బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
ద్వితీయోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
ఆత్మేత్యేవోపాసీత ; తదేవ ఎతస్మిన్ సర్వస్మిన్ పదనీయమ్ ఆత్మతత్త్వమ్ , యస్మాత్ ప్రేయః పుత్రాదేః — ఇత్యుపన్యస్తస్య వాక్యస్య వ్యాఖ్యానవిషయే సమ్బన్ధప్రయోజనే అభిహితే — ‘తదాత్మానమేవావేదహం బ్రహ్మాస్మీతి తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇతి ; ఎవం ప్రత్యగాత్మా బ్రహ్మవిద్యాయా విషయ ఇత్యేతత్ ఉపన్యస్తమ్ । అవిద్యాయాశ్చ విషయః — ‘అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మీతి న స వేద’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యారభ్య చాతుర్వర్ణ్యప్రవిభాగాదినిమిత్తపాఙ్క్తకర్మసాధ్యసాధనలక్షణః బీజాఙ్కురవత్ వ్యాకృతావ్యాకృతస్వభావః నామరూపకర్మాత్మకః సంసారః ‘త్రయం వా ఇదం నామ రూపం కర్మ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౬ । ౧) ఇత్యుపసంహృతః శాస్త్రీయ ఉత్కర్షలక్షణో బ్రహ్మలోకాన్తః అధోభావశ్చ స్థావరాన్తోఽశాస్త్రీయః, పూర్వమేవ ప్రదర్శితః — ‘ద్వయా హ’ (బృ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧) ఇత్యాదినా । ఎతస్మాదవిద్యావిషయాద్విరక్తస్య ప్రత్యగాత్మవిషయబ్రహ్మవిద్యాయామ్ అధికారః కథం నామ స్యాదితి — తృతీయేఽధ్యాయే ఉపసంహృతః సమస్తోఽవిద్యావిషయః । చతుర్థే తు బ్రహ్మవిద్యావిషయం ప్రత్యగాత్మానమ్ ‘బ్రహ్మ తే బ్రవాణి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి ‘బ్రహ్మ జ్ఞపయిష్యామి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి చ ప్రస్తుత్య, తత్ బ్రహ్మ ఎకమ్ అద్వయం సర్వవిశేషశూన్యం క్రియాకారకఫలస్వభావసత్యశబ్దవాచ్యాశేషభూతధర్మప్రతిషేధద్వారేణ ‘నేతి నేతి’ (బృ. ఉ. ౨ । ౩ । ౬) ఇతి జ్ఞాపితమ్ । అస్యా బ్రహ్మవిద్యాయా అఙ్గత్వేన సన్న్యాసో విధిత్సితః, జాయాపుత్రవిత్తాదిలక్షణం పాఙ్క్తం కర్మ అవిద్యావిషయం యస్మాత్ న ఆత్మప్రాప్తిసాధనమ్ ; అన్యసాధనం హి అన్యస్మై ఫలసాధనాయ ప్రయుజ్యమానం ప్రతికూలం భవతి ; న హి బుభుక్షాపిపాసానివృత్త్యర్థం ధావనం గమనం వా సాధనమ్ ; మనుష్యలోకపితృలోకదేవలోకసాధనత్వేన హి పుత్రాదిసాధనాని శ్రుతాని, న ఆత్మప్రాప్తిసాధనత్వేన, విశేషితత్వాచ్చ ; న చ బ్రహ్మవిదో విహితాని, కామ్యత్వశ్రవణాత్ — ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి, బ్రహ్మవిదశ్చ ఆప్తకామత్వాత్ ఆప్తకామస్య కామానుపపత్తేః, ‘యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి చ శ్రుతేః । కేచిత్తు బ్రహ్మవిదోఽప్యేషణాసమ్బన్ధం వర్ణయన్తి ; తైర్బృహదారణ్యకం న శ్రుతమ్ ; పుత్రాద్యేషణానామవిద్వద్విషయత్వమ్ , విద్యావిషయే చ — ‘యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇత్యతః ‘కిం ప్రజయా కరిష్యామః’ ఇతి — ఎష విభాగః తైర్న శ్రుతః శ్రుత్యా కృతః ; సర్వక్రియాకారకఫలోపమర్దస్వరూపాయాం చ విద్యాయాం సత్యామ్ , సహ కార్యేణ అవిద్యాయా అనుపపత్తిలక్షణశ్చ విరోధః తైర్న విజ్ఞాతః ; వ్యాసవాక్యం చ తైర్న శ్రుతమ్ । కర్మవిద్యాస్వరూపయోః విద్యావిద్యాత్మకయోః ప్రతికూలవర్తనం విరోధః । ‘యదిదం వేదవచనం కురు కర్మ త్యజేతి చ । కాం గతిం విద్యయా యాన్తి కాం చ గచ్ఛన్తి కర్మణా’ (మో. ధ. ౨౪౧ । ౧ । ౨) ॥ ఎతద్వై శ్రోతుమిచ్ఛామి తద్భవాన్ప్రబ్రవీతు మే । ఎతావన్యోన్యవైరుప్యే వర్తేతే ప్రతికూలతః’ ఇత్యేవం పృష్టస్య ప్రతివచనేన — ‘కర్మణా బధ్యతే జన్తుర్విద్యయా చ విముచ్యతే । తస్మాత్కర్మ న కుర్వన్తి యతయః పారదర్శినః’ (మో. ధ. ౨౪౧ । ౭) ఇత్యేవమాది — విరోధః ప్రదర్శితః । తస్మాత్ న సాధనాన్తరసహితా బ్రహ్మవిద్యా పురుషార్థసాధనమ్ , సర్వవిరోధాత్ , సాధననిరపేక్షైవ పురుషార్థసాధనమ్ — ఇతి పారివ్రాజ్యం సర్వసాధనసన్న్యాసలక్షణమ్ అఙ్గత్వేన విధిత్స్యతే ; ఎతావదేవామృతత్వసాధనమిత్యవధారణాత్ , షష్ఠసమాప్తౌ, లిఙ్గాచ్చ — కర్మీ సన్యాజ్ఞవల్క్యః ప్రవవ్రాజేతి । మైత్రేయ్యై చ కర్మసాధనరహితాయై సాధనత్వేనామృతత్వస్య బ్రహ్మవిద్యోపదేశాత్ , విత్తనిన్దావచనాచ్చ ; యది హి అమృతత్వసాధనం కర్మ స్యాత్ , విత్తసాధ్యం పాఙ్క్తం కర్మేతి — తన్నిన్దావచనమనిష్టం స్యాత్ ; యది తు పరితిత్యాజయిషితం కర్మ, తతో యుక్తా తత్సాధననిన్దా । కర్మాధికారనిమిత్తవర్ణాశ్రమాదిప్రత్యయోపమర్దాచ్చ — ‘బ్రహ్మ తం పరాదాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ‘క్షత్రం తం పరాదాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ఇత్యాదేః ; న హి బ్రహ్మక్షత్రాద్యాత్మప్రత్యయోపమర్దే, బ్రాహ్మణేనేదం కర్తవ్యం క్షత్రియేణేదం కర్తవ్యమితి విషయాభావాత్ ఆత్మానం లభతే విధిః ; యస్యైవ పురుషస్య ఉపమర్దితః ప్రత్యయః బ్రహ్మక్షత్రాద్యాత్మవిషయః, తస్య తత్ప్రత్యయసన్న్యాసాత్ తత్కార్యాణాం కర్మణాం కర్మసాధనానాం చ అర్థప్రాప్తశ్చ సన్న్యాసః । తస్మాత్ ఆత్మజ్ఞానాఙ్గత్వేన సన్న్యాసవిధిత్సయైవ ఆఖ్యాయికేయమారభ్యతే ॥

సంబన్ధాభిధిత్సయా వృత్తం కీర్తయతి —

ఆత్మేత్యేవేతి ।

కిమిత్యాత్మతత్త్వమేవ జ్ఞాతవ్యం తత్రాఽఽహ —

తదేవేతి ।

ఇత్థం సూత్రితస్య విద్యావిషయస్య వాక్యస్య వ్యాఖ్యానమేవ విషయస్తత్ర విద్యా సాధనం సాధ్యా ముక్తిరితి సంబన్ధో ముక్తిశ్చ ఫలమిత్యేతే తదాత్మానమిత్యాదినా దర్శితే ఇత్యాహ —

ఇత్యుపన్యస్తస్యేతి ।

విద్యావిషయముక్తం నిగమయతి —

ఎవమితి ।

ఉక్తమర్థాన్తరం స్మారయతి —

అవిద్యాయాశ్చేతి ।

అన్యోఽసావిత్యాద్యారభ్యావిద్యాయా విషయశ్చ సంసార ఉపసంహృతస్త్రయమిత్యాదినేతి సంబన్ధః సంసారమేవ విశినష్టి —

చాతుర్వర్ణ్యేతి ।

చాతుర్వర్ణ్యం చాతురాశ్రమ్యమితి ప్రవిభాగాదినిమిత్తం యస్య పాఙ్క్తస్య కర్మణస్తస్య సాధ్యసాధనమిత్యేవమాత్మక ఇతి యావత్ ।

తస్యానాదిత్వం దర్శయతి —

బీజాఙ్కురవదితి ।

తమేవ త్రిధా సంక్షిపతి —

నామేతి ।

స చోత్కర్షాపకర్షాభ్యాం ద్విధా భిద్యతే తత్రాఽఽద్యముదాహరతి —

శాస్త్రీయ ఇతి ।

ఉత్కృష్టో హి సంసారస్త్ర్యన్నాత్మభావః శాస్త్రీయజ్ఞానకర్మలభ్య ఇత్యర్థః ।

ద్వితీయం కథయతి —

అధోభావశ్చేతి ।

నికృష్టః సంసారః స్వాభావికజ్ఞానకర్మసాధ్య ఇత్యర్థః ।

కిమిత్యవిద్యావిషయో వ్యాఖ్యాతో న హి స పురుషస్యోపయుజ్యతే తత్రాఽఽహ —

ఎతస్మాదితి ।

ప్రత్యగాత్మైవ విషయస్తస్మిన్యా బ్రహ్మేతి విద్యా తస్యామితి యావత్ ।

తార్తీయమనూద్య చాతుర్థికమర్థం కథయతి —

చతుర్థే త్వితి ।

ఎవం వృత్తమనూద్యోత్తరబ్రాహ్మణతాత్పర్యమాహ —

అస్యా ఇతి ।

కిమితి సంన్యాసో విధిత్స్యతే కర్మణైవ విద్యాలాభాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

జాయేతి ।

అవిద్యాయా విషయ ఎవ విషయో యస్యేతి విగ్రహః । తస్మాత్సంన్యాసో విధిత్సిత ఇతి పూర్వేణ సంబన్ధః ।

నను ప్రకృతం కర్మావిద్యావిషయమపి కిమిత్యాత్మజ్ఞానం తాదర్థ్యేనానుష్ఠీయమానం నోపనయతి తత్రాఽఽహ —

అన్యేతి ।

తదేవ దృష్టాన్తేన స్పష్టయతి —

న హీతి ।

పాఙ్క్తస్య కర్మణోఽన్యసాధనత్వమేవ కథమధిగతమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

మనుష్యేతి ।

సోఽయం మనుష్యలోకః పుత్రేణైవ జయ్యః కర్మణా పితృలోకో విద్యయా దేవలోక ఇతి విశేషితత్వమ్ । శ్రుతత్వమేవ విశేషితత్వోక్తిద్వారా స్ఫుటీకృతమితి చకారేణ ద్యోత్యతే ।

నను బ్రహ్మవిద్యా స్వఫలే విహితం కర్మాపేక్షతే శ్రౌతసాధనత్వాద్దర్శాదివత్తథా చ సముచ్చయాన్న కర్మసంన్యాససిద్ధిరత ఆహ —

న చేతి ।

కర్మణాం కామ్యత్వేఽపి బ్రహ్మవిదస్తాని కిం న స్యురిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

బ్రహ్మవిదశ్చేతి ।

ఇతశ్చ తస్య పుత్రాదిసాధనానుపపత్తిరిత్యాహ —

యేషామితి ।

సముచ్చయపక్షమనుభాష్య శ్రుతివిరోధేన దూషయతి —

కేచిత్త్వితి ।

శ్రుతివిరోధమేవ స్ఫోరయతి —

పుత్రాదీతి ।

అవిద్వద్విషయత్వం శ్రుతం తత్ప్రకారేణ తేషాముపదేశాదితి శేషః । కిం ప్రజయా కరిష్యామ ఇత్యత ఆరభ్య యేషాం నోఽయమాత్మాఽయం లోక ఇతి చ విద్యావిషయే శ్రుతిరితి యోజనా । ఎష విభాగః శ్రుత్యా కృతస్తైః సముచ్చయవాదిభిర్న శ్రుత ఇతి సంబన్ధః ।

న కేవలం శ్రుతివిరోధాదేవ సముచ్చయాసిద్ధిః కిన్తు యుక్తివిరోధాచ్చేత్యాహ —

సర్వేతి ।

ద్వితీయశ్చకారోఽవధారణార్థో నఞా సంబధ్యతే ।

స్మృతివిరోధాచ్చ సముచ్చయాసిద్ధిరిత్యాహ —

వ్యాసేతి ।

తత్ర ప్రథమం పూర్వోక్తం యుక్తివిరోధం స్ఫుటయతి —

కర్మేతి ।

ప్రతికూలవర్తనం నివర్త్యనివర్తకభావః ।

సంప్రతి స్మృతివిరోధం స్ఫోరయతి —

యదిదమితి ।

ప్రసిద్ధం వేదవచనం కురు కర్మేత్యజ్ఞం ప్రతి యదిదముపలభ్యతే వివేకినం ప్రతి చ త్యజేతి తత్ర కాం గతిమిత్యాదిః శిష్యస్య వ్యాసం ప్రతి ప్రశ్నస్తస్య బీజమాహ —

ఎతావితి ।

విద్యాకర్మాఖ్యావుపాయౌ పరస్పరవిరుద్ధత్వే వర్తేతే సాభిమానత్వనిరభిమానత్వాదిపురస్కారేణ ప్రాతికూల్యాత్సముచ్చయానుపపత్తేర్యథోక్తస్య ప్రశ్నస్య సావకాశత్వమిత్యర్థః । ఇత్యేవం పృష్ఠస్య భగవతో వ్యాసస్యేతి శేషః । విరోధో జ్ఞానకర్మణోః సముచ్చయస్యేతి వక్తవ్యమ్ ।

సముచ్చయానుపపత్తిముపసంహరతి —

తస్మాదితి ।

కథం తర్హి బ్రహ్మవిద్యా పురుషార్థసాధనమితి తత్రాఽఽహ —

సర్వవిరోధాదితి ।

సర్వస్య క్రియాకారకఫలభేదాత్మకస్య ద్వైతేన్ద్రజాలస్య బ్రహ్మవిద్యయా విరోధాదితి యావత్ ।

ఎకాకినీ బ్రహ్మవిద్యా ముక్తిహేతురితి స్థితే ఫలితమాహ —

ఇతి పారివ్రాజ్యమితి ।

న కేవలం సంన్యాసస్య శ్రవణాదిపౌష్కల్యదృష్టద్వారేణ విద్యాపరిపారాకాఙ్గత్వం శ్రుత్యాదివశాదవగమ్యతే కిన్తు లిఙ్గాదపీత్యాహ —

ఎతావదేవేతి ।

తత్రైవ లిఙ్గాన్తరమాహ —

షష్ఠసమాప్తవితి ।

ఎతచ్చోభయతః సంబధ్యతే । యది కర్మసహితం జ్ఞానం ముక్తిహేతుస్తదా కిమితి కర్మణః సతో యాజ్ఞవల్క్యస్య పారివ్రాజ్యముచ్యతే తస్మాత్తత్త్యాగస్తదఙ్గత్వేన విధిత్సత ఇత్యర్థః ।

తత్రైవ లిఙ్గాన్తరమాహ —

మైత్రేయ్యై చేతి ।

న హి మైత్రేయీ భర్తరి త్యక్తకర్మణి స్వయం కర్మాధికర్తుమర్హతి పతిద్వారమన్తరేణ భార్యాయాస్తదనధికారాత్ । యథా చ తస్యై కర్మశూన్యాయై ముక్తేః సాధనత్వేన విద్యోపదేశాత్కర్మత్యాగస్తదఙ్గత్వేన ధ్వనిత ఇత్యర్థః ।

తత్రైవ హేత్వన్తరమాహ —

విత్తేతి ।

కిమహం తేన కుర్యామితి విత్తం నిన్ద్యతే । అతశ్చ తత్సాధ్యం కర్మ జ్ఞానసహాయత్వేన ముక్తౌ నోపకరోతీత్యర్థః ।

తదేవ వివృణోతి —

యది హీతి ।

తన్నిన్దావచనమిత్యత్ర తచ్ఛబ్దేన విత్తముచ్యతే ।

త్వత్పక్షే వా కథం నిన్దావచనమితి తత్రాఽఽహ —

యది త్వితి ।

కిఞ్చ బ్రాహ్మణోఽహం క్షత్రియోఽహమిత్యాద్యభిమానస్య కర్మానుష్ఠాననిమిత్తస్య నిన్దయా సర్వమిదమాత్మైవేతి ప్రత్యయే శ్రుతేస్తాత్పర్యదర్శనాద్విద్యాలిఙ్గత్వేన సంన్యాసో విధిత్సత ఇత్యాహ —

కర్మాధికారేతి ।

నను జాగ్రతి విధౌ కర్మానుష్ఠానమశక్యమపహారయితుమత ఆహ —

న హీతి ।

నను వర్ణాశ్రమాభిమానవతః సంన్యాసోఽపీష్యతే స కథం తదభావే తత్రాఽఽహ —

యస్యైవేతి ।

అర్థప్రాప్తశ్చేత్యవధారణార్థశ్చకారః । ప్రయోజకజ్ఞానవతో వైధసంన్యాసాభ్యుపగమాదవిరోధ ఇతి భావః ।

ఆత్మజ్ఞానాఙ్గత్వం సంన్యాసస్య శ్రుతిస్మృతిన్యాయసిద్ధం చేత్కిమర్థమియమాఖ్యాయికా ప్రణీయతే తత్రాఽఽహ —

తస్మాదితి ।

విధ్యపేక్షితార్థవాదసిద్ధ్యర్థమాఖ్యాయికేతి భావః ।