ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಯಾವತ್ಸಂಜಾಯತೇ ಕಿಂಚಿತ್ಸತ್ತ್ವಂ ಸ್ಥಾವರಜಂಗಮಮ್
ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸಂಯೋಗಾತ್ತದ್ವಿದ್ಧಿ ಭರತರ್ಷಭ ॥ ೨೬ ॥
ಕಃ ಪುನಃ ಅಯಂ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ಸಂಯೋಗಃ ಅಭಿಪ್ರೇತಃ ? ತಾವತ್ ರಜ್ಜ್ವೇವ ಘಟಸ್ಯ ಅವಯವಸಂಶ್ಲೇಷದ್ವಾರಕಃ ಸಂಬಂಧವಿಶೇಷಃ ಸಂಯೋಗಃ ಕ್ಷೇತ್ರೇಣ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ಯ ಸಂಭವತಿ, ಆಕಾಶವತ್ ನಿರವಯವತ್ವಾತ್ನಾಪಿ ಸಮವಾಯಲಕ್ಷಣಃ ತಂತುಪಟಯೋರಿವ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ಇತರೇತರಕಾರ್ಯಕಾರಣಭಾವಾನಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ವಿಷಯವಿಷಯಿಣೋಃ ಭಿನ್ನಸ್ವಭಾವಯೋಃ ಇತರೇತರತದ್ಧರ್ಮಾಧ್ಯಾಸಲಕ್ಷಣಃ ಸಂಯೋಗಃ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ವರೂಪವಿವೇಕಾಭಾವನಿಬಂಧನಃ, ರಜ್ಜುಶುಕ್ತಿಕಾದೀನಾಂ ತದ್ವಿವೇಕಜ್ಞಾನಾಭಾವಾತ್ ಅಧ್ಯಾರೋಪಿತಸರ್ಪರಜತಾದಿಸಂಯೋಗವತ್ಸಃ ಅಯಂ ಅಧ್ಯಾಸಸ್ವರೂಪಃ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸಂಯೋಗಃ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಲಕ್ಷಣಃಯಥಾಶಾಸ್ತ್ರಂ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಲಕ್ಷಣಭೇದಪರಿಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕಂ ಪ್ರಾಕ್ ದರ್ಶಿತರೂಪಾತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಾತ್ ಮುಂಜಾದಿವ ಇಷೀಕಾಂ ಯಥೋಕ್ತಲಕ್ಷಣಂ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಂ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯ ಸತ್ತನ್ನಾಸದುಚ್ಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೧೨) ಇತ್ಯನೇನ ನಿರಸ್ತಸರ್ವೋಪಾಧಿವಿಶೇಷಂ ಜ್ಞೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣ ಯಃ ಪಶ್ಯತಿ, ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಮಾಯಾನಿರ್ಮಿತಹಸ್ತಿಸ್ವಪ್ನದೃಷ್ಟವಸ್ತುಗಂಧರ್ವನಗರಾದಿವತ್ಅಸದೇವ ಸದಿವ ಅವಭಾಸತೇಇತಿ ಏವಂ ನಿಶ್ಚಿತವಿಜ್ಞಾನಃ ಯಃ, ತಸ್ಯ ಯಥೋಕ್ತಸಮ್ಯಗ್ದರ್ಶನವಿರೋಧಾತ್ ಅಪಗಚ್ಛತಿ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮ್ತಸ್ಯ ಜನ್ಮಹೇತೋಃ ಅಪಗಮಾತ್ ಏವಂ ವೇತ್ತಿ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಗುಣೈಃ ಸಹ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೨೩) ಇತ್ಯನೇನವಿದ್ವಾನ್ ಭೂಯಃ ಅಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ಯತ್ ಉಕ್ತಮ್ , ತತ್ ಉಪಪನ್ನಮುಕ್ತಮ್ ॥ ೨೬ ॥
ಯಾವತ್ಸಂಜಾಯತೇ ಕಿಂಚಿತ್ಸತ್ತ್ವಂ ಸ್ಥಾವರಜಂಗಮಮ್
ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸಂಯೋಗಾತ್ತದ್ವಿದ್ಧಿ ಭರತರ್ಷಭ ॥ ೨೬ ॥
ಕಃ ಪುನಃ ಅಯಂ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ಸಂಯೋಗಃ ಅಭಿಪ್ರೇತಃ ? ತಾವತ್ ರಜ್ಜ್ವೇವ ಘಟಸ್ಯ ಅವಯವಸಂಶ್ಲೇಷದ್ವಾರಕಃ ಸಂಬಂಧವಿಶೇಷಃ ಸಂಯೋಗಃ ಕ್ಷೇತ್ರೇಣ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ಯ ಸಂಭವತಿ, ಆಕಾಶವತ್ ನಿರವಯವತ್ವಾತ್ನಾಪಿ ಸಮವಾಯಲಕ್ಷಣಃ ತಂತುಪಟಯೋರಿವ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ಇತರೇತರಕಾರ್ಯಕಾರಣಭಾವಾನಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಯೋಃ ವಿಷಯವಿಷಯಿಣೋಃ ಭಿನ್ನಸ್ವಭಾವಯೋಃ ಇತರೇತರತದ್ಧರ್ಮಾಧ್ಯಾಸಲಕ್ಷಣಃ ಸಂಯೋಗಃ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ವರೂಪವಿವೇಕಾಭಾವನಿಬಂಧನಃ, ರಜ್ಜುಶುಕ್ತಿಕಾದೀನಾಂ ತದ್ವಿವೇಕಜ್ಞಾನಾಭಾವಾತ್ ಅಧ್ಯಾರೋಪಿತಸರ್ಪರಜತಾದಿಸಂಯೋಗವತ್ಸಃ ಅಯಂ ಅಧ್ಯಾಸಸ್ವರೂಪಃ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸಂಯೋಗಃ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಲಕ್ಷಣಃಯಥಾಶಾಸ್ತ್ರಂ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಲಕ್ಷಣಭೇದಪರಿಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕಂ ಪ್ರಾಕ್ ದರ್ಶಿತರೂಪಾತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಾತ್ ಮುಂಜಾದಿವ ಇಷೀಕಾಂ ಯಥೋಕ್ತಲಕ್ಷಣಂ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಂ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯ ಸತ್ತನ್ನಾಸದುಚ್ಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೧೨) ಇತ್ಯನೇನ ನಿರಸ್ತಸರ್ವೋಪಾಧಿವಿಶೇಷಂ ಜ್ಞೇಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣ ಯಃ ಪಶ್ಯತಿ, ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಮಾಯಾನಿರ್ಮಿತಹಸ್ತಿಸ್ವಪ್ನದೃಷ್ಟವಸ್ತುಗಂಧರ್ವನಗರಾದಿವತ್ಅಸದೇವ ಸದಿವ ಅವಭಾಸತೇಇತಿ ಏವಂ ನಿಶ್ಚಿತವಿಜ್ಞಾನಃ ಯಃ, ತಸ್ಯ ಯಥೋಕ್ತಸಮ್ಯಗ್ದರ್ಶನವಿರೋಧಾತ್ ಅಪಗಚ್ಛತಿ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮ್ತಸ್ಯ ಜನ್ಮಹೇತೋಃ ಅಪಗಮಾತ್ ಏವಂ ವೇತ್ತಿ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಕೃತಿಂ ಗುಣೈಃ ಸಹ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೩ । ೨೩) ಇತ್ಯನೇನವಿದ್ವಾನ್ ಭೂಯಃ ಅಭಿಜಾಯತೇಇತಿ ಯತ್ ಉಕ್ತಮ್ , ತತ್ ಉಪಪನ್ನಮುಕ್ತಮ್ ॥ ೨೬ ॥

ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸಂಬಂಧಮುಕ್ತಮ್ ಆಕ್ಷಿಪತಿ-

ಕಃ ಪುನರಿತಿ ।

ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಣ ಸಂಬಂಧಃ ಸಂಯೋಗೋ ವಾ ಸಮವಾಯೋ ವಾ? ಇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯ, ಆದ್ಯಂ ದೂಷಯತಿ -

ನ ತಾವದಿತಿ ।

ದ್ವಿತೀಯಂ ನಿರಸ್ಯತಿ -

ನಾಪೀತಿ ।

ವಾಸ್ತವಸಂಬಂಧಾಭಾವೇಽಪಿ ತಯೋರಧ್ಯಾಸಸ್ವರೂಪಃ ಸೋಽಸ್ತಿ, ಇತಿ ಪರಿಹರತಿ -

ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ।

ಭಿನ್ನಸ್ವಭಾವತ್ವೇ ಹೇತುಮಾಹ -

ವಿಷಯೇತಿ ।

ಇತರೇತರವತ್ , ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞೇ ವಾ ತದ್ಧರ್ಮಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಾನಧಿಕರಣಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಗತಸ್ಯ ಚೈತನ್ಯಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಾನಾಧಾರಸ್ಯ ಚ ಕ್ಷೇತ್ರನಿಷ್ಠಸ್ಯ ಜಾಡ್ಯಾದೇಃ ಆರೋಪರೂಪೋ ಯೋಗಸ್ತಯೋಃ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಇತರೇತಿ ।

ತಢು ನಿಮಿತ್ತಮಾಹ -

ಕ್ಷೇತ್ರೇತಿ ।

ಅವಿವೇಕಾತ್ ಆರೋಪಿತಸಂಯೋಗೇ ದೃಷ್ಟಾಂತಮಾಹ -

ರಜ್ಜ್ವಿತಿ ।

ಉಕ್ತಂ ಸಂಬಂಧಂ ನಿಗಮಯತಿ -

ಸೋಽಯಮಿತಿ ।

ತಸ್ಯ ನಿವೃತ್ತಿಯೋಗ್ಯತ್ವಂ ಸೂಚಯತಿ-

ಮಿಥ್ಯೇತಿ ।

ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಸ್ಯ ನಿವೃತ್ತಿಃ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ಯಥೇತಿ ।

ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು ಇತ್ಯಾದಿ ತ್ವಂಪದಾರ್ಥವಿಷಯಂ ಶಾಸ್ತ್ರಮನುಸೃತ್ಯ ವಿವೇಕಜ್ಞಾನಮಾಪಾದ್ಯ ಮಹಾಭೂತಾದಿಧೃತ್ಯಂತಾತ್ ಕ್ಷೇತ್ರಾತ್ ಉಫದ್ರಷ್ಟ್ಟತ್ವಾದಿಲಕ್ಷಣಂ ಪ್ರಾಗುಕ್ತಂ ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಂ ಮುಂಜೇಷೀಕಾನ್ಯಾಯೇನ ವಿವಿಚ್ಯ ಸರ್ವೋಪಾಧಿವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪೇಣ ಜ್ಞೇಯಂ ಯೋಽನುಭವತಿ, ತಸ್ಯ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮಪಗಚ್ಛತಿ, ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಕಥಮಸ್ಯ ನಿರ್ವಿಶೇಷತ್ವಮ್ ? ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ಯ ಸವಿಶೇಷತ್ವಹೇತೋಃ ಸತ್ತ್ವಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಚೇತಿ ।

ಬಹುದೃಷ್ಟಾಂತೋಕ್ತೇಃ ಬಹುವಿಧತ್ವಂ ಕ್ಷೇತ್ರಸ್ಯದ್ಯೋತ್ಯತೇ ।

ಉಕ್ತಜ್ಞಾನಾತ್ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಾಪಗಮೇ ಹೇತುಮಾಹ-

ಯಥೋಕ್ತೇತಿ ।

ತಥಾಪಿ ಕಥಂ ಪುರುಷಾರ್ಥಸಿದ್ಧಿಃ? ಕಾಲಾಂತರೇ ತುಲ್ಯಜಾತೀಯಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನೋದಯಸಂ ಭವಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ-

ತಸ್ಯೇತಿ ।

ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನಾತ್ ಅಜ್ಞಾನತತ್ಕಾರ್ಯನಿವೃತ್ತ್ಯಾ ಮುಕ್ತಿಃ, ಇತಿ ಸ್ಥಿತೇ, ಫಲಿತಮಾಹ-

ಯ ಏವಮಿತಿ

॥ ೨೬ ॥