ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಏವಂ ವೇತ್ತಿ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಗುಣೈಃ ಸಹ
ಸರ್ವಥಾ ವರ್ತಮಾನೋಽಪಿ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇ ॥ ೨೩ ॥
ನನು, ಯದ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತ್ಯನಂತರಂ ಪುನರ್ಜನ್ಮಾಭಾವ ಉಕ್ತಃ, ತಥಾಪಿ ಪ್ರಾಕ್ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಉತ್ತರಕಾಲಭಾವಿನಾಂ , ಯಾನಿ ಅತಿಕ್ರಾಂತಾನೇಕಜನ್ಮಕೃತಾನಿ ತೇಷಾಂ , ಫಲಮದತ್ತ್ವಾ ನಾಶೋ ಯುಕ್ತ ಇತಿ, ಸ್ಯುಃ ತ್ರೀಣಿ ಜನ್ಮಾನಿ, ಕೃತವಿಪ್ರಣಾಶೋ ಹಿ ಯುಕ್ತ ಇತಿ, ಯಥಾ ಫಲೇ ಪ್ರವೃತ್ತಾನಾಮ್ ಆರಬ್ಧಜನ್ಮನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಕರ್ಮಣಾಂ ವಿಶೇಷಃ ಅವಗಮ್ಯತೇತಸ್ಮಾತ್ ತ್ರಿಪ್ರಕಾರಾಣ್ಯಪಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ತ್ರೀಣಿ ಜನ್ಮಾನಿ ಆರಭೇರನ್ ; ಸಂಹತಾನಿ ವಾ ಸರ್ವಾಣಿ ಏಕಂ ಜನ್ಮ ಆರಭೇರನ್ಅನ್ಯಥಾ ಕೃತವಿನಾಶೇ ಸತಿ ಸರ್ವತ್ರ ಅನಾಶ್ವಾಸಪ್ರಸಂಗಃ, ಶಾಸ್ತ್ರಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಸ್ಯಾತ್ಇತ್ಯತಃ ಇದಮಯುಕ್ತಮುಕ್ತಮ್ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ; ಕ್ಷೀಯಂತೇ ಚಾಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೯) ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ತಸ್ಯ ತಾವದೇವ ಚಿರಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ಇಷೀಕಾತೂಲವತ್ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಪ್ರದೂಯಂತೇ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೨೪ । ೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಶತೇಭ್ಯಃ ಉಕ್ತೋ ವಿದುಷಃ ಸರ್ವಕರ್ಮದಾಹಃಇಹಾಪಿ ಉಕ್ತಃ ಯಥೈಧಾಂಸಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಸರ್ವಕರ್ಮದಾಹಃ, ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಉಪಪತ್ತೇಶ್ಚಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕ್ಲೇಶಬೀಜನಿಮಿತ್ತಾನಿ ಹಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಜನ್ಮಾಂತರಾಂಕುರಮ್ ಆರಭಂತೇ ; ಇಹಾಪಿ ಸಾಹಂಕಾರಾಭಿಸಂಧೀನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಫಲಾರಂಭಕಾಣಿ, ಇತರಾಣಿಇತಿ ತತ್ರ ತತ್ರ ಭಗವತಾ ಉಕ್ತಮ್ಬೀಜಾನ್ಯಗ್ನ್ಯುಪದಗ್ಧಾನಿ ರೋಹಂತಿ ಯಥಾ ಪುನಃಜ್ಞಾನದಗ್ಧೈಸ್ತಥಾ ಕ್ಲೇಶೈರ್ನಾತ್ಮಾ ಸಂಪದ್ಯತೇ ಪುನಃ’ (ಮೋ. ೨೧೧ । ೧೭) ಇತಿ ಅಸ್ತು ತಾವತ್ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತ್ಯುತ್ತರಕಾಲಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಜ್ಞಾನೇನ ದಾಹಃ ಜ್ಞಾನಸಹಭಾವಿತ್ವಾತ್ ತು ಇಹ ಜನ್ಮನಿ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಅತೀತಜನ್ಮಕೃತಾನಾಂ ದಾಹಃ ಯುಕ್ತಃ ; ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ಜ್ಞಾನೋತ್ತರಕಾಲಭಾವಿನಾಮೇವ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಮ್ ಇತಿ ಚೇತ್ , ; ಸಂಕೋಚೇ ಕಾರಣಾನುಪಪತ್ತೇಃಯತ್ತು ಉಕ್ತಮ್ಯಥಾ ವರ್ತಮಾನಜನ್ಮಾರಂಭಕಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕ್ಷೀಯಂತೇ ಫಲದಾನಾಯ ಪ್ರವೃತ್ತಾನ್ಯೇವ ಸತ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನೇ, ತಥಾ ಅನಾರಬ್ಧಫಲಾನಾಮಪಿ ಕರ್ಮಣಾಂ ಕ್ಷಯೋ ಯುಕ್ತಃಇತಿ, ತತ್ ಅಸತ್ಕಥಮ್ ? ತೇಷಾಂ ಮುಕ್ತೇಷುವತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಾತ್ಯಥಾ ಪೂರ್ವಂ ಲಕ್ಷ್ಯವೇಧಾಯ ಮುಕ್ತಃ ಇಷುಃ ಧನುಷಃ ಲಕ್ಷ್ಯವೇಧೋತ್ತರಕಾಲಮಪಿ ಆರಬ್ಧವೇಗಕ್ಷಯಾತ್ ಪತನೇನೈವ ನಿವರ್ತತೇ, ಏವಂ ಶರೀರಾರಂಭಕಂ ಕರ್ಮ ಶರೀರಸ್ಥಿತಿಪ್ರಯೋಜನೇ ನಿವೃತ್ತೇಽಪಿ, ಸಂಸ್ಕಾರವೇಗಕ್ಷಯಾತ್ ಪೂರ್ವವತ್ ವರ್ತತೇ ಏವಯಥಾ ಏವ ಇಷುಃ ಪ್ರವೃತ್ತಿನಿಮಿತ್ತಾನಾರಬ್ಧವೇಗಸ್ತು ಅಮುಕ್ತೋ ಧನುಷಿ ಪ್ರಯುಕ್ತೋಽಪಿ ಉಪಸಂಹ್ರಿಯತೇ, ತಥಾ ಅನಾರಬ್ಧಫಲಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸ್ವಾಶ್ರಯಸ್ಥಾನ್ಯೇವ ಜ್ಞಾನೇನ ನಿರ್ಬೀಜೀಕ್ರಿಯಂತೇ ಇತಿ, ಪತಿತೇ ಅಸ್ಮಿನ್ ವಿದ್ವಚ್ಛರೀರೇ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ಯುಕ್ತಮೇವ ಉಕ್ತಮಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ॥ ೨೩ ॥
ಏವಂ ವೇತ್ತಿ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಗುಣೈಃ ಸಹ
ಸರ್ವಥಾ ವರ್ತಮಾನೋಽಪಿ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇ ॥ ೨೩ ॥
ನನು, ಯದ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತ್ಯನಂತರಂ ಪುನರ್ಜನ್ಮಾಭಾವ ಉಕ್ತಃ, ತಥಾಪಿ ಪ್ರಾಕ್ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಉತ್ತರಕಾಲಭಾವಿನಾಂ , ಯಾನಿ ಅತಿಕ್ರಾಂತಾನೇಕಜನ್ಮಕೃತಾನಿ ತೇಷಾಂ , ಫಲಮದತ್ತ್ವಾ ನಾಶೋ ಯುಕ್ತ ಇತಿ, ಸ್ಯುಃ ತ್ರೀಣಿ ಜನ್ಮಾನಿ, ಕೃತವಿಪ್ರಣಾಶೋ ಹಿ ಯುಕ್ತ ಇತಿ, ಯಥಾ ಫಲೇ ಪ್ರವೃತ್ತಾನಾಮ್ ಆರಬ್ಧಜನ್ಮನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಮ್ ಕರ್ಮಣಾಂ ವಿಶೇಷಃ ಅವಗಮ್ಯತೇತಸ್ಮಾತ್ ತ್ರಿಪ್ರಕಾರಾಣ್ಯಪಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ತ್ರೀಣಿ ಜನ್ಮಾನಿ ಆರಭೇರನ್ ; ಸಂಹತಾನಿ ವಾ ಸರ್ವಾಣಿ ಏಕಂ ಜನ್ಮ ಆರಭೇರನ್ಅನ್ಯಥಾ ಕೃತವಿನಾಶೇ ಸತಿ ಸರ್ವತ್ರ ಅನಾಶ್ವಾಸಪ್ರಸಂಗಃ, ಶಾಸ್ತ್ರಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಸ್ಯಾತ್ಇತ್ಯತಃ ಇದಮಯುಕ್ತಮುಕ್ತಮ್ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ; ಕ್ಷೀಯಂತೇ ಚಾಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೯) ಬ್ರಹ್ಮ ವೇದ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ (ಮು. ಉ. ೩ । ೨ । ೯) ತಸ್ಯ ತಾವದೇವ ಚಿರಮ್’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೧೪ । ೨) ಇಷೀಕಾತೂಲವತ್ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಪ್ರದೂಯಂತೇ’ (ಛಾ. ಉ. ೫ । ೨೪ । ೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಶತೇಭ್ಯಃ ಉಕ್ತೋ ವಿದುಷಃ ಸರ್ವಕರ್ಮದಾಹಃಇಹಾಪಿ ಉಕ್ತಃ ಯಥೈಧಾಂಸಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಸರ್ವಕರ್ಮದಾಹಃ, ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಉಪಪತ್ತೇಶ್ಚಅವಿದ್ಯಾಕಾಮಕ್ಲೇಶಬೀಜನಿಮಿತ್ತಾನಿ ಹಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಜನ್ಮಾಂತರಾಂಕುರಮ್ ಆರಭಂತೇ ; ಇಹಾಪಿ ಸಾಹಂಕಾರಾಭಿಸಂಧೀನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಫಲಾರಂಭಕಾಣಿ, ಇತರಾಣಿಇತಿ ತತ್ರ ತತ್ರ ಭಗವತಾ ಉಕ್ತಮ್ಬೀಜಾನ್ಯಗ್ನ್ಯುಪದಗ್ಧಾನಿ ರೋಹಂತಿ ಯಥಾ ಪುನಃಜ್ಞಾನದಗ್ಧೈಸ್ತಥಾ ಕ್ಲೇಶೈರ್ನಾತ್ಮಾ ಸಂಪದ್ಯತೇ ಪುನಃ’ (ಮೋ. ೨೧೧ । ೧೭) ಇತಿ ಅಸ್ತು ತಾವತ್ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತ್ಯುತ್ತರಕಾಲಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಜ್ಞಾನೇನ ದಾಹಃ ಜ್ಞಾನಸಹಭಾವಿತ್ವಾತ್ ತು ಇಹ ಜನ್ಮನಿ ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಕ್ ಕೃತಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಅತೀತಜನ್ಮಕೃತಾನಾಂ ದಾಹಃ ಯುಕ್ತಃ ; ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೩೭) ಇತಿ ವಿಶೇಷಣಾತ್ಜ್ಞಾನೋತ್ತರಕಾಲಭಾವಿನಾಮೇವ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಮ್ ಇತಿ ಚೇತ್ , ; ಸಂಕೋಚೇ ಕಾರಣಾನುಪಪತ್ತೇಃಯತ್ತು ಉಕ್ತಮ್ಯಥಾ ವರ್ತಮಾನಜನ್ಮಾರಂಭಕಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಕ್ಷೀಯಂತೇ ಫಲದಾನಾಯ ಪ್ರವೃತ್ತಾನ್ಯೇವ ಸತ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನೇ, ತಥಾ ಅನಾರಬ್ಧಫಲಾನಾಮಪಿ ಕರ್ಮಣಾಂ ಕ್ಷಯೋ ಯುಕ್ತಃಇತಿ, ತತ್ ಅಸತ್ಕಥಮ್ ? ತೇಷಾಂ ಮುಕ್ತೇಷುವತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಾತ್ಯಥಾ ಪೂರ್ವಂ ಲಕ್ಷ್ಯವೇಧಾಯ ಮುಕ್ತಃ ಇಷುಃ ಧನುಷಃ ಲಕ್ಷ್ಯವೇಧೋತ್ತರಕಾಲಮಪಿ ಆರಬ್ಧವೇಗಕ್ಷಯಾತ್ ಪತನೇನೈವ ನಿವರ್ತತೇ, ಏವಂ ಶರೀರಾರಂಭಕಂ ಕರ್ಮ ಶರೀರಸ್ಥಿತಿಪ್ರಯೋಜನೇ ನಿವೃತ್ತೇಽಪಿ, ಸಂಸ್ಕಾರವೇಗಕ್ಷಯಾತ್ ಪೂರ್ವವತ್ ವರ್ತತೇ ಏವಯಥಾ ಏವ ಇಷುಃ ಪ್ರವೃತ್ತಿನಿಮಿತ್ತಾನಾರಬ್ಧವೇಗಸ್ತು ಅಮುಕ್ತೋ ಧನುಷಿ ಪ್ರಯುಕ್ತೋಽಪಿ ಉಪಸಂಹ್ರಿಯತೇ, ತಥಾ ಅನಾರಬ್ಧಫಲಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸ್ವಾಶ್ರಯಸ್ಥಾನ್ಯೇವ ಜ್ಞಾನೇನ ನಿರ್ಬೀಜೀಕ್ರಿಯಂತೇ ಇತಿ, ಪತಿತೇ ಅಸ್ಮಿನ್ ವಿದ್ವಚ್ಛರೀರೇ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ಯುಕ್ತಮೇವ ಉಕ್ತಮಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ॥ ೨೩ ॥

‘ನ ಸ ಭೂಯೋಽಭಿಜಾಯತೇ’ ಇತ್ಯುಕ್ತಮಾಕ್ಷಿಪತಿ-

ನನ್ವಿತಿ ।

ಜ್ಞಾನೋತ್ಪತ್ತ್ಯನಂತರಂ ಜನ್ಮಾಭಾವಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾತ್ ಪುನರ್ದೇಹಾರಂಭಮುಪೇತ್ಯ ನಾಕ್ಷೇಪಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ಯದ್ಯಪೀತಿ ।

ತಥಾಪಿ ಸ್ಯುಸ್ತ್ರೀಣಿ ಜನ್ಮಾಮಿ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ವರ್ತಮಾನದೇಹೇ ಜ್ಞಾನಾತ್ಪೂರ್ವೋತ್ತರಕಾಲಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಆಂ ಫಲಮದತ್ವಾ ನಾಶಾಯೋಗಾತ್ ಜನ್ಮದ್ವಯಮಾವಶ್ಯಕಮ್ । ಅತೀತಾನೇಕದೇಹೇಷ್ವಪಿ ಕೃತಕರ್ಮಣಾಂ ‘ನಾಭುಕ್ತಂ ಕ್ಷೀಯತೇ ಕರ್ಮ’ ಇತ್ಯೇವ ಸ್ಮೃತೇಃ ಅದತ್ವಾ ಫಲಮನಾಶಾತ್ ಅಸ್ತಿ ತೃತೀಯಮಪಿಜನ್ಮ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಪ್ರಾಗಿತಿ ।

ಫಲದಾನಂ ವಿನಾಪಿ ಕರ್ಮನಾಶೇ ದೋಷಮಾಹ-

ಕೃತೇತಿ ।

ನ ಯುಕ್ತ ಇತಿ ಕೃತ್ವಾ ಫಲಮದತ್ವಾ ಕರ್ಮನಾಶೋ ನ, ಇತಿ ಶೇಷಃ ।

ವಿಮತಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ, ಫಲಮದತ್ವಾ ನ ಕ್ಷೀಯಂತೇ, ವೈದಿಕಕರ್ಮತ್ವಾತ್ , ಆರಬ್ಧಕರ್ಮವತ್  , ಇತಿ ಮತ್ವಾ ಆಹ-

ಯಥೇತಿ ।

ನಾಶೋ ನ ಜ್ಞಾನಾತ್ ಇತಿ  ಶೇಷಃ ।

ನನು ಅನಾರಬ್ಧಕರ್ಮಣಾಂ ಜ್ಞಾನಾತ್ ನಾಶೋ ಯುಕ್ತಃ ಅಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಾತ್ । ಆರಬ್ಧಕರ್ಮಣಾಂ ತು ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವೇನ ಬಲವತ್ವಾತ್ ನ ಜ್ಞಾನಾತ್ ತನ್ನಿವೃತ್ತಿಃ ಇತಿ । ನೇತ್ಯಾಹ -

ನ ಚೇತಿ ।

ಅಜ್ಞಾನೋತ್ಥತ್ವೇನ ಜ್ಞಾನವಿರೋಧಿತ್ವಾವಿಶೇಷಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಾಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಮ್  ಅನುಪಯುಕ್ತಮ್ ಇತಿ ಭಾವಃ ।

ಕರ್ಮಣಾಂ ಫಲಮದತ್ವಾ ನಾಶಾಭಾವೇ ಫಲಿತಮಾಹ -

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ನನು - ಕರ್ಮಣಾಂ ಬುಹುತ್ವಾತ್ ತತ್ಫಲೇಷು ಜನ್ಮಸು ಕುತಃ ತ್ರಿತ್ವಮ್ ? ಆರಂಭಕಕರ್ಮಣಾಂ ತ್ರಿಪ್ರಕಾರಕತ್ವಾತ್ ಇತಿ ಚೇತ್ , ನ, ಅನಾರಬ್ಧತ್ವೇನ ಏಕ ಪ್ರರಾರತ್ವಸಂಭವಾತ್ , ತತ್ರಾಹ -

ಸಂಹತಾನೀತಿ ।

ನಾಸ್ತಿ ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಐಕಾಂತಿಕಫಲತ್ವಮ್ ಇತಿ ಶೇಷಃ ।

ಉಕ್ತಕರ್ಮಣಾಂ ಜನ್ಮಾನಾರಂಭಕತ್ವೇ ಪ್ರಾಗುಕ್ತಂ ದೋಷಮ್ ಅನುಭಾಷ್ಯ, ತಸ್ಯ ಅತಿಪ್ರಸಂಜಕತ್ವಮಾಹ -

ಅನ್ಯಥೇತಿ ।

ಸರ್ವತ್ರೇತಿ - ಆರಬ್ಧಕರ್ಮಸ್ವಪಿ, ಇತಿ ಯಾವತ್ । ಫಲಜನಕತ್ವಾನಿಶ್ಚಯಃ ಅನಾಶ್ವಾಸಃ ।

ಕರ್ಮಣಾಂ ಜನ್ಮಾನಾರಂಭಕತ್ವೇ ಕರ್ಮಕಾಂಡಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ದೋಷಾಂತರಮಾಹ -

ಶಾಸ್ರೇತಿ ।

ಅನಾರಬ್ಧಕರ್ಮಣಾಂ ಸತ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನೇ ಜನ್ಮಾಂತರಾರಂಭಕತ್ವಧ್ರೌವ್ಯೇ ಫಲಿತಮಾಹ-

ಇತ್ಯತ ಇತಿ ।

ಶ್ರುತ್ಯವಷ್ಟಭೇನ ಪರಿಹರತಿ -

ನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಜ್ಞಾನಾತ್ ಅನಾರಬ್ಧಕರ್ಮದಾಹೇ ಭಗವತೋಽಪಿ ಸಂಮತಿಮಾಹ -

ಇಹಾಪೀತಿ ।

ಜ್ಞಾನಾಧೀನಸರ್ವಕರ್ಮದಾಹೇ ‘ಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೮-೬೬) ಇತಿ ವಾಕ್ಯಶೇಷೋಽಪಿ ಪ್ರಮಾಣೀಭವತಿ, ಇತ್ಯಾಹ -

ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚೇತಿ ।

ಜ್ಞಾನಾತ್ ಅನಾರಬ್ಧಾಶೇಷಕರ್ಮಕ್ಷಯೇ ಯುಕ್ತಿರಪಿ ವಕ್ತುಂ ಶಕ್ಯಾ ಇತ್ಯಾಹ -

ಉಪಪತ್ತೇಶ್ಚೇತಿ ।

ತಾಮೇವ ವಿವೃಣೋತಿ -

ಅವಿದ್ಯೇತಿ ।

ಅಜ್ಞಸ್ಯ ಅವಿದ್ಯಾಸ್ಮಿತಾರಾಗದ್ವೇಷಾಭಿನಿವೇಶಾಖ್ಯಕ್ಲೇಶಾತ್ಮಕಾನಿ ಸರ್ವಾನರ್ಥಬೀಜಾನಿ, ತಾನಿ ನಿಮಿತ್ತೀಕೃತ್ಯ ಯಾನಿ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಕರ್ಮಾಣಿ ತಾನಿ ಜನ್ಮಾಂತರಾರಂಭಕಾಣಿ । ಯಾನಿ ತು ವಿದುಷೋ ವಿದ್ಯಾದಗ್ಧಕ್ಲೇಶಬೀಜಸ್ಯ ಪ್ರತಿಭಾಸಮಾತ್ರಶರೀರಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ನ ತಾನಿ ಶರೀರಾರಂಭಕಾಣಿ ದಗ್ಧಪಟವತ್ ಅರ್ಥಕ್ರಿಯಾಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪ್ರತೀತಮಾತ್ರದೇಹಾನಾಂ ಕರ್ಮಾಭಾಸಾನಾಂ ನ ಫಲಾರಂಭಕತಾ, ಇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇ ಭಗವತೋಽಪಿ ಸಂಮತಿಮಾಹ -

ಇಹಾಪೀತಿ ।

ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಾದೂರ್ಧ್ವಂ ಪ್ರಾತೀತಿಕಕ್ಲೇಶಾನಾಂ ಕರ್ಮದ್ವಾರಾ ದೇಹಾನಾರಂಭಕತ್ವೇ ವಾಕ್ಯಾಂತರಮಪಿ ಪ್ರಮಾಣಯತಿ -

ಬೀಜಾನೀತಿ ।

ಜ್ಞಾನಾನಂತರಭಾವಿಕರ್ಮಣಾಂ ಜ್ಞಾನೇನ ದಾಹಮಂಗೀಕರೋತಿ -

ಅಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ವಿರೋಧಿಗ್ರಸ್ತಾನಾಮೇವ ಉತ್ಪತ್ತಿಃ ಇತಿ ಹೇತುಮಾಹ -

ಜ್ಞಾನೇತಿ ।

ಅಸ್ಮಿನ್ ಜನ್ಮನಿ ಜನ್ಮಾಂತರೇ ವಾ ಜ್ಞಾನಾತ್ ಪೂರ್ವಭಾವಿಕರ್ಮಣಾಂ ನ ತತೋ ದಾಹಃ, ವಿಗೇಧಿನ ವಿನಾ ಪ್ರವೃತ್ತೇಃ, ಇತ್ಯಾಹ -

ನತ್ವಿತಿ ।

ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿವಿರೋಧಾತ್ ನೈವಮಿತಿ ಪರಿಹರತಿ -

ನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಸರ್ವಶಬ್ದಶ್ರುತೇಃ ಸಂಕೋಚಂ ಶಂಕತೇ -

ಜ್ಞಾನೇತಿ ।

ಪ್ರಕಾರಣಾದಿಸಂಕೋಚಕಾಭಾವಾನ್ ನೈವಮಿತ್ಯಾಹ -

ನೇತಿ ।

ಆಕ್ಷೇಪದಶಾಯಾಮ್ ಉಕ್ತಮನುಮಾನಮ್ ಅನುವದತಿ -

ಯತ್ತ್ವಿತಿ ।

ಆಭಾಸಾತ್ವಾತ್ ಇದಮಸಾಧಕಮ್ ಇತಿ ದೂಷಯತಿ -

ತದಸದಿತಿ ।

ವ್ಯಾಪ್ತ್ಯಾದಿಸತ್ವೇ ಕಥಮ್ ಆಭಾಪ್ತತ್ವಮ್ ? ಇತಿ ಪೃಚ್ಛತಿ -

ಕಥಮಿತಿ ।

ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವೋಪಾಧಿನಾ ಹೇತೋರ್ವ್ಯಾಪ್ತಿಭಂಗಾತ್ ಆಭಾಸತ್ವಧೀಃ ಇತ್ಯಾಹ -

ತೇಷಾಮಿತಿ ।

ತದೇವ ಪ್ರಪಂಚಯತಿ -

ಯಥೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಧನುಪಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಇಷುರ್ಮುಕ್ತೋ ಬಲವತ್ಪ್ರತಿಬಂಧಕಾಭಾವೇ ಮಧ್ಯೇ ನಂ ಪತತಿ । ತಥಾ ಪ್ರಬಲಪ್ರತಿಬಂಧಕಂ ವಿನಾ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲಾನಾಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಭೋಗಾದೃತೇ ನ ಕ್ಷಯಃ । ನ ಚ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಂ ತಾದೃಕ್ ಪ್ರತಿಬಂಧಕಮ್ , ಉತ್ಪತ್ತಾವೇವ ಪೂರ್ವಪ್ರವೃತ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಪ್ರತಿಬದ್ಧಶಕ್ತಿತ್ವಾತ್ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯತ್ರ ಜ್ಞಾನೇನ ಅದಾಹ್ಯತ್ವಮ್ , ತತ್ರ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಮ್ , ಇತ್ಯಂದಯೇಽಪಿ, ಯತ್ರ ಅಪ್ರವೃತ್ತಫಲತ್ವಮ್ , ತತ್ರ ಜ್ಞಾನದಾಹ್ಯತ್ವಮ್ , ಇತಿ ನ ವ್ಯತಿರೇಕಸಿದ್ಧಿಃ, ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಆಹ -

ಸ ಏವೇತಿ ।

ಪ್ರವೃತ್ತೌ ನಿಮಿತ್ತಭೂತೋಽನಾರಬ್ಧೋ ವೇಗೋಽನೇನೇತಿ ವಿಗ್ರಹಃ । ಸ್ವಾಶ್ರಯಸ್ಥಾನಿ - ಸಾಭಾಸಾಂತಃಕರಣಾನಷ್ಠಾನಿ, ಇತಿ ಯಾವತ್ । ವಿಮತಾನಿ, ತತ್ತ್ವಧೀನಿಮಿತ್ತನಿವೃತ್ತೀನಿ, ತತ್ಕೃತಕಾರಣನಿವೃತ್ತಿತ್ವಾತ್ ರಜ್ಜುಸರ್ಪದಿವತ್ , ಇತಿ ವ್ಯತಿರೇಕಸಿದ್ಧಿಃ, ಇತಿ ಭಾವಃ ।

ವಿದುಷೋ ವರ್ತಮಾನದೇಹಪಾತೇ ದೇಹಹೇತ್ವಭಾವಾತ್ ತತ್ತ್ವಧೀಃ ಐಕಾಂತಿಕಫಲಾ, ಇತಿ ಉಪಸಂಹರತಿ -

ಪತಿತ ಇತಿ

॥ ೨೩ ॥