ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಅಹಂ ಹಿ ಸರ್ವಯಜ್ಞಾನಾಂ
ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಭುರೇವ
ತು ಮಾಮಭಿಜಾನಂತಿ
ತತ್ತ್ವೇನಾತಶ್ಚ್ಯವಂತಿ ತೇ ॥ ೨೪ ॥
ಅಹಂ ಹಿ ಸರ್ವಯಜ್ಞಾನಾಂ ಶ್ರೌತಾನಾಂ ಸ್ಮಾರ್ತಾನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಯಜ್ಞಾನಾಂ ದೇವತಾತ್ಮತ್ವೇನ ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಭುಃ ಏವ ಮತ್ಸ್ವಾಮಿಕೋ ಹಿ ಯಜ್ಞಃ, ಅಧಿಯಜ್ಞೋಽಹಮೇವಾತ್ರ’ (ಭ. ಗೀ. ೮ । ೪) ಇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ತಥಾ ತು ಮಾಮ್ ಅಭಿಜಾನಂತಿ ತತ್ತ್ವೇನ ಯಥಾವತ್ಅತಶ್ಚ ಅವಿಧಿಪೂರ್ವಕಮ್ ಇಷ್ಟ್ವಾ ಯಾಗಫಲಾತ್ ಚ್ಯವಂತಿ ಪ್ರಚ್ಯವಂತೇ ತೇ ॥ ೨೪ ॥
ಅಹಂ ಹಿ ಸರ್ವಯಜ್ಞಾನಾಂ
ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಭುರೇವ
ತು ಮಾಮಭಿಜಾನಂತಿ
ತತ್ತ್ವೇನಾತಶ್ಚ್ಯವಂತಿ ತೇ ॥ ೨೪ ॥
ಅಹಂ ಹಿ ಸರ್ವಯಜ್ಞಾನಾಂ ಶ್ರೌತಾನಾಂ ಸ್ಮಾರ್ತಾನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಯಜ್ಞಾನಾಂ ದೇವತಾತ್ಮತ್ವೇನ ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಭುಃ ಏವ ಮತ್ಸ್ವಾಮಿಕೋ ಹಿ ಯಜ್ಞಃ, ಅಧಿಯಜ್ಞೋಽಹಮೇವಾತ್ರ’ (ಭ. ಗೀ. ೮ । ೪) ಇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ತಥಾ ತು ಮಾಮ್ ಅಭಿಜಾನಂತಿ ತತ್ತ್ವೇನ ಯಥಾವತ್ಅತಶ್ಚ ಅವಿಧಿಪೂರ್ವಕಮ್ ಇಷ್ಟ್ವಾ ಯಾಗಫಲಾತ್ ಚ್ಯವಂತಿ ಪ್ರಚ್ಯವಂತೇ ತೇ ॥ ೨೪ ॥

ಪ್ರಭುರೇವ ಚ ಇತ್ಯುಕ್ತಂ ವಿವೃಣೋತಿ -

ಮತ್ಸ್ವಾಮಿಕೋ ಹೀತಿ ।

ತತ್ರ ಪೂರ್ವಾಧ್ಯಾಯಗತವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಮಾಣಯತಿ -

ಅಧಿಯಜ್ಞೋಽಹಮಿತಿ ।

ತಥಾಪಿ ದೇವತಾಂತರಯಾಜಿನಾಂ ಯಜನಮ್ ಅವಿಧಿಪೂರ್ವಕಮ್ ಇತಿ ಕುತಸ್ಸಿದ್ಧಮ್ ? ತತ್ರ ಆಹ -

ತಥೇತಿ ।

ಮಮೈವ ಯಜ್ಞೇಷು ಭೋಕ್ತೃತ್ವೇ ಪ್ರಭುತ್ವೇ ಚ ಸತಿ, ಇತಿ ಯಾವತ್ ।

ತಯೋಃ ಭೋಕ್ತೃಪ್ರಭ್ವೋಃ ಭಾವಃ ತತ್ವಮ್ । ತೇನ - ಭೋಕ್ತೃತ್ವೇನ ಪ್ರಭುತ್ವೇನ ಚ, ಮಾಮ್ ಯಥಾವತ್ ಯತೋ ನ ಜಾನಂತಿ, ಅತೋ ಭೋಕ್ತೃತ್ವಾದಿನಾ ಮಮ ಅಜ್ಞಾನಾತ್ ಮಯ್ಯನರ್ಪಿತಕರ್ಮಾಣಃ ಚ್ಯವಂತೇ ಕರ್ಮಫಲಾತ್ ಇತ್ಯಾಹ -

ಅತಶ್ಚೇತಿ

॥ ೨೪ ॥