బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ప్రథమోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
తద్ధేదం తర్హ్యవ్యాకృతమాసీత్తన్నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతాసౌనామాయమిదంరూప ఇతి తదిదమప్యేతర్హి నామరూపాభ్యామేవ వ్యాక్రియతేఽసౌనామాయమిదంరూప ఇతి స ఎష ఇహ ప్రవిష్టః । ఆ నఖాగ్రేభ్యో యథా క్షురః క్షురధానేఽవహితః స్యాద్విశ్వమ్భరో వా విశ్వమ్భరకులాయే తం న పశ్యన్తి । అకృత్స్నో హి స ప్రాణన్నేవ ప్రాణో నామ భవతి । వదన్వాక్పశ్యంశ్చక్షుః శృణ్వఞ్శ్రోత్రం మన్వానో మనస్తాన్యస్యైతాని కర్మనామాన్యేవ । స యోఽత ఎకైకముపాస్తే న స వేదాకృత్స్నో హ్యేషోఽత ఎకైకేన భవత్యాత్మేత్యేవోపాసీతాత్ర హ్యేతే సర్వ ఎకం భవన్తి । తదేతత్పదనీయమస్య సర్వస్య యదయమాత్మానేన హ్యేతత్సర్వం వేద । యథా హ వై పదేనానువిన్దేదేవం కీర్తిం శ్లోకం విన్దతే య ఎవం వేద ॥ ౭ ॥
తిష్ఠతు తావత్ — పాక్షిక్యాత్మోపాసనప్రాప్తిర్నిత్యా వేతి । అపూర్వవిధిః స్యాత్ , జ్ఞానోపాసనయోరేకత్వే సత్యప్రాప్తత్వాత్ ; ‘న స వేద’ ఇతి విజ్ఞానం ప్రస్తుత్య ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యభిధానాద్వేదోపాసనశబ్దయోరేకార్థతావగమ్యతే । ‘అనేన హ్యేతత్సర్వం వేద’ ‘ఆత్మానమేవావేత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యశ్చ విజ్ఞానముపాసనమ్ । తస్య చాప్రాప్తత్వాద్విధ్యర్హత్వమ్ । న చ స్వరూపాన్వాఖ్యానే పురుషప్రవృత్తిరుపపద్యతే । తస్మాదపూర్వవిధిరేవాయమ్ । కర్మవిధిసామాన్యాచ్చ — యథా ‘యజేత’ ‘జుహుయాత్’ ఇత్యాదయః కర్మవిధయః, న తైరస్య ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘ఆత్మా వా అరే ద్రష్టవ్యః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫), (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౬) ఇత్యాద్యాత్మోపాసనవిధేర్విశేషోఽవగమ్యతే । మానసక్రియాత్వాచ్చ విజ్ఞానస్య — యథా ‘యస్యై దేవతాయై హవిర్గృహీతం స్యాత్తాం మనసా ధ్యాయేద్వషట్కరిష్యన్’ (ఐ. బ్రా. ౩ । ౮ । ౧) ఇత్యాద్యా మానసీ క్రియా విధీయతే, తథా ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ‘మన్తవ్యో నిదిధ్యాసితవ్యః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫), (బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౬) ఇత్యాద్యా క్రియైవ విధీయతే జ్ఞానాత్మికా । తథావోచామ వేదోపాసనశబ్దయోరేకార్థత్వమితి । భావనాంశత్రయోపపత్తేశ్చ — యథా హి ‘యజేత’ ఇత్యస్యాం భావనాయామ్ , కిమ్ ? కేన ? కథమ్ ? ఇతి భావ్యాద్యాకాఙ్క్షాపనయకారణమంశత్రయమవగమ్యతే, తథా ‘ఉపాసీత’ ఇత్యస్యామపి భావనాయాం విధీయమానాయామ్ , కిముపాసీత ? కేనోపాసీత ? కథముపాసీత ? ఇత్యస్యామాకాఙ్క్షాయామ్ , ‘ఆత్మానముపాసీత మనసా త్యాగబ్రహ్మచర్యశమదమోపరమతితిక్షాదీతికర్తవ్యతాసంయుక్తః’ ఇత్యాదిశాస్త్రేణైవ సమర్థ్యతే అంశత్రయమ్ । యథా చ కృత్స్నస్య దర్శపూర్ణమాసాదిప్రకరణస్య దర్శపూర్ణమాసాదివిధ్యుద్దేశత్వేనోపయోగః ; ఎవమౌపనిషదాత్మోపాసనప్రకరణస్యాత్మోపాసనవిధ్యుద్దేశత్వేనైవోపయోగః । ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ‘అస్థూలమ్’ (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౮) ‘ఎకమేవాద్వితీయమ్’ (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ‘అశనాయాద్యతీతః’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ఇత్యేవమాదివాక్యానాముపాస్యాత్మస్వరూపవిశేషసమర్పణేనోపయోగః । ఫలం చ మోక్షోఽవిద్యానివృత్తిర్వా ॥

అపూర్వవిధివాదీ శఙ్కతే —

తిష్ఠతు తావదితి ।

సర్వేషాం స్వభావతో విషయప్రవణానీన్ద్రియాణి నాఽఽత్మజ్ఞానవార్తామపి మృష్యన్తే తదత్యన్తాప్రాప్తత్వాదాత్మజ్ఞానే భవత్యపూర్వవిధిరితి భావః ।

విశిష్టస్యాధికారిణః శాబ్దజ్ఞానం శబ్దాదేవ సిద్ధమితి కథమప్రాప్తిరిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

జ్ఞానేతి ।

న ఖల్వత్ర శాబ్దజ్ఞానం వివక్షితం కిన్తూపాసనమ్ । ఉపాసనం నామ మానసం కర్మ తదేవ జ్ఞానావృత్తిరూపత్వాజ్జ్ఞానమిత్యేకత్వే సత్యప్రాప్తత్వాద్విధేయమిత్యర్థః ।

తయోరేకత్వం వివృణోతి —

నేత్యాదినా ।

అనేన హీత్యాదౌ వేదశబ్దస్యార్థాన్తరవిషయత్వవన్న స వేదేత్యత్రాపి కిం న స్యాదిత్యాశఙ్క్యఽఽహ —

అనేనేతి ।

ఉక్తశ్రుతిభ్యో యద్విజ్ఞానం శ్రుతం తదుపాసనమేవేతి యోజనా । ‘స యోఽత ఎకైకముపాస్తే’(బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౭) ఇత్యుపక్రమాత్ ‘ఆత్మేత్యేవోపాసీత’ ఇత్యుపసంహారాచ్చ న స వేదేత్యత్ర తావద్వేదశబ్దస్యోపాసనార్థత్వమేష్టవ్యమన్యథోపక్రమోపసంహారవిరోధాత్ । తథా చార్ధవైశసాసంభవాదుపాసనమేవ సర్వత్ర వేదనం న తచ్చ సర్వథైవాప్రాప్తమితి తస్మిన్నపూర్వవిధిః స్యాదితి భావః ।

ఇతశ్చ తస్మిన్నేష్టవ్యో విధిరిత్యాహ —

న చేతి ।

అతః ప్రవర్తకో విధిరుపేయ ఇతి శేషః ।

స చాత్యన్తాప్రాప్తవిషయత్వాన్నియమాదిరూపో న భవతీత్యాహ —

తస్మాదితి ।

ఆత్మోపాస్తిర్విధేయేత్యత్ర హేత్వన్తరమాహ —

కర్మవిధీతి ।

కర్మాత్మజ్ఞానవిధ్యోః శబ్దానుసారేణావిశేషమభిదధాతి —

యథేత్యాదినా ।

సంప్రత్యర్థతోఽప్యవిశేషమాహ —

మానసేతి ।

తదేవ దృష్టాన్తేన స్పష్టయతి —

యథేతి ।

యది క్రియా విధీయతే కథం జ్ఞానాత్మికేతి విశేష్యతే తత్రాఽఽహ —

తథేతి ।

ఇతశ్చాఽత్మోపాసనే విధిరస్తీత్యాహ —

భావనేతి ।

వేదాన్తేషు భావనోపేక్షితాంశత్రయోపపత్తిం విశదయితుం దృష్టాన్తమాహ —

యథేతి ।

భావనాయా విధీయమానత్వే సతీతి శేషః । ప్రేరణాధర్మకః శబ్దవ్యాపారః స్వజ్ఞానకరణకః స్తుత్యాదిజ్ఞానేతికర్తవ్యతాకః పురుషప్రయత్నభావ్యనిష్ఠః శబ్దభావనోచ్యతే ।

స్వర్గం యాగేన ప్రయాజాదిభిరుపకృత్య సాధయేదితి పురుషప్రవృత్తిరర్థభావనేతి విభాగః దృష్టాన్తస్థమర్థం దార్ష్టాన్తికే యోజయతి —

తథేత్యాదినా ।

త్యాగో నిషిద్ధకామ్యవర్జనమ్ । ఉపరమో నిత్యనైమిత్తికత్యాగః । తితిక్షాదీత్యాదిపదం సమాధానాదిసంగ్రహార్థమిత్యంశత్రయమితి సంబన్ధః । శాస్త్రం ‘శాన్తో దాన్త’(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౩) ఇత్యాది । ఉక్తప్రకారమంశత్రయమన్యదపి సులభమితి వక్తుమాదిపదమ్ ।

విధియుక్తానాం వేదాన్తానాం కార్యపరత్వేఽపి తద్ధీనానాం తేషాం వస్తుపరతేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

యథా చేతి ।

విధ్యుద్దేశత్వేన తచ్ఛేషత్వేనేతి యావత్ ।

అస్థూలాదివాక్యానామారోపితద్వైతనిషేధేనాద్వయం వస్తు సమర్పయతాం కథముపాస్తివిధిశేషత్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

నేత్యాదినా ।

’బ్రహ్మ వేద బ్రహ్మైవ భవతి’ ‘తరతి శోకమాత్మవిత్’(ఛా. ఉ. ౭ । ౧ । ౩) ఇత్యాదీనాం ఫలార్పకత్వేనోపాస్తివిధ్యుపయోగమభిప్రేత్యాఽఽహ —

ఫలఞ్చేతి ।

మోక్షో బ్రహ్మప్రాప్తిః ।