श्रीमच्छङ्करभगवत्पूज्यपादविरचितम्

छान्दोग्योपनिषद्भाष्यम्

करतलकलिताद्वयात्मतत्त्वं क्षपितदुरन्तचिरन्तनप्रमोहम् ।
उपचितमुदितोदितैर्गुणौघैः उपनिषदामयमुज्जहार भाष्यम् ॥

అష్టమోఽధ్యాయః

ప్రథమః ఖణ్డః

యద్యపి దిగ్దేశకాలాదిభేదశూన్యం బ్రహ్మ ‘సత్ . . . ఎకమేవాద్వితీయమ్’ ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ ఇతి షష్ఠసప్తమయోరధిగతమ్ , తథాపి ఇహ మన్దబుద్ధీనాం దిగ్దేశాదిభేదవద్వస్త్వితి ఎవంభావితా బుద్ధిః న శక్యతే సహసా పరమార్థవిషయా కర్తుమితి, అనధిగమ్య చ బ్రహ్మ న పురుషార్థసిద్ధిరితి, తదధిగమాయ హృదయపుణ్డరీకదేశః ఉపదేష్టవ్యః । యద్యపి సత్సమ్యక్ప్రత్యయైకవిషయం నిర్గుణం చ ఆత్మతత్త్వమ్ , తథాపి మన్దబుద్ధీనాం గుణవత్త్వస్యేష్టత్వాత్ సత్యకామాదిగుణవత్త్వం చ వక్తవ్యమ్ । తథా యద్యపి బ్రహ్మవిదాం స్త్ర్యాదివిషయేభ్యః స్వయమేవోపరమో భవతి, తథాప్యానేకజన్మవిషయసేవాభ్యాసజనితా విషయవిషయా తృష్ణా న సహసా నివర్తయితుం శక్యత ఇతి బ్రహ్మచర్యాదిసాధనవిశేషో విధాతవ్యః । తథా యద్యప్యాత్మైకత్వవిదాం గన్తృగమనగన్తవ్యాభావాదవిద్యాదిశేషస్థితినిమిత్తక్షయే గగన ఇవ విద్యుదుద్భూత ఇవ వాయుః దగ్ధేన్ధన ఇవ అగ్నిః స్వాత్మన్యేవ నివృత్తిః, తథాపి గన్తృగమనాదివాసితబుద్ధీనాం హృదయదేశగుణవిశిష్టబ్రహ్మోపాసకానాం మూర్ధన్యయా నాడ్యా గతిర్వక్తవ్యేత్యష్టమః ప్రపాఠక ఆరభ్యతే । దిగ్దేశగుణగతిఫలభేదశూన్యం హి పరమార్థసదద్వయం బ్రహ్మ మన్దబుద్ధీనామసదివ ప్రతిభాతి । సన్మార్గస్థాస్తావద్భవన్తు తతః శనైః పరమార్థసదపి గ్రాహయిష్యామీతి మన్యతే శ్రుతిః —

అథ యదిదమస్మిన్బ్రహ్మపురే దహరం పుణ్డరీకం వేశ్మ దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశస్తస్మిన్యదన్తస్తదన్వేష్టవ్యం తద్వావ విజిజ్ఞాసితవ్యమితి ॥ ౧ ॥

అథ అనన్తరం యదిదం వక్ష్యమాణం దహరమ్ అల్పం పుణ్డరీకం పుణ్డరీకసదృశం వేశ్మేవ వేశ్మ, ద్వారపాలాదిమత్త్వాత్ । అస్మిన్ బ్రహ్మపురే బ్రహ్మణః పరస్య పురమ్ — రాజ్ఞోఽనేకప్రకృతిమద్యథా పురమ్ , తథేదమనేకేన్ద్రియమనోబుద్ధిభిః స్వామ్యర్థకారిభిర్యుక్తమితి బ్రహ్మపురమ్ । పురే చ వేశ్మ రాజ్ఞో యథా, తథా తస్మిన్బ్రహ్మపురే శరీరే దహరం వేశ్మ, బ్రహ్మణ ఉపలబ్ధ్యధిష్ఠానమిత్యర్థః । యథా విష్ణోః సాలగ్రామః । అస్మిన్హి స్వవికారశుఙ్గే దేహే నామరూపవ్యాకరణాయ ప్రవిష్టం సదాఖ్యం బ్రహ్మ జీవేన ఆత్మనేత్యుక్తమ్ । తస్మాదస్మిన్హృదయపుణ్డరీకే వేశ్మని ఉపసంహృతకరణైర్బ్రాహ్మవిషయవిరక్తైః విశేషతో బ్రహ్మచర్యసత్యసాధనాభ్యాం యుక్తైః వక్ష్యమాణగుణవద్ధ్యాయమానైః బ్రహ్మోపలభ్యత ఇతి ప్రకరణార్థః । దహరః అల్పతరః అస్మిన్దహరే వేశ్మని వేశ్మనః అల్పత్వాత్తదన్తర్వర్తినోఽల్పతరత్వం వేశ్మనః । అన్తరాకాశః ఆకాశాఖ్యం బ్రహ్మ । ‘ఆకాశో వై నామ’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౪ । ౧) ఇతి హి వక్ష్యతి । ఆకాశ ఇవ అశరీరత్వాత్ సూక్ష్మత్వసర్వగతత్వసామాన్యాచ్చ । తస్మిన్నాకాశాఖ్యే యదన్తః మధ్యే తదన్వేష్టవ్యమ్ । తద్వావ తదేవ చ విశేషేణ జిజ్ఞాసితవ్యం గుర్వాశ్రయశ్రవణాద్యుపాయైరన్విష్య చ సాక్షాత్కరణీయమిత్యర్థః ॥

తం చేద్బ్రూయుర్యదిదమస్మిన్బ్రహ్మపురే దహరం పుణ్డరీకం వేశ్మ దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశః కిం తదత్ర విద్యతే యదన్వేష్టవ్యం యద్వావ విజిజ్ఞాసితవ్యమితి స బ్రూయాత్ ॥ ౨ ॥

తం చేత్ ఎవముక్తవన్తమాచార్యం యది బ్రూయుః అన్తేవాసినశ్చోదయేయుః ; కథమ్ ? యదిదమస్మిన్బ్రహ్మపురే పరిచ్ఛిన్నే అన్తః దహరం పుణ్డరీకం వేశ్మ, తతోఽప్యన్తః అల్పతర ఎవ ఆకాశః । పుణ్డరీక ఎవ వేశ్మని తావత్కిం స్యాత్ । కిం తతోఽల్పతరే ఖే యద్భవేదిత్యాహుః । దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశః కిం తదత్ర విద్యతే, న కిఞ్చన విద్యత ఇత్యభిప్రాయః । యది నామ బదరమాత్రం కిమపి విద్యతే, కిం తస్యాన్వేషణేన విజిజ్ఞాసనేన వా ఫలం విజిజ్ఞాసితుః స్యాత్ ? అతః యత్తత్రాన్వేష్టవ్యం విజిజ్ఞాసితవ్యం వా న తేన ప్రయోజనమిత్యుక్తవతః స ఆచార్యో బ్రూయాదితి శ్రుతేర్వచనమ్ ॥

యావాన్వా అయమాకాశస్తావానేషోఽన్తర్హృదయ ఆకాశ ఉభే అస్మిన్ద్యావాపృథివీ అన్తరేవ సమాహితే ఉభావగ్నిశ్చ వాయుశ్చ సూర్యాచన్ద్రమసావుభౌ విద్యున్నక్షత్రాణి యచ్చాస్యేహాస్తి యచ్చ నాస్తి సర్వం తదస్మిన్సమాహితమితి ॥ ౩ ॥

శృణుత — తత్ర యద్బ్రూథ పుణ్డరీకాన్తఃస్థస్య ఖస్యాల్పత్వాత్ తత్స్థమల్పతరం స్యాదితి, తదసత్ । న హి ఖం పుణ్డరీకవేశ్మగతం పుణ్డరీకాదల్పతరం మత్వా అవోచం దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశ ఇతి । కిం తర్హి, పుణ్డరీకమల్పం తదనువిధాయి తత్స్థమన్తఃకరణం పుణ్డరీకాకాశపరిచ్ఛిన్నం తస్మిన్విశుద్ధే సంహృతకరణానాం యోగినాం స్వచ్ఛ ఇవోదకే ప్రతిబిమ్బరూపమాదర్శ ఇవ చ శుద్ధే స్వచ్ఛం విజ్ఞానజ్యోతిఃస్వరూపావభాసం తావన్మాత్రం బ్రహ్మోపలభ్యత ఇతి దహరోఽస్మిన్నన్తరాకాశ ఇత్యవోచామ అన్తఃకరణోపాధినిమిత్తమ్ । స్వతస్తు యావాన్వై ప్రసిద్ధః పరిమాణతోఽయమాకాశః భౌతికః, తావానేషోఽన్తర్హృదయే ఆకాశః యస్మిన్నన్వేష్టవ్యం విజిజ్ఞాసితవ్యం చ అవోచామ । నాప్యాకాశతుల్యపరిమాణత్వమభిప్రేత్య తావానిత్యుచ్యతే । కిం తర్హి, బ్రహ్మణోఽనురూపస్య దృష్టాన్తాన్తరస్యాభావాత్ । కథం పునర్న ఆకాశసమమేవ బ్రహ్మేత్యవగమ్యతే, ‘యేనావృతం ఖం చ దివం మహీం చ’ (తై. నా. ౧), ‘తస్మాద్వా ఎతస్మాదాత్మన ఆకాశః సమ్భూతః’ (తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧), ‘ఎతస్మిన్ను ఖల్వక్షరే గార్గ్యాకాశః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః । కిం చ ఉభే అస్మిన్ద్యావాపృథివీ బ్రహ్మాకాశే బుద్ధ్యుపాధివిశిష్టే అన్తరేవ సమాహితే సమ్యగాహితే స్థితే । ‘యథా వా అరా నాభౌ’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౧౫ । ౧) ఇత్యుక్తం హి ; తథా ఉభావగ్నిశ్చ వాయుశ్చేత్యాది సమానమ్ । యచ్చ అస్య ఆత్మన ఆత్మీయత్వేన దేహవతోఽస్తి విద్యతే ఇహ లోకే । తథా యచ్చ ఆత్మీయత్వేన న విద్యతే । నష్టం భవిష్యచ్చ నాస్తీత్యుచ్యతే । న తు అత్యన్తమేవాసత్ , తస్య హృద్యాకాశే సమాధానానుపపత్తేః ॥

తం చేద్బ్రూయురస్మిꣳశ్చేదిదం బ్రహ్మపురే సర్వꣳ సమాహితꣳ సర్వాణి చ భూతాని సర్వే చ కామా యదైతజ్జరా వాప్నోతి ప్రధ్వంసతే వా కిం తతోఽతిశిష్యత ఇతి ॥ ౪ ॥

తం చేత్ ఎవముక్తవన్తం బ్రూయుః పునరన్తేవాసినః — అస్మింశ్చేత్ యథోక్తే చేత్ యది బ్రహ్మపురే బ్రహ్మపురోపలక్షితాన్తరాకాశే ఇత్యర్థః । ఇదం సర్వం సమాహితం సర్వాణి చ భూతాని సర్వే చ కామాః । కథమాచార్యేణానుక్తాః కామా అన్తేవాసిభిరుచ్యన్తే ? నైష దోషః । యచ్చ అస్య ఇహాస్తి యచ్చ నాస్తీత్యుక్తా ఎవ హి ఆచార్యేణ కామాః । అపి చ సర్వశబ్దేన చ ఉక్తా ఎవ కామాః । యదా యస్మిన్కాలే ఎతచ్ఛరీరం బ్రహ్మపురాఖ్యం జరా వలీపలితాదిలక్షణా వయోహానిర్వా ఆప్నోతి, శస్త్రాదినా వా వృక్ణం ప్రధ్వంసతే విస్రంసతే వినశ్యతి, కిం తతోఽన్యదతిశిష్యతే ? ఘటాశ్రితక్షీరదధిస్నేహాదివత్ ఘటనాశే దేహనాశేఽపి దేహాశ్రయముత్తరోత్తరం పూర్వపూర్వనాశాన్నశ్యతీత్యభిప్రాయః । ఎవం ప్రాప్తే నాశే కిం తతోఽన్యత్ యథోక్తాదతిశిష్యతే అవతిష్ఠతే, న కిఞ్చనావతిష్ఠత ఇత్యభిప్రాయః ॥

స బ్రూయాన్నాస్య జరయైతజ్జీర్యతి న వధేనాస్య హన్యత ఎతత్సత్యం బ్రహ్మపురమస్మిన్కామాః సమాహితా ఎష ఆత్మాపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుర్విశోకో విజిఘత్సోఽపిపాసః సత్యకామః సత్యసఙ్కల్పో యథా హ్యేవేహ ప్రజా అన్వావిశన్తి యథానుశాసనం యం యమన్తమభికామా భవన్తి యం జనపదం యం క్షేత్రభాగం తం తమేవోపజీవన్తి ॥ ౫ ॥

ఎవమన్తేవాసిభిశ్చోదితః స ఆచార్యో బ్రూయాత్ తన్మతిమపనయన్ । కథమ్ ? అస్య దేహస్య జరయా ఎతత్ యథోక్తమన్తరాకాశాఖ్యం బ్రహ్మ యస్మిన్సర్వం సమాహితం న జీర్యతి దేహవన్న విక్రియత ఇత్యర్థః । న చ అస్య వధేన శస్త్రాదిఘాతేన ఎతద్ధన్యతే, యథా ఆకాశమ్ ; కిము తతోఽపి సూక్ష్మతరమశబ్దమస్పర్శం బ్రహ్మ దేహేన్ద్రియాదిదోషైర్న స్పృశ్యత ఇత్యర్థః । కథం దేహేన్ద్రియాదిదోషైర్న స్పృశ్యత ఇతి ఎతస్మిన్నవసరే వక్తవ్యం ప్రాప్తమ్ , తత్ప్రకృతవ్యాసఙ్గో మా భూదితి నోచ్యతే । ఇన్ద్రవిరోచనాఖ్యాయికాయాముపరిష్టాద్వక్ష్యామో యుక్తితః । ఎతత్సత్యమవితథం బ్రహ్మపురం బ్రహ్మైవ పురం బ్రహ్మపురమ్ ; శరీరాఖ్యం తు బ్రహ్మపురం బ్రహ్మోపలక్షణార్థత్వాత్ । తత్తు అనృతమేవ, ‘వాచారమ్భణం వికారో నామధేయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౧ । ౪), (ఛా. ఉ. ౬ । ౧ । ౫), (ఛా. ఉ. ౬ । ౧ । ౬) ఇతి శ్రుతేః । తద్వికారో అనృతేఽపి దేహశుఙ్గే బ్రహ్మోపలభ్యత ఇతి బ్రహ్మపురమిత్యుక్తం వ్యావహారికమ్ । సత్యం తు బ్రహ్మపురమేతదేవ బ్రహ్మ, సర్వవ్యవహారాస్పదత్వాత్ । అతః అస్మిన్పుణ్డరీకోపలక్షితే బ్రహ్మపురే సర్వే కామాః, యే బహిర్భవద్భిః ప్రార్థ్యన్తే, తే అస్మిన్నేవ స్వాత్మని సమాహితాః । అతః తత్ప్రాప్త్యుపాయమేవానుతిష్ఠత, బాహ్యవిషయతృష్ణాం త్యజత ఇత్యభిప్రాయః । ఎష ఆత్మా భవతాం స్వరూపమ్ । శృణుత తస్య లక్షణమ్ — అపహతపాప్మా, అపహతః పాప్మా ధర్మాధర్మాఖ్యో యస్య సోఽయమపహతపాప్మా । తథా విజరః విగతజరః విమృత్యుశ్చ । తదుక్తం పూర్వమేవ న వధేనాస్య హన్యత ఇతి ; కిమర్థం పునరుచ్యతే ? యద్యపి దేహసమ్బన్ధిభ్యాం జరామృత్యుభ్యాం న సమ్బన్ధ్యతే, అన్యథాపి సమ్బన్ధస్తాభ్యాం స్యాదిత్యాశఙ్కానివృత్త్యర్థమ్ । విశోకః విగతశోకః । శోకో నామ ఇష్టాదివియోగనిమిత్తో మానసః సన్తాపః । విజిఘత్సః విగతాశనేచ్ఛః । అపిపాసః అపానేచ్ఛః । నను అపహతపాప్మత్వేన జరాదయః శోకాన్తాః ప్రతిషిద్ధా ఎవ భవన్తి, కారణప్రతిషేధాత్ । ధర్మాధర్మకార్యా హి తే ఇతి । జరాదిప్రతిషేధేన వా ధర్మాధర్మయోః కార్యాభావే విద్యమానయోరప్యసత్సమత్వమితి పృథక్ప్రతిషేధోఽనర్థకః స్యాత్ । సత్యమేవమ్ , తథాపి ధర్మకార్యానన్దవ్యతిరేకేణ స్వాభావికానన్దో యథేశ్వరే, ‘విజ్ఞానమానన్దం బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౮) ఇతి శ్రుతేః, తథా అధర్మకార్యజరాదివ్యతిరేకేణాపి జరాదిదుఃఖస్వరూపం స్వాభావికం స్యాదిత్యాశఙ్క్యేత । అతః యుక్తస్తన్నివృత్తయే జరాదీనాం ధర్మాధర్మాభ్యాం పృథక్ప్రతిషేధః । జరాదిగ్రహణం సర్వదుఃఖోపలక్షణార్థమ్ । పాపనిమిత్తానాం తు దుఃఖానామానన్త్యాత్ప్రత్యేకం చ తత్ప్రతిషేధస్య అశక్యత్వాత్ సర్వదుఃఖప్రతిషేధార్థం యుక్తమేవాపహతపాప్మత్వవచనమ్ । సత్యాః అవితథాః కామాః యస్య సోఽయం సత్యకామః । వితథా హి సంసారిణాం కామాః ; ఈశ్వరస్య తద్విపరీతాః । తథా కామహేతవః సఙ్కల్పా అపి సత్యాః యస్య స సత్యసఙ్కల్పః । సఙ్కల్పాః కామాశ్చ శుద్ధసత్త్వోపాధినిమిత్తాః ఈశ్వరస్య, చిత్రగువత్ ; న స్వతః ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇత్యుక్తత్వాత్ । యథోక్తలక్షణ ఎష ఆత్మా విజ్ఞేయో గురుభ్యః శాస్త్రతశ్చ ఆత్మసంవేద్యతయా చ స్వారాజ్యకామైః । న చేద్విజ్ఞాయతే కో దోషః స్యాదితి, శృణుత అత్ర దోషం దృష్టాన్తేన — యథా హ్యేవ ఇహ లోకే ప్రజాః అన్వావిశన్తి అనువర్తన్తే యథానుశాసనమ్ ; యథేహ ప్రజాః అన్యం స్వామినం మన్యమానాః తస్య స్వామినో యథా యథానుశాసనం తథా తథాన్వావిశన్తి । కిమ్ ? యం యమన్తం ప్రత్యన్తం జనపదం క్షేత్రభాగం చ అభికామాః అర్థిన్యః భవన్తి ఆత్మబుద్ధ్యనురూపమ్ , తం తమేవ చ ప్రత్యన్తాదిమ్ ఉపజీవన్తీతి । ఎష దృష్టాన్తః అస్వాతన్త్ర్యదోషం ప్రతి పుణ్యఫలోపభోగే ॥
+“తద్యథేహ+కర్మజితః”(ఛా.ఉ.+౮.౧.౬)

తద్యథేహ కర్మజితో లోకః క్షీయత ఎవమేవాముత్ర పుణ్యజితో లోకః క్షీయతే తద్య ఇహాత్మానమననువిద్య వ్రజన్త్యేతాꣳశ్చ సత్యాన్కామాꣳస్తేషాꣳ సర్వేషు లోకేష్వకామచారో భవత్యథ య ఇహాత్మానమనువిద్య వ్రజన్త్యేతాꣳశ్చ సత్యాన్కామాంస్తేషాꣳ సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతి ॥ ౬ ॥

అథ అన్యో దృష్టాన్తః తత్క్షయం ప్రతి తద్యథేహేత్యాదిః । తత్ తత్ర యథా ఇహ లోకే తాసామేవ స్వామ్యనుశాసనానువర్తినీనాం ప్రజానాం సేవాదిజితో లోకః పరాధీనోపభోగః క్షీయతే అన్తవాన్భవతి । అథ ఇదానీం దార్ష్టాన్తికముపసంహరతి — ఎవమేవ అముత్ర అగ్నిహోత్రాదిపుణ్యజితో లోకః పరాధీనోపభోగః క్షీయత ఎవేతి । ఉక్తః దోషః ఎషామితి విషయం దర్శయతి — తద్య ఇత్యాదినా । తత్ తత్ర యే ఇహ అస్మింల్లోకే జ్ఞానకర్మణోరధికృతాః యోగ్యాః సన్తః ఆత్మానం యథోక్తలక్షణం శాస్త్రాచార్యోపదిష్టమననువిద్య యథోపదేశమను స్వసంవేద్యతామకృత్వా వ్రజన్తి దేహాదస్మాత్ప్రయన్తి, య ఎతాంశ్చ యథోక్తాన్ సత్యాన్ సత్యసఙ్కల్పకార్యాంశ్చ స్వాత్మస్థాన్కామాన్ అననువిద్య వ్రజన్తి, తేషాం సర్వేషు లోకేషు అకామచారః అస్వతన్‍త్రతా భవతి — యథా రాజానుశాసనానువర్తినీనాం ప్రజానామిత్యర్థః । అథ యే అన్యే ఇహ లోకే ఆత్మానం శాస్త్రాచార్యోపదేశమనువిద్య స్వాత్మసంవేద్యతామాపాద్య వ్రజన్తి యథోక్తాంశ్చ సత్యాన్కామాన్ , తేషాం సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతి — రాజ్ఞ ఇవ సార్వభౌమస్య ఇహ లోకే ॥
ఇతి ప్రథమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

ద్వితీయః ఖణ్డః

స యది పితృలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య పితరః సముత్తిష్ఠన్తి తేన పితృలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౧ ॥

కథం సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతీతి, ఉచ్యతే — య ఆత్మానం యథోక్తలక్షణం హృది సాక్షాత్కృతవాన్ వక్ష్యమాణబ్రహ్మచర్యాదిసాధనసమ్పన్నః సన్ తత్స్థాంశ్చ సత్యాన్కామాన్ ; స త్యక్తదేహః యది పితృలోకకామః పితరో జనయితారః త ఎవ సుఖహేతుత్వేన భోగ్యత్వాత్ లోకా ఉచ్యన్తే, తేషు కామో యస్య తైః పితృభిః సమ్బన్ధేచ్ఛా యస్య భవతి, తస్య సఙ్కల్పమాత్రాదేవ పితరః సముత్తిష్ఠన్తి ఆత్మసమ్బన్ధితామాపద్యన్తే, విశుద్ధసత్త్వతయా సత్యసఙ్కల్పత్వాత్ ఈశ్వరస్యేవ । తేన పితృలోకేన భోగేన సమ్పన్నః సమ్పత్తిః ఇష్టప్రాప్తిః తయా సమృద్ధః మహీయతే పూజ్యతే వర్ధతే వా మహిమానమనుభవతి ॥
అథ యది మాతృలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య మాతరః సముత్తిష్ఠన్తి తేన మాతృలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౨ ॥
అథ యది భ్రాతృలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య భ్రాతరః సముత్తిష్ఠన్తి తేన భ్రాతృలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౩ ॥
అథ యది స్వసృలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య స్వసారః సముత్తిష్ఠన్తి తేన స్వసృలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౪ ॥
అథ యది సఖిలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య సఖాయః సముత్తిష్ఠన్తి తేన సఖిలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౫ ॥
అథ యది గన్ధమాల్యలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య గన్ధమాల్యే సముత్తిష్ఠతస్తేన గన్ధమాల్యలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౬ ॥
అథ యద్యన్నపానలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్యాన్నపానే సముత్తిష్ఠతస్తేనాన్నపానలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౭ ॥
అథ యది గీతవాదిత్రలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య గీతవాదిత్రే సముత్తిష్ఠతస్తేన గీతవాదిత్రలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౮ ॥

అథ యది స్త్రీలోకకామో భవతి సఙ్కల్పాదేవాస్య స్త్రియః సముత్తిష్ఠన్తి తేన స్త్రీలోకేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౯ ॥

సమానమన్యత్ । మాతరో జనయిత్ర్యః అతీతాః సుఖహేతుభూతాః సామర్థ్యాత్ । న హి దుఃఖహేతుభూతాసు గ్రామసూకరాదిజన్మనిమిత్తాసు మాతృషు విశుద్ధసత్త్వస్య యోగినః ఇచ్ఛా తత్సమ్బన్ధో వా యుక్తః ॥

యం యమన్తమభికామో భవతి యం కామం కామయతే సోఽస్య సఙ్కల్పాదేవ సముత్తిష్ఠతి తేన సమ్పన్నో మహీయతే ॥ ౧౦ ॥

యం యమన్తం ప్రదేశమభికామో భవతి, యం చ కామం కామయతే యథోక్తవ్యతిరేకేణాపి, సః అస్యాన్తః ప్రాప్తుమిష్టః కామశ్చ సఙ్కల్పాదేవ సముత్తిష్ఠత్యస్య । తేన ఇచ్ఛావిఘాతతయా అభిప్రేతార్థప్రాప్త్యా చ సమ్పన్నో మహీయతే ఇత్యుక్తార్థమ్ ॥
ఇతి ద్వితీయఖణ్డభాష్యమ్ ॥

తృతీయః ఖణ్డః

త ఇమే సత్యాః కామా అనృతాపిధానాస్తేషాం సత్యానాం సతామనృతమపిధానం యో యో హ్యస్యేతః ప్రైతి న తమిహ దర్శనాయ లభతే ॥ ౧ ॥

యథోక్తాత్మధ్యానసాధనానుష్ఠానం ప్రతి సాధకానాముత్సాహజననార్థమనుక్రోశన్త్యాహ — కష్టమిదం ఖలు వర్తతే, యత్స్వాత్మస్థాః శక్యప్రాప్యా అపి త ఇమే సత్యాః కామాః అనృతాపిధానాః, తేషామాత్మస్థానాం స్వాశ్రయాణామేవ సతామనృతం బాహ్యవిషయేషు స్త్ర్యన్నభోజనాచ్ఛాదనాదిషు తృష్ణా తన్నిమిత్తం చ స్వేచ్ఛాప్రచారత్వం మిథ్యాజ్ఞాననిమిత్తత్వాదనృతమిత్యుచ్యతే । తన్నిమిత్తం సత్యానాం కామానామప్రాప్తిరితి అపిధానమివాపిధానమ్ । కథమనృతాపిధాననిమిత్తం తేషామలాభ ఇతి, ఉచ్యతే — యో యో హి యస్మాదస్య జన్తోః పుత్రో భ్రాతా వా ఇష్టః ఇతః అస్మాల్లోకాత్ ప్రైతి ప్రగచ్ఛతి మ్రియతే, తమిష్టం పుత్రం భ్రాతరం వా స్వహృదయాకాశే విద్యమానమపి ఇహ పునర్దర్శనాయేచ్ఛన్నపి న లభతే ॥

అథ యే చాస్యేహ జీవా యే చ ప్రేతా యచ్చాన్యదిచ్ఛన్న లభతే సర్వం తదత్ర గత్వా విన్దతేఽత్ర హ్యస్యైతే సత్యాః కామా అనృతాపిధానాస్తద్యథాపి హిరణ్యనిధిం నిహితమక్షేత్రజ్ఞా ఉపర్యుపరి సఞ్చరన్తో న విన్దేయురేవమేవేమాః సర్వాః ప్రజా అహరహర్గచ్ఛన్త్య ఎతం బ్రహ్మలోకం న విన్దన్త్యనృతేన హి ప్రత్యూఢాః ॥ ౨ ॥

అథ పునః యే చ అస్య విదుషః జన్తోర్జీవాః జీవన్తీహ పుత్రాః భ్రాత్రాదయో వా, యే చ ప్రేతాః మృతాః ఇష్టాః సమ్బన్ధినః, యచ్చాన్యదిహ లోకే వస్త్రాన్నపానాది రత్నాని వా వస్త్విచ్ఛన్ న లభతే, తత్సర్వమత్ర హృదయాకాశాఖ్యే బ్రహ్మణి గత్వా యథోక్తేన విధినా విన్దతే లభతే । అత్ర అస్మిన్హార్దాకాశే హి యస్మాత్ అస్య తే యథోక్తాః సత్యాః కామాః వర్తన్తే అనృతాపిధానాః । కథమివ తదన్యాయ్యమితి, ఉచ్యతే — తత్ తత్ర యథా హిరణ్యనిధిం హిరణ్యమేవ పునర్గ్రహణాయ నిధాతృభిః నిధీయత ఇతి నిధిః తం హిరణ్యనిధిం నిహితం భూమేరధస్తాన్నిక్షిప్తమ్ అక్షేత్రజ్ఞాః నిధిశాస్త్రైర్నిధిక్షేత్రమజానన్తః తే నిధేః ఉపర్యుపరి సఞ్చరన్తోఽపి నిధిం న విన్దేయుః శక్యవేదనమపి, ఎవమేవ ఇమాః అవిద్యావత్యః సర్వా ఇమాః ప్రజాః యథోక్తం హృదయాకాశాఖ్యం బ్రహ్మలోకం బ్రహ్మైవ లోకః బ్రహ్మలోకః తమ్ అహరహః ప్రత్యహం గచ్ఛన్త్యోఽపి సుషుప్తకాలే న విన్దన్తి న లభన్తే — ఎషోఽహం బ్రహ్మలోకభావమాపన్నోఽస్మ్యద్యేతి । అనృతేన హి యథోక్తేన హి యస్మాత్ ప్రత్యూఢాః హృతాః, స్వరూపాదవిద్యాదిదోషైర్బహిరపకృష్టా ఇత్యర్థః । అతః కష్టమిదం వర్తతే జన్తూనాం యత్స్వాయత్తమపి బ్రహ్మ న లభ్యతే ఇత్యభిప్రాయః ॥

స వా ఎష ఆత్మా హృది తస్యైతదేవ నిరుక్తం హృద్యయమితి తస్మాద్ధృదయమహరహర్వా ఎవంవిత్స్వర్గం లోకమేతి ॥ ౩ ॥

స వై యః ‘ఆత్మాపహతపాప్మా’ ఇతి ప్రకృతః, వై - శబ్దేన తం స్మారయతి । ఎషః వివక్షిత ఆత్మా హృది హృదయపుణ్డరీకే ఆకాశశబ్దేనాభిహితః । తస్య ఎతస్య హృదయస్య ఎతదేవ నిరుక్తం నిర్వచనమ్ , నాన్యత్ । హృది అయమాత్మా వర్తత ఇతి యస్మాత్ , తస్మాద్ధృదయమ్ , హృదయనామనిర్వచనప్రసిద్ధ్యాపి స్వహృదయే ఆత్మేత్యవగన్తవ్యమిత్యభిప్రాయః । అహరహర్వై ప్రత్యహమ్ ఎవంవిత్ హృది అయమాత్మేతి జానన్ స్వర్గం లోకం హార్దం బ్రహ్మ ఎతి ప్రతిపద్యతే । నను అనేవంవిదపి సుషుప్తకాలే హార్దం బ్రహ్మ ప్రతిపద్యతే ఎవ, ‘సతా సోమ్య తదా సమ్పన్నః’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౧) ఇత్యుక్తత్వాత్ । బాఢమేవమ్ , తథాప్యస్తి విశేషః — యథా జానన్నజానంశ్చ సర్వో జన్తుః సద్బ్రహ్మైవ, తథాపి తత్త్వమసీతి ప్రతిబోధితః విద్వాన్ — సదేవ నాన్యోఽస్మి — ఇతి జానన్ సదేవ భవతి ; ఎవమేవ విద్వానవిద్వాంశ్చ సుషుప్తే యద్యపి సత్సమ్పద్యతే, తథాప్యేవంవిదేవ స్వర్గం లోకమేతీత్యుచ్యతే । దేహపాతేఽపి విద్యాఫలస్యావశ్యమ్భావిత్వాదిత్యేష విశేషః ॥

అథ య ఎష సమ్ప్రసాదోఽస్మాచ్ఛరీరాత్సముత్థాయ పరం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యత ఎష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి తస్య హ వా ఎతస్య బ్రహ్మణో నామ సత్యమితి ॥ ౪ ॥

సుషుప్తకాలే స్వేన ఆత్మనా సతా సమ్పన్నః సన్ సమ్యక్ప్రసీదతీతి జాగ్రత్స్వప్నయోర్విషయేన్ద్రియసంయోగజాతం కాలుష్యం జహాతీతి సమ్ప్రసాదశబ్దో యద్యపి సర్వజన్తూనాం సాధారణః, తథాపి ఎవంవిత్ స్వర్గం లోకమేతీతి ప్రకృతత్వాత్ ఎష సమ్ప్రసాద ఇతి సంనిహితవద్యత్నవిశేషాత్ సః అథేదం శరీరం హిత్వా అస్మాచ్ఛరీరాత్సముత్థాయ శరీరాత్మభావనాం పరిత్యజ్యేత్యర్థః । న తు ఆసనాదివ సముత్థాయేతి ఇహ యుక్తమ్ , స్వేన రూపేణేతి విశేషణాత్ — న హి అన్యత ఉత్థాయ స్వరూపం సమ్పత్తవ్యమ్ । స్వరూపమేవ హి తన్న భవతి ప్రతిపత్తవ్యం చేత్స్యాత్ । పరం పరమాత్మలక్షణం విజ్ఞప్తిస్వభావం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వాస్థ్యముపగమ్యేత్యేతత్ । స్వేన ఆత్మీయేన రూపేణ అభినిష్పద్యతే, ప్రాగేతస్యాః స్వరూపసమ్పత్తేరవిద్యయా దేహమేవ అపరం రూపమ్ ఆత్మత్వేనోపగత ఇతి తదపేక్షయా ఇదముచ్యతే — స్వేన రూపేణేతి । అశరీరతా హి ఆత్మనః స్వరూపమ్ । యత్స్వం పరం జ్యోతిఃస్వరూపమాపద్యతే సమ్ప్రసాదః, ఎష ఆత్మేతి హ ఉవాచ — స బ్రూయాదితి యః శ్రుత్యా నియుక్తః అన్తేవాసిభ్యః । కిం చ ఎతదమృతమ్ అవినాశి భూమా ‘యో వై భూమా తదమృతమ్’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౪ । ౧) ఇత్యుక్తమ్ । అత ఎవాభయమ్ , భూమ్నో ద్వితీయాభావాత్ । అత ఎతద్బ్రహ్మేతి । తస్య హ వా ఎతస్య బ్రహ్మణో నామ అభిధానమ్ । కిం తత్ ? సత్యమితి । సత్యం హి అవితథం బ్రహ్మ । ‘తత్సత్యం స ఆత్మా’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇతి హి ఉక్తమ్ । అథ కిమర్థమిదం నామ పునరుచ్యతే ? తదుపాసనవిధిస్తుత్యర్థమ్ ॥

తాని హ వా ఎతాని త్రీణ్యక్షరాణి సతీయమితి తద్యత్సత్తదమృతమథ యత్తి తన్మర్త్యమథ యద్యం తేనోభే యచ్ఛతి యదనేనోభే యచ్ఛతి తస్మాద్యమహరహర్వా ఎవంవిత్స్వర్గం లోకమేతి ॥ ౫ ॥

తాని హ వా ఎతాని బ్రహ్మణో నామాక్షరాణి త్రీణ్యేతాని సతీయమితి, సకారస్తకారో యమితి చ । ఈకారస్తకారే ఉచ్చారణార్థోఽనుబన్ధః, హ్రస్వేనైవాక్షరేణ పునః ప్రతినిర్దేశాత్ । తేషాం తత్ తత్ర యత్ సత్ సకారః తదమృతం సద్బ్రహ్మ — అమృతవాచకత్వాదమృత ఎవ సకారస్తకారాన్తో నిర్దిష్ఠః । అథ యత్తి తకారః తన్మర్త్యమ్ । అథ యత్ యమ్ అక్షరమ్ , తేనాక్షరేణామృతమర్త్యాఖ్యే పూర్వే ఉభే అక్షరే యచ్ఛతి నియమయతి వశీకరోత్యాత్మనేత్యర్థః । యత్ యస్మాత్ అనేన యమిత్యేతేన ఉభే యచ్ఛతి, తస్మాత్ యమ్ । సంయతే ఇవ హి ఎతేన యమా లక్ష్యేతే । బ్రహ్మనామాక్షరస్యాపి ఇదమమృతత్వాదిధర్మవత్త్వం మహాభాగ్యమ్ , కిముత నామవతః — ఇత్యుపాస్యత్వాయ స్తూయతే బ్రహ్మ నామనిర్వచనేన । ఎవం నామవతో వేత్తా ఎవంవిత్ । అహరహర్వా ఎవంవిత్స్వర్గం లోకమేతీత్యుక్తార్థమ్ ॥
ఇతి తృతీయఖణ్డభాష్యమ్ ॥

చతుర్థః ఖణ్డః

అథ య ఆత్మా స సేతుర్విధృతిరేషాం లోకానామసమ్భేదాయ నైతꣳ సేతుమహోరాత్రే తరతో న జరా న మృత్యుర్న శోకో న సుకృతం న దుష్కృతꣳ సర్వే పాప్మానోఽతో నివర్తన్తేఽపహతపాప్మా హ్యేష బ్రహ్మలోకః ॥ ౧ ॥

అథ య ఆత్మేతి । ఉక్తలక్షణో యః సమ్ప్రసాదః, తస్య స్వరూపం వక్ష్యమాణైరుక్తైరనుక్తైశ్చ గుణైః పునః స్తూయతే, బ్రహ్మచర్యసాధనసమ్బన్ధార్థమ్ । య ఎషః యథోక్తలక్షణః ఆత్మా, స సేతురివ సేతుః । విధృతిః విధరణః । అనేన హి సర్వం జగద్వర్ణాశ్రమాదిక్రియాకారకఫలాదిభేదనియమైః కర్తురనురూపం విదధతా విధృతమ్ । అధ్రియమాణం హి ఈశ్వరేణేదం విశ్వం వినశ్యేద్యతః, తస్మాత్స సేతుః విధృతిః । కిమర్థం స సేతురితి, ఆహ — ఎషాం భూరాదీనాం లోకానాం కర్తృకర్మఫలాశ్రయాణామ్ అసమ్భేదాయ అవిదారణాయ అవినాశాయేత్యేతత్ । కింవిశిష్టశ్చాసౌ సేతురితి, ఆహ — నైతమ్ , సేతుమాత్మానమహోరాత్రే సర్వస్య జనిమతః పరిచ్ఛేదకే సతీ నైతం తరతః । యథా అన్యే సంసారిణః కాలేన అహోరాత్రాదిలక్షణేన పరిచ్ఛేద్యా, న తథా అయం కాలపరిచ్ఛేద్య ఇత్యభిప్రాయః, ‘యస్మాదర్వాక్సంవత్సరోఽహోభిః పరివర్తతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౧౬) ఇతి శ్రుత్యన్తరాత్ । అత ఎవ ఎనం న జరా తరతి న ప్రాప్నోతి । తథా న మృత్యుః న శోకః న సుకృతం న దుష్కృతమ్ , సుకృతదుష్కృతే ధర్మాధర్మౌ । ప్రాప్తిరత్ర తరణశబ్దేన అభిప్రేతా, నాతిక్రమణమ్ । కారణం హి ఆత్మా । న శక్యం హి కారణాతిక్రమణం కర్తుం కార్యేణ । అహోరాత్రాది చ సర్వం సతః కార్యమ్ । అన్యేన హి అన్యస్య ప్రాప్తిః అతిక్రమణం వా క్రియేత, న తు తేనైవ తస్య । న హి ఘటేన మృత్ప్రాప్యతే అతిక్రమ్యతే వా । యద్యపి పూర్వమ్ ‘య ఆత్మాపహతపాప్మా’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧) ఇత్యాదినా పాప్మాదిప్రతిషేధ ఉక్త ఎవ, తథాపీహాయం విశేషః — న తరతీతి ప్రాప్తివిషయత్వం ప్రతిషిధ్యతే । తత్ర అవిశేషేణ జరాద్యభావమాత్రముక్తమ్ । అహోరాత్రాద్యా ఉక్తా అనుక్తాశ్చ అన్యే సర్వే పాప్మానః ఉచ్యన్తే ; అతః అస్మాదాత్మనః సేతోః నివర్తన్తే అప్రాప్యైవేత్యర్థః । అపహతపాప్మా హి ఎష బ్రహ్మైవ లోకః బ్రహ్మలోకః ఉక్తః ॥

తస్మాద్వా ఎతꣳ సేతుం తీర్త్వాన్ధః సన్ననన్ధో భవతి విద్ధః సన్నవిద్ధో భవత్యుపతాపీ సన్ననుపతాపీ భవతి తస్మాద్వా ఎతꣳ సేతుం తీర్త్వాపి నక్తమహరేవాభినిష్పద్యతే సకృద్విభాతో హ్యేవైష బ్రహ్మలోకః ॥ ౨ ॥

యస్మాచ్చ పాప్మకార్యమాన్ధ్యాది శరీరవతః స్యాత్ న త్వశరీరస్య, తస్మాద్వా ఎతమాత్మానం సేతుం తీర్త్వా ప్రాప్య అనన్ధో భవతి దేహవత్త్వే పూర్వమన్ధోఽపి సన్ । తథా విద్ధః సన్ దేహవత్త్వే స దేహవియోగే సేతుం ప్రాప్య అవిద్ధో భవతి । తథోపతాపీ రోగాద్యుపతాపవాన్సన్ అనుపతాపీ భవతి । కిఞ్చ యస్మాదహోరాత్రే న స్తః సేతౌ, తస్మాద్వా ఎతం సేతుం తీర్త్వా ప్రాప్య నక్తమపి తమోరూపం రాత్రిరపి సర్వమహరేవాభినిష్పద్యతే ; విజ్ఞప్త్యాత్మజ్యోతిఃస్వరూపమహరివాహః సదైకరూపం విదుషః సమ్పద్యత ఇత్యర్థః । సకృద్విభాతః సదా విభాతః సదైకరూపః స్వేన రూపేణ ఎష బ్రహ్మలోకః ॥

తద్య ఎవైతం బ్రహ్మలోకం బ్రహ్మచర్యేణానువిన్దన్తి తేషామేవైష బ్రహ్మలోకస్తేషాꣳ సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతి ॥ ౩ ॥

తత్ తత్రైవం సతి ఎవం యథోక్తం బ్రహ్మలోకం బ్రహ్మచర్యేణ స్త్రీవిషయతృష్ణాత్యాగేన శాస్త్రాచార్యోపదేశమనువిన్దన్తి స్వాత్మసంవేద్యతామాపాదయన్తి యే, తేషామేవ బ్రహ్మచర్యసాధనవతాం బ్రహ్మవిదామ్ ఎష బ్రహ్మలోకః, నాన్యేషాం స్త్రీవిషయసమ్పర్కజాతతృష్ణానాం బ్రహ్మవిదామపీత్యర్థః । తేషాం సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతీత్యుక్తార్థమ్ । తస్మాత్పరమమ్ ఎతత్సాధనం బ్రహ్మచర్యం బ్రహ్మవిదామిత్యభిప్రాయః ॥
ఇతి చతుర్థఖణ్డభాష్యమ్ ॥

పఞ్చమః ఖణ్డః

య ఆత్మా సేతుత్వాదిగుణైః స్తుతః, తత్ప్రాప్తయే జ్ఞానసహకారిసాధనాన్తరం బ్రహ్మచర్యాఖ్యం విధాతవ్యమిత్యాహ । యజ్ఞాదిభిశ్చ తత్స్తౌతి కర్తవ్యార్థమ్ —

అథ యద్యజ్ఞ ఇత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తద్బ్రహ్మచర్యేణ హ్యేవ యో జ్ఞాతా తం విన్దతేఽథ యదిష్టమిత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తద్బ్రహ్మచర్యేణ హ్యేవేష్ట్వాత్మానమనువిన్దతే ॥ ౧ ॥

అథ యద్యజ్ఞ ఇత్యాచక్షతే లోకే పరమపురుషార్థసాధనం కథయన్తి శిష్టాః, తద్బ్రహ్మచర్యమేవ । యజ్ఞస్యాపి యత్ఫలం తత్ బ్రహ్మచర్యవాల్లమ్భతే ; అతః యజ్ఞోఽపి బ్రహ్మచర్యమేవేతి ప్రతిపత్తవ్యమ్ । కథం బ్రహ్మచర్యం యజ్ఞ ఇతి, ఆహ — బ్రహ్మచర్యేణైవ హి యస్మాత్ యో జ్ఞాతా స తం బ్రహ్మలోకం యజ్ఞస్యాపి పారమ్పర్యేణ ఫలభూతం విన్దతే లభతే, తతో యజ్ఞోఽపి బ్రహ్మచర్యమేవేతి । యో జ్ఞాతా — ఇత్యక్షరానువృత్తేః యజ్ఞో బ్రహ్మచర్యమేవ । అథ యదిష్టమిత్యాచక్షతే, బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ । కథమ్ ? బ్రహ్మచర్యేణైవ సాధనేన తమ్ ఈశ్వరమ్ ఇష్ట్వా పూజయిత్వా అథవా ఎషణామ్ ఆత్మవిషయాం కృత్వా తమాత్మానమనువిన్దతే । ఎషణాదిష్టమపి బ్రహ్మచర్యమేవ ॥

అథ యత్సత్త్రాయణమిత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తద్బ్రహ్మచర్యేణ హ్యేవ సత ఆత్మనస్త్రాణం విన్దతేఽథ యన్మౌనమిత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తద్బ్రహ్మచర్యేణ హ్యేవాత్మానమనువిద్య మనుతే ॥ ౨ ॥

అథ యత్సత్త్రాయణమిత్యాచక్షతే, బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ । తథా సతః పరస్మాదాత్మనః ఆత్మనస్త్రాణం రక్షణం బ్రహ్మచర్యసాధనేన విన్దతే । అతః సత్త్రాయణశబ్దమపి బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ । అథ యన్మౌనమిత్యాచక్షతే, బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ ; బ్రహ్మచర్యేణైవ సాధనేన యుక్తః సన్ ఆత్మానం శాస్త్రాచార్యాభ్యామనువిద్య పశ్చాత్ మనుతే ధ్యాయతి । అతో మౌనశబ్దమపి బ్రహ్మచర్యమేవ ॥

అథ యదనాశకాయనమిత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తదేష హ్యాత్మా న నశ్యతి యం బ్రహ్మచర్యేణానువిన్దతేఽథ యదరణ్యాయనమిత్యాచక్షతే బ్రహ్మచర్యమేవ తదరశ్చ హ వై ణ్యశ్చార్ణవౌ బ్రహ్మలోకే తృతీయస్యామితో దివి తదైరం మదీయꣳ సరస్తదశ్వత్థః సోమసవనస్తదపరాజితా పూర్బ్రహ్మణః ప్రభువిమితꣳ హిరణ్మయమ్ ॥ ౩ ॥

అథ యదనాశకాయనమిత్యాచక్షతే, బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ । యమాత్మానం బ్రహ్మచర్యేణ అనువిన్దతే, స ఎష హి ఆత్మా బ్రహ్మచర్యసాధనవతో న నశ్యతి ; తస్మాదనాశకాయనమపి బ్రహ్మచర్యమేవ । అథ యదరణ్యాయనమిత్యాచక్షతే, బ్రహ్మచర్యమేవ తత్ । అరణ్యశబ్ద్యయోరర్ణవయోర్బ్రహ్మచర్యవతోఽయనాదరణ్యాయనం బ్రహ్మచర్యమ్ । యో జ్ఞానాద్యజ్ఞః ఎషణాదిష్టం సతస్త్రాణాత్సత్త్రాయణం మననాన్మౌనమ్ అనశనాదనాశకాయనమ్ అరణ్యయోర్గమనాదరణ్యాయనమ్ ఇత్యాదిభిర్మహద్భిః పురుషార్థసాధనైః స్తుతత్వాత్ బ్రహ్మచర్యం పరమం జ్ఞానస్య సహకారికారణం సాధనమ్ — ఇత్యతో బ్రహ్మవిదా యత్నతో రక్షణీయమిత్యర్థః । తత్ తత్ర హి బ్రహ్మలోకే అరశ్చ హ వై ప్రసిద్ధో ణ్యశ్చ అర్ణవౌ సముద్రౌ సముద్రోపమే వా సరసీ, తృతీయస్యాం భువమన్తరిక్షం చ అపేక్ష్య తృతీయా ద్యౌః తస్యాం తృతీయస్యామ్ ఇతః అస్మాల్లోకాదారభ్య గణ్యమానాయాం దివి । తత్ తత్రైవ చ ఐరమ్ ఇరా అన్నం తన్మయః ఐరః మణ్డః తేన పూర్ణమ్ ఐరం మదీయం తదుపయోగినాం మదకరం హర్షోత్పాదకం సరః । తత్రైవ చ అశ్వత్థో వృక్షః సోమసవనో నామతః సోమోఽమృతం తన్నిస్రవః అమృతస్రవ ఇతి వా । తత్రైవ చ బ్రహ్మలోకే బ్రహ్మచర్యసాధనరహితైర్బ్రహ్మచర్యసాధనవద్భ్యః అన్యైః న జీయత ఇతి అపరాజితా నామ పూః పురీ బ్రహ్మణో హిరణ్యగర్భస్య । బ్రహ్మణా చ ప్రభుణా విశేషేణ మితం నిర్మితం తచ్చ హిరణ్మయం సౌవర్ణం ప్రభువిమితం మణ్డపమితి వాక్యశేషః ॥

తద్య ఎవైతావరం చ ణ్యం చార్ణవౌ బ్రహ్మలోకే బ్రహ్మచర్యేణానువిన్దన్తి తేషామేవైష బ్రహ్మలోకస్తేషాꣳ సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతి ॥ ౪ ॥

తత్ తత్ర బ్రహ్మలోకే ఎతావర్ణవౌ యావరణ్యాఖ్యావుక్తౌ బ్రహ్మచర్యేణ సాధనేన అనువిన్దన్తి యే, తేషామేవ ఎషః యో వ్యాఖ్యాతః బ్రహ్మలోకః । తేషాం చ బ్రహ్మచర్యసాధనవతాం బ్రహ్మవిదాం సర్వేషు లోకేషు కామచారో భవతి, నాన్యేషామబ్రహ్మచర్యపరాణాం బాహ్యవిషయాసక్తబుద్ధీనాం కదాచిదపీత్యర్థః ॥
నన్వత్ర ‘త్వమిన్ద్రస్త్వం యమస్త్వం వరుణః’ ఇత్యాదిభిర్యథా కశ్చిత్స్తూయతే మహార్హః, ఎవమిష్టాదిభిః శబ్దైః న స్త్ర్యాదివిషయతృష్ణానివృత్తిమాత్రం స్తుత్యర్హమ్ ; కిం తర్హి, జ్ఞానస్య మోక్షసాధనత్వాత్ తదేవేష్టాదిభిః స్తూయత ఇతి కేచిత । న, స్త్ర్యాదిబాహ్యవిషయతృష్ణాపహృతచిత్తానాం ప్రత్యగాత్మవివేకవిజ్ఞానానుపపత్తేః, ‘పరాఞ్చి ఖాని వ్యతృణత్స్వయమ్భూస్తస్మాత్పరాఙ్పశ్యతి నాన్తరాత్మన్’ (కా. ౨ । ౧ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిస్మృతిశతేభ్యః । జ్ఞానసహకారికారణం స్త్ర్యాదివిషయతృష్ణానివృత్తిసాధనం విధాతవ్యమేవేతి యుక్తైవ తత్స్తుతిః । నను చ యజ్ఞాదిభిః స్తుతం బ్రహ్మచర్యమితి యజ్ఞాదీనాం పురుషార్థసాధనత్వం గమ్యతే । సత్యం గమ్యతే, న త్విహ బ్రహ్మలోకం ప్రతి యజ్ఞాదీనాం సాధనత్వమభిప్రేత్య యజ్ఞాదిభిర్బ్రహ్మచర్యం స్తూయతే ; కిం తర్హి, తేషాం ప్రసిద్ధం పురుషార్థసాధనత్వమపేక్ష్య । యథేన్ద్రాదిభిః రాజా, న తు యత్రేన్ద్రాదీనాం వ్యాపారః తత్రైవ రాజ్ఞ ఇతి — తద్వత్ ॥
య ఇమేఽర్ణవాదయో బ్రాహ్మలౌకికాః సఙ్కల్పజాశ్చ పిత్రాదయో భోగాః, తే కిం ప్రార్థివా ఆప్యాశ్చ యథేహ లోకే దృశ్యన్తే తద్వదర్ణవవృక్షపూఃస్వర్ణమణ్డపాని, ఆహోమ్విత్ మానసప్రత్యయమాత్రాణీతి । కిఞ్చాతః ? యది పార్థివా ఆప్యాశ్చ స్థూలాః స్యుః, హృద్యాకాశే సమాధానానుపపత్తిః । పురాణే చ మనోమయాని బ్రహ్మలోకే శరీరాదీనీతి వాక్యం విరుధ్యేత ; ‘అశోకమహిమమ్’ (బృ. ఉ. ౫ । ౧౦ । ౧) ఇత్యాద్యాశ్చ శ్రుతయః । నను సముద్రాః సరితః సరాంసి వాప్యః కూపా యజ్ఞా వేదా మన్త్రాదయశ్చ మూర్తిమన్తః బ్రహ్మాణముపతిష్ఠన్తే ఇతి మానసత్వే విరుధ్యేత పురాణస్మృతిః । న, మూర్తిమత్త్వే ప్రసిద్ధరూపాణామేవ తత్ర గమనానుపపత్తేః । తస్మాత్ప్రసిద్ధమూర్తివ్యతిరేకేణ సాగరాదీనాం మూర్త్యన్తరం సాగరాదిభిరుపాత్తం బ్రహ్మలోకగన్తృ కల్పనీయమ్ । తుల్యాయాం చ కల్పనాయాం యథాప్రసిద్ధా ఎవ మానస్యః ఆకారవత్యః పుంస్త్ర్యాద్యా మూర్తయో యుక్తాః కల్పయితుమ్ , మానసదేహానురూప్యసమ్బన్ధోపపత్తేః । దృష్టా హి మానస్య ఎవ ఆకారవత్యః పుంస్త్ర్యాద్యా మూర్తయః స్వప్నే । నను తా అనృతా ఎవ ; ‘త ఇమే సత్యాః కామాః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౩ । ౧) ఇతి శ్రుతిః తథా సతి విరుధ్యేత । న, మానసప్రత్యయస్య సత్త్వోపపత్తేః । మానసా హి ప్రత్యయాః స్త్రీపురుషాద్యాకారాః స్వప్నే దృశ్యన్తే । నను జాగ్రద్వాసనారూపాః స్వప్నదృశ్యాః, న తు తత్ర స్త్ర్యాదయః స్వప్నే విద్యన్తే । అత్యల్పమిదముచ్యతే । జాగ్రద్విషయా అపి మానసప్రత్యయాభినిర్వృత్తా ఎవ, సదీక్షాభినిర్వృత్తతేజోబన్నమయత్వాజ్జాగ్రద్విషయాణామ్ । సఙ్కల్పమూలా హి లోకా ఇతి చ ఉక్తమ్ ‘సమక్లృప్తాం ద్యావాపృథివీ’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౪ । ౨) ఇత్యత్ర । సర్వశ్రుతిషు చ ప్రత్యగాత్మన ఉత్పత్తిః ప్రలయశ్చ తత్రైవ స్థితిశ్చ ‘యథా వా అరా నాభౌ’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౧౫ । ౧) ఇత్యాదినా ఉచ్యతే । తస్మాన్మానసానాం బాహ్యానాం చ విషయాణామ్ ఇతరేతరకార్యకారణత్వమిష్యత ఎవ బీజాఙ్కురవత్ । యద్యపి బాహ్యా ఎవ మానసాః మానసా ఎవ చ బాహ్యాః, నానృతత్వం తేషాం కదాచిదపి స్వాత్మని భవతి । నను స్వప్నే దృష్టాః ప్రతిబుద్ధస్యానృతా భవన్తి విషయాః । సత్యమేవ । జాగ్రాద్బోధాపేక్షం తు తదనృతత్వం న స్వతః । తథా స్వప్నబోధాపేక్షం చ జాగ్రద్దృష్టవిషయానృతత్వం న స్వతః । విశేషాకారమాత్రం తు సర్వేషాం మిథ్యాప్రత్యయనిమిత్తమితి వాచారమ్భణం వికారో నామధేయమనృతమ్ , త్రీణి రూపాణీత్యేవ సత్యమ్ । తాన్యప్యాకారవిశేషతోఽనృతం స్వతః సన్మాత్రరూపతయా సత్యమ్ । ప్రాక్సదాత్మప్రతిబోధాత్స్వవిషయేఽపి సర్వం సత్యమేవ స్వప్నదృశ్యా ఇవేతి న కశ్చిద్విరోధః । తస్మాన్మానసా ఎవ బ్రాహ్మలౌకికా అరణ్యాదయః సఙ్కల్పజాశ్చ పిత్రాదయః కామాః । బాహ్యవిషయభోగవదశుద్ధిరహితత్వాచ్ఛుద్ధసత్త్వసఙ్కల్పజన్యా ఇతి నిరతిశయసుఖాః సత్యాశ్చ ఈశ్వరాణాం భవన్తీత్యర్థః । సత్సత్యాత్మప్రతిబోధేఽపి రజ్జ్వామివ కల్పితాః సర్పాదయః సదాత్మస్వరూపతామేవ ప్రతిపద్యన్త ఇతి సదాత్మనా సత్యా ఎవ భవన్తి ॥
ఇతి పఞ్చమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

షష్ఠః ఖణ్డః

యస్తు హృదయపుణ్డరీకగతం యథోక్తగుణవిశిష్టం బ్రహ్మ బ్రహ్మచర్యాదిసాధనసమ్పన్నః త్యక్తబాహ్యవిషయానృతతృష్ణః సన్ ఉపాస్తే, తస్యేయం మూర్ధన్యయా నాడ్యా గతిర్వక్తవ్యేతి నాడీఖణ్డ ఆరభ్యతే —

అథ యా ఎతా హృదయస్య నాడ్యస్తాః పిఙ్గలస్యాణిమ్నస్తిష్ఠన్తి శుక్లస్య నీలస్య పీతస్య లోహితస్యేత్యసౌ వా ఆదిత్యః పిఙ్గల ఎష శుక్ల ఎష నీల ఎష పీత ఎష లోహితః ॥ ౧ ॥

అథ యా ఎతాః వక్ష్యమాణాః హృదయస్య పుణ్డరీకాకారస్య బ్రహ్మోపాసనస్థానస్య సమ్బన్ధిన్యః నాడ్యః హృదయమాంసపిణ్డాత్సర్వతో వినిఃసృతాః ఆదిత్యమణ్డలాదివ రశ్మయః, తాశ్చైతాః పిఙ్గలస్య వర్ణవిశేషవిశిష్టస్య అణిమ్నః సూక్ష్మరసస్య రసేన పూర్ణాః తదాకారా ఎవ తిష్టన్తి వర్తన్త ఇత్యర్థః । తథా శుక్లస్య నీలస్య పీతస్య లోహితస్య చ రసస్య పూర్ణా ఇతి సర్వత్ర అధ్యాహార్యమ్ । సౌరేణ తేజసా పిత్తాఖ్యేన పాకాభినిర్వృత్తేన కఫేన అల్పేన సమ్పర్కాత్ పిఙ్గలం భవతి సౌరం తేజః పిత్తాఖ్యమ్ । తదేవ చ వాతభూయస్త్వాత్ నీలం భవతి । తదేవ చ కఫభూయస్త్వాత్ శుక్లమ్ । కఫేన సమతాయాం పీతమ్ । శోణితబాహుల్యేన లోహితమ్ । వైద్యకాద్వా వర్ణవిశేషా అన్వేష్టవ్యాః కథం భవన్తీతి । శ్రుతిస్త్వాహ — ఆదిత్యసమ్బన్ధాదేవ తత్తేజసో నాడీష్వనుగతస్యైతే వర్ణవిశేషా ఇతి । కథమ్ ? అసౌ వా ఆదిత్యః పిఙ్గలో వర్ణతః, ఎష ఆదిత్యః శుక్లోఽప్యేష నీల ఎష పీత ఎష లోహిత ఆదిత్య ఎవ ॥

తద్యథా మహాపథ ఆతత ఉభౌ గ్రామౌ గచ్ఛతీమం చాముం చైవమేవైతా ఆదిత్యస్య రశ్మయ ఉభౌ లోకౌ గచ్ఛన్తీమం చాముం చాముష్మాదాదిత్యాత్ప్రతాయన్తే తా ఆసు నాడీషు సృప్తా ఆభ్యో నాడీభ్యః ప్రతాయన్తే తేఽముష్మిన్నాదిత్యే సృప్తాః ॥ ౨ ॥

తస్యాధ్యాత్మం నాడీభిః కథం సమ్బన్ధ ఇతి, అత్ర దృష్టాన్తమాహ — తత్ తత్ర యథా లోకే మహాన్ విస్తీర్ణః పన్థా మహాపథః ఆతతః వ్యాప్తః ఉభౌ గ్రామౌ గచ్ఛతి ఇమం చ సంనిహితమ్ అముం చ విప్రకృష్టం దూరస్థమ్ , ఎవం యథా దృష్టాన్తః మహాపథః ఉభౌ గ్రామౌ ప్రవిష్టః, ఎవమేవైతాః ఆదిత్యస్య రశ్మయః ఉభౌ లోకౌ అముం చ ఆదిత్యమణ్డలమ్ ఇమం చ పురుషం గచ్ఛన్తి ఉభయత్ర ప్రవిష్టాః । యథా మహాపథః । కథమ్ ? అముష్మాదాదిత్యమణ్డలాత్ ప్రతాయన్తే సన్తతా భవన్తి । తా అధ్యాత్మమాసు పిఙ్గలాదివర్ణాసు యథోక్తాసు నాడీషు సృప్తాః గతాః ప్రవిష్టా ఇత్యర్థః । ఆభ్యో నాడీభ్యః ప్రతాయన్తే ప్రవృత్తాః సన్తానభూతాః సత్యః తే అముష్మిన్ । రశ్మీనాముభయలిఙ్గత్వాత్ తే ఇత్యుచ్యన్తే ॥

తద్యత్రైతత్సుప్తః సమస్తః సమ్ప్రసన్నః స్వప్నం న విజానాత్యాసు తదా నాడీషు సృప్తో భవతి తం న కశ్చన పాప్మా స్పృశతి తేజసా హి తదా సమ్పన్నో భవతి ॥ ౩ ॥

తత్ తత్ర ఎవం సతి యత్ర యస్మిన్కాలే ఎతత్ స్వపనమ్ అయం జీవః సుప్తో భవతి । స్వాపస్య ద్విప్రకారత్వాద్విశేషణం సమస్త ఇతి । ఉపసంహృతసర్వకరణవృత్తిరిత్యేతత్ । అతః బాహ్యవిషయసమ్పర్కజనితకాలుష్యాభావాత్ సమ్యక్ ప్రసన్నః సమ్ప్రసన్నో భవతి । అత ఎవ స్వప్నం విషయాకారాభాసం మానసం స్వప్నప్రత్యయం న విజానాతి నానుభవతీత్యర్థః । యదైవం సుప్తో భవతి, ఆసు సౌరతేజఃపూర్ణాసు యథోక్తాసు నాడీషు తదా సృప్తః ప్రవిష్టః, నాడీభిర్ద్వారభూతాభిః హృదయాకాశం గతో భవతీత్యర్థః । న హి అన్యత్ర సత్సమ్పత్తేః స్వప్నాదర్శనమస్తీతి సామర్థ్యాత్ నాడీష్వితి సప్తమీ తృతీయయా పరిణమ్యతే । తం సతా సమ్పన్నం న కశ్చన న కశ్చిదపి ధర్మాధర్మరూపః పాప్మా స్పృశతీతి, స్వరూపావస్థితత్వాత్ తదా ఆత్మనః । దేహేన్ద్రియవిశిష్టం హి సుఖదుఃఖకార్యప్రదానేన పాప్మా స్పృశతీతి, న తు సత్సమ్పన్నం స్వరూపావస్థం కశ్చిదపి పాప్మా స్ప్రష్టుముత్సహతే, అవిషయత్వాత్ । అన్యో హి అన్యస్య విషయో భవతి, న త్వన్యత్వం కేనచిత్కుతశ్చిదపి సత్సమ్పన్నస్య । స్వరూపప్రచ్యవనం తు ఆత్మనో జాగ్రత్స్వప్నావస్థాం ప్రతి గమనం బాహ్యవిషయప్రతిబోధః అవిద్యాకామకర్మబీజస్య బ్రహ్మవిద్యాహుతాశాదాహనిమిత్తమిత్యవోచామ షష్ఠే ఎవ ; తదిహాపి ప్రత్యేతవ్యమ్ । యదైవం సుప్తః సౌరేణ తేజసా హి నాడ్యన్తర్గతేన సర్వతః సమ్పన్నః వ్యాప్తః భవతి । అతః విశేషేణ చక్షురాదినాడీద్వారైర్బాహ్యవిషయభోగాయ అప్రసృతాని కరణాని అస్య తదా భవన్తి । తస్మాదయం కరణానాం నిరోధాత్ స్వాత్మన్యేవావస్థితః స్వప్నం న విజానాతీతి యుక్తమ్ ॥

అథ యత్రైతదబలిమానం నీతో భవతి తమభిత ఆసీనా ఆహుర్జానాసి మాం జానాసి మామితి స యావదస్మాచ్ఛరీరాదనుత్క్రాన్తో భవతి తావజ్జానాతి ॥ ౪ ॥

తత్ర ఎవం సతి, అథ యత్ర యస్మిన్కాలే అబలిమానమ్ అబలభావం దేహస్య రోగాదినిమిత్తం జరాదినిమిత్తం వా కృశీభావమ్ ఎతత్ నయనం నీతః ప్రాపితః దేవదత్తో భవతి ముమూర్షుర్యదా భవతీత్యర్థః । తమభితః సర్వతో వేష్టయిత్వా ఆసీనా జ్ఞాతయః ఆహుః — జానాసి మాం తవ పుత్రం జానాసి మాం పితరం చ ఇత్యాది । స ముమూర్షుః యావదస్మాచ్ఛరీరాదనుత్క్రాన్తః అనిర్గతః భవతి తావత్పుత్రాదీఞ్జానాతి ॥

అథ యత్రైతదస్మాచ్ఛరీరాదుత్క్రామత్యథైతైరేవ రశ్మిభిరూర్ధ్వమాక్రమతే స ఓమితి వా హోద్వా మీయతే స యావత్క్షిప్యేన్మనస్తావదాదిత్యం గచ్ఛత్యేతద్వై ఖలు లోకద్వారం విదుషాం ప్రపదనం నిరోధోఽవిదుషామ్ ॥ ౫ ॥

అథ యత్ర యదా, ఎతత్క్రియావిశేషణమితి, అస్మాచ్ఛరీరాదుత్క్రామతి, అథ తదా ఎతైరేవ యథోక్తాభిః రశ్మిభిః ఊర్ధ్వమాక్రమతే యథాకర్మజితం లోకం ప్రైతి అవిద్వాన్ । ఇతరస్తు విద్వాన్ యథోక్తసాధనసమ్పన్నః స ఓమితి ఓఙ్కారేణ ఆత్మానం ధ్యాయన్ యథాపూర్వం వా హ ఎవ, ఉద్వా ఊర్ధ్వం వా విద్వాంశ్చేత్ ఇతరస్తిర్యఙ్వేత్యభిప్రాయః । మీయతే ప్రమీయతే గచ్ఛతీత్యర్థః । స విద్వాన్ ఉత్క్రమిష్యన్యావత్క్షిప్యేన్మనః యావతా కాలేన మనసః క్షేపః స్యాత్ , తావతా కాలేన ఆదిత్యం గచ్ఛతి ప్రాప్నోతి క్షిప్రం గచ్ఛతీత్యర్థః, న తు తావతైవ కాలేనేతి వివక్షితమ్ । కిమర్థమాదిత్యం గచ్ఛతీతి, ఉచ్యతే — ఎతద్వై ఖలు ప్రసిద్ధం బ్రహ్మలోకస్య ద్వారం య ఆదిత్యః ; తేన ద్వారభూతేన బ్రహ్మలోకం గచ్ఛతి విద్వాన్ । అతః విదుషాం ప్రపదనమ్ , ప్రపద్యతే బ్రహ్మలోకమనేన ద్వారేణేతి ప్రపదనమ్ । నిరోధనం నిరోధః అస్మాదాదిత్యాదవిదుషాం భవతీతి నిరోధః, సౌరేణ తేజసా దేహే ఎవ నిరుద్ధాః సన్తః మూర్ధన్యయా నాడ్యా నోత్క్రమన్త ఎవేత్యర్థః, ‘విష్వఙ్ఙన్యా’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౬ । ౬) ఇతి శ్లోకాత్ ॥

తదేష శ్లోకః । శతం చైకా చ హృదయస్య నాడ్యస్తాసాం మూర్ధానమభినిఃసృతైకా తయోర్ధ్వమాయన్నమృతత్వమేవ విష్వఙ్ఙన్యా ఉత్క్రమణే భవన్త్యుత్క్రమణే భవన్తి ॥ ౬ ॥

తత్ తస్మిన్ యథోక్తేఽర్థే ఎష శ్లోకో మన్త్రో భవతి — శతం చ ఎకా ఎకోత్తరశతం నాడ్యః హృదయస్య మాంసపిణ్డభూతస్య సమ్బన్ధిన్యః ప్రధానతో భవన్తి, ఆనన్త్యాద్దేహనాడీనామ్ । తాసామేకా మూర్ధానమభినిఃసృతా వినిర్గతా । తయోర్ధ్వమాయన్ గచ్ఛన్ అమృతత్వమ్ అమృతభావమేతి । విష్వక్ నానాగతయః తిర్యగ్విసర్పిణ్య ఊర్ధ్వగాశ్చ అన్యా నాడ్యః భవన్తి సంసారగమనద్వారభూతాః ; న త్వమృతత్వాయ ; కిం తర్హి, ఉత్క్రమణే ఎవ ఉత్క్రాన్త్యర్థమేవ భవన్తీత్యర్థః । ద్విరభ్యాసః ప్రకరణసమాప్త్యర్థః ॥
ఇతి షష్ఠఖణ్డభాష్యమ్ ॥

సప్తమః ఖణ్డః

‘అథ య ఎష సమ్ప్రసాదోఽస్మాచ్ఛరీరాత్సముత్థాయ పరం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యత ఎష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతభయమేతద్బ్రహ్మ’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౩ । ౪) ఇత్యుక్తమ్ । తత్ర కోఽసౌ సమ్ప్రసాదః ? కథం వా తస్యాధిగమః, యథా సోఽస్మాచ్ఛరీరాత్సముత్థాయ పరం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యతే ? యేన స్వరూపేణాభినిష్పద్యతే సం కింలక్షణ ఆత్మా ? సమ్ప్రసాదస్య చ దేహసమ్బన్ధీని పరరూపాణి, తతో యదన్యత్కథం స్వరూపమ్ ? ఇతి ఎతేఽర్థా వక్తవ్యా ఇత్యుత్తరో గ్రన్థ ఆరభ్యతే । ఆఖ్యాయికా తు విద్యాగ్రహణసమ్ప్రదానవిధిప్రదర్శనార్థా విద్యాస్తుత్యర్థా చ — రాజసేవితం పానీయమితివత్ ।

య ఆత్మాపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుర్విశోకో విజిఘత్సోఽపిపాసః సత్యకామః సత్యసఙ్కల్పః సోఽన్వేష్టవ్యః స విజిజ్ఞాసితవ్యః స సర్వాꣳశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాꣳశ్చ కామాన్యస్తమాత్మానమనువిద్య విజానాతీతి హ ప్రజాపతిరువాచ ॥ ౧ ॥

య ఆత్మా అపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుర్విశోకో విజిఘత్సోఽపిపాసః సత్యకామః సత్యసఙ్కల్పః, యస్యోపాసనాయ ఉపలబ్ధ్యర్థం హృదయపుణ్డరీకమభిహితమ్ , యస్మిన్కామాః సమాహితాః సత్యాః అనృతాపిధానాః, యదుపాసనసహభావి బ్రహ్మచర్యం సాధనముక్తమ్ , ఉపాసనఫలభూతకామప్రతిపత్తయే చ మూర్ధన్యయా నాడ్యా గతిరభిహితా, సోఽన్వేష్టవ్యః శాస్త్రాచార్యోపదేశైర్జ్ఞాతవ్యః స విశేషేణ జ్ఞాతుమేష్టవ్యః విజిజ్ఞాసితవ్యః స్వసంవేద్యతామాపాదయితవ్యః । కిం తస్యాన్వేషణాద్విజిజ్ఞాసనాచ్చ స్యాదితి, ఉచ్యతే — స సర్వాంశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాంశ్చ కామాన్ ; యః తమాత్మానం యథోక్తేన ప్రకారేణ శాస్త్రాచార్యోపదేశేన అన్విష్య విజానాతి స్వసంవేద్యతామాపాదయతి, తస్య ఎతత్సర్వలోకకామావాప్తిః సర్వాత్మతా ఫలం భవతీతి హ కిల ప్రజాపతిరువాచ । అన్వేష్టవ్యః విజిజ్ఞాసితవ్య ఇతి చ ఎష నియమవిధిరేవ, న అపూర్వవిధిః । ఎవమన్వేష్టవ్యో విజిజ్ఞాసితవ్య ఇత్యర్థః, దృష్టార్థత్వాదన్వేషణవిజిజ్ఞాసనయోః । దృష్టార్థత్వం చ దర్శయిష్యతి ‘నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౯ । ౧), (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౦ । ౨), (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౧ । ౨) ఇత్యనేన అసకృత్ । పరరూపేణ చ దేహాదిధర్మైరవగమ్యమానస్య ఆత్మనః స్వరూపాధిగమే విపరీతాధిగమనివృత్తిర్దృష్టం ఫలమితి నియమార్థతైవ అస్య విధేర్యుక్తా, న త్వగ్నిహోత్రాదీనామివ అపూర్వవిధిత్వమిహ సమ్భవతి ॥

తద్ధోభయే దేవాసురా అనుబుబుధిరే తే హోచుర్హన్త తమాత్మానమన్విచ్ఛామో యమాత్మానమన్విష్య సర్వాꣳశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాꣳశ్చ కామానితీన్ద్రో హైవ దేవానామభిప్రవవ్రాజ విరోచనోఽసురాణాం తౌ హాసంవిదానావేవ సమిత్పాణీ ప్రజాపతిసకాశమాజగ్మతుః ॥ ౨ ॥

తద్ధోభయే ఇత్యాద్యాఖ్యాయికాప్రయోజనముక్తమ్ । తద్ధ కిల ప్రజాపతేర్వచనమ్ ఉభయే దేవాసురాః దేవాశ్చాసురాశ్చ దేవాసురాః అను పరమ్పరాగతం స్వకర్ణగోచరాపన్నమ్ అనుబుబుధిరే అనుబుద్ధవన్తః । తే చ ఎతత్ప్రజాపతివచో బుద్ధ్వా కిమకుర్వన్నితి, ఉచ్యతే తే హ ఊచుః ఉక్తవన్తః అన్యోన్యం దేవాః స్వపరిషది అసురాశ్చ — హన్త యది అనుమతిర్భవతామ్ , ప్రజాపతినోక్తం తమాత్మానమన్విచ్ఛామః అన్వేషణం కుర్మః, యమాత్మానమన్విష్య సర్వాంశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాంశ్చ కామాన్ ఇత్యుక్త్వా ఇన్ద్రః హైవ రాజైవ స్వయం దేవానామ్ ఇతరాన్దేవాంశ్చ భోగపరిచ్ఛదం చ సర్వం స్థాపయిత్వా శరీరమాత్రేణైవ ప్రజాపతిం ప్రతి అభిప్రవవ్రాజ ప్రగతవాన్ , తథా విరోచనః అసురాణామ్ । వినయేన గురవః అభిగన్తవ్యా ఇత్యేతద్దర్శయతి, త్రైలోక్య రాజ్యాచ్చ గురుతరా విద్యేతి, యతః దేవాసురరాజౌ మహార్హభోగార్హౌ సన్తౌ తథా గురుమభ్యుపగతవన్తౌ । తౌ హ కిల అసంవిదానావేవ అన్యోన్యం సంవిదమకుర్వాణౌ విద్యాఫలం ప్రతి అన్యోన్యమీర్ష్యాం దర్శయన్తౌ సమిత్పాణీ సమిద్భారహస్తౌ ప్రజాపతిసకాశమాజగ్మతుః ఆగతవన్తౌ ॥

తౌ హ ద్వాత్రిꣳశతం వర్షాణి బ్రహ్మచర్యమూషతుస్తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ కిమిచ్ఛన్తావవాస్తమితి తౌ హోచతుర్య ఆత్మాపహతపాప్మా విజరో విమృత్యుర్విశోకో విజిఘత్సోఽపిపాసః సత్యకామః సత్యసఙ్కల్పః సోఽన్వేష్టవ్యః స విజిజ్ఞాసితవ్యః స సర్వాꣳశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాꣳశ్చ కామాన్యస్తమాత్మానమనువిద్య విజానాతీతి భగవతో వచో వేదయన్తే తమిచ్ఛన్తావవాస్తమితి ॥ ౩ ॥

తౌ హ గత్వా ద్వాత్రింశతం వర్షాణి శుశ్రూషాపరౌ భూత్వా బ్రహ్మచర్యమ్ ఊషతుః ఉషితవన్తౌ । అభిప్రాయజ్ఞః ప్రజాపతిః తావువాచ — కిమిచ్ఛన్తౌ కిం ప్రయోజనమభిప్రేత్య ఇచ్ఛన్తౌ అవాస్తమ్ ఉషితవన్తౌ యువామితి । ఇత్యుక్తౌ తౌ హ ఊచతుః — య ఆత్మేత్యాది భగవతో వచో వేదయన్తే శిష్టాః, అతః తమాత్మానం జ్ఞాతుమిచ్ఛన్తౌ అవాస్తమితి । యద్యపి ప్రాక్ప్రజాపతేః సమీపాగమనాత్ అన్యోన్యమీర్ష్యాయుక్తావభూతామ్ , తథాపి విద్యాప్రాప్తిప్రయోజనగౌరవాత్ త్యక్తరాగద్వేషమోహేర్ష్యాదిదోషావేవ భూత్వా ఊషతుః బ్రహ్మచర్యం ప్రజాపతౌ । తేనేదం ప్రఖ్యాపితమాత్మవిద్యాగౌరవమ్ ॥

తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ య ఎషోఽక్షిణి పురుషో దృశ్యత ఎష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేత్యథ యోఽయం భగవోఽప్సు పరిఖ్యాయతే యశ్చాయమాదర్శే కతమ ఎష ఇత్యేష ఉ ఎవైషు సర్వేష్వన్తేషు పరిఖ్యాయత ఇతి హోవాచ ॥ ౪ ॥

తౌ ఎవం తపస్వినౌ శుద్ధకల్మషౌ యోగ్యౌ ఉపలక్ష్య ప్రజాపతిరువాచ హ — య ఎషోఽక్షిణి పురుషః నివృత్తచక్షుర్భిర్మృదితకషాయైః దృశ్యతే యోగిభిర్ద్రష్టా, ఎష ఆత్మాపహతపాప్మాదిగుణః, యమవోచం పురా అహం యద్విజ్ఞానాత్సర్వలోకకామావాప్తిః ఎతదమృతం భూమాఖ్యమ్ అత ఎవాభయమ్ , అత ఎవ బ్రహ్మ వృద్ధతమమితి । అథైతత్ప్రజాపతినోక్తమ్ అక్షిణి పురుషో దృశ్యతే ఇతి వచః శ్రుత్వా ఛాయారూపం పురుషం జగృహతుః । గృహీత్వా చ దృఢీకరణాయ ప్రజాపతిం పృష్టవన్తౌ — అథ యోఽయం హే భగవః అప్సు పరిఖ్యాయతే పరి సమన్తాత్ జ్ఞాయతే, యశ్చాయమాదర్శే ఆత్మనః ప్రతిబిమ్బాకారః పరిఖ్యాయతే ఖఙ్గాదౌ చ, కతమ ఎష ఎషాం భగవద్భిరుక్తః, కిం వా ఎక ఎవ సర్వేష్వితి । ఎవం పృష్టః ప్రజాపతిరువాచ — ఎష ఉ ఎవ యశ్చక్షుషి ద్రష్టా మయోక్త ఇతి । ఎతన్మనసి కృత్వా ఎషు సర్వేష్వన్తేషు మధ్యేషు పరిఖ్యాయత ఇతి హ ఉవాచ ॥
నను కథం యుక్తం శిష్యయోర్విపరీతగ్రహణమనుజ్ఞాతుం ప్రజాపతేః విగతదోషస్య ఆచార్యస్య సతః ? సత్యమేవమ్ , నానుజ్ఞాతమ్ । కథమ్ ? ఆత్మన్యధ్యారోపితపాణ్డిత్యమహత్త్వబోద్ధృత్వౌ హి ఇన్ద్రవిరోచనౌ, తథైవ చ ప్రథితౌ లోకే ; తౌ యది ప్రజాపతినా ‘మూఢౌ యువాం విపరీతగ్రాహిణౌ’ ఇత్యుక్తౌ స్యాతామ్ ; తతః తయోశ్చిత్తే దుఃఖం స్యాత్ ; తజ్జనితాచ్చ చిత్తావసాదాత్ పునఃప్రశ్నశ్రవణగ్రహణావధారణం ప్రతి ఉత్సాహవిఘాతః స్యాత్ ; అతో రక్షణీయౌ శిష్యావితి మన్యతే ప్రజాపతిః । గృహ్ణీతాం తావత్ , తదుదశరావదృష్టాన్తేన అపనేష్యామీతి చ । నను న యుక్తమ్ ఎష ఉ ఎవ ఇత్యనృతం వక్తుమ్ । న చ అనృతముక్తమ్ । కథమ్ ? ఆత్మనోక్తః అక్షిపురుషః మనసి సంనిహితతరః శిష్యగృహీతాచ్ఛాయాత్మనః ; సర్వేషాం చాభ్యన్తరః ‘సర్వాన్తరః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ఇతి శ్రుతేః ; తమేవావోచత్ ఎష ఉ ఎవ ఇతి ; అతో నానృతముక్తం ప్రజాపతినా ॥
ఇతి సప్తమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

అష్టమః ఖణ్డః

తథా చ తయోర్విపరీతగ్రహణనివృత్త్యర్థం హి ఆహ —

ఉదశరావ ఆత్మానమవేక్ష్య యదాత్మనో న విజానీథస్తన్మే ప్రబ్రూతమితి తౌ హోదశరావేఽవేక్షాఞ్చక్రాతే తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ కిం పశ్యథ ఇతి తౌ హోచతుః సర్వమేవేదమావాం భగవ ఆత్మానం పశ్యావ ఆ లోమభ్య ఆ నఖేభ్యః ప్రతిరూపమితి ॥ ౧ ॥

ఉదశరావే ఉదకపూర్ణే శరావాదౌ ఆత్మానమవేక్ష్య అనన్తరం యత్ తత్ర ఆత్మానం పశ్యన్తౌ న విజానీథః తన్మే మమ ప్రబ్రూతమ్ ఆచక్షీయాథామ్ — ఇత్యుక్తౌ తౌ హ తథైవ ఉదశరావే అవేక్షాఞ్చక్రాతే అవేక్షణం చక్రతుః । తథా కృతవన్తౌ తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ — కిం పశ్యథః ఇతి । నను తన్మే ప్రబ్రూతమ్ ఇత్యుక్తాభ్యామ్ ఉదశరావే అవేక్షణం కృత్వా ప్రజాపతయే న నివేదితమ్ — ఇదమావాభ్యాం న విదితమితి, అనివేదితే చ అజ్ఞానహేతౌ హ ప్రజాపతిరువాచ — కిం పశ్యథ ఇతి, తత్ర కోఽభిప్రాయ ఇతి ; ఉచ్యతే — నైవ తయోః ఇదమావయోరవిదితమిత్యాశఙ్కా అభూత్ , ఛాయాత్మన్యాత్మప్రత్యయో నిశ్చిత ఎవ ఆసీత్ । యేన వక్ష్యతి ‘తౌ హ శాన్తహృదయౌ ప్రవవ్రజతుః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౮ । ౩) ఇతి । న హి అనిశ్చితే అభిప్రేతార్థే ప్రశాన్తహృదయత్వముపపద్యతే । తేన నోచతుః ఇదమావాభ్యామవిదితమితి । విపరీతగ్రాహిణౌ చ శిష్యౌ అనుపేక్షణీయౌ ఇతి స్వయమేవ పప్రచ్ఛ — కిం పశ్యథః ఇతి ; విపరీతనిశ్చయాపనయాయ చ వక్ష్యతి ‘సాధ్వలఙ్కృతౌ’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౮ । ౨) ఇత్యేవమాది । తౌ హ ఊచతుః — సర్వమేవేదమ్ ఆవాం భగవః ఆత్మానం పశ్యావః ఆ లోమభ్య ఆ నఖేభ్యః ప్రతిరూపమితి, యథైవ ఆవాం హే భగవః లోమనఖాదిమన్తౌ స్వః, ఎవమేవేదం లోమనఖాదిసహితమావయోః ప్రతిరూపముదశరావే పశ్యావ ఇతి ॥

తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ సాధ్వలఙ్కృతౌ సువసనౌ పరిష్కృతౌ భూత్వోదశరావేఽవేక్షేథామితి తౌ హ సాధ్వలఙ్కృతౌ సువసనౌ పరిష్కృతౌ భూత్వోదశరావేఽవేక్షాఞ్చక్రాతే తౌ హ ప్రజాపతిరువాచ కిం పశ్యథ ఇతి ॥ ౨ ॥

తౌ హ పునః ప్రజాపతిరువాచ చ్ఛాయాత్మనిశ్చయాపనయాయ — సాధ్వలఙ్కృతౌ యథా స్వగృహే సువసనౌ మహార్హవస్త్రపరిధానౌ పరిష్కృతౌ చ్ఛిన్నలోమనఖౌ చ భూత్వా ఉదశరావే పునరీక్షేథామితి । ఇహ చ న ఆదిదేశ — యదజ్ఞాతం తన్మే ప్రబ్రూతమ్ ఇతి । కథం పునరనేన సాధ్వలఙ్కారాది కృత్వా ఉదశరావే అవేక్షణేన తయోశ్ఛాయాత్మగ్రహోఽపనీతః స్యాత్ ? సాధ్వలఙ్కారసువసనాదీనామాగన్తుకానాం ఛాయాకరత్వముదశరావే యథా శరీరసమ్బద్ధానామ్ , ఎవం శరీరస్యాపి చ్ఛాయాకరత్వం పూర్వం బభూవేతి గమ్యతే ; శరీరైకదేశానాం చ లోమనఖాదీనాం నిత్యత్వేన అభిప్రేతానామఖణ్డితానాం ఛాయాకరత్వం పూర్వమాసీత్ ; ఛిన్నేషు చ నైవ లోమనఖాదిచ్ఛాయా దృశ్యతే ; అతః లోమనఖాదివచ్ఛరీరస్యాప్యాగమాపాయిత్వం సిద్ధమితి ఉదశరావాదౌ దృశ్యమానస్య తన్నిమిత్తస్య చ దేహస్య అనాత్మత్వం సిద్ధమ్ ; ఉదశరావాదౌ ఛాయాకరత్వాత్ , దేహసమ్బద్ధాలఙ్కారాదివత్ । న కేవలమేతావత్ , ఎతేన యావత్కిఞ్చిదాత్మీయత్వాభిమతం సుఖదుఃఖరాగద్వేషమోహాది చ కాదాచిత్కత్వాత్ నఖలోమాదివదనాత్మేతి ప్రత్యేతవ్యమ్ । ఎవమశేషమిథ్యాగ్రహాపనయనిమిత్తే సాధ్వలఙ్కారాదిదృష్టాన్తే ప్రజాపతినోక్తే, శ్రుత్వా తథా కృతవతోరపి చ్ఛాయాత్మవిపరీతగ్రహో నాపజగామ యస్మాత్ , తస్మాత్ స్వదోషేణైవ కేనచిత్ప్రతిబద్ధవివేకవిజ్ఞానౌ ఇన్ద్రవిరోచనౌ అభూతామితి గమ్యతే । తౌ పూర్వవదేవ దృఢనిశ్చయౌ పప్రచ్ఛ — కిం పశ్యథః ఇతి ॥

తౌ హోచతుర్యథైవేదమావాం భగవః సాధ్వలఙ్కృతౌ సువసనౌ పరిష్కృతౌ స్వ ఎవమేవేమౌ భగవః సాధ్వలఙ్కృతౌ సువసనౌ పరిష్కృతావిత్యేష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి తౌ హ శాన్తహృదయౌ ప్రవవ్రజతుః ॥ ౩ ॥

తౌ తథైవ ప్రతిపన్నౌ, యథైవేదమితి పూర్వవత్ , యథా సాధ్వలఙ్కారాదివిశిష్టౌ ఆవాం స్వః, ఎవమేవేమౌ ఛాయాత్మానౌ — ఇతి సుతరాం విపరీతనిశ్చయౌ బభూవతుః । యస్య ఆత్మనో లక్షణమ్ ‘య ఆత్మాపహతపాప్మా’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧) ఇత్యుక్త్వా పునస్తద్విశేషమన్విష్యమాణయోః ‘య ఎషోఽక్షిణి పురుషో దృశ్యతే’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౪) ఇతి సాక్షాదాత్మని నిర్దిష్టే, తద్విపరీతగ్రహాపనయాయ ఉదశరావమసాధ్వలఙ్కారదృష్టాన్తేఽప్యభిహితే, ఆత్మస్వరూపబోధాద్విపరీతగ్రహో నాపగతః । అతః స్వదోషేణ కేనచిత్ప్రతిబద్ధవివేకవిజ్ఞానసామర్థ్యావితి మత్వా యథాభిప్రేతమేవ ఆత్మానం మనసి నిధాయ ఎష ఆత్మేతి హ ఉవాచ ఎతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి ప్రజాపతిః పూర్వవత్ । న తు తదభిప్రేతమాత్మానమ్ । ‘య ఆత్మా’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౧) ఇత్యాద్యాత్మలక్షణశ్రవణేన అక్షిపురుషశ్రుత్యా చ ఉదశరావాద్యుపపత్త్యా చ సంస్కృతౌ తావత్ । మద్వచనం సర్వం పునః పునః స్మరతోః ప్రతిబన్ధక్షయాచ్చ స్వయమేవ ఆత్మవిషయే వివేకో భవిష్యతీతి మన్వానః పునర్బ్రహ్మచర్యాదేశే చ తయోశ్చిత్తదుఃఖోత్పత్తిం పరిజిహీర్షన్ కృతార్థబుద్ధితయా గచ్ఛన్తావప్యుపేక్షితవాన్ప్రజాపతిః । తౌ హ ఇన్ద్రవిరోచనౌ శాన్తహృదయౌ తుష్టహృదయౌ కృతార్థబుద్ధీ ఇత్యర్థః ; న తు శమ ఎవ ; శమశ్చేత్ తయోర్జాతః విపరీతగ్రహో విగతోఽభవిష్యత్ ; ప్రవవ్రజతుః గతవన్తౌ ॥

తౌ హాన్వీక్ష్య ప్రజాపతిరువాచానుపలభ్యాత్మానమననువిద్య వ్రజతో యతర ఎతదుపనిషదో భవిష్యన్తి దేవా వాసురా వా తే పరాభవిష్యన్తీతి స హ శాన్తహృదయ ఎవ విరోచనోఽసురాఞ్జగామ తేభ్యో హైతాముపనిషదం ప్రోవాచాత్మైవేహ మహయ్య ఆత్మా పరిచర్య ఆత్మానమేవేహ మహయన్నాత్మానం పరిచరన్నుభౌ లోకావవాప్నోతీమం చాముం చేతి ॥ ౪ ॥

ఎవం తయోః గతయోః ఇన్ద్రవిరోచనయోః రాజ్ఞోః భోగాసక్తయోః యథోక్తవిస్మరణం స్యాత్ ఇత్యాశఙ్క్య అప్రత్యక్షం ప్రత్యక్షవచనేన చ చిత్తదుఃఖం పరిజిహీర్షుః తౌ దూరం గచ్ఛన్తౌ అన్వీక్ష్య య ఆత్మాపహతపాప్మా ఇత్యాదివచనవత్ ఎతదప్యనయోః శ్రవణగోచరత్వమేష్యతీతి మత్వా ఉవాచ ప్రజాపతిః — అనుపలభ్య యథోక్తలక్షణమాత్మానమ్ అననువిద్య స్వాత్మప్రత్యక్షం చ అకృత్వా విపరీతనిశ్చయౌ చ భూత్వా ఇన్ద్రవిరోచనావేతౌ వ్రజతః గచ్ఛేయాతామ్ । అతః యతరే దేవా వా అసురా వా కిం విశేషితేన, ఎతదుపనిషదః ఆభ్యాం యా గృహీతా ఆత్మవిద్యా సేయముపనిషత్ యేషాం దేవానామసురాణాం వా, త ఎతదుపనిషదః ఎవంవిజ్ఞానాః ఎతన్నిశ్చయాః భవిష్యన్తీత్యర్థః । తే కిమ్ ? పరాభవిష్యన్తి శ్రేయోమార్గాత్పరాభూతా బహిర్భూతా వినష్టా భవిష్యన్తీత్యర్థః । స్వగృహం గచ్ఛతోః సురాసురరాజయోః యోఽసురరాజః, స హ శాన్తహృదయ ఎవ సన్ విరోచనః అసురాఞ్జగామ । గత్వా చ తేభ్యోఽసురేభ్యః శరీరాత్మబుద్ధిః యోపనిషత్ తామేతాముపనిషదం ప్రోవాచ ఉక్తవాన్ — దేహమాత్రమేవ ఆత్మా పిత్రోక్త ఇతి । తస్మాదాత్మైవ దేహః ఇహ లోకే మహయ్యః పూజనీయః, తథా పరిచర్యః పరిచర్యణీయః, తథా ఆత్మానమేవ ఇహ లోకే దేహం మహయన్ పరిచరంశ్చ ఉభౌ లోకౌ అవాప్నోతి ఇమం చ అముం చ । ఇహలోకపరలోకయోరేవ సర్వే లోకాః కామాశ్చ అన్తర్భవన్తీతి రాజ్ఞోఽభిప్రాయః ॥

తస్మాదప్యద్యేహాదదానమశ్రద్దధానమయజమానమాహురాసురో బతేత్యసురాణాꣳ హ్యేషోపనిషత్ప్రేతస్య శరీరం భిక్షయా వసనేనాలఙ్కారేణేతి సꣳస్కుర్వన్త్యేతేన హ్యముం లోకం జేష్యన్తో మన్యన్తే ॥ ౫ ॥

తస్మాత్ తత్సమ్ప్రదాయః అద్యాప్యనువర్తత ఇతి ఇహ లోకే అదదానం దానమకుర్వాణమ్ అవిభాగశీలమ్ అశ్రద్దధానం సత్కార్యేషు శ్రద్ధారహితం యథాశక్త్యయజమానమ్ అయజనస్వభావమ్ ఆహుః ఆసురః ఖల్వయం యత ఎవంస్వభావః బత ఇతి ఖిద్యమానా ఆహుః శిష్టాః । అసురాణాం హి యస్మాత్ అశ్రద్దధానతాదిలక్షణైషోపనిషత్ । తయోపనిషదా సంస్కృతాః సన్తః ప్రేతస్య శరీరం కుణపం భిక్షయా గన్ధమాల్యాన్నాదిలక్షణయా వసనేన వస్త్రాదినాచ్ఛాదనాదిప్రకారేణాలఙ్కారేణ ధ్వజపతాకాదికరణేనేత్యేవం సంస్కుర్వన్తి । ఎతేన కుణపసంస్కారేణ అముం ప్రేత్య ప్రతిపత్తవ్యం లోకం జేష్యన్తో మన్యన్తే ॥
ఇతి అష్టమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

నవమః ఖణ్డః

అథ హేన్ద్రోఽప్రాప్యైవ దేవానేతద్భయం దదర్శ యథైవ ఖల్వయమస్మిఞ్ఛరీరే సాధ్వలఙ్కృతే సాధ్వలఙ్కృతో భవతి సువసనే సువసనః పరిష్కృతే పరిష్కృత ఎవమేవాయమస్మిన్నన్ధేఽన్ధో భవతి స్రామే స్రామః పరివృక్ణే పరివృక్ణోఽస్యైవ శరీరస్య నాశమన్వేష నశ్యతి నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీతి ॥ ౧ ॥

అథ హ కిల ఇన్ద్రః అప్రాప్యైవ దేవాన్ దైవ్యా అక్రౌర్యాదిసమ్పదా యుక్తత్వాత్ గురోర్వచనం పునః పునః స్మరన్నేవ గచ్ఛన్ ఎతద్వక్ష్యమాణం భయం స్వాత్మగ్రహణనిమిత్తం దదర్శ దృష్టవాన్ । ఉదశరావదృష్టాన్తేన ప్రజాపతినా యదర్థో న్యాయ ఉక్తః, తదేకదేశో మఘవతః ప్రత్యభాత్ బుద్ధౌ, యేన చ్ఛాయత్మగ్రహణే దోషం దదర్శ । కథమ్ ? యథైవ ఖలు అయమస్మిఞ్ఛరీరే సాధ్వలఙ్కృతే ఛాయాత్మాపి సాధ్వలఙ్కృతో భవతి, సువసనే చ సువసనః పరిష్కృతే పరిష్కృతః యథా నఖలోమాదిదేహావయవాపగమే ఛాయాత్మాపి పరిష్కృతో భవతి నఖలోమాదిరహితో భవతి, ఎవమేవాయం ఛాయాత్మాపి అస్మిఞ్ఛరీరే నఖలోమాదిభిర్దేహావయవత్వస్య తుల్యత్వాత్ అన్ధే చక్షుషోఽపగమే అన్ధో భవతి, స్రామే స్రామః । స్రామః కిల ఎకనేత్రః తస్యాన్ధత్వేన గతత్వాత్ । చక్షుర్నాసికా వా యస్య సదా స్రవతి స స్రామః । పరివృక్ణః ఛిన్నహస్తః ఛిన్నపాదో వా । స్రామే పరివృక్ణే వా దేహే ఛాయాత్మాపి తథా భవతి । తథా అస్య దేహస్య నాశమను ఎష నశ్యతి । అతః నాహమత్ర అస్మింశ్ఛాయాత్మదర్శనే దేహాత్మదర్శనే వా భోగ్యం ఫలం పశ్యామీతి ॥

స సమిత్పాణిః పునరేయాయ తꣳ హ ప్రజాపతిరువాచ మఘవన్యచ్ఛాన్తహృదయః ప్రావ్రాజీః సార్ధం విరోచనేన కిమిచ్ఛన్పునరాగమ ఇతి స హోవాచ యథైవ ఖల్వయం భగవోఽస్మిఞ్ఛరీరే సాధ్వలఙ్కృతే సాధ్వలఙ్కృతో భవతి సువసనే సువసనః పరిష్కృతే పరిష్కృత ఎవమేవాయమస్మిన్నన్ధేఽన్ధో భవతి స్రామే స్రామః పరివృక్ణే పరివృక్ణోఽస్యైవ శరీరస్య నాశమన్వేష నశ్యతి నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీతి ॥ ౨ ॥

ఎవం దోషం దేహచ్ఛాయాత్మదర్శనే అధ్యవస్య స సమిత్పాణిః బ్రహ్మచర్యం వస్తుం పునరేయాయ । తం హ ప్రజాపతిరువాచ — మఘవన్ యత్ శాన్తహృదయః ప్రావ్రాజీః ప్రగతవానసి విరోచనేన సార్ధం కిమిచ్ఛన్పునరాగమ ఇతి । విజానన్నపి పునః పప్రచ్ఛ ఇన్ద్రాభిప్రాయాభివ్యక్తయే — ‘యద్వేత్థ తేన మోపసీద’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౧ । ౧) ఇతి యద్వత్ । తథా చ స్వాభిప్రాయం ప్రకటమకరోత్ — యథైవ ఖల్వయమిత్యాది ; ఎవమేవేతి చ అన్వమోదత ప్రజాపతిః ॥
నను తుల్యేఽక్షిపురుషశ్రవణే, దేహచ్ఛాయామ్ ఇన్ద్రోఽగ్రహీదాత్మేతి దేహమేవ తు విరోచనః, తత్కింనిమిత్తమ్ ? తత్ర మన్యతే । యథా ఇన్ద్రస్య ఉదశరావాదిప్రజాపతివచనం స్మరతో దేవానప్రాప్తస్యైవ ఆచార్యోక్తబుద్ధ్యా ఛాయాత్మగ్రహణం తత్ర దోషదర్శనం చ అభూత్ , న తథా విరోచనస్య ; కిం తర్హి, దేహే ఎవ ఆత్మదర్శనమ్ ; నాపి తత్ర దోషదర్శనం బభూవ । తద్వదేవ విద్యాగ్రహణసామర్థ్యప్రతిబన్ధదోషాల్పత్వబహుత్వాపేక్షమ్ ఇన్ద్రవిరోచనయోశ్ఛాయాత్మదేహయోర్గ్రహణమ్ । ఇన్ద్రోఽల్పదోషత్వాత్ ‘దృశ్యతే’ ఇతి శ్రుత్యర్థమేవ శ్రద్దధానతయా జగ్రాహ ; ఇతరః ఛాయానిమిత్తం దేహం హిత్వా శ్రుత్యర్థం లక్షణయా జగ్రాహ — ప్రజాపతినోక్తోఽయమితి, దోషభూయస్త్వాత్ । యథా కిల నీలానీలయోరాదర్శే దృశ్యమానయోర్వాససోర్యన్నీలం తన్మహార్హమితి చ్ఛాయానిమిత్తం వాస ఎవోచ్యతే న చ్ఛయా — తద్వదితి విరోచనాభిప్రాయః । స్వచిత్తగుణదోషవశాదేవ హి శబ్దార్థావధారణం తుల్యేఽపి శ్రవణే ఖ్యాపితం ‘దామ్యత దత్త దయధ్వమ్’ ఇతి దకారమాత్రశ్రవణాచ్ఛ్రుత్యన్తరే । నిమిత్తాన్యపి తదనుగుణాన్యేవ సహకారీణి భవన్తి ॥

ఎవమేవైష మఘవన్నితి హోవాచైతం త్వేవ తే భూయోఽనువ్యాఖ్యాస్యామి వసాపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణీతి స హాపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణ్యువాస తస్మై హోవాచ ॥ ౩ ॥

ఎవమేవైష మఘవన్ , సమ్యక్త్వయా అవగతమ్ , న చ్ఛాయా ఆత్మా — ఇత్యువాచ ప్రజాపతిః । యో మయోక్త ఆత్మా ప్రకృతః, ఎతమేవాత్మానం తు తే భూయః పూర్వం వ్యాఖ్యాతమపి అనువ్యాఖ్యాస్యామి । యస్మాత్సకృద్వ్యాఖ్యాతం దోషరహితానామవధారణవిషయం ప్రాప్తమపి నాగ్రహీః, అతః కేనచిద్దోషేణ ప్రతిబద్ధగ్రహణసామర్థ్యస్త్వమ్ । అతస్తత్క్షపణాయ వస అపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణి — ఇత్యుక్త్వా తథోషితవతే క్షపితదోషాయ తస్మై హ ఉవాచ ॥
ఇతి నవమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

దశమః ఖణ్డః

య ఎష స్వప్నే మహీయమానశ్చరత్యేష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి స హ శాన్తహృదయః ప్రవవ్రాజ స హాప్రాప్యైవ దేవానేతద్భయం దదర్శ తద్యద్యపీదꣳ శరీరమన్ధం భవత్యనన్ధః స భవతి యది స్రామమస్రామో నైవైషోఽస్య దోషేణ దుష్యతి ॥ ౧ ॥

య ఆత్మాపహతపాప్మాదిలక్షణః ‘య ఎషోఽక్షిణి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౪) ఇత్యాదినా వ్యాఖ్యాత ఎష సః । కోఽసౌ ? యః స్వప్నే మహీయమానః స్త్ర్యాదిభిః పూజ్యమానశ్చరతి అనేకవిధాన్స్వప్నభోగాననుభవతీత్యర్థః । ఎష ఆత్మేతి హ ఉవాచ ఇత్యాది సమానమ్ । స హ ఎవముక్తః ఇన్ద్రః శాన్తహృదయః ప్రవవ్రాజ । స హ అప్రాప్యైవ దేవాన్ పూర్వవదస్మిన్నప్యాత్మని భయం దదర్శ । కథమ్ ? తదిదం శరీరం యద్యప్యన్ధం భవతి, స్వప్నాత్మా యః అనన్ధః స భవతి । యది స్రామమిదం శరీరమ్ , అస్రామశ్చ స భవతి । నైవైష స్వప్నాత్మా అస్య దేహస్య దోషేణ దుష్యతి ॥
న వధేనాస్య హన్యతే నాస్య స్రామ్యేణ స్రామో ఘ్నన్తి త్వేవైనం విచ్ఛాదయన్తీవాప్రియవేత్తేవ భవత్యపి రోదితీవ నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీతి ॥ ౨ ॥
స సమిత్పాణిః పునరేయాయ తꣳ హ ప్రజాపతిరువాచ మఘవన్యచ్ఛాన్తహృదయః ప్రావ్రాజీః కిమిచ్ఛన్పునరాగమ ఇతి స హోవాచ తద్యద్యపీదం భగవః శరీరమన్ధం భవత్యనన్ధః స భవతి యది స్రామమస్రామో నైవైషోఽస్య దోషేణ దుష్యతి ॥ ౩ ॥

న వధేనాస్య హన్యతే నాస్య స్రామ్యేణ స్రామో ఘ్నన్తి త్వేవైనం విచ్ఛాదయన్తీవాప్రియవేత్తేవ భవత్యపి రోదితీవ నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీత్యేవమేవైష మఘవన్నితి హోవాచైతం త్వేవ తే భూయోఽనువ్యాఖ్యాస్యామి వసాపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణీతి స హాపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణ్యువాస తస్మై హోవాచ ॥ ౪ ॥

నాపి అస్య వధేన స హన్యతే ఛాయాత్మవత్ । న చ అస్య స్రామ్యేణ స్రామః స్వప్నాత్మా భవతి । యదధ్యాయాదౌ ఆగమమాత్రేణోపన్యస్తమ్ — ‘నాస్య జరయైతజ్జీర్యతి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧ । ౫) ఇత్యాది, తదిహ న్యాయేనోపపాదయితుముపన్యస్తమ్ । న తావదయం ఛాయాత్మవద్దేహదోషయుక్తః, కిం తు ఘ్నన్తి త్వేవ ఎనమ్ । ఎవ - శబ్దః ఇవార్థే । ఘ్నన్తీవైనం కేచనేతి ద్రష్టవ్యమ్ , న తు ఘ్నన్త్యేవేతి, ఉత్తరేషు సర్వేష్వివశబ్దదర్శనాత్ । నాస్య వధేన హన్యత ఇతి విశేషణాత్ ఘ్నన్తి త్వేవేతి చేత్ , నైవమ్ । ప్రజాపతిం ప్రమాణీకుర్వతః అనృతవాదిత్వాపాదనానుపపత్తేః । ‘ఎతదమృతమ్’ ఇత్యేతత్ప్రజాపతివచనం కథం మృషా కుర్యాదిన్ద్రః తం ప్రమాణీకుర్వన్ । నను చ్ఛాయాపురుషే ప్రజాపతినోక్తే ‘అస్య శరీరస్య నాశమన్వేష నశ్యతి’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౯ । ౨) ఇతి దోషమభ్యదధాత్ , తథేహాపి స్యాత్ । నైవమ్ । కస్మాత్ ? ‘య ఎషోఽక్షిణి పురుషో దృశ్యతే’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౭ । ౪) ఇతి న చ్ఛాయాత్మా ప్రజాపతినోక్త ఇతి మన్యతే మఘవాన్ । కథమ్ ? అపహతపాప్మాదిలక్షణే పృష్టే యది చ్ఛాయాత్మా ప్రజాపతినోక్త ఇతి మన్యతే, తదా కథం ప్రజాపతిం ప్రమాణీకృత్య పునః శ్రవణాయ సమిత్పాణిర్గచ్ఛేత్ ? జగామ చ । తస్మాత్ న చ్ఛాయాత్మా ప్రజాపతినోక్త ఇతి మన్యతే । తథా చ వ్యాఖ్యాతమ్ — ద్రష్టా అక్షిణి దృశ్యత ఇతి । తథా విచ్ఛాదయన్తీవ విద్రావయన్తీవ, తథా చ పుత్రాదిమరణనిమిత్తమప్రియవేత్తేవ భవతి । అపి చ స్వయమపి రోదితీవ । నను అప్రియం వేత్త్యేవ, కథం వేత్తేవేతి, ఉచ్యతే — న, అమృతాభయత్వవచనానుపపత్తేః, ‘ధ్యాయతీవ’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) ఇతి చ శ్రుత్యన్తరాత్ । నను ప్రత్యక్షవిరోధ ఇతి చేత్ , న, శరీరాత్మత్వప్రత్యక్షవద్భ్రాన్తిసమ్భవాత్ । తిష్ఠతు తావదప్రియవేత్తేవ న వేతి । నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామి । స్వప్నాత్మజ్ఞానేఽపి ఇష్టం ఫలం నోపలభే ఇత్యభిప్రాయః । ఎవమేవైషః తవాభిప్రాయేణేతి వాక్యశేషః, ఆత్మనోఽమృతాభయగుణవత్త్వస్యాభిప్రేతత్వాత్ । ద్విరుక్తమపి న్యాయతో మయా యథావన్నావధారయతి ; తస్మాత్పూర్వవత్ అస్య అద్యాపి ప్రతిబన్ధకారణమస్తీతి మన్వానః తత్క్షపణాయ వస అపరాణి ద్వాత్రింశతం వర్షాణి బ్రహ్మచర్యమ్ ఇత్యాదిదేశ ప్రజాపతిః । తథా ఉషితవతే క్షపితకల్మషాయ ఆహ ॥
ఇతి దశమఖణ్డభాష్యమ్ ॥

ఎకాదశః ఖణ్డః

తద్యత్రైతత్సుప్తః సమస్తః సమ్ప్రసన్నః స్వప్నం న విజానాత్యేష ఆత్మేతి హోవాచైతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి స హ శాన్తహృదయః ప్రవవ్రాజ స హాప్రాప్యైవ దేవానేతద్భయం దదర్శ నాహ ఖల్వయమేవꣳ సంప్రత్యాత్మానం జానాత్యయమహమస్మీతి నో ఎవేమాని భూతాని వినాశమేవాపీతో భవతి నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీతి ॥ ౧ ॥

స సమిత్పాణిః పునరేయాయ తꣳ హ ప్రజాపతిరువాచ మఘవన్యచ్ఛాన్తహృదయః ప్రావ్రాజీః కిమిచ్ఛన్పునరాగమ ఇతి స హోవాచ నాహ ఖల్వయం భగవ ఎవꣳ సంప్రత్యాత్మానం జానాత్యయమహమస్మీతి నో ఎవేమాని భూతాని వినాశమేవాపీతో భవతి నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామీతి ॥ ౨ ॥

పూర్వవదేతం త్వేవ త ఇత్యాద్యుక్త్వా తద్యత్రైతత్సుప్త ఇత్యాది వ్యాఖ్యాతం వాక్యమ్ । అక్షిణి యో ద్రష్టా స్వప్నే చ మహీయమానశ్చరతి స ఎషః సుప్తః సమస్తః సమ్ప్రసన్నః స్వప్నం న విజానాతి, ఎష ఆత్మేతి హ ఉవాచ ఎతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మేతి స్వాభిప్రేతమేవ । మఘవాన్ తత్రాపి దోషం దదర్శ । కథమ్ ? నాహ నైవ సుషుప్తస్థోఽప్యాత్మా ఖల్వయం సమ్ప్రతి సమ్యగిదానీం చ ఆత్మానం జానాతి నైవం జానాతి । కథమ్ ? అయమహమస్మీతి నో ఎవేమాని భూతాని చేతి । యథా
జాగ్రతి స్వప్నే వా । అతో వినాశమేవ వినాశమివేతి పూర్వవద్ద్రష్టవ్యమ్ । అపీతః అపిగతో భవతి, వినష్ట ఇవ భవతీత్యభిప్రాయః । జ్ఞానే హి సతి జ్ఞాతుః సద్భావోఽవగమ్యతే, న అసతి జ్ఞానే । న చ సుషుప్తస్య జ్ఞానం దృశ్యతే ; అతో వినష్ట ఇవేత్యభిప్రాయః । న తు వినాశమేవ ఆత్మనో మన్యతే అమృతాభయవచనస్య ప్రామాణ్యమిచ్ఛన్ ॥

ఎవమేవైష మఘవన్నితి హోవాచైతం త్వేవ తే భూయోఽనువ్యాఖ్యాస్యామి నో ఎవాన్యత్రైతస్మాద్వసాపరాణి పఞ్చ వర్షాణీతి స హాపరాణి పఞ్చ వర్షాణ్యువాస తాన్యేకశతꣳ సమ్పేదురేతత్తద్యదాహురేకశతం హ వై వర్షాణి మఘవాన్ప్రజాపతౌ బ్రహ్మచర్యమువాస తస్మై హోవాచ ॥ ౩ ॥

పూర్వవదేవమేవేత్యుక్త్వా ఆహ — యో మయా ఉక్తః త్రిభిః పర్యాయైః తమేవైతం నో ఎవాన్యత్రైతస్మాదాత్మనః అన్యం కఞ్చన, కిం తర్హి, ఎతమేవ వ్యాఖ్యాస్యామి । స్వల్పస్తు దోషస్తవావశిష్టః, తత్క్షపణాయ వస అపరాణి అన్యాని పఞ్చ వర్షాణి — ఇత్యుక్తః సః తథా చకార । తస్మై మృదితకషాయాదిదోషాయ స్థానత్రయదోషసమ్బన్ధరహితమాత్మనః స్వరూపమ్ అపహతపాప్మత్వాదిలక్షణం మఘవతే తస్మై హ ఉవాచ । తాన్యేకశతం వర్షాణి సమ్పేదుః సమ్పన్నాని బభూవుః । యదాహుర్లోకే శిష్టాః — ఎకశతం హ వై వర్షాణి మఘవాన్ప్రజాపతౌ బ్రహ్మచర్యమువాస ఇతి । తదేతద్ద్వాత్రింశతమిత్యాదినా దర్శితమిత్యాఖ్యాయికాతః అపసృత్య శ్రుత్యా ఉచ్యతే । ఎవం కిల తదిన్ద్రత్వాదపి గురుతరమ్ ఇన్ద్రేణాపి మహతా యత్నేన ఎకోత్తరవర్షశతకృతాయాసేన ప్రాప్తమాత్మజ్ఞానమ్ । అతో నాతః పరం పురుషార్థాన్తరమస్తీత్యాత్మజ్ఞానం స్తౌతి ॥
ఇతి ఎకాదశఖణ్డభాష్యమ్ ॥

ద్వాదశః ఖణ్డః

మఘవన్మర్త్యం వా ఇదꣳ శరీరమాత్తం మృత్యునా తదస్యామృతస్యాశరీరస్యాత్మనోఽధిష్ఠానమాత్తో వై సశరీరః ప్రియాప్రియాభ్యాం న వై సశరీరస్య సతః ప్రియాప్రియయోరపహతిరస్త్యశరీరం వావ సన్తం న ప్రియాప్రియే స్పృశతః ॥ ౧ ॥

మఘవన్ మర్త్యం వై మరణధర్మీదం శరీరమ్ । యన్మన్యసేఽక్ష్యాధారాదిలక్షణః సమ్ప్రసాదలక్షణ ఆత్మా మయోక్తో వినాశమేవాపీతో భవతీతి, శృణు తత్ర కారణమ్ — యదిదం శరీరం వై యత్పశ్యసి తదేతత్ మర్త్యం వినాశి । తచ్చ ఆత్తం మృత్యునా గ్రస్తం సతతమేవ । కదాచిదేవ మ్రియత ఇతి మర్త్యమిత్యుక్తే న తథా సన్త్రాసో భవతి, యథా గ్రస్తమేవ సదా వ్యాప్తమేవ మృత్యునేత్యుక్తే — ఇతి వైరాగ్యార్థం విశేష ఇత్యుచ్యతే — ఆత్తం మృత్యునేతి । కథం నామ దేహాభిమానతో విరక్తః సన్ నివర్తత ఇతి । శరీరమిత్యత్ర సహేన్ద్రియమనోభిరుచ్యతే । తచ్ఛరీరమస్య సమ్ప్రసాదస్య త్రిస్థానతయా గమ్యమానస్య అమృతస్య మరణాదిదేహేన్ద్రియమనోధర్మవర్జితస్యేత్యేతత్ ; అమృతస్యేత్యనేనైవ అశరీరత్వే సిద్ధే పునరశరీరస్యేతి వచనం వాయ్వాదివత్ సావయవత్వమూర్తిమత్త్వే మా భూతామితి ; ఆత్మనో భోగాధిష్ఠానమ్ ; ఆత్మనో వా సత ఈక్షితుః తేజోబన్నాదిక్రమేణ ఉత్పన్నమధిష్ఠానమ్ ; జీవ రూపేణ ప్రవిశ్య సదేవాధితిష్ఠత్యస్మిన్నితి వా అధిష్ఠానమ్ । యస్యేదమీదృశం నిత్యమేవ మృత్యుగ్రస్తం ధర్మాధర్మజనితత్వాత్ప్రియవదధిష్ఠానమ్ , తదధిష్ఠితః తద్వాన్ సశరీరో భవతి । అశరీరస్వభావస్య ఆత్మనః తదేవాహం శరీరం శరీరమేవ చ అహమ్ — ఇత్యవివేకాదాత్మభావః సశరీరత్వమ్ ; అత ఎవ సశరీరః సన్ ఆత్తః గ్రస్తః ప్రియాప్రియాభ్యామ్ । ప్రసిద్ధమేతత్ । తస్య చ న వై సశరీరస్య సతః ప్రియాప్రియయోః బాహ్యవిషయసంయోగవియోగనిమిత్తయోః బాహ్యవిషయసంయోగవియోగౌ మమేతి మన్యమానస్య అపహతిః వినాశః ఉచ్ఛేదః సన్తతిరూపయోర్నాస్తీతి । తం పునర్దేహాభిమానాదశరీరస్వరూపవిజ్ఞానేన నివర్తితావివేకజ్ఞానమశరీరం సన్తం ప్రియాప్రియే న స్పృశతః । స్పృశిః ప్రత్యేకం సమ్బధ్యత ఇతి ప్రియం న స్పృశతి అప్రియం న స్పృశతీతి వాక్యద్వయం భవతి । ‘న మ్లేచ్ఛాశుచ్యధార్మికైః సహ సమ్భాషేత’ (గౌ. ధ. ౧ । ౯ । ౧౭) ఇతి యద్వత్ । ధర్మాధర్మకార్యే హి తే ; అశరీరతా తు స్వరూపమితి తత్ర ధర్మాధర్మయోరసమ్భవాత్ తత్కార్యభావో దూరత ఎవేత్యతో న ప్రియాప్రియే స్పృశతః ॥
నను యది ప్రియమప్యశరీరం న స్పృశతీతి, యన్మఘవతోక్తం సుషుప్తస్థో వినాశమేవాపీతో భవతీతి, తదేవేహాప్యాపన్నమ్ । నైష దోషః, ధర్మాధర్మకార్యయోః శరీరసమ్బన్ధినోః ప్రియాప్రియయోః ప్రతిషేధస్య వివక్షితత్వాత్ — అశరీరం న ప్రియాప్రియే స్పృశత ఇతి । ఆగమాపాయినోర్హి స్పర్శశబ్దో దృష్టః — యథా శీతస్పర్శ ఉష్ణస్పర్శ ఇతి, న త్వగ్నేరుష్ణప్రకాశయోః స్వభావభూతయోరగ్నినా స్పర్శ ఇతి భవతి ; తథా అగ్నేః సవితుర్వా ఉష్ణప్రకాశవత్ స్వరూపభూతస్య ఆనన్దస్య ప్రియస్యాపి నేహ ప్రతిషేధః, ‘విజ్ఞానమానన్దం బ్రహ్మ’ (బృ. ఉ. ౩ । ౯ । ౨౮) ‘ఆనన్దో బ్రహ్మ’ (తై. ఉ. ౩ । ౬ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః । ఇహాపి భూమైవ సుఖమిత్యుక్తత్వాత్ । నను భూమ్నః ప్రియస్య ఎకత్వే అసంవేద్యత్వాత్ స్వరూపేణైవ వా నిత్యసంవేద్యత్వాత్ నిర్విశేషతేతి న ఇన్ద్రస్య తదిష్టమ్ , ‘నాహ ఖల్వయం సంప్రత్యాత్మానం జానాత్యయమహమస్మీతి నో ఎవేమాని భూతాని వినాశమేవాపీతో భవతి నాహమత్ర భోగ్యం పశ్యామి’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౧౧ । ౨) ఇత్యుక్తత్వాత్ । తద్ధి ఇన్ద్రస్యేష్టమ్ — యద్భూతాని చ ఆత్మానం చ జానాతి, న చ అప్రియం కిఞ్చిద్వేత్తి, స సర్వాంశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాంశ్చ కామాన్ యేన జ్ఞానేన । సత్యమేతదిష్టమిన్ద్రస్య — ఇమాని భూతాని మత్తోఽన్యాని, లోకాః కామాశ్చ సర్వే మత్తో అన్యే, అహమేషాం స్వామీతి । న త్వేతదిన్ద్రస్య హితమ్ । హితం చ ఇన్ద్రస్య ప్రజాపతినా వక్తవ్యమ్ । వ్యోమవదశరీరాత్మతయా సర్వభూతలోకకామాత్మత్వోపగమేన యా ప్రాప్తిః, తద్ధితమిన్ద్రాయ వక్తవ్యమితి ప్రజాపతినా అభిప్రేతమ్ । న తు రాజ్ఞో రాజ్యాప్తివదన్యత్వేన । తత్రైవం సతి కం కేన విజానీయాదాత్మైకత్వే ఇమాని భూతాన్యయమహమస్మీతి । నన్వస్మిన్పక్షే ‘స్త్రీభిర్వా యానైర్వా’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౩) ‘స యది పితృలోకకామః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౨ । ౧) ‘స ఎకధా భవతి’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౬ । ౨) ఇత్యాద్యైశ్వర్యశ్రుతయోఽనుపపన్నాః ; న, సర్వాత్మనః సర్వఫలసమ్బన్ధోపపత్తేరవిరోధాత్ — మృద ఇవ సర్వఘటకరకకుణ్డాద్యాప్తిః । నను సర్వాత్మత్వే దుఃఖసమ్బన్ధోఽపి స్యాదితి చేత్ , న, దుఃఖస్యాప్యాత్మత్వోపగమాదవిరోధః । ఆత్మన్యవిద్యాకల్పనానిమిత్తాని దుఃఖాని — రజ్జ్వామివ సర్పాదికల్పనానిమిత్తాని । సా చ అవిద్యా అశరీరాత్మైకత్వస్వరూపదర్శనేన దుఃఖనిమిత్తా ఉచ్ఛిన్నేతి దుఃఖసమ్బన్ధాశఙ్కా న సమ్భవతి । శుద్ధసత్త్వసఙ్కల్పనిమిత్తానాం తు కామానామ్ ఈశ్వరదేహసమ్బన్ధః సర్వభూతేషు మానసానామ్ । పర ఎవ సర్వసత్త్వోపాధిద్వారేణ భోక్తేతి సర్వావిద్యాకృతసంవ్యవహారాణాం పర ఎవ ఆత్మా ఆస్పదం నాన్యోఽస్తీతి వేదాన్తసిద్ధాన్తః ॥
‘య ఎషోఽక్షిణి పురుషో దృశ్యతే’ ఇతి చ్ఛాయాపురుష ఎవ ప్రజాపతినా ఉక్తః, స్వప్నసుషుప్తయోశ్చ అన్య ఎవ, న పరోఽపహతపాప్మత్వాదిలక్షణః, విరోధాత్ ఇతి కేచిన్మన్యన్తే । ఛాయాద్యాత్మనాం చ ఉపదేశే ప్రయోజనమాచక్షతే । ఆదావేవ ఉచ్యమానే కిల దుర్విజ్ఞేయత్వాత్పరస్య ఆత్మనః అత్యన్తబాహ్యవిషయాసక్తచేతసః అత్యన్తసూక్ష్మవస్తుశ్రవణే వ్యామోహో మా భూదితి । యథా కిల ద్వితీయాయాం సూక్ష్మం చన్ద్రం దిదర్శయిషుః వృక్షం కఞ్చిత్ప్రత్యక్షమాదౌ దర్శయతి — పశ్య అముమేష చన్ద్ర ఇతి, తతోఽన్యం తతోఽప్యన్యం గిరిమూర్ధానం చ చన్ద్రసమీపస్థమ్ — ఎష చన్ద్ర ఇతి, తతోఽసౌ చన్ద్రం పశ్యతి, ఎవమేతత్ ‘య ఎషోఽక్షిణి’ ఇత్యాద్యుక్తం ప్రజాపతినా త్రిభిః పర్యాయైః, న పర ఇతి । చతుర్థే తు పర్యాయే దేహాన్మర్త్యాత్సముత్థాయ అశరీరతామాపన్నో జ్యోతిఃస్వరూపమ్ । యస్మిన్నుత్తమపురుషే స్త్రయాదిభిర్జక్షత్క్రీడన్ రమమాణో భవతి, స ఉత్తమః పురుషః పర ఉక్త ఇతి చ ఆహుః । సత్యమ్ , రమణీయా తావదియం వ్యాఖ్యా శ్రోతుమ్ । న తు అర్థోఽస్య గ్రన్థస్య ఎవం సమ్భవతి । కథమ్ ? ‘అక్షిణి పురుషో దృశ్యతే’ ఇత్యుపన్యస్య శిష్యాభ్యాం ఛాయాత్మని గృహీతే తయోస్తద్విపరీతగ్రహణం మత్వా తదపనయాయ ఉదశరావోపన్యాసః ‘కిం పశ్యథః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౮ । ౧) ఇతి చ ప్రశ్నః సాధ్వలఙ్కారోపదేశశ్చ అనర్థకః స్యాత్ , యది ఛాయాత్మైవ ప్రజాపతినా ‘అక్షిణి దృశ్యతే’ ఇత్యుపదిష్టః । కిఞ్చ యది స్వయముపదిష్ట ఇతి గ్రహణస్యాప్యపనయనకారణం వక్తవ్యం స్యాత్ । స్వప్నసుషుప్తాత్మగ్రహణయోరపి తదపనయకారణం చ స్వయం బ్రూయాత్ । న చ ఉక్తమ్ । తేన మన్యామహే న అక్షిణి చ్ఛాయాత్మా ప్రజాపతినా ఉపదిష్టః । కిం చాన్యత్ , అక్షిణి ద్రష్టా చేత్ ‘దృశ్యతే’ ఇత్యుపదిష్టః స్యాత్ , తత ఇదం యుక్తమ్ । ‘ఎతం త్వేవ తే’ ఇత్యుక్త్వా స్వప్నేఽపి ద్రష్టురేవోపదేశః । స్వప్నే న ద్రష్టోపదిష్ట ఇతి చేత్ , న, ‘అపి రోదితీవ’ ‘అప్రియవేత్తేవ’ ఇత్యుపదేశాత్ । న చ ద్రష్టురన్యః కశ్చిత్స్వప్నే మహీయమానశ్చరతి । ‘అత్రాయం పురుషః స్వయఞ్జ్యోతిః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౯) ఇతి న్యాయతః శ్రుత్యన్తరే సిద్ధత్వాత్ । యద్యపి స్వప్నే సధీర్భవతి, తథాపి న ధీః స్వప్నభోగోపలబ్ధిం ప్రతి కరణత్వం భజతే । కిం తర్హి, పటచిత్రవజ్జాగ్రద్వాసనాశ్రయా దృశ్యైవ ధీర్భవతీతి న ద్రష్టుః స్వయఞ్జ్యోతిష్ట్వబాధః స్యాత్ । కిఞ్చాన్యత్ , జాగ్రత్స్వప్నయోర్భూతాని చ ఆత్మానం చ జానాతి — ఇమాని భూతాన్యయమహమస్మీతి । ప్రాప్తౌ సత్యాం ప్రతిషేధో యుక్తః స్యాత్ — నాహ ఖల్వయమిత్యాది । తథా చేతనస్యైవ అవిద్యానిమిత్తయోః సశరీరత్వే సతి ప్రియాప్రియయోరపహతిర్నాస్తీత్యుక్త్వా తస్యైవాశరీరస్య సతో విద్యాయాం సత్యాం సశరీరత్వే ప్రాప్తయోః ప్రతిషేధో యుక్తః ‘అశరీరం వావ సన్తం న ప్రియాప్రియే స్పృశతః’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౧) ఇతి । ఎకశ్చాత్మా స్వప్నబుద్వాన్తయోర్మహామత్స్యవదసఙ్గః సఞ్చరతీతి శ్రుత్యన్తరే సిద్ధమ్ । యచ్చోక్తం సమ్ప్రసాదః శరీరాత్సముత్థాయ యస్మిన్‌స్త్ర్యాదిభిః రమమాణో భవతి సోఽన్యః సమ్ప్రసాదాదధికరణనిర్దిష్ట ఉత్తమః పురుష ఇతి, తదప్యసత్ । చతుర్థేఽపి పర్యాయే ‘ఎతం త్వేవ తే’ ఇతి వచనాత్ । యది తతోఽన్యోఽభిప్రేతః స్యాత్ , పూర్వవత్ ‘ఎతం త్వేవ తే’ ఇతి న బ్రూయాన్మృషా ప్రజాపతిః । కిఞ్చాన్యత్ , తేజోబన్నాదీనాం స్రష్టుః సతః స్వవికారదేహశుఙ్గే ప్రవేశం దర్శయిత్వా ప్రవిష్టాయ పునః తత్త్వమసీత్యుపదేశః మృషా ప్రసజ్యేత । తస్మింస్త్వం స్త్ర్యాదిభిః రన్తా భవిష్యసీతి యుక్త ఉపదేశోఽభవిష్యత్ యది సమ్ప్రసాదాదన్య ఉత్తమః పురుషో భవేత్ । తథా భూమ్ని ‘అహమేవ’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౫ । ౨) ఇత్యాదిశ్య ‘ఆత్మైవేదం సర్వమ్’ ఇతి నోపసమహరిష్యత్ , యది భూమా జీవాదన్యోఽభవిష్యత్ , ‘నాన్యోఽతోఽస్తి ద్రష్టా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౭ । ౨౩) ఇత్యాదిశ్రుత్యన్తరాచ్చ । సర్వశ్రుతిషు చ పరస్మిన్నాత్మశబ్దప్రయోగో నాభవిష్యత్ ప్రత్యగాత్మా చేత్సర్వజన్తూనాం పర ఆత్మా న భవేత్ । తస్మాదేక ఎవ ఆత్మా ప్రకరణీ సిద్ధః ॥
న చ ఆత్మనః సంసారిత్వమ్ , అవిద్యాధ్యస్తత్వాదాత్మని సంసారస్య । న హి రజ్జుశుక్తికాగగనాదిషు సర్పరజతమలాదీని మిథ్యాజ్ఞానాధ్యస్తాని తేషాం భవన్తీతి । ఎతేన సశరీరస్య ప్రియాప్రియయోరపహతిర్నాస్తీతి వ్యాఖ్యాతమ్ । యచ్చ స్థితమప్రియవేత్తేవేతి నాప్రియవేత్తైవేతి సిద్ధమ్ । ఎవం చ సతి సర్వపర్యాయేషు ‘ఎతదమృతమభయమేతద్బ్రహ్మ’ ఇతి ప్రజాపతేర్వచనమ్ , యది వా ప్రజాపతిచ్ఛద్మరూపాయాః శ్రుతేర్వచనమ్ , సత్యమేవ భవేత్ । న చ తత్కుతర్కబుద్ధ్యా మృషా కర్తుం యుక్తమ్ , తతో గురుతరస్య ప్రమాణాన్తరస్యానుపపత్తేః । నను ప్రత్యక్షం దుఃఖాద్యప్రియవేత్తృత్వమవ్యభిచార్యనుభూయత ఇతి చేత్ , న, జరాదిరహితో జీర్ణోఽహం జాతోఽహమాయుష్మాన్గౌరః కృష్ణో మృతః — ఇత్యాదిప్రత్యక్షానుభవవత్తదుపపత్తేః । సర్వమప్యేతత్సత్యమితి చేత్ , అస్త్యేవైతదేవం దురవగమమ్ , యేన దేవరాజోఽప్యుదశరావాదిదర్శితావినాశయుక్తిరపి ముమోహైవాత్ర ‘వినాశమేవాపీతో భవతి’ ఇతి । తథా విరోచనో మహాప్రాజ్ఞః ప్రాజాపత్యోఽపి దేహమాత్రాత్మదర్శనో బభూవ । తథా ఇన్ద్రస్య ఆత్మవినాశభయసాగరే ఎవ వైనాశికా న్యమజ్జన్ । తథా సాఙ్ఖ్యా ద్రష్టారం దేహాదివ్యతిరిక్తమవగమ్యాపి త్యక్తాగమప్రమాణత్వాత్ మృత్యువిషయే ఎవ అన్యత్వదర్శనే తస్థుః । తథా అన్యే కాణాదాదిదర్శనాః కషాయరక్తమివ క్షారాదిభిర్వస్త్రం నవభిరాత్మగుణైర్యుక్తమాత్మద్రవ్యం విశోధయితుం ప్రవృత్తాః । తథా అన్యే కర్మిణో బాహ్యవిషయాపహృతచేతసః వేదప్రమాణా అపి పరమార్థసత్యమాత్మైకత్వం సవినాశమివ ఇన్ద్రవన్మన్యమానా ఘటీయన్‍త్రవత్ ఆరోహావరోహప్రకారైరనిశం బమ్భ్రమన్తి ; కిమన్యే క్షుద్రజన్తవో వివేకహీనాః స్వభావత ఎవ బహిర్విషయాపహృతచేతసః । తస్మాదిదం త్యక్తసర్వబాహ్యైషణైః అనన్యశరణైః పరమహంసపరివ్రాజకైః అత్యాశ్రమిభిర్వేదాన్తవిజ్ఞానపరైరేవ వేదనీయం పూజ్యతమైః ప్రాజాపత్యం చ ఇమం సమ్ప్రదాయమనుసరద్భిః ఉపనిబద్ధం ప్రకరణచతుష్టయేన । తథా అనుశాసతి అద్యాపి ‘త ఎవ నాన్యే’ ఇతి ॥

అశరీరో వాయురభ్రం విద్యుత్స్తనయిత్నురశరీరాణ్యేతాని తద్యథైతాన్యముష్మాదాకాశాత్సముత్థాయ పరం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యన్తే ॥ ౨ ॥

తత్ర అశరీరస్య సమ్ప్రసాదస్య అవిద్యయా శరీరేణావిశేషతాం సశరీరతామేవ సమ్ప్రాప్తస్య శరీరాత్సముత్థాయ స్వేన రూపేణ యథా అభినిష్పత్తిః, తథా వక్తవ్యేతి దృష్టాన్త ఉచ్యతే — అశరీరో వాయుః అవిద్యమానం శిరఃపాణ్యాదిమచ్ఛరీరమస్యేత్యశరీరః । కిం చ అభ్రం విద్యుత్స్తనయిత్నురిత్యేతాని చ అశరీరాణి । తత్ తత్రైవం సతి వర్షాదిప్రయోజనావసానే యథా, అముష్మాదితి భూమిష్ఠా శ్రుతిః ద్యులోకసమ్బన్ధినమాకాశదేశం వ్యపదిశతి, ఎతాని యథోక్తాన్యాకాశసమానరూపతామాపన్నాని స్వేన వాయ్వాదిరూపేణాగృహ్యమాణాని ఆకాశాఖ్యతాం గతాని — యథా సమ్ప్రసాదః అవిద్యావస్థాయాం శరీరాత్మభావమేవ ఆపన్నః, తాని చ తథాభూతాన్యముష్మాత్ ద్యులోకసమ్బన్ధిన ఆకాశదేశాత్సముత్తిష్టన్తి వర్షణాదిప్రయోజనాభినిర్వృత్తయే । కథమ్ ? శిశిరాపాయే సావిత్రం పరం జ్యోతిః ప్రకృష్టం గ్రైష్మకముపసమ్పద్య సావిత్రమభితాపం ప్రాప్యేత్యథః । ఆదిత్యాభితాపేన పృథగ్భావమాపాదితాః సన్తః స్వేన స్వేన రూపేణ పురోవాతాదివాయురూపేణ స్తిమితభావం హిత్వా అభ్రమపి భూమిపర్వతహస్త్యాదిరూపేణ విద్యుదపి స్వేన జ్యోతిర్లతాదిచపలరూపేణ స్తనయిత్నురపి స్వేన గర్జితాశనిరూపేణేత్యేవం ప్రావృడాగమే స్వేన స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యన్తే ॥

ఎవమేవైష సమ్ప్రసాదోఽస్మాచ్ఛరీరాత్సముత్థాయ పరం జ్యోతిరుపసమ్పద్య స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యతే స ఉత్తమపురుషః స తత్ర పర్యేతి జక్షత్క్రీడన్ రమమాణః స్త్రీభిర్వా యానైర్వా జ్ఞాతిభిర్వా నోపజనꣳ స్మరన్నిదꣳ శరీరꣳ స యథా ప్రయోగ్య ఆచరణే యుక్త ఎవమేవాయమస్మిఞ్ఛరీరే ప్రాణో యుక్తః ॥ ౩ ॥

యథా అయం దృష్టాన్తో వాయ్వాదీనామాకాశాదిసామ్యగమనవదవిద్యయా సంసారావస్థాయాం శరీరసామ్యమాపన్నః అహమముష్య పుత్రో జాతో జీర్ణో మరిష్యే — ఇత్యేవంప్రకారం ప్రజాపతినేవ మఘవాన్ యథోక్తేన క్రమేణ నాసి త్వం దేహేన్ద్రియాదిధర్మా తత్త్వమసీతి ప్రతిబోధితః సన్ స ఎష సమ్ప్రసాదో జీవోఽస్మాచ్ఛరీరాదాకాశాదివ వాయ్వాదయః సముత్థాయ దేహాదివిలక్షణమాత్మనో రూపమవగమ్య దేహాత్మభావనాం హిత్వేత్యేతత్ , స్వేన రూపేణ సదాత్మనైవాభినిష్పద్యత ఇతి వ్యాఖ్యాతం పురస్తాత్ । స యేన స్వేన రూపేణ సమ్ప్రసాదోఽభినిష్పద్యతే — ప్రాక్ప్రతిబోధాత్ తద్భ్రాన్తినిమిత్తాత్సర్పో భవతి యథా రజ్జుః, పశ్చాత్కృతప్రకాశా రజ్జ్వాత్మనా స్వేన రూపేణాభినిష్పద్యతే, ఎవం చ స ఉత్తమపురుషః ఉత్తమశ్చాసౌ పురుషశ్చేత్యుత్తమపురుషః స ఎవ ఉత్తమపురుషః । అక్షిస్వప్నపురుషౌ వ్యక్తౌ అవ్యక్తశ్చ సుషుప్తః సమస్తః సమ్ప్రసన్నః అశరీరశ్చ స్వేన రూపేణేతి । ఎషామేవ స్వేన రూపేణావస్థితః క్షరాక్షరౌ వ్యాకృతావ్యాకృతావపేక్ష్య ఉత్తమపురుషః ; కృతనిర్వచనో హి అయం గీతాసు । సః సమ్ప్రసాదః స్వేన రూపేణ తత్ర స్వాత్మని స్వస్థతయా సర్వాత్మభూతః పర్యేతి క్వచిదిన్ద్రాద్యాత్మనా జక్షత్ హసన్ భక్షయన్ వా భక్ష్యాన్ ఉచ్చావచాన్ ఈప్సితాన్ క్వచిన్మనోమాత్రైః సఙ్కల్పాదేవ సముత్థితైర్బ్రాహ్మలౌకికైర్వా క్రీడన్ స్త్ర్యాదిభిః రమమాణశ్చ మనసైవ, నోపజనమ్ , స్త్రీపుంసయోరన్యోన్యోపగమేన జాయత ఇత్యుపజనమ్ ఆత్మభావేన వా ఆత్మసామీప్యేన జాయత ఇత్యుపజనమిదం శరీరమ్ , తన్న స్మరన్ । తత్స్మరణే హి దుఃఖమేవ స్యాత్ , దుఃఖాత్మకత్వాత్ తస్య । నన్వనుభూతం చేత్ న స్మరేత్ అసర్వజ్ఞత్వం ముక్తస్య ; నైష దోషః । యేన మిథ్యాజ్ఞానాదినా జనితమ్ తచ్చ మిథ్యాజ్ఞానాది విద్యయా ఉచ్ఛేదితమ్ , అతస్తన్నానుభూతమేవేతి న తదస్మరణే సర్వజ్ఞత్వహానిః । న హి ఉన్మత్తేన గ్రహగృహీతేన వా యదనుభూతం తదున్మాదాద్యపగమేఽపి స్మర్తవ్యం స్యాత్ ; తథేహాపి సంసారిభిరవిద్యాదోషవద్భిః యదనుభూయతే తత్సర్వాత్మానమశరీరం న స్పృశతి, అవిద్యానిమిత్తాభావాత్ । యే తు ఉచ్ఛిన్నదోషైర్మృదితకషాయైః మానసాః సత్యాః కామా అనృతాపిధానా అనుభూయన్తే విద్యాభివ్యఙ్గ్యత్వాత్ , త ఎవ ముక్తేన సర్వాత్మభూతేన సమ్బధ్యన్త ఇతి ఆత్మజ్ఞానస్తుతయే నిర్దిశ్యన్తే ; అతః సాధ్వేతద్విశినష్టి — ‘య ఎతే బ్రహ్మలోకే’ (ఛా. ఉ. ౮ । ౧౨ । ౫) ఇతి । యత్ర క్వచన భవన్తోఽపి బ్రహ్మణ్యేవ హి తే లోకే భవన్తీతి సర్వాత్మత్వాద్బ్రహ్మణ ఉచ్యన్తే ॥
నను కథమేకః సన్ నాన్యత్పశ్యతి నాన్యచ్ఛృణోతి నాన్యద్విజానాతి స భూమా కామాంశ్చ బ్రాహ్మలౌకికాన్పశ్యన్రమతే ఇతి చ విరుద్ధమ్ , యథా ఎకో యస్మిన్నేవ క్షణే పశ్యతి స తస్మిన్నేవ క్షణే న పశ్యతి చ ఇతి । నైష దోషః, శ్రుత్యన్తరే పరిహృతత్వాత్ । ద్రష్టుర్దృష్టేరవిపరిలోపాత్పశ్యన్నేవ భవతి ; ద్రష్టురన్యత్వేన కామానామభావాన్న పశ్యతి చ ఇతి । యద్యపి సుషుప్తే తదుక్తమ్ , ముక్తస్యాపి సర్వైకత్వాత్సమానో ద్వితీయాభావః । ‘కేన కం పశ్యేత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪) ఇతి చ ఉక్తమేవ । అశరీరస్వరూపోఽపహతపాప్మాదిలక్షణః సన్ కథమేష పురుషోఽక్షిణి దృశ్యత ఇత్యుక్తః ప్రజాపతినా ? తత్ర యథా అసావక్షిణి సాక్షాద్దృశ్యతే తద్వక్తవ్యమితీదమారభ్యతే । తత్ర కో హేతురక్షిణి దర్శనే ఇతి, ఆహ — స దృష్టాన్తః యథా ప్రయోగ్యః, ప్రయోగ్యపరో వా స-శబ్దః, ప్రయుజ్యత ఇతి ప్రయోగః, అశ్వో బలీవర్దో వా యథా లోకే ఆచరత్యనేనేత్యాచరణః రథః అనో వా తస్మిన్నాచరణే యుక్తః తదాకర్షణాయ, ఎవమస్మిఞ్ఛరీరే రథస్థానీయే ప్రాణః పఞ్చవృత్తిరిన్ద్రియమనోబుద్ధిసంయుక్తః ప్రజ్ఞాత్మా విజ్ఞానక్రియాశక్తిద్వయసంమూర్ఛితాత్మా యుక్తః స్వకర్మఫలోపభోగనిమిత్తం నియుక్తః, ‘కస్మిన్న్వహముత్క్రాన్తే ఉత్క్రాన్తో భవిష్యామి కస్మిన్వా ప్రతిష్ఠితే ప్రతిష్ఠాస్యామీతి’ (ప్ర. ఉ. ౬ । ౩) ఈశ్వరేణ రాజ్ఞేవ సర్వాధికారీ దర్శనశ్రవణచేష్టావ్యాపారేఽధికృతః । తస్యైవ తు మాత్రా ఎకదేశశ్చక్షురిన్ద్రియం రూపోపలబ్ధిద్వారభూతమ్ ॥

అథ యత్రైతదాకాశమనువిషణ్ణం చక్షుః స చాక్షుషః పురుషో దర్శనాయ చక్షురథ యో వేదేదం జిఘ్రాణీతి స ఆత్మా గన్ధాయ ఘ్రాణమథ యో వేదేదమభివ్యాహరాణీతి స ఆత్మాభివ్యాహారాయ వాగథ యో వేదేదం శృణవానీతి స ఆత్మా శ్రవణాయ శ్రోత్రమ్ ॥ ౪ ॥

అథ యత్ర కృష్ణతారోపలక్షితమ్ ఆకాశం దేహచ్ఛిద్రమ్ అనువిషణ్ణమ్ అనుషక్తమ్ అనుగతమ్ , తత్ర స ప్రకృతః అశరీర ఆత్మా చాక్షుషః చక్షుషి భవ ఇతి చాక్షుషః తస్య దర్శనాయ రూపోపలబ్ధయే చక్షుః కరణమ్ ; యస్య తత్ దేహాదిభిః సంహతత్వాత్ పరస్య ద్రష్టురర్థే, సోఽత్ర చక్షుషి దర్శనేన లిఙ్గేన దృశ్యతే పరః అశరీరోఽసంహతః । ‘అక్షిణి దృశ్యతే’ ఇతి ప్రజాపతినోక్తం సర్వేన్ద్రియద్వారోపలక్షణార్థమ్ ; సర్వవిషయోపలబ్ధా హి స ఎవేతి । స్ఫుటోపలబ్ధిహేతుత్వాత్తు ‘అక్షిణి’ ఇతి విశేషవచనం సర్వశ్రుతిషు । ‘అహమదర్శమితి తత్సత్యం భవతి’ ఇతి చ శ్రుతేః । అథాపి యోఽస్మిన్దేహే వేద ; కథమ్ ? ఇదం సుగన్ధి దుర్గన్ధి వా జిఘ్రాణీతి అస్య గన్ధం విజానీయామితి, స ఆత్మా, తస్య గన్ధాయ గన్ధవిజ్ఞానాయ ఘ్రాణమ్ । అథ యో వేద ఇదం వచనమ్ అభివ్యాహరాణీతి వదిష్యామీతి, స ఆత్మా, అభివ్యాహరణక్రియాసిద్ధయే కరణం వాగిన్ద్రియమ్ । అథ యో వేద — ఇదం శృణవానీతి, స ఆత్మా, శ్రవణాయ శ్రోత్రమ్ ॥

అథ యో వేదేదం మన్వానీతి స ఆత్మా మనోఽస్య దైవం చక్షుః స వా ఎష ఎతేన దైవేన చక్షుషా మనసైతాన్కామాన్పశ్యన్రమతే య ఎతే బ్రహ్మలోకే ॥ ౫ ॥

అథ యో వేద — ఇదం మన్వానీతి మననవ్యాపారమిన్ద్రియాసంస్పృష్టం కేవలం మన్వానీతి వేద, స ఆత్మా, మననాయ మనః । యో వేద స ఆత్మేత్యేవం సర్వత్ర ప్రయోగాత్ వేదనమస్య స్వరూపమిత్యవగమ్యతే — యథా యః పురస్తాత్ప్రకాశయతి స ఆదిత్యః, యో దక్షిణతః యః పశ్చాత్ ఉత్తరతో య ఊర్ధ్వం ప్రకాశయతి స ఆదిత్యః — ఇత్యుక్తే ప్రకాశస్వరూపః స ఇతి గమ్యతే । దర్శనాదిక్రియానిర్వృత్త్యర్థాని తు చక్షురాదికరణాని । ఇదం చ అస్య ఆత్మనః సామర్థ్యాదవగమ్యతే — ఆత్మనః సత్తామాత్ర ఎవ జ్ఞానకర్తృత్వమ్ , న తు వ్యాపృతతయా — యథా సవితుః సత్తామాత్ర ఎవ ప్రకాశనకర్తృత్వమ్ , న తు వ్యాపృతతయేతి — తద్వత్ । మనోఽస్య ఆత్మనో దైవమప్రాకృతమ్ ఇతరేన్ద్రియైరసాధారణం చక్షుః చష్టే పశ్యత్యనేనేతి చక్షుః । వర్తమానకాలవిషయాణి చ ఇన్ద్రియాణి అతో అదైవాని తాని । మనస్తు త్రికాలవిషయోపలబ్ధికరణం మృదితదోషం చ సూక్ష్మవ్యవహితాదిసర్వోపలబ్ధికరణం చ ఇతి దైవం చక్షురుచ్యతే । స వై ముక్తః స్వరూపాపన్నః అవిద్యాకృతదేహేన్ద్రియమనోవియుక్తః సర్వాత్మభావమాపన్నః సన్ ఎష వ్యోమవద్విశుద్ధః సర్వేశ్వరో మనఉపాధిః సన్ ఎతేనైవేశ్వరేణ మనసా ఎతాన్కామాన్ సవితృప్రకాశవత్ నిత్యప్రతతేన దర్శనేన పశ్యన్ రమతే । కాన్కామానితి విశినష్టి — య ఎతే బ్రహ్మణి లోకే హిరణ్యనిధివత్ బాహ్యవిషయాసఙ్గానృతేనాపిహితాః సఙ్కల్పమాత్రలభ్యాః తానిత్యర్థః ॥

తం వా ఎతం దేవా ఆత్మానముపాసతే తస్మాత్తేషాꣳ సర్వేచ లోకా ఆత్తాః సర్వే చ కామాః స సర్వాꣳశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాꣳశ్చ కామాన్యస్తమాత్మానమనువిద్య విజానాతీతి హ ప్రజాపతిరువాచ ప్రజాపతిరువాచ ॥ ౬ ॥

యస్మాదేష ఇన్ద్రాయ ప్రజాపతినోక్త ఆత్మా, తస్మాత్ తతః శ్రుత్వా తమాత్మానమద్యత్వేఽపి దేవా ఉపాసతే । తదుపాసనాచ్చ తేషాం సర్వే చ లోకా ఆత్తాః ప్రాప్తాః సర్వే చ కామాః । యదర్థం హి ఇన్ద్రః ఎకశతం వర్షాణి ప్రజాపతౌ బ్రహ్మచర్యమువాస, తత్ఫలం ప్రాప్తం దేవైరిత్యభిప్రాయః । తద్యుక్తం దేవానాం మహాభాగ్యత్వాత్ , న త్విదానీం మనుష్యాణామల్పజీవితత్వాన్మన్దతరప్రజ్ఞత్వాచ్చ సమ్భవతీతి ప్రాప్తే, ఇదముచ్యతే — స సర్వాంశ్చ లోకానాప్నోతి సర్వాంశ్చ కామాన్ ఇదానీన్తనోఽపి । కోఽసౌ ? ఇన్ద్రాదివత్ యః తమాత్మానమనువిద్య విజానాతీతి హ సామాన్యేన కిల ప్రజాపతిరువాచ । అతః సర్వేషామాత్మజ్ఞానం తత్ఫలప్రాప్తిశ్చ తుల్యైవ భవతీత్యర్థః । ద్విర్వచనం ప్రకరణసమాప్త్యర్థమ్ ॥
ఇతి ద్వాదశఖణ్డభాష్యమ్ ॥

త్రయోదశః ఖణ్డః

శ్యామాచ్ఛబలం ప్రపద్యే శబలాచ్ఛ్యామం ప్రపద్యేఽశ్వ ఇవ రోమాణి విధూయ పాపం చన్ద్రం ఇవ రాహోర్ముఖాత్ప్రముచ్య ధూత్వా శరీరమకృతం కృతాత్మా బ్రహ్మలోకమభిసమ్భవామీత్యభిసమ్భవామీతి ॥ ౧ ॥

శ్యామాత్ శబలం ప్రపద్యే ఇత్యాదిమన్త్రామ్నాయః పావనః జపార్థశ్చ ధ్యానార్థో వా । శ్యామః గమ్భీరో వర్ణః శ్యామ ఇవ శ్యామః హార్దం బ్రహ్మ అత్యన్తదురవగాహ్యత్వాత్ తత్ హార్దం బ్రహ్మ జ్ఞాత్వా ధ్యానేన తస్మాచ్ఛ్యామాత్ శబలం శబల ఇవ శబలః అరణ్యాద్యనేకకామమిశ్రత్వాద్బ్రహ్మలోకస్య శాబల్యం తం బ్రహ్మలోకం శబలం ప్రపద్యే మనసా శరీరపాతాద్వా ఊర్ధ్వం గచ్ఛేయమ్ । యస్మాదహం శబలాద్బ్రహ్మలోకాత్ నామరూపవ్యాకరణాయ శ్యామం ప్రపద్యే హార్దభావం ప్రపన్నోఽస్మీత్యభిప్రాయః । అతః తమేవ ప్రకృతిస్వరూపమాత్మానం శబలం ప్రపద్య ఇత్యర్థః । కథం శబలం బ్రహ్మలోకం ప్రపద్యే ఇతి, ఉచ్యతే — అశ్వ ఇవ స్వాని లోమాని విధూయ కమ్పనేన శ్రమం పాంస్వాది చ రోమతః అపనీయ యథా నిర్మలో భవతి, ఎవం హార్దబ్రహ్మజ్ఞానేన విధూయ పాపం ధర్మాధర్మాఖ్యం చన్ద్ర ఇవ చ రాహుగ్రస్తః తస్మాద్రాహోర్ముఖాత్ప్రముచ్య భాస్వరో భవతి యథా — ఎవం ధూత్వా ప్రహాయ శరీరం సర్వానర్థాశ్రయమ్ ఇహైవ ధ్యానేన కృతాత్మా కృతకృత్యః సన్ అకృతం నిత్యం బ్రహ్మలోకమ్ అభిసమ్భవామీతి । ద్విర్వచనం మన్‍త్రసమాప్త్యర్థమ్ ॥
ఇతి త్రయోదశఖణ్డభాష్యమ్ ॥

చతుర్దశః ఖణ్డః

ఆకాశో వై నామ నామరూపయోర్నిర్వహితా తే యదన్తరా తద్బ్రహ్మ తదమృతꣳ స ఆత్మా ప్రజాపతేః సభాం వేశ్మ ప్రపద్యే యశోఽహం భవామి బ్రాహ్మణానాం యశో రాజ్ఞాం యశో విశాం యశోఽహమనుప్రాపత్సి స హాహం యశసాం యశః శ్యేతమదత్కమదత్కꣳ శ్యేతం లిన్దు మాభిగాం లిన్దు మాభిగామ్ ॥ ౧ ॥

ఆకాశో వా ఇత్యాది బ్రహ్మణో లక్షణనిర్దేశార్థమ్ ఆధ్యానాయ । ఆకాశో వై నామ శ్రుతిషు ప్రసిద్ధ ఆత్మా । ఆకాశ ఇవ అశరీరత్వాత్సూక్ష్మత్వాచ్చ । స చ ఆకాశః నామరూపయోః స్వాత్మస్థయోర్జగద్బీజభూతయోః సలిలస్యేవ ఫేనస్థానీయయోః నిర్వహితా నిర్వోఢా వ్యాకర్తా । తే నామరూపే యదన్తరా యస్య బ్రహ్మణో అన్తరా మధ్యే వర్తేతే, తయోర్వా నామరూపయోరన్తరా మధ్యే యన్నామరూపాభ్యామస్పృష్టం యదిత్యేతత్ , తద్బ్రహ్మ నామరూపవిలక్షణం నామరూపాభ్యామస్పృష్టం తథాపి తయోర్నిర్వోఢృ ఎవంలక్షణం బ్రహ్మేత్యర్థః । ఇదమేవ మైత్రేయీబ్రాహ్మణేనోక్తమ్ ; చిన్మాత్రానుగమాత్సర్వత్ర చిత్స్వరూపతైవేతి గమ్యతే ఎకవాక్యతా । కథం తదవగమ్యత ఇతి, ఆహ — స ఆత్మా । ఆత్మా హి నామ సర్వజన్తూనాం ప్రత్యక్చేతనః స్వసంవేద్యః ప్రసిద్ధః తేనైవ స్వరూపేణోన్నీయ అశరీరో వ్యోమవత్సర్వగత ఆత్మా బ్రహ్మేత్యవగన్తవ్యమ్ । తచ్చ ఆత్మా బ్రహ్మ అమృతమ్ అమరణధర్మా । అత ఊర్ధ్వం మన్‍త్రః । ప్రజాపతిః చతుర్ముఖః తస్య సభాం వేశ్మ ప్రభువిమితం వేశ్మ ప్రపద్యే గచ్ఛేయమ్ । కిఞ్చ యశోఽహం యశో నామ ఆత్మా అహం భవామి బ్రాహ్మణానామ్ । బ్రాహ్మణా ఎవ హి విశేషతస్తముపాసతే తతస్తేషాం యశో భవామి । తథా రాజ్ఞాం విశాం చ । తేఽప్యధికృతా ఎవేతి తేషామప్యాత్మా భవామి । తద్యశోఽహమనుప్రాపత్సి అనుప్రాప్తుమిచ్ఛామి । స హ అహం యశసామాత్మనాం దేహేన్ద్రియమనోబుద్ధిలక్షణానామాత్మా । కిమర్థమహమేవం ప్రపద్య ఇతి, ఉచ్యతే — శ్యేతం వర్ణతః పక్వబదరసమం రోహితమ్ । తథా అదత్కం దన్తరహితమప్యదత్కం భక్షయితృ స్త్రీవ్యఞ్జనం తత్సేవినాం తేజోబలవీర్యవిజ్ఞానధర్మాణామ్ అపహన్తృ వినాశయిత్రిత్యేతత్ । యదేవంలక్షణం శ్యేతం లిన్దు పిచ్ఛలం తన్మా అభిగాం మా అభిగచ్ఛేయమ్ । ద్విర్వచనమత్యన్తానర్థహేతుత్వప్రదర్శనార్థమ్ ॥
ఇతి చతుర్దశఖణ్డభాష్యమ్ ॥

పఞ్చదశః ఖణ్డః

తద్ధైతద్బ్రహ్మా ప్రజాపతయ ఉవాచ ప్రజాపతిర్మనవే మనుః ప్రజాభ్య ఆచార్యకులాద్వేదమధీత్య యథావిధానం గురోః కర్మాతిశేషేణాభిసమావృత్య కుటుమ్బే శుచౌ దేశే స్వాధ్యాయమధీయానో ధార్మికాన్విదధదాత్మని సర్వేన్ద్రియాణి సమ్ప్రతిష్ఠాప్యాహింసన్సర్వభూతాన్యన్యత్ర తీర్థేభ్యః స ఖల్వేవం వర్తయన్యావదాయుషం బ్రహ్మలోకమభిసమ్పద్యతే న చ పునరావర్తతే న చ పునరావర్తతే ॥ ౧ ॥

తద్ధైతత్ ఆత్మజ్ఞానం సోపకరణమ్ ‘ఓమిత్యేతదక్షరమ్’ ఇత్యాద్యైః సహోపాసనైః తద్వాచకేన గ్రన్థేన అష్టాధ్యాయీలక్షణేన సహ బ్రహ్మా హిరణ్యగర్భః పరమేశ్వరో వా తద్ద్వారేణ ప్రజాపతయే కశ్యపాయ ఉవాచ ; అసావపి మనవే స్వపుత్రాయ ; మనుః ప్రజాభ్యః ఇత్యేవం శ్రుత్యర్థసమ్ప్రదాయపరమ్పరయాగతమ్ ఉపనిషద్విజ్ఞానమ్ అద్యాపి విద్వత్సు అవగమ్యతే । యథేహ షష్ఠాద్యధ్యాయత్రయే ప్రకాశితా ఆత్మవిద్యా సఫలా అవగమ్యతే, తథా కర్మణాం న కశ్చనార్థ ఇతి ప్రాప్తే, తదానర్థక్యప్రాప్తిపరిజిహీర్షయా ఇదం కర్మణో విద్వద్భిరనుష్ఠీయమానస్య విశిష్టఫలవత్త్వేన అర్థవత్త్వముచ్యతే — ఆచార్యకులాద్వేదమధీత్య సహార్థతః అధ్యయనం కృత్వా యథావిధానం యథాస్మృత్యుక్తైర్నియమైర్యుక్తః సన్ ఇత్యర్థః । సర్వస్యాపి విధేః స్మృత్యుక్తస్య ఉపకుర్వాణకం ప్రతి కర్తవ్యత్వే గురుశుశ్రూషాయాః ప్రాధాన్యప్రదర్శనార్థమాహ — గురోః కర్మ యత్కర్తవ్యం తత్కృత్వా కర్మశూన్యో యోఽతిశిష్టః కాలః తేన కాలేన వేదమధీత్యేత్యర్థః । ఎవం హి నియమవతా అధీతో వేదః కర్మజ్ఞానఫలప్రాప్తయే భవతి, నాన్యథేత్యభిప్రాయః । అభిసమావృత్య ధర్మజిజ్ఞాసాం సమాపయిత్వా గురుకులాన్నివృత్య న్యాయతో దారానాహృత్య కుటుమ్బే స్థిత్వా గార్హస్థ్యే విహితే కర్మణి తిష్ఠన్ ఇత్యర్థః । తత్రాపి గార్హస్థ్యవిహితానాం కర్మణాం స్వాధ్యాయస్య ప్రాధాన్యప్రదర్శనార్థముచ్యతే — శుచౌ వివిక్తే అమేధ్యాదిరహితే దేశే యథావదాసీనః స్వాధ్యాయమధీయానః నైత్యకమధికం చ యథాశక్తి ఋగాద్యభ్యాసం చ కుర్వన్ ధార్మికాన్పుత్రాఞ్శిష్యాంశ్చ ధర్మయుక్తాన్విదధత్ ధార్మికత్వేన తాన్నియమయన్ ఆత్మని స్వహృదయే హార్దే బ్రహ్మణి సర్వేన్ద్రియాణి సమ్ప్రతిష్ఠాప్య ఉపసంహృత్య ఇన్ద్రియగ్రహణాత్కర్మాణి చ సంన్యస్య అహింసన్ హింసాం పరపీడామకుర్వన్ సర్వభూతాని స్థావరజఙ్గమాని భూతాన్యపీడయన్ ఇత్యర్థః । భిక్షానిమిత్తమటనాదినాపి పరపీడా స్యాదిత్యత ఆహ — అన్యత్ర తీర్థేభ్యః । తీర్థం నామ శాస్త్రానుజ్ఞావిషయః, తతోఽన్యత్రేత్యర్థః । సర్వాశ్రమిణాం చ ఎతత్సమానమ్ । తీర్థేభ్యోఽన్యత్ర అహింసైవేత్యన్యే వర్ణయన్తి । కుటుమ్బే ఎవైతత్సర్వం కుర్వన్ , స ఖల్వధికృతః, యావదాయుషం యావజ్జీవమ్ ఎవం యథోక్తేన ప్రకారేణైవ వర్తయన్ బ్రహ్మలోకమభిసమ్పద్యతే దేహాన్తే । న చ పునరావర్తతే శరీరగ్రహణాయ, పునరావృత్తేః ప్రాప్తాయాః ప్రతిషేధాత్ । అర్చిరాదినా మార్గేణ కార్యబ్రహ్మలోకమభిసమ్పద్య యావద్బ్రహ్మలోకస్థితిః తావత్తత్రైవ తిష్ఠతి ప్రాక్తతో నావర్తత ఇత్యర్థః । ద్విరభ్యాసః ఉపనిషద్విద్యాపరిసమాప్త్యర్థః ॥
ఇతి పఞ్చదశఖణ్డభాష్యమ్ ॥
ఇతి శ్రీమత్పరమహంసపరివ్రాజకాచార్యస్య శ్రీగోవిన్దభగవత్పూజ్యపాదశిష్యస్య శ్రీమత్ఛఙ్కరభగవతః కృతౌ ఛాన్దోగ్యోపనిషద్భాష్యే అష్టమోఽధ్యాయః సమాప్తః ॥