ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಬ್ರಹ್ಮ ವಾ ಇದಮಗ್ರ ಆಸೀತ್ತದಾತ್ಮಾನಮೇವಾವೇತ್ । ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ಸರ್ವಮಭವತ್ತದ್ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಪ್ರತ್ಯಬುಧ್ಯತ ಸ ಏವ ತದಭವತ್ತಥರ್ಷೀಣಾಂ ತಥಾ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ತದ್ಧೈತತ್ಪಶ್ಯನೃಷಿರ್ವಾಮದೇವಃ ಪ್ರತಿಪೇದೇಽಹಂ ಮನುರಭವಂ ಸೂರ್ಯಶ್ಚೇತಿ । ತದಿದಮಪ್ಯೇತರ್ಹಿ ಯ ಏವಂ ವೇದಾಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ ಸ ಇದಂ ಸರ್ವಂ ಭವತಿ ತಸ್ಯ ಹ ನ ದೇವಾಶ್ಚನಾಭೂತ್ಯಾ ಈಶತೇ । ಆತ್ಮಾ ಹ್ಯೇಷಾಂ ಸ ಭವತಿ ಅಥ ಯೋಽನ್ಯಾಂ ದೇವತಾಮುಪಾಸ್ತೇಽನ್ಯೋಽಸಾವನ್ಯೋಽಹಮಸ್ಮೀತಿ ನ ಸ ವೇದ ಯಥಾ ಪಶುರೇವಂ ಸ ದೇವಾನಾಮ್ । ಯಥಾ ಹ ವೈ ಬಹವಃ ಪಶವೋ ಮನುಷ್ಯಂ ಭುಂಜ್ಯುರೇವಮೇಕೈಕಃ ಪುರುಷೋ ದೇವಾನ್ಭುನಕ್ತ್ಯೇಕಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಪಶಾವಾದೀಯಮಾನೇಽಪ್ರಿಯಂ ಭವತಿ ಕಿಮು ಬಹುಷು ತಸ್ಮಾದೇಷಾಂ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯಂ ಯದೇತನ್ಮನುಷ್ಯಾ ವಿದ್ಯುಃ ॥ ೧೦ ॥
ನನು ಏವಂ ಸತ್ಯನ್ಯಾಸ್ವಪಿ ಕರ್ಮಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಷು ದೇವಾನಾಂ ವಿಘ್ನಕರಣಂ ಪೇಯಪಾನಸಮಮ್ ; ಹಂತ ತರ್ಹ್ಯವಿಸ್ರಂಭೋಽಭ್ಯುದಯನಿಃಶ್ರೇಯಸಸಾಧನಾನುಷ್ಠಾನೇಷು ; ತಥಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಚಿಂತ್ಯಶಕ್ತಿತ್ವಾದ್ವಿಘ್ನಕರಣೇ ಪ್ರಭುತ್ವಮ್ ; ತಥಾ ಕಾಲಕರ್ಮಮಂತ್ರೌಷಧಿತಪಸಾಮ್ ; ಏಷಾಂ ಹಿ ಫಲಸಂಪತ್ತಿವಿಪತ್ತಿಹೇತುತ್ವಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲೋಕೇ ಚ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ; ಅತೋಽಪ್ಯನಾಶ್ವಾಸಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಾನುಷ್ಠಾನೇ । ನ ; ಸರ್ವಪದಾರ್ಥಾನಾಂ ನಿಯತನಿಮಿತ್ತೋಪಾದಾನಾತ್ ಜಗದ್ವೈಚಿತ್ರ್ಯದರ್ಶನಾಚ್ಚ, ಸ್ವಭಾವಪಕ್ಷೇ ಚ ತದುಭಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ, ಸುಖದುಃಖಾದಿಫಲನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮೇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ಪಕ್ಷೇ ಸ್ಥಿತೇ ವೇದಸ್ಮೃತಿನ್ಯಾಯಲೋಕಪರಿಗೃಹೀತೇ, ದೇವೇಶ್ವರಕಾಲಾಸ್ತಾವನ್ನ ಕರ್ಮಫಲವಿಪರ್ಯಾಸಕರ್ತಾರಃ, ಕರ್ಮಣಾಂ ಕಾಂಕ್ಷಿತಕಾರಕತ್ವಾತ್ — ಕರ್ಮ ಹಿ ಶುಭಾಶುಭಂ ಪುರುಷಾಣಾಂ ದೇವಕಾಲೇಶ್ವರಾದಿಕಾರಕಮನಪೇಕ್ಷ್ಯ ನಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರತಿ ಲಭತೇ, ಲಬ್ಧಾತ್ಮಕಮಪಿ ಫಲದಾನೇಽಸಮರ್ಥಮ್ , ಕ್ರಿಯಾಯಾ ಹಿ ಕಾರಕಾದ್ಯನೇಕನಿಮಿತ್ತೋಪಾದಾನಸ್ವಾಭಾವ್ಯಾತ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಕ್ರಿಯಾನುಗುಣಾ ಹಿ ದೇವೇಶ್ವರಾದಯ ಇತಿ ಕರ್ಮಸು ತಾವನ್ನ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತ್ಯವಿಸ್ರಂಭಃ । ಕರ್ಮಣಾಮಪಿ ಏಷಾಮ್ ವಶಾನುಗತ್ವಂ ಕ್ವಚಿತ್ , ಸ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯಾಪ್ರಣೋದ್ಯತ್ವಾತ್ । ಕರ್ಮಕಾಲದೈವದ್ರವ್ಯಾದಿಸ್ವಭಾವಾನಾಂ ಗುಣಪ್ರಧಾನಭಾವಸ್ತ್ವನಿಯತೋ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯಶ್ಚೇತಿ ತತ್ಕೃತೋ ಮೋಹೋ ಲೋಕಸ್ಯ — ಕರ್ಮೈವ ಕಾರಕಂ ನಾನ್ಯತ್ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಾವಿತಿ ಕೇಚಿತ್ ; ದೈವಮೇವೇತ್ಯಪರೇ ; ಕಾಲ ಇತ್ಯೇಕೇ ; ದ್ರವ್ಯಾದಿಸ್ವಭಾವ ಇತಿ ಕೇಚಿತ್ ; ಸರ್ವ ಏತೇ ಸಂಹತಾ ಏವೇತ್ಯಪರೇ । ತತ್ರ ಕರ್ಮಣಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮಂಗೀಕೃತ್ಯ ವೇದಸ್ಮೃತಿವಾದಾಃ — ‘ಪುಣ್ಯೋ ವೈ ಪುಣ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಭವತಿ ಪಾಪಃ ಪಾಪೇನ’ (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ಇತ್ಯಾದಯಃ । ಯದ್ಯಪಿ ಏಷಾಂ ಸ್ವವಿಷಯೇ ಕಸ್ಯಚಿತ್ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೋದ್ಭವಃ ಇತರೇಷಾಂ ತತ್ಕಾಲೀನಪ್ರಾಧಾನ್ಯಶಕ್ತಿಸ್ತಂಭಃ, ತಥಾಪಿ ನ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರತಿ ಅನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಮ್ , ಶಾಸ್ತ್ರನ್ಯಾಯನಿರ್ಧಾರಿತತ್ವಾತ್ಕರ್ಮಪ್ರಾಧಾನ್ಯಸ್ಯ ॥

ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಚ್ಚೇದ್ವಿದ್ಯಾಫಲಪ್ರಾಪ್ತೌ ತೇಷಾಂ ವಿಘ್ನಕರಣಂ ತರ್ಹಿ ಕರ್ಮಫಲಪ್ರಾಪ್ತಾವಪಿ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯತಿಪ್ರಸಂಗಂ ಶಂಕತೇ —

ನನ್ವಿತಿ ।

ಭವತು ತೇಷಾಂ ಸರ್ವತ್ರ ವಿಘ್ನಾಚರಣಮಿತ್ಯತ ಆಹ —

ಹಂತೇತಿ ।

ಅವಿಸ್ರಂಭೋ ವಿಶ್ವಾಸಾಭಾವಃ ।

ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದ್ವಿಘ್ನಕರ್ತೃತ್ವೇಽತಿಪ್ರಸಕ್ತ್ಯಂತರಮಾಹ —

ತಥೇತಿ ।

ಅತಿಪ್ರಸಂಗಾಂತರಮಾಹ —

ತಥಾ ಕಾಲೇತಿ ।

ವಿಘ್ನಕರಣೇ ಪ್ರಭುತ್ವಮಿತಿ ಪೂರ್ವೇಣ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಈಶ್ವರಾದೀನಾಂ ಯಥೋಕ್ತಕಾರ್ಯಕರತ್ವೇ ಪ್ರಮಾಣಮಾಹ —

ಏಷಾಂ ಹೀತಿ ।

“ಏಷ ಹ್ಯೇವ ಸಾಧು ಕರ್ಮ ಕಾರಯತಿ” । “ಕರ್ಮ ಹೈವ ತದೂಚತುರಿ”(ಬೃ. ಉ. ೩ । ೨ । ೧೩) ತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಂ ಶಾಸ್ತ್ರಶಬ್ದಾರ್ಥಃ ।

ದೇವಾದೀನಾಂ ವಿಘ್ನಕರ್ತೃತ್ವವದೀಶ್ವರಾದೀನಾಮಪಿ ತತ್ಸಂಭವಾದ್ವೇದಾರ್ಥಾನುಷ್ಠಾನೇ ವಿಶ್ವಾಸಾಭಾವಾತ್ತದಪ್ರಮಾಣ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮಿತಿ ಫಲಿತಮಾಹ —

ಅತೋಽಪೀತಿ ।

ಕಿಮಿದಮವೈದಿಕಸ್ಯ ಚೋದ್ಯಂ ಕಿಂ ವಾ ವೈದಿಕಸ್ಯೇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯಾಽಽದ್ಯಂ ದೂಷಯತಿ —

ನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ದಧ್ಯಾದ್ಯುತ್ಪಿಪಾದಯಿಷಯಾ ದುಗ್ಧಾದ್ಯಾದಾನದರ್ಶನಾತ್ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಸುಖದುಃಖಾದಿತಾರತಮ್ಯದೃಷ್ಟೇಃ ಸ್ವಭಾವವಾದೇ ಚ ನಿಯತನಿಮಿತ್ತಾದಾನವೈಚಿತ್ರ್ಯದರ್ಶನಯೋರನುಪಪತ್ತೇಸ್ತದಯೋಗಾತ್ಕರ್ಮಫಲಂ ಜಗದೇಷ್ಟವ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ದ್ವಿತೀಯಂ ಪ್ರತ್ಯಾಹ —

ಸುಖೇತಿ ।

’ಕರ್ಮ ಹೈವ’ ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ ಶ್ರುತಿಃ । ‘ಕರ್ಮಣಾ ಬದ್ಧ್ಯತೇ ಜಂತುಃ’ ಇತ್ಯಾದ್ಯಾ ಸ್ಮೃತಿಃ । ಜಗದ್ವೈಚಿತ್ರ್ಯಾನುಪಪತ್ತಿಶ್ಚ ನ್ಯಾಯಃ ।

ಕಥಮೇತಾವತಾ ದೇವಾದೀನಾಂ ಕರ್ಮಫಲೇ ವಿಘ್ನಕರ್ತೃತ್ವಾಭಾವಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಕರ್ಮಣಾಮಿತಿ ।

ಕಥಂ ಹೇತುಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಸ್ವೋತ್ಪತ್ತೌ ದೇವಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಾಂ ವ್ಯತಿರೇಕಮುಖೇನ ದರ್ಶಯತಿ —

ಕರ್ಮ ಹೀತಿ ।

ಸ್ವಫಲೇಽಪಿ ತಸ್ಯ ತತ್ಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವಮಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —

ಲಬ್ಧೇತಿ ।

ನಿಷ್ಪನ್ನಮಿತಿ ಕರ್ಮ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಂ ಕಾರಕಮನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ವಫಲದಾನೇ ಶಕ್ತಂ ನ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಕರ್ಮಣಃ ಸ್ವೋತ್ಪತ್ತೌ ಸ್ವಫಲೇ ಚ ಕಾರಕಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವೇ ಹೇತುಮಾಹ —

ಕ್ರಿಯಾಯಾ ಹೀತಿ ।

ಕಾರಕಾದೀನಾಮನೇಕೇಷಾಂ ನಿಮಿತ್ತಾನಾಮುಪಾದಾನೇನ ಸ್ವಭಾವೋ ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ ಯಸ್ಯಾಃ ಸಾ ತಥೋಕ್ತಾ ತಸ್ಯಾ ಭಾವಃ ಕಾರಕಾದ್ಯನೇಕನಿಮಿತ್ತೋಪಾದಾನಸ್ವಾಭಾವ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದುಭಯತ್ರ ಪರತಂತ್ರಂ ಕರ್ಮೇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ದೇವಾದೀನಾಂ ಕರ್ಮಾಪೇಕ್ಷಿತಕಾರಕತ್ವೇ ಫಲಿತಮಾಹ —

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಇತೋಽಪಿ ಕರ್ಮಫಲೇ ನಾವಿಸ್ರಂಭೋಽಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —

ಕರ್ಮಣಾಮಿತಿ ।

ಏಷಾಂ ದೇವಾದೀನಾಂ ಕ್ವಚಿದ್ವಿಘ್ನಲಕ್ಷಣೇ ಕಾರ್ಯೇ ಕರ್ಮಣಾಂ ವಶವರ್ತಿತ್ವಮ್ ಏಷ್ಟವ್ಯಂ ಪ್ರಾಣಿಕರ್ಮಾಪೇಕ್ಷಾಮಂತರೇಣ ವಿಘ್ನಕರಣೇಽತಿಪ್ರಸಂಗಾದತೋನ್ಯತ್ರಾಪಿ ಸರ್ವತ್ರ ತೇಷಾಂ ತದಪೇಕ್ಷಾ ವಾಚ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತತ್ರ ತೇಷಾಂ ಕರ್ಮವಶವರ್ತಿತ್ವೇ ಹೇತ್ವಂತರಮಾಹ —

ಸ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯೇತಿ ।

ವಿಘ್ನಲಕ್ಷಣಂ ಹಿ ಕಾರ್ಯಂ ದುಃಖಮುತ್ಪಾದಯತಿ । ನ ಚ ದುಃಖಮೃತೇ ಪಾಪಾದುಪಪದ್ಯತೇ। ದುಃಖವಿಷಯೇ ಪಾಪಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯ ಶಾತ್ರಾಧಿಗತಸ್ಯಾಪ್ರತ್ಯಾಖ್ಯೇಯತ್ವಾತ್ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣಿನಾಮದೃಷ್ಟವಶಾದೇವ ದೇವಾದಯೋ ವಿಘ್ನಕರಣಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ದೇವಾದೀನಾಂ ಕರ್ಮಪಾರತಂತ್ರ್ಯೇ ಕರ್ಮ ತತ್ಪರತಂತ್ರಂ ನ ಸ್ಯಾತ್ಪ್ರಧಾನಗುಣಭಾವವೈಪರೀತ್ಯಾಯೋಗಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಕರ್ಮೇತಿ ।

ಇತಶ್ಚ ನಾಮೀಷಾಂ ನಿಯತೋ ಗುಣಪ್ರಧಾನಭಾವೋಽಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —

ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯಶ್ಚೇತಿ ।

ಇತಿಶಬ್ದೋ ಹೇತ್ವರ್ಥಃ । ಯಥೋ ಗುಣಪ್ರಧಾನಕೃತೋ ಮತಿವಿಭ್ರಮೋ ಲೋಕಸ್ಯೋಪಲಭ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾದಸೌ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯೋ ನ ನಿಯತೋಽಸ್ತೀತಿ ಯೋಜನಾ ।

ಮತಿವಿಭ್ರಮೇ ವಾದವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿಂ ಹೇತುಮಾಹ —

ಕರ್ಮೈವೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ನಿಶ್ಚಯಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ವೇದವಾದಾನುದಾಹರತಿ —

ಪುಣ್ಯೋ ವಾ ಇತಿ ।

ಆದಿಪದೇನ ‘ಧರ್ಮರಜ್ಜ್ವಾ ವ್ರಜೇದೂರ್ಧ್ವಮ್’ ಇತ್ಯಾದಯಃ ಸ್ಮೃತಿವಾದಾ ಗೃಹ್ಯಂತೇ ।

ಸೂರ್ಯೋದಯದಾಹಸೇಚನಾದೌ ಕಾಲಜ್ವಲನಸಲಿಲಾದೇಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧೇರ್ನ ಕರ್ಮೈವ ಪ್ರಧಾನಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ —

ಯದ್ಯಪೀತಿ ।

ಅನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಮಪ್ರಧಾನತ್ವಮ್ ।

ತತ್ರ ಹೇತುಮಾಹ —

ಶಾಸ್ತ್ರೇತಿ ।

ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಲಕ್ಷಣಂ ಶಾಸ್ತ್ರಮುದಾಹೃತಮ್ । ಜಗದ್ವೈಚಿತ್ರ್ಯಾನುಪಪತ್ತಿರ್ನ್ಯಾಯಃ ।