బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ద్వితీయోఽధ్యాయఃతృతీయం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
అథామూర్తం వాయుశ్చాన్తరిక్షం చైతదమృతమేతద్యదేతత్త్యత్తస్యైతస్యామూర్తస్యైతస్యామృతస్యైతస్య యత ఎతస్య త్యస్యైష రసో య ఎష ఎతస్మిన్మణ్డలే పురుషస్త్యస్య హ్యేష రస ఇత్యధిదైవతమ్ ॥ ౩ ॥
రసః కారణం హిరణ్యగర్భవిజ్ఞానాత్మా చేతన ఇతి కేచిత్ ; తత్ర చ కిల హిరణ్యగర్భవిజ్ఞానాత్మనః కర్మ వాయ్వన్తరిక్షయోః ప్రయోక్తృ ; తత్కర్మ వాయ్వన్తరిక్షాధారం సత్ అన్యేషాం భూతానాం ప్రయోక్తృ భవతి ; తేన స్వకర్మణా వాయ్వన్తరిక్షయోః ప్రయోక్తేతి తయోః రసః కారణముచ్యత ఇతి । తన్న మూర్తరసేన అతుల్యత్వాత్ ; మూర్తస్య తు భూతత్రయస్య రసో మూర్తమేవ మణ్డలం దృష్టం భూతత్రయసమానజాతీయమ్ ; న చేతనః ; తథా అమూర్తయోరపి భూతయోః తత్సమానజాతీయేనైవ అమూర్తరసేన యుక్తం భవితుమ్ , వాక్యప్రవృత్తేస్తుల్యత్వాత్ ; యథా హి మూర్తామూర్తే చతుష్టయధర్మవతీ విభజ్యేతే, తథా రసరసవతోరపి మూర్తామూర్తయోః తుల్యేనైవ న్యాయేన యుక్తో విభాగః ; న త్వర్ధవైశసమ్ । మూర్తరసేఽపి మణ్డలోపాధిశ్చేతనో వివక్ష్యత ఇతి చేత్ — అత్యల్పమిదముచ్యతే, సర్వత్రైవ తు మూర్తామూర్తయోః బ్రహ్మరూపేణ వివక్షితత్వాత్ । పురుషశబ్దః అచేతనేఽనుపపన్న ఇతి చేత్ , న, పక్షపుచ్ఛాదివిశిష్టస్యైవ లిఙ్గస్య పురుషశబ్దదర్శనాత్ , ‘న వా ఇత్థం సన్తః శక్ష్యామః ప్రజాః ప్రజనయితుమిమాన్సప్త పురుషానేకం పురుషం కరవామేతి త ఎతాన్సప్త పురుషానేకం పురుషమకుర్వన్’ (శత. బ్రా. ౬ । ౧ । ౧ । ౩) ఇత్యాదౌ అన్నరసమయాదిషు చ శ్రుత్యన్తరే పురుషశబ్దప్రయోగాత్ । ఇత్యధిదైవతమితి ఉక్తోపసంహారః అధ్యాత్మవిభాగోక్త్యర్థః ॥

స్వమతముక్త్వా భర్తృప్రపఞ్చమతమాహ —

రస ఇతి ।

త్యస్య హీత్యాదీ రసశబ్దేన భూతద్వయకారణముక్తం న చ తచ్చేతనాదన్యత్ । న చ జీవః, తథాఽసామర్థ్యాత్ । నాపి పరః, కౌటస్థ్యాత్ । తస్మాచ్చేతనః సూత్రక్షేత్రజ్ఞస్తథేత్యర్థః ।

సోఽపి కథం భూతద్వయకారణమత ఆహ —

తత్రేతి ।

పరకీయపక్షః సప్తమ్యర్థః । తత్కర్మణస్తత్రాసాధారాణ్యమసంప్రతిపన్నమిత్యభిప్రేత్య కిలేత్యుక్తమ్ । యథాఽఽహుః – యో హ్యేతస్మిన్మణ్డలే విజ్ఞానాత్మైష ఖల్వవిద్యాకర్మపూర్వప్రజ్ఞాపరిష్కృతో విజ్ఞానాత్మత్వమాపద్యతే తదేతత్కర్మరూపం విజ్ఞానాత్మనస్తద్వాయ్వన్తరిక్షప్రయోక్తృ భవతీతి ।

నను హిరణ్యగర్భదేహస్య పఞ్చభూతాత్మకత్వాద్భూతద్వయోత్పత్తావపీతరభూతోత్పత్తిం వినా కుతోఽస్య భోగః సిధ్యతీత్యత ఆహ —

తత్కర్మేతి ।

వాయ్వన్తరిక్షాధారం తద్రూపపరిణతమితి యావత్ । వాయ్వన్తరిక్షయోర్భూతత్రయోపసర్జనయోరితి శేషః । ప్రయోక్తా హిరణ్యగర్భవిజ్ఞానాత్మా ।

నిరాకరోతి —

తన్నేతి ।

కథం మూర్తరసేన సహ యథోక్తామూర్తరసస్యాతుల్యతేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

మూర్తస్యేతి ।

అమూర్తశ్చాసౌ రసశ్చేత్యమూర్తరసస్తేనేతి యావత్ । అమూర్తరసస్య చేతనత్వే తు రసయోర్వైజాత్యం స్యాదితి భావః ।

అస్తు తయోర్వైజాత్యం నేత్యాహ —

యథాహీతి ।

మూర్తం మర్త్యం స్థితం సదితి మూర్తస్య ధర్మచతుష్టయమమూర్తమమృతం వ్యాపి త్యదిత్యమూర్తస్య విభజనమసంకీర్ణత్వేన ప్రదర్శనం యథా రసవతోర్మూర్తామూర్తయోస్తుల్యత్వముక్తం తథా రసయోరపి తయోస్తుల్యేనైవ ప్రకారేణ ప్రదర్శనముచితం నత్వమూర్తరసశ్చేతనో మూర్తరసస్త్వచేతన ఇతి యుక్తో విభాగోఽర్ధజరతీయస్యాప్రామాణికత్వాదిత్యాహ —

తథేతి ।

అర్ధవైశసం పరిహర్తుం శఙ్కతే —

మూర్తరసేఽపీతి ।

అమూర్తరసవన్మూర్తరసశబ్దేనాపి చేతనస్యైవ బ్రహ్మణో మణ్డలాపన్నస్య గ్రహణమిత్యేతద్దూషయతి —

అత్యల్పమితి ।

మణ్డలస్య చేతనకార్యతయా చేతనత్వే సర్వస్య తత్కార్యతయా తన్మాత్రత్వాద్రసయోశ్చేతనతేతి విశేషణానర్థక్యమిత్యర్థః ।

మణ్డలాధారస్య చేతనత్వం పురుషశబ్దశ్రుతివశాదేష్టవ్యమితి శఙ్కతే —

పురుషశబ్ద ఇతి ।

అనుపపత్తిం పరిహరతి —

నేత్యాదినా ।

తదేవ వ్యాకరోతి —

న వా ఇతి ।

ఇత్థం విభక్తాః సన్తో నైవ శక్ష్యామో వ్యవహారం ప్రజనయితుమిత్యాలోచ్య త్వక్చక్షుఃశ్రోత్రజిహ్వాఘ్రాణవాఙ్మనోరూపానిమాన్సప్త పురుషానేకం పురుషం సంహతం లిఙ్గం కరవామేతి చ నిశ్చిత్యామీ ప్రాణాః సప్త పురుషానుక్తానేకం పురుషం లిఙ్గాత్మానం కృతవన్త ఇత్యర్థః । ఆదిశబ్దేన లౌకికమపి దర్శనం సంగృహ్యతే । శ్రుత్యన్తరం తైత్తిరీయకమ్ । పురుషశబ్దప్రయోగః స వా ఎష పురుషోఽన్నరసమయ ఇత్యాదిః ।

పరకీయం వ్యాఖ్యానం ప్రత్యాఖ్యాయ ప్రకృతం శ్రుతివ్యాఖ్యానమనువర్తయతి —

ఇత్యధిదైవతమితి ॥౩॥