ప్రకారాన్తరేణాద్వైతానుపపత్తిమాశఙ్క్య పరిహరతి –
వికల్ప ఇతి ।
యది కేనచిద్ధేతునా తత్త్వజ్ఞానేన కార్యేణ శాస్త్రాదివికల్పో హేతుతయా వికల్పితస్తథాఽప్యసౌ బాధితో నివర్తేత, న తు తాత్త్వికమద్వైతం విరోద్ధుమర్హతి । తత్త్వజ్ఞానాత్ప్రాగవస్థాయామేవ తత్త్వోపదేశం నిమిత్తీకృత్య యతః శాస్త్రాదిభేదోఽనూద్యతే, ఉపదేశప్రయుక్తే తు జ్ఞానే నివృత్తే న కిఞ్చిదపి ద్వైతమస్తీత్యద్వైతవిరుద్ధమిత్యర్థః ।
శ్లోకవ్యావర్త్యామాశఙ్కామాహ –
నన్వితి ।
తదనివృత్తౌ నాద్వైతసిద్ధిర్న చ శాస్త్రాదిభేదస్య కల్పితత్వాదవిరోధః, తథా సతి ధూమాభాసవత్తత్త్వజ్ఞానహేతుత్వానుపపత్తిరిత్యర్థః ।
ధూమాభాసస్యావ్యాప్తస్యాతద్ధేతుత్వేఽపి కల్పితస్య శాస్త్రాదేస్తత్త్వజ్ఞానహేతుత్వం ప్రతిబిమ్బాదివదుపపన్నమిత్యుత్తరమాహ –
ఉచ్యత ఇతి ।
శిష్యః శాస్తా శాస్త్రమిత్యయం వికల్పో విభాగః, సోఽపి నివృత్తిప్రతియోగిత్వాదవస్తుత్వాజ్ఞానబాధ్యత్వాదద్వైతావిరోధీత్యర్థః ।
శిష్యాదివిభాగస్య కల్పితత్వం దృష్టాన్తేన స్పష్టయతి –
యథేతి ।
మాయావినా ప్రయుక్తా మాయా యథా కల్పితేష్యతే యథా చ సర్పధారాదిర్వికల్పితస్తథాఽయం ప్రపఞ్చః సర్వోఽపి కల్పితో వస్తు న భవతీతి ప్రపఞ్చితమ్ । తథైవ ప్రపఞ్చైకదేశః శిష్యాదిరపి జ్ఞానాత్పాక్కల్పితః సన్నజ్ఞానకృతో మిథ్యేత్యర్థః ।
కిమితి జ్ఞానాత్పూర్వమసౌ కల్ప్యతే, తత్రాఽఽహ –
ఉపదేశేతి ।
ఉపదేశముద్దిశ్య యథోక్తవిభాగవచనమిత్యుక్తముపసంహరతి –
అత ఇతి।
ఉపదేశాత్ప్రాగివ తస్మాదూర్ధ్వమపి భేదోఽనువర్తతామిత్యాశఙ్క్య విరోధిసద్భావాన్మైవమిత్యాహ –
ఉపదేశేతి ॥౧౮॥