ವಸ್ತುನಃ ಅಭಾವಾತ್ , ಇತ್ಯರ್ಥಃ

॥ ೯ ॥