ఐతరేయోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమః అధ్యాయఃద్వితీయః ఖణ్డః
ఆనన్దగిరిటీకా (ఐతరేయ)
 
తా ఎతా దేవతాః సృష్టా అస్మిన్మహత్యర్ణవే ప్రాపతంస్తమశనాయాపిపాసాభ్యామన్వవార్జత్తా ఎనమబ్రువన్నాయతనం నః ప్రజానీహి యస్మిన్ప్రతిష్ఠితా అన్నమదామేతి ॥ ౧ ॥
తా ఎతా అగ్న్యాదయో దేవతాః లోకపాలత్వేన సఙ్కల్ప్య సృష్టా ఈశ్వరేణ అస్మిన్ సంసారార్ణవే సంసారసముద్రే మహతి అవిద్యాకామకర్మప్రభవదుఃఖోదకే తీవ్రరోగజరామృత్యుమహాగ్రాహే అనాదౌ అనన్తే అపారే నిరాలమ్బే విషయేన్ద్రియజనితసుఖలవలక్షణవిశ్రామే పఞ్చేన్ద్రియార్థతృణ్మారుతవిక్షోభోత్థితానర్థశతమహోర్మౌ మహారౌరవాద్యనేకనిరయగతహాహేత్యాదికూజితాక్రోశనోద్భూతమహారవే సత్యార్జవదానదయాఽహింసాశమదమధృత్యాద్యాత్మగుణపాథేయపూర్ణజ్ఞానోడుపే సత్సఙ్గసర్వత్యాగమార్గే మోక్షతీరే ఎతస్మిన్ మహత్యర్ణవే ప్రాపతన్ పతితవత్యః । తస్మాదగ్న్యాదిదేవతాప్యయలక్షణాపి యా గతిర్వ్యాఖ్యాతా జ్ఞానకర్మసముచ్చయానుష్ఠానఫలభూతా, సాపి నాలం సంసారదుఃఖోపశమాయేత్యయం వివక్షితోఽర్థోఽత్ర । యత ఎవమ్ , తస్మాదేవం విదిత్వా, పరం బ్రహ్మ, ఆత్మా ఆత్మనః సర్వభూతానాం చ, యో వక్ష్యమాణవిశేషణః ప్రకృతశ్చ జగదుత్పత్తిస్థితిసంహారహేతుత్వేన, స సర్వసంసారదుఃఖోపశమనాయ వేదితవ్యః । తస్మాత్ ‘ఎష పన్థా ఎతత్కర్మైతద్బ్రహ్మైతత్సత్యమ్’ (ఐ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) యదేతత్పరబ్రహ్మాత్మజ్ఞానమ్ , ‘నాన్యః పన్థా విద్యతేఽయనాయ’ (శ్వే. ఉ. ౩ । ౮)(శ్వే. ఉ. ౬ । ౧౫) ఇతి మన్త్రవర్ణాత్ । తం స్థానకరణదేవతోత్పత్తిబీజభూతం పురుషం ప్రథమోత్పాదితం పిణ్డమాత్మానమ్ అశనాయాపిపాసాభ్యామ్ అన్వవార్జత్ అనుగమితవాన్ సంయోజితవానిత్యర్థః । తస్య కారణభూతస్య అశనాయాదిదోషవత్త్వాత్ తత్కార్యభూతానామపి దేవతానామశనాయాదిమత్త్వమ్ । తాః తతః అశనాయాపిపాసాభ్యాం పీడ్యమానాః ఎనం పితామహం స్రష్టారమ్ అబ్రువన్ ఉక్తవత్యః । ఆయతనమ్ అధిష్ఠానం నః అస్మభ్యం ప్రజానీహి విధత్స్వ, యస్మిన్ ఆయతనే ప్రతిష్ఠితాః సమర్థాః సత్యః అన్నమ్ అదామ భక్షయామ ఇతి ॥

ఎవం సమష్టీనామిన్ద్రియాణాం తదభిమానిదేవతానాం చోత్పత్తిముక్త్వాఽథ తాసాం దేవతానాం భోగయోగ్యాల్పవ్యష్టిదేహసృష్టిం తేషు దేవతానాం భోగార్థం వ్యష్టిరూపేణ ప్రవేశం చ వివక్షుస్తదుపోద్ఘాతత్వేన క్షుత్పిపాసయోః సృష్టిం దర్శయతి –

తా ఎతా ఇతి ।

తచ్ఛబ్దార్థమాహ –

అగ్న్యాదయ ఇతి ।

ఎతచ్ఛబ్దార్థమాహ –

లోకపాలత్వేనేతి ।

అశనాయాదిసృష్ట్యుపయోగిత్వేనైతాసాం స్వరూపాజ్ఞానపూర్వకం సంసారే బ్రహ్మాణ్డరూపే పతితత్వమాసక్తత్వం తన్మాత్రత్వాభిమానేన యద్బద్ధత్వం తదాహ –

అస్మిన్నితి ।

అర్ణవసాదృశ్యమాహ –

అవిద్యేత్యాదినా ।

అవిద్యాదిప్రభవం దుఃఖమేవ దుష్ప్రవేశనగుణేనోదకమివోదకం యస్మింస్తీవ్రరోగాదయ ఎవ భయఙ్కరత్వేన గ్రాహా నక్రాదయో యస్మిన్స్తత్త్వజ్ఞానమన్తరేణ వినాశాభావాదనన్తేఽజ్ఞానాముత్తరావధ్యభావేనాపారే విశ్రామస్థానాభావేన నిరాలమ్బే ।

సమీచీనవిశ్రమస్థానాభావేఽపి తదాభాసోఽస్తీత్యాహ –

విషయేన్ద్రియేతి ।

విషయేన్ద్రియసమ్బన్ధజనితసుఖలేశరూపే విశ్రామో యస్మిన్పఞ్చేన్ద్రియాణామర్థేషు విషయేషు శబ్దాదిషు యా తృట్ తృష్ణా సైవ మారుతస్తత్కృతో యో విక్షోభస్తనోత్థితాన్యనర్థశతాని విషయసమ్పాదనాదినా క్లేశాస్త ఎవోర్మయో యస్మిన్మహారౌరవాదయ ఎవానేకే నిరయా నరకవిశేషాస్తద్గతానాం గర్భవాసతన్నిష్క్రమణబాల్యాదయో మరణాన్తా యేఽనేకే నిరయా దుఃఖజనకత్వాత్తద్గతానాం చ యాని హా హేత్యాదీని కూజితాని స్వల్పధ్వనయ ఆక్రోశనాని మహాధ్వనయస్తదుద్భూతో మహారవో యస్మిన్ । మహాపాతకాద్యనేకనిరయేతి పాఠే మహాపాతకజన్యా నిరయా ఇతి ద్రష్టవ్యమ్ ।

సంసారార్ణవస్యైవమ్భూతత్వే తస్య తరణాసమ్భావాన్మోక్షశాస్త్రానర్థక్యమిత్యాశఙ్క్యావివేకినాం తథాత్వేఽపి వివేకినాం తత్తరణోపాయోఽస్తీత్యాహ –

సత్యేతి ।

సత్యాదయో య ఆత్మగుణాస్త ఎవ పాథేయం పథ్యశనం తేన పూర్ణజ్ఞానమేవోడుపం ప్లవో యస్మిన్ । సత్సఙ్గో గురుసమ్పత్తిః సర్వత్యాగః సంన్యాసస్తావేవ మార్గో జ్ఞానోడుపప్రవృత్తిహేతుర్యస్మిన్మోక్షే సతి పునః సంసారార్ణవస్పర్శాభావాత్స ఎవ తీరవత్తీరం యస్మిన్నేతస్మిన్ప్రత్యక్షసిద్ధేఽర్ణవ ఇత్యర్థః । అత్ర పతనం నామాఽఽత్మస్వరూపాజ్ఞానేన సంసారేఽహమభిమానేన సక్తత్వమ్ । నను సంసారార్ణవపతితత్వం వక్ష్యమాణాశనాయాదియోగ ఇత్యాదిసర్వోఽపి బన్ధస్తదభిమానినో జీవస్య వక్తవ్యో న దేవతానామ్ । న చ తాసామపి తత్రాభిమానోఽస్తీతి తదుక్తమితి శఙ్కనీయమ్ ।

తథాఽపి ప్రాధాన్యతోఽభిమానినం జీవం విహాయాప్రాధాన్యతోఽభిమానినీషు తదుక్తేరభిప్రాయో వక్తవ్య ఇత్యత ఆహ –

తస్మాదితి ।

యస్మాత్సంసారార్ణవపతితత్వం తాసాం తస్మాదిత్యర్థః । మహారౌరవాద్యనేకనిరయగతిరివేతి పాఠ ఉక్తనిరయగతిర్యథా దుఃఖోపశమాయ నాలం తథా సాఽపి నాలమితి పూర్ణేణాన్వయః ।

తద్వివక్షాయా అపి ప్రయోజనమాహ –

యత ఎవమితి ।

ఎవం విదిత్వేతి ।

నాలమితి విదిత్వేత్యర్థః । ఆత్మనః సర్వభూతానాం చాఽఽత్మా య ఆత్మా వా ఇదమిత్యాదినా జగదుత్పత్త్యాదిహేతుత్వేన యః ప్రకృతః స పరం బ్రహ్మ వేదితవ్యం ఇత్యన్వయః ।

నన్వేష పన్థా ఎతత్కర్మైతద్బ్రహ్మైతత్సత్యమిత్యుపక్రమ్యోక్థముక్థమితి వా ఇత్యాదినా కర్మసమ్బన్ధిసగుణబ్రహ్మాత్మజ్ఞానస్యైవోక్తత్వాత్తస్యైవ మోక్షసాధనత్వం నోక్తకేవలాత్మజ్ఞానమాత్రస్యేత్యాశఙ్క్యైష పన్థా ఇత్యాదినా బ్రహ్మాత్మవిజ్ఞానమేవోక్తం న కర్మసముచ్చితం జ్ఞానం తస్యోక్తవాక్యేన సంసారహేతుత్వావగమేన సత్యత్వాయోగాదిత్యాహ –

తస్మాదేష పన్థా ఇతి ।

యస్మాత్కర్మసహితస్య ప్రాణవిజ్ఞానస్య సంసారఫలత్వం తస్మాదేష పన్థా ఇత్యనేన యదేతద్బ్రహ్మాత్మవిజ్ఞానం తదేవోక్తమిత్యన్వయః ।

“తమేవ విదిత్వాఽతిమృత్యుమేతి నాన్యః పన్థా విద్యతేఽయనాయ” ఇత్యనేనాపి కేవలాత్మవిజ్ఞానవ్యతిరిక్తపథనిషేధాదప్యుక్తమేవ జ్ఞానం పన్థా ఇత్యాహ –

నాన్య ఇతి ।

ఎష పన్థా బ్రహ్మాత్మజ్ఞానముపక్రమ్య మధ్యే ప్రాణవిజ్ఞానోక్తిస్తు ప్రాణోపాసనయా చిత్తైకాగ్ర్యే సతి తత్ఫలాచ్చ వైరాగ్యే సత్యేష పన్థా ఇత్యుపక్రాన్తం ముఖ్యం జ్ఞానం వక్తుం శక్యమిత్యభిప్రాయేణేతి భావః । యద్యప్యేతద్వాక్యవ్యాఖ్యానావసరే కర్మమార్గేఽపి పథిశబ్దార్థత్వేనోక్తస్తథాఽపి జ్ఞానమార్గోపాయత్వేన స ఉక్తో న ప్రాధాన్యేనేతి భావః ।

నను పిణ్డస్యాశనాయాదియోగే దేవతానాం కథం తద్వత్త్వం యేన తాసామన్నాదనార్థమాయతనప్రశ్నః స్యాద్యస్మిన్ప్రతిష్ఠితా ఇత్యనేనేత్యత ఆహ –

తస్యేతి ।

పితామహమితి ।

స్వజనకపిణ్డజనకమిత్యర్థః ।

అధిష్ఠానమితి ।

శరీరమిత్యర్థః ।

నను విరాడ్దేహ ఎవాఽఽయతనం వర్తత ఇత్యాశఙ్క్య తస్యాతిప్రౌఢత్వాత్తమాపూర్యం తత్ర స్థాతుం వయమసమర్థా అన్నఞ్చ తద్దేహపర్యాప్తం సమ్పాదయితుమసమర్థా అతోఽస్మద్యోగ్యం వ్యష్టిదేహం సృజస్వేత్యుక్తవత్య ఇత్యాహ –

యస్మిన్నితి ।

యద్యప్యస్మదాదివ్యష్టిదేహం వినాఽపి చరుపురోడాశాదిహవిరదనమస్తి తథాఽపి తదపి హవిరదనం వ్యష్టిదేవతాదేహమన్తరా నాస్తీతి భావః ॥౧॥