ಪುರುಷಃ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥೋ ಹಿ ಭುಂಕ್ತೇ ಪ್ರಕೃತಿಜಾನ್ಗುಣಾನ್ ।
ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗೋಽಸ್ಯ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ॥ ೨೧ ॥
ಪುರುಷಃ ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥಃ ಪ್ರಕೃತೌ ಅವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣಾಯಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣರೂಪೇಣ ಪರಿಣತಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತಃ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥಃ, ಪ್ರಕೃತಿಮಾತ್ಮತ್ವೇನ ಗತಃ ಇತ್ಯೇತತ್ , ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಭುಂಕ್ತೇ ಉಪಲಭತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಪ್ರಕೃತಿಜಾನ್ ಪ್ರಕೃತಿತಃ ಜಾತಾನ್ ಸುಖದುಃಖಮೋಹಾಕಾರಾಭಿವ್ಯಕ್ತಾನ್ ಗುಣಾನ್ ‘ಸುಖೀ, ದುಃಖೀ, ಮೂಢಃ, ಪಂಡಿತಃ ಅಹಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮ್ । ಸತ್ಯಾಮಪಿ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸುಖದುಃಖಮೋಹೇಷು ಗುಣೇಷು ಭುಜ್ಯಮಾನೇಷು ಯಃ ಸಂಗಃ ಆತ್ಮಭಾವಃ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಸಃ ಪ್ರಧಾನಂ ಕಾರಣಂ ಜನ್ಮನಃ, ‘ಸಃ ಯಥಾಕಾಮೋ ಭವತಿ ತತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೫) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಃ । ತದೇತತ್ ಆಹ — ಕಾರಣಂ ಹೇತುಃ ಗುಣಸಂಗಃ ಗುಣೇಷು ಸಂಗಃ ಅಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಭೋಕ್ತುಃ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು, ಸತ್ಯಶ್ಚ ಅಸತ್ಯಶ್ಚ ಯೋನಯಃ ಸದಸದ್ಯೋನಯಃ ತಾಸು ಸದಸದ್ಯೋನಿಷು ಜನ್ಮಾನಿ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಾನಿ, ತೇಷು ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ವಿಷಯಭೂತೇಷು ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗಃ । ಅಥವಾ, ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗಃ ಇತಿ ಸಂಸಾರಪದಮಧ್ಯಾಹಾರ್ಯಮ್ । ಸದ್ಯೋನಯಃ ದೇವಾದಿಯೋನಯಃ ; ಅಸದ್ಯೋನಯಃ ಪಶ್ವಾದಿಯೋನಯಃ । ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ಸದಸದ್ಯೋನಯಃ ಮನುಷ್ಯಯೋನಯೋಽಪಿ ಅವಿರುದ್ಧಾಃ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಾಃ ॥
ಪುರುಷಃ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥೋ ಹಿ ಭುಂಕ್ತೇ ಪ್ರಕೃತಿಜಾನ್ಗುಣಾನ್ ।
ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗೋಽಸ್ಯ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ॥ ೨೧ ॥
ಪುರುಷಃ ಭೋಕ್ತಾ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥಃ ಪ್ರಕೃತೌ ಅವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣಾಯಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣರೂಪೇಣ ಪರಿಣತಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತಃ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ಥಃ, ಪ್ರಕೃತಿಮಾತ್ಮತ್ವೇನ ಗತಃ ಇತ್ಯೇತತ್ , ಹಿ ಯಸ್ಮಾತ್ , ತಸ್ಮಾತ್ ಭುಂಕ್ತೇ ಉಪಲಭತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಪ್ರಕೃತಿಜಾನ್ ಪ್ರಕೃತಿತಃ ಜಾತಾನ್ ಸುಖದುಃಖಮೋಹಾಕಾರಾಭಿವ್ಯಕ್ತಾನ್ ಗುಣಾನ್ ‘ಸುಖೀ, ದುಃಖೀ, ಮೂಢಃ, ಪಂಡಿತಃ ಅಹಮ್’ ಇತ್ಯೇವಮ್ । ಸತ್ಯಾಮಪಿ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸುಖದುಃಖಮೋಹೇಷು ಗುಣೇಷು ಭುಜ್ಯಮಾನೇಷು ಯಃ ಸಂಗಃ ಆತ್ಮಭಾವಃ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಸಃ ಪ್ರಧಾನಂ ಕಾರಣಂ ಜನ್ಮನಃ, ‘ಸಃ ಯಥಾಕಾಮೋ ಭವತಿ ತತ್ಕ್ರತುರ್ಭವತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೫) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇಃ । ತದೇತತ್ ಆಹ — ಕಾರಣಂ ಹೇತುಃ ಗುಣಸಂಗಃ ಗುಣೇಷು ಸಂಗಃ ಅಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ಭೋಕ್ತುಃ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು, ಸತ್ಯಶ್ಚ ಅಸತ್ಯಶ್ಚ ಯೋನಯಃ ಸದಸದ್ಯೋನಯಃ ತಾಸು ಸದಸದ್ಯೋನಿಷು ಜನ್ಮಾನಿ ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಾನಿ, ತೇಷು ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ವಿಷಯಭೂತೇಷು ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗಃ । ಅಥವಾ, ಸದಸದ್ಯೋನಿಜನ್ಮಸು ಅಸ್ಯ ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಕಾರಣಂ ಗುಣಸಂಗಃ ಇತಿ ಸಂಸಾರಪದಮಧ್ಯಾಹಾರ್ಯಮ್ । ಸದ್ಯೋನಯಃ ದೇವಾದಿಯೋನಯಃ ; ಅಸದ್ಯೋನಯಃ ಪಶ್ವಾದಿಯೋನಯಃ । ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ ಸದಸದ್ಯೋನಯಃ ಮನುಷ್ಯಯೋನಯೋಽಪಿ ಅವಿರುದ್ಧಾಃ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಾಃ ॥