कार्यकारणभावेऽपि स्वप्नजागरितयोर्न मिथ्यात्वमविशिष्टमत्यन्तवैषम्यादित्याशङ्क्याऽऽह –
उत्पादस्येति ।
यत्तु कार्यकारणत्वं सत्यासत्ययोरिव स्वप्नजागरितयोरित्युक्तं तद् दुरुक्तमित्याह –
न चेति ।
श्लोकव्यावर्त्यामाशङ्कामाह –
नन्विति ।
किमिदं वैलक्षण्यमविवेकिनां प्रतिभाति, किं वा विवेकिनामिति विकल्प्याऽऽद्यमङ्गीकरोति –
सत्यमिति ।
द्वितीयं प्रत्याह –
विवेकिनां त्विति ।
द्वितीयभागमाकाङ्क्षाद्वारा विभजते –
यदपीत्यादिना ।
सम्भवो नासतोऽस्तीत्येतद् दृष्टान्तेन साधयति –
न हीति ।
कथञ्चिदपि सतोऽसतो वेत्यर्थः॥३८॥