ಸಾ ಏವಮುಕ್ತಾ ಹ ಉವಾಚ — ಯತ್ ಯದಿ, ‘ನು’ ಇತಿ ವಿತರ್ಕೇ, ಮೇ ಮಮ ಇಯಂ ಪೃಥಿವೀ, ಭಗೋಃ ಭಗವನ್ , ಸರ್ವಾ ಸಾಗರಪರಿಕ್ಷಿಪ್ತಾ ವಿತ್ತೇನ ಧನೇನ ಪೂರ್ಣಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ಕಥಮ್ ? ನ ಕಥಂಚನೇತ್ಯಾಕ್ಷೇಪಾರ್ಥಃ, ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥೋ ವಾ, ತೇನ ಪೃಥಿವೀಪೂರ್ಣವಿತ್ತಸಾಧ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿನಾ — ಅಮೃತಾ ಕಿಂ ಸ್ಯಾಮಿತಿ ವ್ಯವಹಿತೇನ ಸಂಬಂಧಃ । ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ — ಕಥಮಿತಿ ಯದ್ಯಾಕ್ಷೇಪಾರ್ಥಮ್ , ಅನುಮೋದನಮ್ — ನೇತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಇತಿ ; ಪ್ರಶ್ನಶ್ಚೇತ್ ಪ್ರತಿವಚನಾರ್ಥಮ್ ; ನೈವ ಸ್ಯಾಃ ಅಮೃತಾ, ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಯಥೈವ ಲೋಕೇ ಉಪಕರಣವತಾಂ ಸಾಧನವತಾಂ ಜೀವಿತಂ ಸುಖೋಪಾಯಭೋಗಸಂಪನ್ನಮ್ , ತಥೈವ ತದ್ವದೇವ ತವ ಜೀವಿತಂ ಸ್ಯಾತ್ ; ಅಮೃತತ್ವಸ್ಯ ತು ನ ಆಶಾ ಮನಸಾಪಿ ಅಸ್ತಿ ವಿತ್ತೇನ ವಿತ್ತಸಾಧ್ಯೇನ ಕರ್ಮಣೇತಿ ॥