घ्यानाख्यं साधनं किं रूपम् ? इति पृच्छति-

ध्यानं नामेति ।

तद्रूपं वदन् उत्तरमाह -

शब्दादिभ्य इति ।

एकाग्रतया उपसहृत्य, इति सम्बन्धः ।

यच्चिन्तनं प्रत्यक्चेतयितरि, इति पूर्वेणान्वयः । किं तच्चिन्तनम् ? इत्युक्ते दृष्टान्तद्वारा श्रुत्यवष्टम्भेन ध्यानं प्रपञ्चयति -

तथेति ।

विवक्षितध्यानानुरोधेन इति यावत् , आत्मानं पश्यन्ति परमात्मतया इति शेषः ।

केचिदिति उत्तमाधिकारिणो गृह्यन्ते । मध्यमाधिकारिणो निर्दिशति -

अन्य इति ।

साख्यशब्दितं साधनं किन्नाम? इत्युक्ते, विचारजन्यं ज्ञानम् , तदेव ज्ञानं हेतुतया योगतुल्यत्वात्  योगशब्दितम् , इत्याह -

साङ्ख्यमिति ।

अधमान् अधिकारिणः सङ्गिरते -

कर्मेति ।

चित्तैकाग्रा्यं योगः, तादर्थ्यं कर्मणः शुद्धिहेतोरस्ति । तेन गौण्या वृत्त्या योगशब्दितं कर्म, इत्याह -

गुणत इति ।

अपरे ‘पश्यन्त्यात्मानमात्मना’ इति पूर्ववत् अनुषङ्गमङ्गीकृत्य आह -

तेनेति

॥ २४ ॥