ಸಾಭಾವ್ಯಾಪತ್ತಿರುಪಪತ್ತೇಃ ।
ಯದ್ಯಪಿ ಯಥೇತಮಾಕಾಶಮಾಕಾಶಾದ್ವಾಯುಮಿತ್ಯತೋ ನ ತಾದಾತ್ಮ್ಯಂ ಸ್ಫುಟಮವಗಮ್ಯತೇ ತಥಾಪಿ ವಾಯುರ್ಭೂತ್ವೇತ್ಯಾದೇಃ ಸ್ಫುಟತರಂ ತಾದಾತ್ಮ್ಯಾವಗಮಾದ್ಯಥೇತಮಾಕಾಶಮಿತ್ಯೇತದಪಿ ತಾದಾತ್ಮ್ಯ ಏವಾವತಿಷ್ಠತೇ । ನ ಚಾನ್ಯಸ್ಯಾನ್ಯಭಾವಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಮನುಷ್ಯಶರೀರಸ್ಯ ನಂದಿಕೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೇವದೇಹರೂಪಪರಿಣಾಮಸ್ಮರಣಾದ್ದೇವದೇಹಸ್ಯ ಚ ನಹುಷಸ್ಯ ತಿರ್ಯಕ್ತ್ವಸ್ಮರಣಾತ್ । ತಸ್ಮಾನ್ಮುಖ್ಯಾರ್ಥಪರಿತ್ಯಾಗೇನ ನ ಗೌಣೀ ವೃತ್ತಿರಾಶ್ರಯಣೀಯಾ । ಗೌಣ್ಯಾಂ ಚ ವೃತ್ತೌ ಲಕ್ಷಣಾಶಬ್ದಃ ಪ್ರಯುಕ್ತೋ ಗುಣೇ ಲಕ್ಷಣಾಯಾಃ ಸಂಭವಾತ್ । ಯಥಾಹುಃ “ಲಕ್ಷ್ಯಮಾಣಗುಣೈರ್ಯೋಗಾದ್ವೃತ್ತೇರಿಷ್ಟಾ ತು ಗೌಣತ” ಇತಿ ।
ಏವಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಬ್ರೂಮಃ –
ಸಾಭಾವ್ಯಾಪತ್ತಿಃ ।
ಸಮಾನೋ ಭಾವೋ ರೂಪಂ ಯೇಷಾಂ ತೇ ಸಭಾವಾಸ್ತೇಷಾಂ ಭಾವಃ ಸಾಭಾವ್ಯಂ ಸಾರೂಪ್ಯಂ ಸಾದೃಶ್ಯಮಿತಿ ಯಾವತ್ । ಕುತ ಉಪಪತ್ತೇಃ ।
ಏತದೇವ ವ್ಯತಿರೇಕಮುಖೇನ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –
ನಹ್ಯನ್ಯಸ್ಯಾನ್ಯಭಾವೋ ಮುಖ್ಯ ಉಪಪದ್ಯತೇ ।
ಯುಕ್ತಮೇತದ್ಯದ್ದೇವಶರೀರಮಜಗರಭಾವೇನ ಪರಿಣಮತೇ, ದೇವದೇಹಸಮಯೇಽಜಗರಶರೀರಸ್ಯಾಭಾವಾತ್ । ಯದಿ ತು ದೇವಾಜಗರಶರೀರೇ ಸಮಸಮಯೇ ಸ್ಯಾತಾಂ ನ ದೇವಶರೀರಮಜಗರಶರೀರಂ ಶಿಲ್ಪಿಶತೇನಾಪಿ ಕ್ರಿಯತೇ । ನಹಿ ದಧಿಪಯಸೀ ಸಮಸಮಯೇ ಪರಸ್ಪರಾತ್ಮನೀ ಶಕ್ಯೇ ಸಂಪಾದಯಿತುಂ, ತಥೇಹಾಪಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಶರೀರಾಕಾಶಯೋರ್ಯುಗಪದ್ಭಾವಾನ್ನ ಪರಸ್ಪರಾತ್ಮತ್ವಂ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ಏವಂ ವಾಯ್ವಾದಿಷ್ವಪಿ ಯೋಜ್ಯಮ್ । ತಥಾಚ ತದ್ಭಾವಸ್ತತ್ಸಾದೃಶ್ಯೇನೌಪಚಾರಿಕೋ ವ್ಯಾಖ್ಯೇಯಃ ।
ನನ್ವಾಕಾಶಭಾವೇನ ಸಂಯೋಗಮಾತ್ರಂ ಲಕ್ಷ್ಯತಾಂ ಕಿಂ ಸಾದೃಶ್ಯೇನೇತ್ಯತ ಆಹ –
ವಿಭುತ್ವಾಚ್ಚಾಕಾಶೇನೇತಿ ॥ ೨೨ ॥
ಸಾಭಾವ್ಯಾಪತ್ತಿರುಪಪತ್ತೇಃ ॥೨೨॥
ಅತ್ರಾಕಾಶಂ ವಾಯುಮಿತಿ ಕರ್ಮತ್ವನಿರ್ದೇಶಾದ್ಧೂಮೋ ಭವತೀತ್ಯಾದಿ ಭವತಿ ಶ್ರುತೇಶ್ಚ ಸಂಶಯಃ , ತದಾಹ –
ಯದ್ಯಪೀತಿ ।
ಯುಕ್ತಂ ಮಾರ್ಗ ಪ್ರಕ್ರಮ್ಯ ತೃತೀಯತ್ವನಿರ್ದೇಶಾತ್ಸ್ಥಾನಶಬ್ದಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವಮ್ ; ನ ತು ಭವತಿಶ್ರುತೇಃ ಸಾದೃಶ್ಯಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವೇಽಸ್ತಿ ನಿಮಿತ್ತಮಿತಿ ಸಂಗತಿಃ ।
ವಾಯುಮಿತಿ ಕರ್ಮತ್ವೇನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಸ್ಯ ವಾಯುರ್ಭೂತ್ವೇತಿ ತಾದಾತ್ಮ್ಯವತ್ತ್ವೇನ ಪರಾಮರ್ಶಕವಾಕ್ಯಶೇಷಾನ್ನಿರ್ಣಯೇನ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮಾಹ –
ವಾಯುರ್ಭೂತ್ವೇತ್ಯಾದೇರಿತಿ ।
ವಾಕ್ಯಶೇಷಸ್ಯಾಸಂಭವದರ್ಥತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
ನ ಚಾನ್ಯಸ್ಯೇತಿ ।
ನಂದಿಕೇಶ್ವರೋ ಹಿ ರುದ್ರಮಾರಾಧ್ಯ ಮಾನುಷಶರೀರೇಣೈವ ದೇವದೇಹತ್ವೇನ ಪರಿಣನಾಮ । ನಹುಷೋಽಪೀಂದ್ರತ್ವಂ ಗತೋಽಗಸ್ತ್ಯಶಾಪಾದಜಗರತ್ವಂ ಜಗಾಮ । ಏವಂ ಹಿ ಶ್ರುತಿರ್ಭವತಿ । ಇತರಥಾ ಲಕ್ಷಣಾ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಭಾಷ್ಯಂ ತದನುಪಪನ್ನಂ ಭವತಿ ।
ಶ್ರುತೇರ್ಹಿ ಸಾದೃಶ್ಯಾಲಂಬನತ್ವೇ ಮಾಣವಕೇ ಇವ ವಹ್ನಿಶ್ರುತೇಃ ಗೌಣತಾಸ್ಯಾನ್ನ ಲಕ್ಷಣೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
ಗೌಣ್ಯಾಮಿತಿ ।
ಗೌಣ್ಯಾಮಪಿ ಗುಣಸ್ಯ ಲಕ್ಷಣಾಽಸ್ತಿ , ಲಕ್ಷಣಾಯಾಂ ತ್ವಭಿಧೇಯಸಂಬಂಧಾತ್ ಪ್ರವರ್ತಮಾನಾಯಾಂ ಸಂಬಂಧಿವಸ್ತ್ವಂತರಪರತ್ವಮ್ , ನ ಸಂಬಂಧಪರತ್ವಮ್ , ಗುಣಾತ್ ಪ್ರವರ್ತಮಾನಾಯಾಂ ತು ಗೌಣ್ಯಾಂ ವೃತ್ತೌ ಗುಣಪರತ್ವಂ ನ ಗುಣಯುಕ್ತವಸ್ತುಪರತ್ವಮಿತಿ ವಿವೇಕಃ । ಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾಪತ್ತಿರಿತಿ ಪಾಠೇ ಸ್ವಸಮೋ ಭಾವೋ ಯೇಷಾಂ ತೇ ಸ್ವಭಾವಾಸ್ತೇಷಾಂ ಭಾವಃ ।
ಸ್ವಾಭಾವ್ಯಮಿತಿ ಸಮಪದಾಧ್ಯಾಹಾರಃ ಸ್ಯಾದತಃ ಸಾಭಾವ್ಯಾಪತ್ತಿರಿತಿ ಯುಕ್ತಃ ಪಾಠಸ್ತಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –
ಸಮಾನ ಇತಿ ।
ಚಂದ್ರಲೋಕೇ ಉಷಿತ್ವಾಽಥ ತತ್ರ ಪ್ರವೃತ್ತಫಲಕರ್ಮಕ್ಷಯಾನಂತರಮೇತಮೇವ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ಪಂಥಾನಂ ಪುನರ್ನಿವರ್ತಂತೇ , ಪುನಃ ಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಾದನಾದೌ ಸಂಸಾರೇ ಪೂರ್ವಮಪಿ ಚಂದ್ರಮಂಡಲಂ ಗತಾ ನಿವೃತ್ತಾಶ್ಚೇತಿ ಗಮ್ಯತೇ । ಕೋಽಸಾವಧ್ವಾ ಯಂ ಪ್ರತಿ ನಿವರ್ತಂತ ಇತಿ , ಉಚ್ಯತೇ – ಯಥೇತಮ್ । ಯಥಾಗತಮ್ । ಮಾಸೇಭ್ಯಃ ಪಿತೃಲೋಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾದಾಕಾಶಮಾಕಾಶಾಚ್ಚಂದ್ರಮಿತಿ ಗಮನಕ್ರಮಃ । ಆಗಮನೇಽಪ್ಯಾಕಾಶನಿರ್ದೇಶಾದ್ ಯಥೇತಮಿತಿ ಪ್ರತೀಯತೇ । ಆಗಮನೇ ಪಿತೃಲೋಕಾದ್ಯಸಂಕೀರ್ತನಾದಭ್ರಾದಿಸಂಕೀರ್ತನಾಚ್ಚಾನೇವಮಪೀತಿ ಗಮ್ಯತೇಽತೋ ಯಥೇತಮಿತಿ ಉಪಲಕ್ಷಣಮ್ । ಆಕಾಶಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯತೇ , ಯಾ ಆಪಶ್ಚಂದ್ರಮಂಡಲೇ ಶರೀರಮಾರಬ್ಧವಂತ್ಯಸ್ತಾಃ ಕರ್ಮಕ್ಷಯೇ ದ್ರುತಾ ಆಕಾಶಗತಾ ಆಕಾಶಸದೃಶಾ ಭವಂತಿ । ತದುಪಹಿತಾ ಅನುಶಯಿನೋಽಪ್ಯಾಕಾಶಸಮಾನಾ ಭವಂತಿ । ಆಪೋ ವಾಯುನಾ ಇತಶ್ಚಾಮುತಶ್ಚ ನೀಯಮಾನಾ ವಾಯುಸಮಾ ಭವಂತಿ । ಅನುಶಯ್ಯಪಿ ತಾದೃಶೋ ಭವತಿ । ತದನಂತರಂ ಗಮನಕಾಲೇ ಯೋ ಧೂಮ ಆಸೀತ್ ತತ್ತುಲ್ಯೋ ಭವತಿ । ತತಃ ಅಪಾಂ ಭರಣಾತ್ ಸಂಭೃತೋದಕಮಭ್ರಂ ತದ್ ಭವತಿ । ತತೋ ಜಲಸೇಚನಾನ್ಮೇಧೋ ವರ್ಷಣಕರ್ತಾ ಸಂಭವತಿ । ತದ್ಭಾವಂ ತತ್ಸಾದೃಶ್ಯಮಾಪದ್ಯ ಪ್ರವರ್ಷತಿ । ವರ್ಷಧಾರಾಭಿರನುಶಯೀ ಪೃಥಿವೀಮಾಪದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ॥೨೨॥