ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಅಂತಕಾಲೇ ಮಾಮೇವ ಸ್ಮರನ್ಮುಕ್ತ್ವಾ ಕಲೇಬರಮ್
ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಮದ್ಭಾವಂ ಯಾತಿ ನಾಸ್ತ್ಯತ್ರ ಸಂಶಯಃ ॥ ೫ ॥
ಅಂತಕಾಲೇ ಮರಣಕಾಲೇ ಮಾಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ವಿಷ್ಣುಂ ಸ್ಮರನ್ ಮುಕ್ತ್ವಾ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಕಲೇಬರಂ ಶರೀರಂ ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಗಚ್ಛತಿ, ಸಃ ಮದ್ಭಾವಂ ವೈಷ್ಣವಂ ತತ್ತ್ವಂ ಯಾತಿನಾಸ್ತಿ ವಿದ್ಯತೇ ಅತ್ರ ಅಸ್ಮಿನ್ ಅರ್ಥೇ ಸಂಶಯಃಯಾತಿ ವಾ ವಾ ಇತಿ ॥ ೫ ॥
ಅಂತಕಾಲೇ ಮಾಮೇವ ಸ್ಮರನ್ಮುಕ್ತ್ವಾ ಕಲೇಬರಮ್
ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಮದ್ಭಾವಂ ಯಾತಿ ನಾಸ್ತ್ಯತ್ರ ಸಂಶಯಃ ॥ ೫ ॥
ಅಂತಕಾಲೇ ಮರಣಕಾಲೇ ಮಾಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ವಿಷ್ಣುಂ ಸ್ಮರನ್ ಮುಕ್ತ್ವಾ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಕಲೇಬರಂ ಶರೀರಂ ಯಃ ಪ್ರಯಾತಿ ಗಚ್ಛತಿ, ಸಃ ಮದ್ಭಾವಂ ವೈಷ್ಣವಂ ತತ್ತ್ವಂ ಯಾತಿನಾಸ್ತಿ ವಿದ್ಯತೇ ಅತ್ರ ಅಸ್ಮಿನ್ ಅರ್ಥೇ ಸಂಶಯಃಯಾತಿ ವಾ ವಾ ಇತಿ ॥ ೫ ॥

ಯತ್ತು - ‘ಪ್ರಯಾಣಕಾಲೇ ಚ’ (ಭ. ಗೀ. ೮-೨) ಇತ್ಯಾದಿ - ಚೋದಿತಮ್ , ತತ್ರ ಆಹ -

ಅಂತಕಾಲೇ ಚೇತಿ ।

‘ಮಾಮೇವ’ ಇತಿ ಅವಧಾರಣೇೇನ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಾದಿವಿಶಿಷ್ಟತ್ವೇನ ಸ್ಮರಣಂ ವ್ಯಾವರ್ತ್ಯತೇ । ವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಮರಣೇ ಹಿ ಚಿತ್ತವಿಕ್ಷೇಪಾತ್ ನ ಪ್ರಧಾನಸ್ಮರಣಮಪಿ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಚ ಮರಣಕಾಲೇಕಾರ್ಯಕರಣಪಾರವಶ್ಯಾತ್ ಭಗವದನುಸ್ಮರಣಾಸಿದ್ಧಿಃ, ಸರ್ವದೈವ ನೈರಂತರ್ಯೇಣ ಆದರಧಿಯಾ ಭಗವತಿ ಸಮರ್ಪಿತಚೇತಸಃ ತತ್ಕಾಲೇಽಪಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಜಾತಮ್ ಅಗಣಯತೋ ಭಗವದನುಸಂಧಾನಸಿದ್ಧೇಃ । ಶರೀರೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಅಹಂಮಮಾಭಿಮಾನಾಭಾವಾತ್ , ಇತಿ ಯಾವತ್ ।

ಪ್ರಯಾತಿ ಇತ್ಯತ್ರಪ್ರಕೃತಶರೀರಮ್ ಅಪಾದಾನಮ್  ‘ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುುತಿಮ್ ಆಶ್ರಿತ್ಯ, ಆಹ-

ನಾಸ್ತೀತಿ ।

ವ್ಯಾಸೇಧ್ಯಂ ಸಂಶಯಮೇವ ಅಭಿನಯತಿ -

ಯಾತಿ ವೇತಿ

॥ ೫ ॥