ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ತೇ ಹ ವಾಚಮೂಚುಸ್ತ್ವಂ ನ ಉದ್ಗಾಯೇತಿ ತಥೇತಿ ತೇಭ್ಯೋ ವಾಗುದಗಾಯತ್ । ಯೋ ವಾಚಿ ಭೋಗಸ್ತಂ ದೇವೇಭ್ಯ ಆಗಾಯದ್ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ವದತಿ ತದಾತ್ಮನೇ । ತೇ ವಿದುರನೇನ ವೈ ನ ಉದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಯೇಷ್ಯಂತೀತಿ ತಮಭಿದ್ರುತ್ಯ ಪಾಪ್ಮನಾವಿಧ್ಯನ್ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಂ ವದತಿ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ ॥ ೨ ॥
ತೇ ದೇವಾಃ, ಹ ಏವಂ ವಿನಿಶ್ಚಿತ್ಯ, ವಾಚಂ ವಾಗಭಿಮಾನಿನೀಂ ದೇವತಾಮ್ , ಊಚುಃ ಉಕ್ತವಂತಃ ; ತ್ವಮ್ , ನಃ ಅಸ್ಮಭ್ಯಮ್ , ಉದ್ಗಾಯ ಔದ್ಗಾತ್ರಂ ಕರ್ಮ ಕುರುಷ್ವ ; ವಾಗ್ದೇವತಾನಿರ್ವರ್ತ್ಯಮೌದ್ಗಾತ್ರಂ ಕರ್ಮ ದೃಷ್ಟವಂತಃ, ತಾಮೇವ ಚ ದೇವತಾಂ ಜಪಮಂತ್ರಾಭಿಧೇಯಾಮ್ — ‘ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯ’ ಇತಿ । ಅತ್ರ ಚೋಪಾಸನಾಯಾಃ ಕರ್ಮಣಶ್ಚ ಕರ್ತೃತ್ವೇನ ವಾಗಾದಯ ಏವ ವಿವಕ್ಷ್ಯಂತೇ । ಕಸ್ಮಾತ್ ? ಯಸ್ಮಾತ್ಪರಮಾರ್ಥತಸ್ತತ್ಕರ್ತೃಕಸ್ತದ್ವಿಷಯ ಏವ ಚ ಸರ್ವೋ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಸಂವ್ಯವಹಾರಃ । ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಹಿ ‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾತ್ಮಕರ್ತೃಕತ್ವಾಭಾವಂ ವಿಸ್ತರತಃ ಷಷ್ಠೇ । ಇಹಾಪಿ ಚ ಅಧ್ಯಾಯಾಂತೇ ಉಪಸಂಹರಿಷ್ಯತಿ ಅವ್ಯಾಕೃತಾದಿಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಜಾತಮ್ — ‘ತ್ರಯಂ ವಾ ಇದಂ ನಾಮ ರೂಪಂ ಕರ್ಮ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೬ । ೧) ಇತಿ — ಅವಿದ್ಯಾವಿಷಯಮ್ । ಅವ್ಯಾಕೃತಾತ್ತು ಯತ್ಪರಂ ಪರಮಾತ್ಮಾಖ್ಯಂ ವಿದ್ಯಾವಿಷಯಮ್ ಅನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕಮ್ , ‘ನೇತಿ ನೇತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೩ । ೬) ಇತಿ ಇತರಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯಾನೇನೋಪಸಂಹರಿಷ್ಯತಿ ಪೃಥಕ್ । ಯಸ್ತು ವಾಗಾದಿಸಮಾಹಾರೋಪಾಧಿಪರಿಕಲ್ಪಿತಃ ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮಾ, ತಂ ಚ ವಾಗಾದಿಸಮಾಹಾರಪಕ್ಷಪಾತಿನಮೇವ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ — ‘ಏತೇಭ್ಯೋ ಭೂತೇಭ್ಯಃ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ಯೇವಾನುವಿನಶ್ಯತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೨) ಇತಿ ತಸ್ಮಾದ್ಯುಕ್ತಾ ವಾಗಾದೀನಾಮೇವ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಕರ್ತೃತ್ವಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿವಿವಕ್ಷಾ । ತಥೇತಿ ತಥಾಸ್ತ್ವಿತಿ, ದೇವೈರುಕ್ತಾ ವಾಕ್ ತೇಭ್ಯಃ ಅರ್ಥಿಭ್ಯಃ ಅರ್ಥಾಯ, ಉದಗಾಯತ್ ಉದ್ಗಾನಂ ಕೃತವತೀ । ಕಃ ಪುನರಸೌ ದೇವೇಭ್ಯೋಽರ್ಥಾಯೋದ್ಗಾನಕರ್ಮಣಾ ವಾಚಾ ನಿರ್ವರ್ತಿತಃ ಕಾರ್ಯವಿಶೇಷ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ — ಯೋ ವಾಚಿ — ನಿಮಿತ್ತಭೂತಾಯಾಮ್ — ವಾಗಾದಿಸಮುದಾಯಸ್ಯ ಯ ಉಪಕಾರೋ ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ ವದನಾದಿವ್ಯಾಪಾರೇಣ, ಸ ಏವ । ಸರ್ವೇಷಾಂ ಹ್ಯಸೌ ವಾಗ್ವದನಾಭಿನಿರ್ವೃತ್ತೋ ಭೋಗಃ ಫಲಮ್ । ತಂ ಭೋಗಂ ಸಾ ತ್ರಿಷು ಪವಮಾನೇಷು ಕೃತ್ವಾ ಅವಶಿಷ್ಟೇಷು ನವಸು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು ವಾಚನಿಕಮಾರ್ತ್ವಿಜ್ಯಂ ಫಲಮ್ — ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ಶೋಭನಮ್ , ವದತಿ ವರ್ಣಾನಭಿನಿರ್ವರ್ತಯತಿ, ತತ್ — ಆತ್ಮನೇ ಮಹ್ಯಮೇವ । ತದ್ಧ್ಯಸಾಧಾರಣಂ ವಾಗ್ದೇವಾತಾಯಾಃ ಕರ್ಮ, ಯತ್ಸಮ್ಯಗ್ವರ್ಣಾನಾಮುಚ್ಚಾರಣಮ್ ; ಅತಸ್ತದೇವ ವಿಶೇಷ್ಯತೇ — ‘ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣಂ ವದತಿ’ ಇತಿ । ಯತ್ತು ವದನಕಾರ್ಯಂ ಸರ್ವಸಂಘಾತೋಪಕಾರಾತ್ಮಕಮ್ , ತದ್ಯಾಜಮಾನಮೇವ । ತತ್ರ ಕಲ್ಯಾಣವದನಾತ್ಮಸಂಬಂಧಾಸಂಗಾವಸರಂ ದೇವತಾಯಾ ರಂಧ್ರಂ ಪ್ರತಿಲಭ್ಯ ತೇ ವಿದುಃ ಅಸುರಾಃ ; ಕಥಮ್ ? ಅನೇನೋದ್ಗಾತ್ರಾ, ನಃ ಅಸ್ಮಾನ್ , ಸ್ವಾಭಾವಿಕಂ ಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ಮ ಚ, ಅಭಿಭೂಯ ಅತೀತ್ಯ, ಶಾಸ್ತ್ರಜನಿತಕರ್ಮಜ್ಞಾನರೂಪೇಣ ಜ್ಯೋತಿಷೋದ್ಗಾತ್ರಾತ್ಮನಾ ಅತ್ಯೇಷ್ಯಂತಿ ಅತಿಗಮಿಷ್ಯಂತಿ — ಇತ್ಯೇವಂ ವಿಜ್ಞಾಯ, ತಮುದ್ಗಾತಾರಮ್ , ಅಭಿದ್ರುತ್ಯ ಅಭಿಗಮ್ಯ, ಸ್ವೇನ ಆಸಂಗಲಕ್ಷಣೇನ ಪಾಪ್ಮನಾ ಅವಿಧ್ಯನ್ ತಾಡಿತವಂತಃ ಸಂಯೋಜಿತವಂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮಾ — ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಾವಸ್ಥಸ್ಯ ವಾಚಿ ಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಸ ಏಷ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಕ್ರಿಯತೇ — ಕೋಽಸೌ ? ಯದೇವೇದಮಪ್ರತಿರೂಪಮ್ ಅನನುರೂಪಂ ಶಾಸ್ತ್ರಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ವದತಿ, ಯೇನ ಪ್ರಯುಕ್ತೋಽಸಭ್ಯಬೀಭತ್ಸಾನೃತಾದ್ಯನಿಚ್ಛನ್ನಪಿ ವದತಿ ; ಅನೇನ ಕಾರ್ಯೇಣಾಪ್ರತಿರೂಪವದನೇನಾನುಗಮ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ಕಾರ್ಯಭೂತಾಸು ಪ್ರಜಾಸು ವಾಚಿ ವರ್ತತೇ ; ಸ ಏವಾಪ್ರತಿರೂಪವದನೇನಾನುಮಿತಃ, ಸ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ವಾಚಿ ಗತಃ ಪಾಪ್ಮಾ ; ಕಾರಣಾನುವಿಧಾಯಿ ಹಿ ಕಾರ್ಯಮಿತಿ ॥

ಜ್ಞಾನಮಿಹ ಪರೀಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮಿತ್ಯೇತತ್ಪ್ರಸಂಗಾಗತಂ ವಿಚಾರಂ ಪರಿಸಮಾಪ್ಯ ತೇ ಹ ವಾಚಮಿತ್ಯಾದಿ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ತೇ ದೇವಾ ಇತಿ ।

ಅಚೇತನಾಯಾ ವಾಚೋ ನಿಯೋಜ್ಯತ್ವಂ ವಾರಯತಿ —

ವಾಗಭಿಮಾನಿನೀಮಿತಿ ।

ನಿಯೋಕ್ತೄಣಾಂ ದೇವಾನಾಮಭಿಪ್ರಾಯಮಾಹ —

ವಾಗ್ದೇವತೇತಿ ।

ನನ್ವೌದ್ಗಾತ್ರಂ ಕರ್ಮ ಜಪಮಂತ್ರಪ್ರಕಾಶ್ಯಾ ದೇವತಾ ನಿರ್ವರ್ತಯಿಷ್ಯತಿ ನ ತು ವಾಗ್ದೇವತೇತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತಾಮೇವೇತಿ ।

ಅಸತೋ ಮಾ ಸದ್ಗಮಯೇತಿ ಜಪಮಂತ್ರಾಭಿಧೇಯಾಂ ದೃಷ್ಟವಂತ ಇತಿ ಪೂರ್ವೇಣ ಸಂಬಂಧಃ —

ವಾಗಾದ್ಯಾಶ್ರಯಂ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿ ದರ್ಶಯತೋಽರ್ಥವಾದಸ್ಯ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕಂ ತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ —

ಅತ್ರ ಚೇತಿ ।

ಆತ್ಮಾಶ್ರಯೇ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಾವವಭಾಸಮಾನೇ ತಸ್ಯ ವಾಗಾದ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಮಯುಕ್ತಮಿತ್ಯಾಹ —

ಕಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಪರಸ್ಯ ಜೀವಸ್ಯ ವಾ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿ ವಿವಕ್ಷಿತಮಿತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯಾಽಽದ್ಯಂ ದೂಷಯತಿ —

ಯಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ವಿಚಾರದಶಾಯಾಂ ವಾಗಾದಿಸಂಘಾತಸ್ಯ ಕ್ರಿಯಾದಿಶಕ್ತಿಮತ್ತ್ವಾತ್ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿಸ್ತದಾಶ್ರಯೋ ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರತೀತಸ್ತಸ್ಮಾತ್ಪರಸ್ಯಾಽಽತ್ಮನಃ ಸ್ವತಸ್ತಚ್ಛಕ್ತಿಶೂನ್ಯಸ್ಯ ನ ತದಾಶ್ರಯತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಕಿಂಚಾವಿದ್ಯಾಶ್ರಯಃ ಸರ್ವೋ ವ್ಯವಹಾರೋ ನ ತದ್ಧೀನೇ ಪರಸ್ಮಿನ್ನವತರತೀತ್ಯಾಹ —

ತದ್ವಿಷಯ ಇತಿ ।

“ಕರ್ತಾ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥವತ್ತ್ವಾತ್” ಇತಿ ನ್ಯಾಯೇನ ಕರ್ತೃತ್ವಮಾತ್ಮನೋಽಂಗೀಕರ್ತವ್ಯಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ‘ಯಥಾ ಚ ತಕ್ಷೋಭಯಥಾ’(ಬ್ರ. ಸೂ. ೨.೩.೪೦) ಇತಿ ನ್ಯಾಯಾದೌಪಾಧಿಕಂ ತಸ್ಮಿನ್ಕರ್ತೃತ್ವಮಿತ್ಯಭಿಪ್ರೇತ್ಯಾಽಽಹ —

ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಹೀತಿ ।

ಯದುಕ್ತಮವಿದ್ಯಾವಿಷಯಃ ಸರ್ವೋ ವ್ಯವಹಾರ ಇತಿ ತತ್ರ ವಾಕ್ಯಶೇಷಮನುಕೂಲಯತಿ —

ಇಹಾಪೀತಿ ।

ಇತಶ್ಚ ಪರಸ್ಮಿನ್ನಾತ್ಮನಿ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿವ್ಯವಹಾರೋ ನಾಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —

ಅವ್ಯಾಕೃತಾತ್ತ್ವಿತಿ ।

ಅನಾಮರೂಪಕರ್ಮಾತ್ಮಕಮಿತ್ಯಸ್ಮಾದುಪರಿಷ್ಟಾತ್ತತ್ಪದಮಧ್ಯಾಹರ್ತವ್ಯಂ ಪೃಥಗವಿದ್ಯಾವಿಷಯಾತ್ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಫಲಜಾತಾದಿತಿ ಶೇಷಃ ।

ಮಾ ಭೂತ್ಪರಮಾತ್ಮಾ ಕರ್ತೃತ್ವಾದ್ಯಾಶ್ರಯೋ ಜೀವಸ್ತು ಸ್ಯಾದಿತಿ ದ್ವಿತೀಯಮಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಯಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ಜೀವಶಬ್ದವಾಚ್ಯಸ್ಯ ವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯ ಕಲ್ಪಿತತ್ವಾನ್ನ ತಾತ್ತ್ವಿಕಂ ಕರ್ತೃತ್ವಾದಿಕಂ ಕಿಂತು ತದ್ದ್ವಾರಾ ಸ್ವರೂಪೇ ಸಮಾರೋಪಿತಮಿತಿ ಭಾವಃ ।

ಆತ್ಮನಿ ತಾತ್ತ್ವಿಕಕರ್ತೃತ್ವಾದ್ಯಭಾವೇ ಫಲಿತಮರ್ಥವಾದತಾತ್ಪರ್ಯಮುಪಸಮ್ಹರತಿ —

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ತಾತ್ಪರ್ಯಮರ್ಥವಾದಸ್ಯೋಕ್ತ್ವಾ ನಿಯುಕ್ತಯಾ ವಾಗ್ದೇವತಯಾ ಯತ್ಕೃತಂ ತದುಪನ್ಯಸ್ಯತಿ —

ತಥೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಉದ್ಗಾತೃತ್ವಂ ಜಪಮಂತ್ರಪ್ರಕಾಶ್ಯತ್ವಂ ಚಾಽಽತ್ಮನೋಽಂಗೀಕೃತ್ಯ ವಾಗುದ್ಗಾನೇ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ಚೇತ್ತಯಾ ಕಶ್ಚಿದುಪಕಾರೋ ದೇವಾನಾಮುದ್ಗಾನೇನ ನಿರ್ವರ್ತನೀಯಃ ಸ ಚ ನಾಸ್ತೀತಿ ಶಂಕತೇ —

ಕಃ ಪುನರಿತಿ ।

ವದನಾದಿವ್ಯಾಪಾರೇ ಸತಿ ಯಃ ಸುಖವಿಶೇಷಸಂಘಾತ್ಸ ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ ಸ ಏವ ಕಾರ್ಯವಿಶೇಷ ಇತ್ಯಾಹ —

ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ।

ಯೋ ವಾಚೀತಿ ಪ್ರತೀಕಮಾದಾಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಯತೇ ಕಥಂ ಪುನರ್ವಾಚೋ ವಚನಂ ಚಕ್ಷುಷೋ ದರ್ಶನಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ನಿಷ್ಪನ್ನಂ ಫಲಂ ಸರ್ವಸಾಧಾರಣಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾನುಭವಮನುಸೃತ್ಯಾಽಽಹ —

ಸರ್ವೇಷಾಮಿತಿ ।

ಕಿಂಚ ದೇವಾರ್ಥಮುದ್ಗಾಯಂತ್ಯಾ ವಾಚಃ ಸ್ವಾರ್ಥಮಪಿ ಕಿಂಚಿದುದ್ಗಾನಮಸ್ತಿ । ತಥಾ ಚ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟೋಮೇ ದ್ವಾದಶ ಸ್ತೋತ್ರಾಣಿ ತತ್ರ ತ್ರಿಷು ಪವಮಾನಾಖ್ಯೇಷು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು ಯಾಜಮಾನಂ ಫಲಮುದ್ಗಾನೇನ ಕೃತ್ವಾ ಶಿಷ್ಟೇಷು ನವಸು ಸ್ತೋತ್ರೇಷು ಯತ್ಕಲ್ಯಾಣವದನಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತದಾತ್ಮನೇ ಸ್ವಾರ್ಥಮೇವಾಽಽಗಾಯದಿತ್ಯಾಹ —

ತಂ ಭೋಗಮಿತಿ ।

ಋತ್ವಿಜಾಂ ಕ್ರೀತತ್ವಾನ್ನ ಫಲಸಂಬಂಧಃ ಸಂಭವತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ವಾಚನಿಕಮಿತಿ ।

’ಅಥಾಽಽತ್ಮನೇಽನ್ನಾದ್ಯಮಾಗಾಯತ್’ ಇತಿ ಶ್ರುತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಕಲ್ಯಾಣವದನಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯ ಸ್ವಾರ್ಥತ್ವಂ ಸಮರ್ಥಯತೇ —

ತದ್ಧೀತಿ ।

ಕಲ್ಯಾಣವದನಂ ವಾಚೋಽಸಾಧಾರಣಂ ಚೇತ್ಕಸ್ತರ್ಹಿ ಯೋ ವಾಚೀತ್ಯಾದೇರ್ವಿಷಯಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಯತ್ತ್ವಿತಿ ।

ವಾಗ್ದೇವತಾಯಾಮಸುರಾಣಾಮವಕಾಶಂ ದರ್ಶಯತಿ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಸ್ವಾರ್ಥೇ ಪರಾರ್ಥೇ ಚೋದ್ಗಾನೇ ಸತೀತಿ ಯಾವತ್ । ಕಲ್ಯಾಣವದನಸ್ಯಾಽಽತ್ಮನಾ ವಾಚೈವ ಸಂಬಂಧೇ ಯೋಽಯಮಾಸಂಗೋಽಭಿನಿವೇಶಃ ಸ ಏವಾವಸರೋ ದೇವತಾಯಾಸ್ತಮವಸರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅವಸರಮೇವ ವ್ಯಾಕರೋತಿ —

ರಂಧ್ರಮಿತಿ ।

ಅಸ್ಮಾನತೀತ್ಯೇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಕೋಽಸಾವಸುರಾತ್ಯಯಸ್ತಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮಿತಿ ।

ತತ್ರೋಪಾಯಮುಪನ್ಯಸ್ಯತಿ —

ಶಾಸ್ತ್ರೇತಿ ।

ಅಸುರಾನಭಿಭೂಯ ಕೇನಾತ್ಮನಾ ದೇವಾಃ ಸ್ಥಾಸ್ಯಂತೀತಿ ವಿವಕ್ಷಾಯಾಮಾಹ —

ಜ್ಯೋತಿಷೇತಿ ।

ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ವಾಚಿ ಪಾಪ್ಮಾ ಕ್ಷಿಪ್ತೋಽಸುರೈರಿತಿ ಕುತೋಽವಗಮ್ಯತೇ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಸ ಯಃ ಸ ಪಾಪ್ಮೇತಿ ।

ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧವದನಮೇವ ಪಾಪ್ಮೇತ್ಯಯುಕ್ತಮದೃಷ್ಟಸ್ಯ ಕ್ರಿಯಾತಿರಿಕ್ತತ್ವಾಂಗೀಕಾರಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಯೇನೇತಿ ।

ಅಸಭ್ಯಂ ಸಭಾನರ್ಹಂ ಸ್ತ್ರೀವರ್ಣನಾದಿ । ಬೀಭತ್ಸಂ ಭಯಾನಕಂ ಪ್ರೇತಾದಿವರ್ಣನಮ್ । ಅನೃತಮಯಥಾದೃಷ್ಟವಚನಮ್ । ಆದಿಶಬ್ದಾತ್ಪಿಶುನತ್ವಂ ಗೃಹ್ಯತೇ ।

ಕಿಮತ್ರ ಪ್ರಜಾಪತೇರ್ವಾಚಿ ಪಾಪ್ಮಸತ್ತ್ವೇ ಮಾನಮುಕ್ತಂ ಭವತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಸ ಏವ ಸ ಪಾಪ್ಮೇತಿ ವ್ಯಾಕರೋತಿ —

ಅನೇನೇತಿ ।

ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾಸು ಪ್ರಜಾಸು ಪ್ರತಿಪನ್ನೇನಾಸತ್ಯವದನಾದಿನಾ ಲಿಂಗೇನ ತದ್ವಾಚಿ ಪಾಪ್ಮಾಽನುಮೀಯತೇ । ವಿಮತಂ ಕಾರಣಪೂರ್ವಕಂ ಕಾರ್ಯತ್ವಾದ್ಘಟವತ್ । ನ ಚ ಪ್ರಜಾಗತಂ ದುರಿತಂ ಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಂ ತದ್ವಿನಾ ಹೇತ್ವಂತರಾದೇವ ಸ್ಯಾತ್ಕಾರಣಾನುವಿಧಾಯಿತ್ವಾತ್ಕಾರ್ಯಸ್ಯ । ನ ಚ ತತ್ಕಾರಣೇಽಪಿ ಪರಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಸಂಗಃ ‘ಅಪಾಪವಿದ್ಧಮ್’(ಈ. ಉ. ೮) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ನ ಚ ‘ನ ಹ ವೈ ದೇವಾನ್ಪಾಪಂ ಗಚ್ಛತಿ’(ಬೃ.ಉ.೧।೫।೨೦) ಇತಿ ಶ್ರುತೇರ್ನ ಸೂತ್ರೇಽಪಿ ಪಾಪವೇಧಸ್ತಸ್ಯ ಫಲಾವಸ್ಥಸ್ಯಾಪಾಪತ್ವೇಽಪಿ ಯಜಮಾನಾವಸ್ಥಸ್ಯ ತದ್ಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಆದ್ಯಸಕಾರಾಭ್ಯಾಂ ಕಾರಣಸ್ಥಂ ಪಾಪ್ಮಾನಮನೂದ್ಯ ತಸ್ಯೈವ ಕಾರ್ಯಸ್ಥತ್ವಮುಚ್ಯತೇ । ಉತ್ತರಾಭ್ಯಾಂ ತು ಕಾರ್ಯಸ್ಥಂ ಪಾಪ್ಮಾನಮನೂದ್ಯ ತಸ್ಯೈವ ಕಾರಣಸ್ಥತ್ವಮಿತಿ ವಿಭಾಗಮ್ ॥೨॥