బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
అథేత్యభ్యమన్థత్స ముఖాచ్చ యోనేర్హస్తాభ్యాం చాగ్నిమసృజత తస్మాదేతదుభయమలోమకమన్తరతోఽలోమకా హి యోనిరన్తరతః । తద్యదిదమాహురముం యజాముం యజేత్యేకైకం దేవమేతస్యైవ సా విసృష్టిరేష ఉ హ్యేవ సర్వే దేవాః । అథ యత్కిఞ్చేదమార్ద్రం తద్రేతసోఽసృజత తదు సోమ ఎతావద్వా ఇదం సర్వమన్నం చైవాన్నాదశ్చ సోమ ఎవాన్నమగ్నిరన్నాదః సైషా బ్రహ్మణోఽతిసృష్టిః । యచ్ఛ్రేయసో దేవానసృజతాథ యన్మర్త్యః సన్నమృతానసృజత తస్మాదతిసృష్టిరతిసృష్ట్యాం హాస్యైతస్యాం భవతి య ఎవం వేద ॥ ౬ ॥
న, కల్పనాన్తరోపపత్తేరవిరోధాత్ । ఉపాధివిశేషసమ్బన్ధాద్విశేషకల్పనాన్తరముపపద్యతే । ‘ఆసీనో దూరం వ్రజతి శయానో యాతి సర్వతః । కస్తం మదామదం దేవం మదన్యో జ్ఞాతుమర్హతి’ (క. ఉ. ౧ । ౨ । ౨౧) ఇత్యేవమాదిశ్రుతిభ్యః ఉపాధివశాత్సంసారిత్వమ్ , న పరమార్థతః । స్వతోఽసంసార్యేవ । ఎవమేకత్వం నానాత్వం చ హిరణ్యగర్భస్య । తథా సర్వజీవానామ్ , ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇతి శ్రుతేః । హిరణ్యగర్భస్తూపాధిశుద్ధ్యతిశయాపేక్షయా ప్రాయశః పర ఎవేతి శ్రుతిస్మృతివాదాః ప్రవృత్తాః । సంసారిత్వం తు క్వచిదేవ దర్శయన్తి । జీవానాం తూపాధిగతాశుద్ధిబాహుల్యాత్సంసారిత్వమేవ ప్రాయశోఽభిలప్యతే । వ్యావృత్తకృత్స్నోపాధిభేదాపేక్షయా తు సర్వః పరత్వేనాభిధీయతే శ్రుతిస్మృతివాదైః ॥

విరోధకృతమప్రామాణ్యం నిరాకరోతి —

నేత్యాదినా ।

స్వతోఽసంసారిత్వం కల్పనయా చ సంసారిత్వమితి కల్పనాన్తరసంభవాద్ద్వివిధశ్రుతీనామవిరోధాత్ప్రామాణ్యసిద్ధిరిత్యర్థః ।

కల్పనయా సంసారిత్వమిత్యేతద్విశదయతి —

ఉపాధీతి ।

ఔపాధికీ పరస్య విశేషకల్పనేత్యత్ర ప్రమాణమాహ —

ఆసీత ఇతి ।

స్వారస్యేన కూటస్థోఽప్యాత్మా మనసః శీఘ్రం దూరగమనదర్శనాత్తదుపాధికో దూరం వ్రజతి । యథా స్వప్నే శయానోఽపి మనసో గతిభ్రాన్త్యా సర్వత్ర యాతీవ భాతి తథా జాగరేఽపీత్యర్థః ।

కల్పితేన హర్షాదివికారేణ స్వాభావికేన తదభావేన చ యుక్తమాత్మానం న కశ్చిదపి నిశ్చేతుం శక్నోతీత్యాహ —

కస్తమితి ।

ఆదిపదేన ‘ధ్యాయతీ’(బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౭) వేత్యాదిశ్రుతయో గృహ్యన్తే ।

ఉదాహృతశ్రుతీనాం తాత్పర్యమాహ —

ఉపాధీతి ।

కిం తర్హి పారమార్థికం తదాహ —

స్వత ఇతి ।

పూర్వేణ సంబన్ధః ।

హిరణ్యగర్భస్య వాస్తవమవాస్తవం చ రూపం నిరూపితముపసంహరతి —

ఎవమితి ।

తస్యాప్యస్మదాదివన్న స్వతో బ్రహ్మత్వం కిన్తు సంసారిత్వమేవ స్వాభావికమిత్యాశఙ్క్య దృష్టాన్తస్య సాధ్యవికలతామాహ —

తథేతి ।

సర్వజీవానామేకత్వం నానాత్వఞ్చేతి పూర్వేణ సంబన్ధః ।

తేషాం స్వతో బ్రహ్మత్వే ప్రమాణమాహ —

తత్త్వమితి ।

కస్తర్హి హిరణ్యగర్భే విశేషో యేనాసావస్మదాదిభిరుపాస్యతే తత్రాఽఽహ —

హిరణ్యగర్భస్త్వితి ।

నను శ్రుతిస్మృతివాదేషు క్వచిత్తస్య సంసారిత్వమపి ప్రదర్శ్యతే సత్యం తత్తు కల్పితమిత్యభిప్రేత్యాఽఽహ —

సంసారిత్వం త్వితి ।

అస్మదాదిషు తుల్యమేతదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

జీవానాం త్వితి ।

కథం తర్హి ‘తత్త్వమసి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ‘క్షేత్రజ్ఞం చాపి మాం విద్ధి’(భ. గీ. ౧౩ । ౨) ఇత్యాదిశ్రుతిస్మృతివాదాః సంగచ్ఛన్తే తత్రాఽఽహ —

వ్యావృత్తేతి ।