तत्त्वमस्यादिवाक्यमैक्यपरं तच्छेषः सृष्ट्यादिवाक्यमित्युक्तेऽर्थे द्रविडाचार्यसम्मतिमाह —

अत्र चेति ।

तत्र दृष्टान्तरूपामाख्यायिकां प्रमाणयति —

कश्चिदिति ।

जातमात्रे प्रागवस्थायामेव राजाऽसीत्यभिमानाभिव्यक्तेरित्यर्थः । ताभ्यां तत्परित्यागे निमित्तविशेषस्यानिश्चितत्वद्योतनार्थं किलेत्युक्तम् । व्याधिजाति प्रत्ययः तत्प्रयुक्तो व्याधोऽस्मीत्यभिमानो यस्य स तथा व्याधजातकर्माणि तत्प्रयुक्तानि मांसविक्रयणादीनि । राजाऽस्मीत्यभिमानपूर्वकं तज्जातिप्रयुक्तानि परिपालनादीनि कर्माणि ।

अज्ञानं तत्कार्यं चोक्त्वा ज्ञानं तत्फलं च दर्शयति —

यदेत्यादिना ।

बोधनप्रकारमभिनयति —

न त्वमिति ।

कथं तर्हि शबरवेश्मप्रवेशस्तत्राऽऽह —

कथञ्चिदिति ।

राजाऽहमस्मीत्यभिमानपूर्वकमात्मनः पितृपैतामहीं पदवीमनुवर्तत इति संबन्धः ।

दार्ष्टान्तिकरूपामाख्यायिकामाचष्टे —

तथेति ।

जीवस्य परस्माद्विभागे निमित्तमज्ञानं तत्कार्यञ्च प्रसिद्धमिति द्योतयितुं किलेत्युक्तम् ।

संसारधर्मानुवर्तने हेतुमाह —

परमात्मतामिति ।

उक्ताविद्यातत्कार्यविरोधिनीं ब्रह्मात्मविद्यां लम्भयति —

न त्वमिति ।

राजपुत्रस्य राजाऽस्मीति प्रत्ययवद्वाक्यादेवाधिकारिणि ब्रह्मास्मीति प्रत्ययश्चेत्कृतं विस्फुलिङ्गादिदृष्टान्तश्रुत्येत्याशङ्क्याऽऽह —

अत्रेति ।

तथाऽपि कथं ब्रह्मप्रत्ययदार्ढ्यं तत्राऽऽह —

विस्फुलिङ्गस्येति ।

दृष्टान्तेष्वेकत्वदर्शनं तस्मादिति परामृष्टम् ।

उत्पत्त्यादिभेदे नास्ति शास्त्रतात्पर्यमित्यत्र हेत्वन्तरमाह —

सैन्धवेति ।

चकारोऽवधारणादिति पदमनुकर्षति ।

संगृहीतमर्थं विवृणोति —

यदि चेत्यादिना ।

निन्दावचनं च न प्रायोक्ष्यतेति संबन्धः ।

एकत्वस्यावधारणफलमाह —

तस्मादिति ।

एकत्वस्य भेदसहत्वं वारयितुमेकरूपविशेषणम् । आदिशब्देन प्रवेशनियमने गृह्येते । न तत्प्रत्ययकरणायेत्यत्र तच्छब्देनोत्पत्त्यादिभेदो विवक्षितः ।