ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ
ಮಾಮೇಕಂ ಶರಣಂ ವ್ರಜ
ಅಹಂ ತ್ವಾ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯೋ
ಮೋಕ್ಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಮಾ ಶುಚಃ ॥ ೬೬ ॥
ಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ ಸರ್ವೇ ತೇ ಧರ್ಮಾಶ್ಚ ಸರ್ವಧರ್ಮಾಃ ತಾನ್ಧರ್ಮಶಬ್ದೇನ ಅತ್ರ ಅಧರ್ಮೋಽಪಿ ಗೃಹ್ಯತೇ, ನೈಷ್ಕರ್ಮ್ಯಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ , ನಾವಿರತೋ ದುಶ್ಚರಿತಾತ್’ (ಕ. ಉ. ೧ । ೨ । ೨೪) ತ್ಯಜ ಧರ್ಮಮಧರ್ಮಂ ’ (ಮೋ. ಧ. ೩೨೯ । ೪೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಃಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಸಂನ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಇತ್ಯೇತತ್ಮಾಮ್ ಏಕಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಸಮಂ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥಿತಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅಚ್ಯುತಂ ಗರ್ಭಜನ್ಮಜರಾಮರಣವರ್ಜಿತಮ್ಅಹಮೇವಇತ್ಯೇವಂ ಶರಣಂ ವ್ರಜ, ಮತ್ತಃ ಅನ್ಯತ್ ಅಸ್ತಿ ಇತಿ ಅವಧಾರಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃಅಹಂ ತ್ವಾ ತ್ವಾಮ್ ಏವಂ ನಿಶ್ಚಿತಬುದ್ಧಿಂ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವಧರ್ಮಾಧರ್ಮಬಂಧನರೂಪೇಭ್ಯಃ ಮೋಕ್ಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ್ವಾತ್ಮಭಾವಪ್ರಕಾಶೀಕರಣೇನಉಕ್ತಂ ನಾಶಯಾಮ್ಯಾತ್ಮಭಾವಸ್ಥೋ ಜ್ಞಾನದೀಪೇನ ಭಾಸ್ವತಾ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೦ । ೧೧) ಇತಿಅತಃ ಮಾ ಶುಚಃ ಶೋಕಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ ಇತ್ಯರ್ಥಃ
ಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ
ಮಾಮೇಕಂ ಶರಣಂ ವ್ರಜ
ಅಹಂ ತ್ವಾ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯೋ
ಮೋಕ್ಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಮಾ ಶುಚಃ ॥ ೬೬ ॥
ಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ ಸರ್ವೇ ತೇ ಧರ್ಮಾಶ್ಚ ಸರ್ವಧರ್ಮಾಃ ತಾನ್ಧರ್ಮಶಬ್ದೇನ ಅತ್ರ ಅಧರ್ಮೋಽಪಿ ಗೃಹ್ಯತೇ, ನೈಷ್ಕರ್ಮ್ಯಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ , ನಾವಿರತೋ ದುಶ್ಚರಿತಾತ್’ (ಕ. ಉ. ೧ । ೨ । ೨೪) ತ್ಯಜ ಧರ್ಮಮಧರ್ಮಂ ’ (ಮೋ. ಧ. ೩೨೯ । ೪೦) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಃಸರ್ವಧರ್ಮಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಸಂನ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಇತ್ಯೇತತ್ಮಾಮ್ ಏಕಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಸಮಂ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥಿತಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅಚ್ಯುತಂ ಗರ್ಭಜನ್ಮಜರಾಮರಣವರ್ಜಿತಮ್ಅಹಮೇವಇತ್ಯೇವಂ ಶರಣಂ ವ್ರಜ, ಮತ್ತಃ ಅನ್ಯತ್ ಅಸ್ತಿ ಇತಿ ಅವಧಾರಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃಅಹಂ ತ್ವಾ ತ್ವಾಮ್ ಏವಂ ನಿಶ್ಚಿತಬುದ್ಧಿಂ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವಧರ್ಮಾಧರ್ಮಬಂಧನರೂಪೇಭ್ಯಃ ಮೋಕ್ಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ್ವಾತ್ಮಭಾವಪ್ರಕಾಶೀಕರಣೇನಉಕ್ತಂ ನಾಶಯಾಮ್ಯಾತ್ಮಭಾವಸ್ಥೋ ಜ್ಞಾನದೀಪೇನ ಭಾಸ್ವತಾ’ (ಭ. ಗೀ. ೧೦ । ೧೧) ಇತಿಅತಃ ಮಾ ಶುಚಃ ಶೋಕಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ ಇತ್ಯರ್ಥಃ

ಧರ್ಮವಿಶೇಷಣಾತ್ ಅಧರ್ಮಾನುಜ್ಞಾಂ ವಾರಯತಿ -

ಧರ್ಮೇತಿ ।

ಜ್ಞಾನನಿಷ್ಠೇನ ಮುಮುಕ್ಷುಣಾ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋಃ ತ್ಯಾಜ್ಯತ್ವೇ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತೀ ಉದಾಹರತಿ -

ನಾವಿರತ ಇತಿ ।

‘ಮಾಮೇಕಂ’ ಇತ್ಯಾದೇಃ ತಾತ್ಪರ್ಯಮ್ ಆಹ -

ನ ಮತ್ತಃ ಅನ್ಯದಿತಿ ।

ಅರ್ಜುನಸ್ಯ ಕ್ಷತ್ರಿಯತ್ವಾತ್ ಉಕ್ತಸಂನ್ಯಾಸದ್ವಾರಾ ಜ್ಞಾನನಿಷ್ಠಾಯಾಂ ಮುಖ್ಯಾನಧಿಕಾರೇಽಪಿ ತಂ ಪುರಸ್ಕೃತ್ಯ ಅಧಿಕಾರಿಭ್ಯಃ ತಸ್ಯ ಉಪದಿದಿಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ ಅವಿರೋಧಮ್ ಅಭಿಪ್ರೇತ್ಯ ಆಹ -

ಅಹಂ ತ್ವೇತಿ ।

ಉಕ್ತೇಽರ್ಥೇ ದಾಶಮಿಕಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅನುಕೂಲಯತಿ -

ಉಕ್ತಂ ಚೇತಿ ।

ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತ್ವದೀಯಬಂಧನಿರಸನದ್ವಾರಾ ತ್ವತ್ಪಾಲಯಿತೃತ್ವಾತ್ ನ ತೇ ಶೋಕಾವಕಾಶಃ ಅಸ್ತಿ ಇತ್ಯಾಹ -

ಅತ ಇತಿ