ಮಾಂಡೂಕ್ಯೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಮಾಂಡೂಕ್ಯ)
 
ಸರ್ವಂ ಹ್ಯೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮಾಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮ ಸೋಽಯಮಾತ್ಮಾ ಚತುಷ್ಪಾತ್ ॥ ೨ ॥
ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರೇಕತ್ವೇಽಪಿ ಅಭಿಧಾನಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನ ನಿರ್ದೇಶಃ ಕೃತಃ ‘ಓಮಿತ್ಯೇತದಕ್ಷರಮಿದಂ ಸರ್ವಮ್’ ಇತ್ಯಾದಿ । ಅಭಿಧಾನಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಸ್ಯ ಪುನರಭಿಧೇಯಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇನ ನಿರ್ದೇಶಃ ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರೇಕತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯರ್ಥಃ । ಇತರಥಾ ಹಿ ಅಭಿಧಾನತಂತ್ರಾಭಿಧೇಯಪ್ರತಿಪತ್ತಿರಿತಿ ಅಭಿಧೇಯಸ್ಯಾಭಿಧಾನತ್ವಂ ಗೌಣಮಿತ್ಯಾಶಂಕಾ ಸ್ಯಾತ್ । ಏಕತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತೇಶ್ಚ ಪ್ರಯೋಜನಮಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋಃ — ಏಕೇನೈವ ಪ್ರಯತ್ನೇನ ಯುಗಪತ್ಪ್ರವಿಲಾಪಯಂಸ್ತದ್ವಿಲಕ್ಷಣಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರತಿಪದ್ಯೇತೇತಿ । ತಥಾ ಚ ವಕ್ಷ್ಯತಿ — ‘ಪಾದಾ ಮಾತ್ರಾ ಮಾತ್ರಾಶ್ಚ ಪಾದಾಃ’ (ಮಾ. ಉ. ೮) ಇತಿ । ತದಾಹ — ಸರ್ವಂ ಹ್ಯೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಸರ್ವಂ ಯದುಕ್ತಮೋಂಕಾರಮಾತ್ರಮಿತಿ, ತದೇತತ್ ಬ್ರಹ್ಮ । ತಚ್ಚ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರೋಕ್ಷಾಭಿಹಿತಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತೋ ವಿಶೇಷೇಣ ನಿರ್ದಿಶತಿ — ಅಯಮಾತ್ಮಾ ಬ್ರಹ್ಮೇತಿ । ಅಯಮ್ ಇತಿ ಚತುಷ್ಪಾತ್ತ್ವೇನ ಪ್ರವಿಭಜ್ಯಮಾನಂ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮತಯಾಭಿನಯೇನ ನಿರ್ದಿಶತಿ ಅಯಮಾತ್ಮೇತಿ । ಸೋಽಯಮಾತ್ಮಾ ಓಂಕಾರಾಭಿಧೇಯಃ ಪರಾಪರತ್ವೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ ಚತುಷ್ಪಾತ್ ಕಾರ್ಷಾಪಣವತ್ , ನ ಗೌರಿವ । ತ್ರಯಾಣಾಂ ವಿಶ್ವಾದೀನಾಂ ಪೂರ್ವಪೂರ್ವಪ್ರವಿಲಾಪನೇನ ತುರೀಯಸ್ಯ ಪ್ರತಿಪತ್ತಿರಿತಿ ಕರಣಸಾಧನಃ ಪಾದಶಬ್ದಃ ; ತುರೀಯಸ್ಯ ತು ಪದ್ಯತ ಇತಿ ಕರ್ಮಸಾಧನಃ ಪಾದಶಬ್ದಃ ॥

ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರೇಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸತಿ ಕಲ್ಪಿತತ್ವೇನ ತದೇಕರೂಪತ್ವಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾತ್ಕಿಮಿತಿ ಪುನಃ ‘ಸರ್ವಂ ಹ್ಯೇತದ್ ಬ್ರಹ್ಮ’(ಮಾ.ಉ. ೧। ೨) ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ತತ್ರ ವೃತ್ತಾನುವಾದಪೂರ್ವಕಮುತ್ತರವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸಫಲಂ ತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ –

ಅಭಿಧಾನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ವಾಚ್ಯಸ್ಯ ವಾಚಕತ್ವೋಕ್ತ್ಯೈವ ತಯೋರೇಕತ್ವಸಿದ್ಧೇರ್ವ್ಯತಿಹಾರನಿರ್ದೇಶೋ ವೃಥೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ –

ಇತರಥೇತಿ ।

ವಾಚ್ಯೇನ ವಾಚಕಸ್ಯೈಕ್ಯಮನುಕ್ತ್ವಾ ವಾಚಕೇನೈವ ವಾಚ್ಯಸ್ಯೈಕ್ಯವಚನೇ ಸತ್ಯುಪಾಯೋಪೇಯಪ್ರಯುಕ್ತಮೇಕತ್ವಂ, ನ ಮುಖ್ಯಮೈಕ್ಯಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯೇತ, ತನ್ನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಂ ವ್ಯತಿಹಾರವಚನಮರ್ಥವದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪರಸ್ಪರಾಭೇದೋಪದೇಶಾದಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರೇಕತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತಿರಸ್ತು, ಸಾಽಪಿ ವಿಫಲಾ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯನುಪಯೋಗಿತ್ವಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ –

ಏಕತ್ವೇತಿ ।

ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರೇಕತ್ವಪ್ರತಿಪತ್ತೇಶ್ಚೇದಂ ಪ್ರಯೋಜನಂ ಯದೇಕೇನೈವ ಪ್ರಯತ್ನೇನ ದ್ವಯಮಪಿ ವಿಲಾಪಯನ್ನುಭಯವಿಲಕ್ಷಣಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರತಿಪದ್ಯ ನಿರ್ವೃಣೋತೀತಿ ಯೋಜನಾ ।

ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಯೋರ್ವ್ಯತಿಹಾರೋಪದೇಶೇ ವಾಕ್ಯಶೇಷಮನುಕೂಲಯತಿ –

ತಥಾ ಚೇತಿ ।

ಉಕ್ತೇ ವಾಚಕಸ್ಯ ವಾಚ್ಯಾಭಿನ್ನತ್ವೇ ವಾಕ್ಯಮವತಾರ್ಯ ಯೋಜಯತಿ –

ತದಾಹೇತಿ ।

ಸರ್ವಂ ಕಾರ್ಯಂ ಕಾರಣಂ ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಶ್ರುತ್ಯುಪದಿಷ್ಟಸ್ಯ ಪರೋಕ್ಷತ್ವಂ ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿ –

ತಚ್ಚೇತಿ ।

ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಶ್ರುತ್ಯಾ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಮುಕ್ತಂ ತನ್ನ ಪರೋಕ್ಷಮಿತಿ ಮಂತವ್ಯಂ ಕಿಂ ತ್ವಯಮಾತ್ಮೇತಿ ಯೋಜನಾ । ಚತುಷ್ಪಾತ್ತ್ವೇನ ವಿಶ್ವತೈಜಸಪ್ರಾಜ್ಞತುರೀಯತ್ವೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಭಿನಯೋ ನಾಮ ವಿವಕ್ಷಿತಾರ್ಥಪ್ರತಿಪತ್ತ್ಯರ್ಥಮಸಾಧಾರಣಃ ಶಾರೀರೋ ವ್ಯಾಪಾರಃ, ತೇನ ಹಸ್ತಾಗ್ರಂ ಹೃದಯದೇಶಮಾನೀಯ ಕಥಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸೋಽಯಮಿತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಾಂತರಮವತಾರ್ಯ ವ್ಯಾಕರೋತಿ –

ಓಂಕಾರೇತಿ ।

ಸರ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನತಯಾ ಪರೋಕ್ಷರೂಪೇಣ ಪರತ್ವಂ ಪ್ರತ್ಯಗ್ರೂಪೇಣ ಚಾಪರತ್ವಂ ತೇನ ಕಾರ್ಯಕಾರಣರೂಪೇಣ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ ಸನ್ನಾತ್ಮಾ ಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸೌಕರ್ಯಾರ್ಥಂ ಚತುಷ್ಪಾತ್ ಕಲ್ಪ್ಯತೇ, ತತ್ರ ದೃಷ್ಟಾಂತಮಾಹ –

ಕಾರ್ಷಾಪಣವದಿತಿ ।

ದೇಶವಿಶೇಷೇ ಕಾರ್ಷಾಪಣಶಬ್ದಃ ಷೋಡಶಪಣಾನಾಂ ಸಂಜ್ಞಾ । ತತ್ರ ತಥಾ ವ್ಯವಹಾರಪ್ರಾಚುರ್ಯಾಯ ಪಾದಕಲ್ಪನಾ ಕ್ರಿಯತೇ ತಥೇಹಾಪೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯಥಾ ಗೌಶ್ಚತುಷ್ಪಾದುಚ್ಯತೇ ನ ತಥಾ ಚತುಷ್ಪಾದಾದೇಷ್ಟುಂ ಶಕ್ಯತೇ ನಿಷ್ಕಲಶ್ರುತಿವ್ಯಾಕೋಪಾದಿತ್ಯಾಹ –

ನ ಗೌರಿವೇತಿ ।

ವಿಶ್ವಾದಿಷು ತುರ್ಯಾಂತೇಷು ಪಾದಶಬ್ದೋ ಯದಿ ಕರಣವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಕಸ್ತದಾ ವಿಶ್ವಾದಿವತ್ತುರ್ಯಸ್ಯಾಪಿ ಕರಣಕೋಟಿನಿವೇಶೋ ಜ್ಞೇಯಾಸಿದ್ಧಿಃ ।

ಯದಿ ತು ಪಾದಶಬ್ದಃ ಸರ್ವತ್ರ ಕರ್ಮವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಕಸ್ತದಾ ಸಾಧನಾಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ವಿಭಜ್ಯ ಪಾದಶಬ್ದಪ್ರವೃತ್ತಿಂ ಪ್ರಕಟಯತಿ –

ತ್ರಯಾಣಾಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಕರಣಸಾಧನಃ ಕರಣವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಕಃ, ಕರ್ಮಸಾಧನಃ ಕರ್ಮವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಕ ಇತಿ ಯಾವತ್ ॥೨॥