బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
తద్ధేదం తర్హ్యవ్యాకృతమాసీత్తన్నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతాసౌనామాయమిదంరూప ఇతి తదిదమప్యేతర్హి నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతేఽసౌనామాయమిదంరూప ఇతి స ఎష ఇహ ప్రవిష్టః । ఆ నఖాగ్రేభ్యో యథా క్షురః క్షురధానేఽవహితః స్యాద్విశ్వమ్భరో వా విశ్వమ్భరకులాయే తం న పశ్యన్తి । అకృత్స్నో హి స ప్రాణన్నేవ ప్రాణో నామ భవతి । వదన్వాక్పశ్యంశ్చక్షుః శృణ్వఞ్శ్రోత్రం మన్వానో మనస్తాన్యస్యైతాని కర్మనామాన్యేవ । స యోఽత ఎకైకముపాస్తే న స వేదాకృత్స్నో హ్యేషోఽత ఎకైకేన భవత్యాత్మేత్యేవోపాసీతాత్ర హ్యేతే సర్వ ఎకం భవన్తి । తదేతత్పదనీయమస్య సర్వస్య యదయమాత్మానేన హ్యేతత్సర్వం వేద । యథా హ వై పదేనానువిన్దేదేవం కీర్తిం శ్లోకం విన్దతే య ఎవం వేద ॥ ౭ ॥
నను పరేణ వ్యాకర్త్రా వ్యాకృతం సర్వతో వ్యాప్తం సర్వదా జగత్ ; స కథమిహ ప్రవిష్టః పరికల్ప్యతే ; అప్రవిష్టో హి దేశః పరిచ్ఛిన్నేన ప్రవేష్టుం శక్యతే, యథా పురుషేణ గ్రామాదిః ; నాకాశేన కిఞ్చిత్ , నిత్యప్రవిష్టత్వాత్ । పాషాణసర్పాదివద్ధర్మాన్తరేణేతి చేత్ — అథాపి స్యాత్ — న పర ఆత్మా స్వేనైవ రూపేణ ప్రవివేశ ; కిం తర్హి ? తత్స్థ ఎవ ధర్మాన్తరేణోపజాయతే ; తేన ప్రవిష్ట ఇత్యుపచర్యతే ; యథా పాషాణే సహజోఽన్తస్థః సర్పః, నారికేలే వా తోయమ్ — న, ‘తత్సృష్ట్వా తదేవానుప్రావిశత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౬ । ౬) ఇతి శ్రుతేః । యః స్రష్టా స భావాన్తరమనాపన్న ఎవ కార్యం సృష్ట్వా పశ్చాత్ప్రావిశదితి హి శ్రూయతే । యథా ‘భుక్త్వా గచ్ఛతి’ ఇతి భుజిగమిక్రియయోః పూర్వాపరకాలయోరితరేతరవిచ్ఛేదః, అవిశిష్టశ్చ కర్తా, తద్వదిహాపి స్యాత్ ; న తు తత్స్థస్యైవ భావాన్తరోపజనన ఎతత్సమ్భవతి । న చ స్థానాన్తరేణ వియుజ్య స్థానాన్తరసంయోగలక్షణః ప్రవేశో నిరవయవస్యాపరిచ్ఛిన్నస్య దృష్టః । సావయవ ఎవ ప్రవేశశ్రవణాదితి చేత్ , న ; ‘దివ్యో హ్యమూర్తః పురుషః’ (ము. ఉ. ౨ । ౧ । ౨) ‘నిష్కలం నిష్క్రియమ్’ (శ్వే. ౬ । ౧౯) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః, సర్వవ్యపదేశ్యధర్మవిశేషప్రతిషేధశ్రుతిభ్యశ్చ । ప్రతిబిమ్బప్రవేశవదితి చేత్ , న ; వస్త్వన్తరేణ విప్రకర్షానుపపత్తేః । ద్రవ్యే గుణప్రవేశవదితి చేత్ , న ; అనాశ్రితత్వాత్ । నిత్యపరతన్త్రస్యైవాశ్రితస్య గుణస్య ద్రవ్యే ప్రవేశ ఉపచర్యతే ; న తు బ్రహ్మణః స్వాతన్త్ర్యశ్రవణాత్తథా ప్రవేశ ఉపపద్యతే । ఫలే బీజవదితి చేత్ , న ; సావయవత్వవృద్ధిక్షయోత్పత్తివినాశాదిధర్మవత్త్వప్రసఙ్గాత్ । న చైవం ధర్మవత్త్వం బ్రహ్మణః, ‘అజోఽజరః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇత్యాదిశ్రుతిన్యాయవిరోధాత్ । అన్య ఎవ సంసారీ పరిచ్ఛిన్న ఇహ ప్రవిష్ట ఇతి చేత్ , న ; ‘సేయం దేవతైక్షత’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౩ । ౨) ఇత్యారభ్య ‘నామరూపే వ్యాకరవాణి’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౩ । ౨) ఇతి తస్యా ఎవ ప్రవేశవ్యాకరణకర్తృత్వశ్రుతేః । తథా ‘తత్సృష్ట్వా తదేవానుప్రావిశత్’ (తై. ఉ. ౨ । ౬ । ౬) ‘స ఎతమేవ సీమానం విదార్యైతయా ద్వారా ప్రాపద్యత’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ‘సర్వాణి రూపాణి విచిత్య ధీరో నామాని కృత్వాభివదన్యదాస్తే’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౨ । ౭) ‘త్వం కుమార ఉత వా కుమారీ త్వం జీర్ణో దణ్డేన వఞ్చసి’ (శ్వే. ౪ । ౩) ‘పురశ్చక్రే ద్విపదః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౮) ‘రూపం రూపమ్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧౯), (ఋ. ౨ । ౫ । ౧౮) ఇతి చ మన్త్రవర్ణాన్న పరాదన్యస్య ప్రవేశః । ప్రవిష్టానామితరేతరభేదాత్పరానేకత్వమితి చేత్ , న । ‘ఎకో దేవో బహుధా సన్నివిష్టః’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౪ । ౧) ‘ఎకః సన్బహుధా విచార’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౧ । ౧) ‘త్వమేకోఽసి బహూననుప్రవిష్టః’ (తై. ఆ. ౩ । ౧౪ । ౧౩) ‘ఎకో దేవః సర్వభూతేషు గూఢః సర్వవ్యాపీ సర్వభూతాన్తరాత్మా’ (శ్వే. ౬ । ౧౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యః ॥

అవ్యాకృతవాక్యే పరస్య ప్రకృతత్వాత్తస్య ప్రవేశవాక్యే సశబ్దేన పరామృష్టస్య సృష్టే కార్యే ప్రవేశ ఉక్తస్తచ్చ ప్రకారాన్తరేణాఽఽక్షిపతి —

నన్వితి ।

కథమితి సూచితామనుపపత్తిమేవ స్పష్టయతి —

అప్రవిష్టో హీతి ।

దృష్టాన్తావష్టమ్భేన ప్రవేశవాదీ శఙ్కతే —

పాషాణేతి ।

తదేవ వివృణోతి —

అథాపీత్యాదినా ।

పరస్య పరిపూర్ణస్య క్వచిత్ప్రవేశాభావేఽపీతి యావత్ । తచ్ఛబ్దః దృష్టకార్యవిషయః । ధర్మాన్తరం జీవాఖ్యమ్ ।

దృష్టాన్తం వ్యాచష్టే —

యథేతి ।

పాషాణాద్బాహ్యః సర్పాదిస్తత్ర ప్రవిష్ట ఇతి శఙ్కాపోహార్థం సహజవిశేషణమ్ । సర్పాదేరశ్మాదిరూపేణ స్థితభూతపఞ్చకపరిణామత్వాత్తత్ర సహజత్వం పాషాణాదౌ యాని భూతాని స్థితాని తేషాం పరిణామః సర్పాదిస్తద్రూపేణ తత్ర భూతానామనుప్రవేశవదపరిచ్ఛిన్నస్యాపి పరస్య జీవాకారేణ బుద్ధ్యాదౌ ప్రవేశసిద్ధిరిత్యర్థః ।

ఆక్షేప్తా బ్రూతే —

నేతి ।

తదేవ స్పష్టయతి —

యః స్రష్టేతి ।

నను తక్ష్ణా నిర్మితే వేశ్మని తతోఽన్యస్యాపి ప్రవేశో దృశ్యతే తథా పరేణ సృష్టే జగత్యన్యస్య ప్రవేశో భవిష్యతి నేత్యాహ —

యథేతి ।

పాషాణసర్పన్యాయేన కార్యస్థస్యైవ పరస్య జీవాఖ్యే పరిణామే తత్సృష్ట్వేత్యాదిశ్రవణమనుపపన్నమితి వ్యతిరేకం దర్శయతి —

నత్వితి ।

అస్తు తర్హి పరస్య మార్జారాదివత్పూర్వావస్థానత్యాగేనావస్థానాన్తరసంయోగాత్మా ప్రవేశో నేత్యాహ —

న చేతి ।

నిరవయవోఽపరిచ్ఛిన్నశ్చాఽఽత్మా తస్య స్థానాన్తరేణ వియోగం ప్రాప్య స్థానాన్తరేణ సహ సంయోగలక్షణో యః ప్రవేశః స సావయవే పరిచ్ఛిన్నే చ మార్జారాదౌ దృష్టప్రవేశసదృశో న భవతీతి యోజనా । వియుజ్యేతి పాఠే తు స్ఫుటైవ యోజనా ।

ప్రవేశశ్రుత్యా నిరవయవత్వాసిద్ధిం శఙ్కతే —

సావయవ ఇతి ।

ప్రవేశశ్రుతేరన్యథోపపత్తేర్వక్ష్యమాణత్వాన్నైవమితి పరిహరతి —

నేత్యాదినా ।

అమూర్తత్వం నిరవయత్వమ్ । పురుషత్వం పూర్ణత్వమ్ ।

ప్రకారాన్తరేణ ప్రవేశోపపత్తిం శఙ్కతే —

ప్రతిబిమ్బేతి ।

ఆదిత్యాదౌ జలాదినా సన్నికర్షాదిసంభవాత్ప్రతిబిమ్బాఖ్యప్రవేశోపపత్తిః । ఆత్మని తు పరస్మిన్నసంగేఽనవచ్ఛిన్నే కేనచిదపి తదభావాన్న యథోక్తప్రవేశసిద్ధిరిత్యాహ —

న వస్త్వన్తరేణేతి ।

ప్రకారాన్తరేణ ప్రవేశం చోదయతి —

ద్రవ్య ఇతి ।

పరస్యాపి కార్యే ప్రవేశ ఇతి శేషః ।

గుణాపేక్షయా పరస్య దర్శయన్పరిహరతి —

నేత్యాదినా ।

స్వాతన్త్ర్యశ్రవణమేష సర్వేశ్వర ఇత్యాది ।

పనసాదిఫలే బీజస్య ప్రవేశవత్కార్యే పరస్య ప్రవేశః స్యాదితి శఙ్కిత్వా దూషయతి —

ఫల ఇత్యాదినా ।

వినాశాదీత్యాదిశబ్దేనానాత్మత్వానీశ్వరత్వాది గృహ్యతే ।

ప్రసంగస్యేష్టత్వమాశఙ్క్య నిరాచష్టే —

న చేతి ।

జన్మాదీనాం ధర్మాణాం ధర్మిణో భిన్నత్వాభిన్నత్వాసంభవాదిన్యాయః । బీజఫలయోరవయవావయవిత్వం పాషాణసర్పయోరాధారాధేయతేత్యపునరుక్తిః ।

పరస్య సర్వప్రకారప్రవేశాసంభవే ప్రవేశశ్రుతేరాలమ్బనం వాచ్యమిత్యాశఙ్క్య పూర్వపక్షముపసంహరతి —

అన్య ఎవేతి ।

జగతో హి పరః స్రష్టేతి వేదాన్తమర్యాదా స్రష్టైవ చ ప్రవేష్టా ప్రవిశ్య వ్యాకరవాణీతి ప్రవేశవ్యాకరణయోరేకకర్తృత్వశ్రుతేస్తస్మాత్పరస్మాదన్యస్య ప్రవేశో న యుక్తిమానితి సిద్ధాన్తయతి —

నేత్యాదినా ।

తత్రైవ తైత్తిరీయశ్రుతిం సంవాదయతి —

తథేతి ।

ఐతరేయశ్రుతిరపి యథోక్తమర్థముపోద్బలయతీత్యాహ —

స ఎతమేవేతి ।

శ్రీనారాయణాఖ్యమన్త్రమప్యత్రానుకూలయతి —

సర్వాణీతి ।

వాక్యాన్తరముదాహరతి —

త్వం కుమార ఇతి ।

అత్రైవ వాక్యశేషస్యాఽనుగుణ్యం దర్శయతి —

పుర ఇతి ।

ఉదాహృతశ్రుతీనాం తాత్పర్యమాహ —

న పరాదితి ।

పరస్య ప్రవేశే ప్రవిష్టానాం మిథో భేదాత్తదభిన్నస్య తస్యాపి నానాత్వప్రసక్తిరితి శఙ్కతే —

ప్రవిష్టానామితి ।

న పరస్యానేకత్వమేకత్వశ్రుతివిరోధాదితి పరిహరతి —

నేత్యాదినా ।

విచార విచచారేతి యావత్ ।