ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಂ ಸಂಕ್ಷೇಪವಿಸ್ತರಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯ ವಂಶಬ್ರಾಹ್ಮಣತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ —
ಅಥೇತಿ ।
ಮಹಾಜನಪರಿಗೃಹೀತಾ ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ತೇನ ಸಾ ಮಹಾಭಾಗಧೇಯೇತಿ ಸ್ತುತಿಃ ।
ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯಾರ್ಥಾಂತರಮಾಹ —
ಮಂತ್ರಶ್ಚೇತಿ ।
ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಃ ಸ್ವಾಧೀನೋಚ್ಚಾರಣಕ್ಷಮತ್ವೇ ಸತ್ಯಧ್ಯಾಪನಂ ಜಪಸ್ತು ಪ್ರತ್ಯಹಮಾವೃತ್ತಿರಿತಿ ಭೇದಃ ।
ಯಥೋಕ್ತನೀತ್ಯಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾರಂಭೇ ಸ್ಥಿತೇ ವಂಶಶಬ್ದಾರ್ಥಮಾಹ —
ತತ್ರೇತಿ ।
ತದೇವ ಸ್ಫುಟಯತಿ —
ಯಥೇತಿ ।
ಶಿಷ್ಯಾವಸಾನೋಪಲಕ್ಷಿಣೀಭೂತಾತ್ಪೌತಿಮಾಷ್ಯಾದಾರಭ್ಯ ತದಾದಿರ್ವೇದಾಖ್ಯಬ್ರಹ್ಮಮೂಲಪರ್ಯಂತೋಽಯಂ ವಂಶಃ ಪರ್ವಣಃ ಪರ್ವಣೋ ಭಿದ್ಯತ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।
ವಂಶಶಬ್ದೇನ ನಿಷ್ಪನ್ನಮರ್ಥಮಾಹ —
ಅಧ್ಯಾಯಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯೇತಿ ।
ಅಥಾತ್ರ ಶಿಷ್ಯಾಚಾರ್ಯವಾಚಕಶಬ್ದಾಭಾವೇ ಕುತೋ ವ್ಯವಸ್ಥೇತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —
ತತ್ರೇತಿ ।
ಪರಮೇಷ್ಠಿಬ್ರಹ್ಮಶಬ್ದಯೋರೇಕಾರ್ಥತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —
ಪರಮೇಷ್ಠೀತಿ ।
ಕುತಸ್ತರ್ಹಿ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವಿದ್ಯಾಪ್ರಾಪ್ತಿಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —
ತತ ಇತಿ ।
ಸ್ವಯಂಪ್ರತಿಭಾತವೇದೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭೋ ನಾಽಽಚಾರ್ಯಾಂತರಮಪೇಕ್ಷತೇ । ಈಸ್ವರಾನುಗೃಹೀತಸ್ಯ ತಸ್ಯ, ಬುದ್ಧಾವಾವಿರ್ಭೂತಾದ್ವೇದಾದೇವ ವಿದ್ಯಾಲಾಭಸಂಭವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಕುತಸ್ತರ್ಹಿ ವೇದೋ ಜಾಯತೇ ತತ್ರಾಽಽಹ —
ಯತ್ಪುನರಿತಿ ।
ಪರಸ್ಯೈವ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ವೇದರೂಪೇಣಾವಸ್ಥಾನಾತ್ತಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವಾನ್ನ ಹೇತ್ವಪೇಕ್ಷೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಆದಾವಂತೇ ಚ ಕೃತಮಂಗಲಾ ಗ್ರಂಥಾಃ ಪ್ರಚಾರಿಣೋ ಭವಂತೀತಿ ದ್ಯೋತಯಿತುಮಂತೇ ಬ್ರಹ್ಮಣೇ ನಮ ಇತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —
ತಸ್ಮಾ ಇತಿ ॥೧–೨–೩॥