బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
తృతీయోఽధ్యాయఃపఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
అథ హైనం కహోలః కౌషీతకేయః పప్రచ్ఛ యాజ్ఞవల్క్యేతి హోవాచ యదేవ సాక్షాదపరోక్షాద్బ్రహ్మ య ఆత్మా సర్వాన్తరస్తం మే వ్యాచక్ష్వేత్యేష త ఆత్మా సర్వాన్తరః । కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తరో యోఽశనాయాపిపాసే శోకం మోహం జరాం మృత్యుమత్యేతి । ఎతం వై తమాత్మానం విదిత్వా బ్రాహ్మణాః పుత్రైషణాయాశ్చ విత్తైషణాయాశ్చ లోకైషణాయాశ్చ వ్యుత్థాయాథ భిక్షాచర్యం చరన్తి యా హ్యేవ పుత్రైషణా సా విత్తైషణా యా విత్తైషణా సా లోకైషణోభే హ్యేతే ఎషణే ఎవ భవతః । తస్మాద్బ్రాహ్మణః పాణ్డిత్యం నిర్విద్య బాల్యేన తిష్ఠాసేత్ । బాల్యం చ పాణ్డిత్యం చ నిర్విద్యాథ మునిరమౌనం చ మౌనం చ నిర్విద్యాథ బ్రాహ్మణః స బ్రాహ్మణః కేన స్యాద్యేన స్యాత్తేనేదృశ ఎవాతోఽన్యదార్తం తతో హ కహోలః కౌషీతకేయ ఉపరరామ ॥ ౧ ॥
తత్ర పరమార్థాత్మస్వరూపమపేక్ష్య ప్రశ్నః పునః — కతమో యాజ్ఞవల్క్య సర్వాన్తర ఇతి । ప్రత్యాహ ఇతరః — యోఽశనాయాపిపాసే, అశితుమిచ్ఛా అశనాయా, పాతుమిచ్ఛా పిపాసా ; తే అశనాయాపిపాసే యోఽత్యేతీతి వక్ష్యమాణేన సమ్బన్ధః । అవివేకిభిః తలమలవదివ గగనం గమ్యమానమేవ తలమలే అత్యేతి — పరమార్థతః — తాభ్యామసంసృష్టస్వభావత్వాత్ — తథా మూఢైః అశనాయాపిపాసాదిమద్బ్రహ్మ గమ్యమానమపి — క్షుధితోఽహం పిపాసితోఽహమితి, తే అత్యేత్యేవ — పరమార్థతః — తాభ్యామసంసృష్టస్వభావత్వాత్ ; ‘న లిప్యతే లోకదుఃఖేన బాహ్యః’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇతి శ్రుతేః — అవిద్వల్లోకాధ్యారోపితదుఃఖేనేత్యర్థః । ప్రాణైకధర్మత్వాత్ సమాసకరణమశనాయాపిపాసయోః । శోకం మోహమ్ — శోక ఇతి కామః ; ఇష్టం వస్తు ఉద్దిశ్య చిన్తయతో యత్ అరమణమ్ , తత్ తృష్ణాభిభూతస్య కామబీజమ్ ; తేన హి కామో దీప్యతే ; మోహస్తు విపరీతప్రత్యయప్రభవోఽవివేకః భ్రమః ; స చ అవిద్యా సర్వస్యానర్థస్య ప్రసవబీజమ్ ; భిన్నకార్యత్వాత్తయోః శోకమోహయోః అసమాసకరణమ్ । తౌ మనోఽధికరణౌ ; తథా శరీరాధికరణౌ జరాం మృత్యుం చ అత్యేతి ; జరేతి కార్యకరణసఙ్ఘాతవిపరిణామః వలీపలితాదిలిఙ్గః ; మృత్యురితి తద్విచ్ఛేదః విపరిణామావసానః ; తౌ జరామృత్యూ శరీరాధికరణౌ అత్యేతి । యే తే అశనాయాదయః ప్రాణమనఃశరీరాధికరణాః ప్రాణిషు అనవరతం వర్తమానాః అహోరాత్రాదివత్ సముద్రోర్మివచ్చ ప్రాణిషు సంసార ఇత్యుచ్యన్తే ; యోఽసౌ దృష్టేర్ద్రష్టేత్యాదిలక్షణః సాక్షాదవ్యవహితః అపరోక్షాదగౌణః సర్వాన్తర ఆత్మా బ్రహ్మాదిస్తమ్బపర్యన్తానాం భూతానామ్ అశనాయాపిపాసాదిభిః సంసారధర్మైః సదా న స్పృశ్యతే — ఆకాశ ఇవ ఘనాదిమలైః — తమ్ ఎతం వై ఆత్మానం స్వం తత్త్వమ్ , విదిత్వా జ్ఞాత్వా — అయమహమస్మి పరం బ్రహ్మ సదా సర్వసంసారవినిర్ముక్తం నిత్యతృప్తమితి, బ్రాహ్మణాః — బ్రాహ్మణానామేవాధికారో వ్యుత్థానే, అతో బ్రాహ్మణగ్రహణమ్ — వ్యుత్థాయ వైపరీత్యేనోత్థానం కృత్వా ; కుత ఇత్యాహ — పుత్రైషణాయాః పుత్రార్థైషణా పుత్రైషణా — పుత్రేణేమం లోకం జయేయమితి లోకజయసాధనం పుత్రం ప్రతి ఇచ్ఛా ఎషణా దారసఙ్గ్రహః ; దారసఙ్గ్రహమకృత్వేత్యర్థః ; విత్తైషణాయాశ్చ — కర్మసాధనస్య గవాదేరుపాదానమ్ — అనేన కర్మకృత్వా పితృలోకం జేష్యామీతి, విద్యాసంయుక్తేన వా దేవలోకమ్ , కేవలయా వా హిరణ్యగర్భవిద్యయా దైవేన విత్తేన దేవలోకమ్ । దైవాద్విత్తాత్ వ్యుత్థానమేవ నాస్తీతి కేచిత్ , యస్మాత్ తద్బలేన హి కిల వ్యుత్థానమితి — తదసత్ , ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి పఠితత్వాత్ ఎషణామధ్యే దైవస్య విత్తస్య ; హిరణ్యగర్భాదిదేవతావిషయైవ విద్యా విత్తమిత్యుచ్యతే, దేవలోకహేతుత్వాత్ ; నహి నిరుపాధికప్రజ్ఞానఘనవిషయా బ్రహ్మవిద్యా దేవలోకప్రాప్తిహేతుః, ‘తస్మాత్తత్సర్వమభవత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ‘ఆత్మా హ్యేషాం స భవతి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧) ఇతి శ్రుతేః ; తద్బలేన హి వ్యుత్థానమ్ , ‘ఎతం వై తమాత్మానం విదిత్వా’ (బృ. ఉ. ౩ । ౫ । ౧) ఇతి విశేషవచనాత్ । తస్మాత్ త్రిభ్యోఽప్యేతేభ్యః అనాత్మలోకప్రాప్తిసాధనేభ్యః ఎషణావిషయేభ్యో వ్యుత్థాయ — ఎషణా కామః, ‘ఎతావాన్వై కామః’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి శ్రుతేః — ఎతస్మిన్ వివిధే అనాత్మలోకప్రాప్తిసాధనే తృష్ణామకృత్వేత్యర్థః । సర్వా హి సాధనేచ్ఛా ఫలేచ్ఛైవ, అతో వ్యాచష్టే శ్రుతిః — ఎకైవ ఎషణేతి ; కథమ్ ? యా హ్యేవ పుత్రైషణా సా విత్తైషణా, దృష్టఫలసాధనత్వతుల్యత్వాత్ ; యా విత్తైషణా సా లోకైషణా ; ఫలార్థైవ సా ; సర్వః ఫలార్థప్రయుక్త ఎవ హి సర్వం సాధనముపాదత్తే ; అత ఎకైవ ఎషణా యా లోకైషణా సా సాధనమన్తరేణ సమ్పాదయితుం న శక్యత ఇతి, సాధ్యసాధనభేదేన ఉభే హి యస్మాత్ ఎతే ఎషణే ఎవ భవతః । తస్మాత్ బ్రహ్మవిదో నాస్తి కర్మ కర్మసాధనం వా — అతో యేఽతిక్రాన్తా బ్రాహ్మణాః, సర్వం కర్మ కర్మసాధనం చ సర్వం దేవపితృమానుషనిమిత్తం యజ్ఞోపవీతాది — తేన హి దైవం పిత్ర్యం మానుషం చ కర్మ క్రియతే, ‘నివీతం మనుష్యాణామ్’ (తై. సం. ౨ । ౫ । ౧౧ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతేః । తస్మాత్ పూర్వే బ్రాహ్మణాః బ్రహ్మవిదః వ్యుత్థాయ కర్మభ్యః కర్మసాధనేభ్యశ్చ యజ్ఞోపవీతాదిభ్యః, పరమహంసపారివ్రాజ్యం ప్రతిపద్య, భిక్షాచర్యం చరన్తి — భిక్షార్థం చరణం భిక్షాచర్యమ్ , చరన్తి — త్యక్త్వా స్మార్తం లిఙ్గం కేవలమాశ్రమమాత్రశరణానాం జీవనసాధనం పారివ్రాజ్యవ్యఞ్జకమ్ ; విద్వాన్ లిఙ్గవర్జితః — ‘తస్మాదలిఙ్గో ధర్మజ్ఞోఽవ్యక్తలిఙ్గోఽవ్యక్తాచారః’ (అశ్వ. ౪౬ । ౫౧) (వ. ౧౦ । ౧౨) ఇత్యాదిస్మృతిభ్యః, ‘అథ పరివ్రాడ్వివర్ణవాసా ముణ్డోఽపరిగ్రహః’ (జా. ఉ. ౫) ఇత్యాదిశ్రుతేః, ‘సశిఖాన్కేశాన్నికృత్య విసృజ్య యజ్ఞోపవీతమ్’ (క. రు. ౧) ఇతి చ ॥

నిరుపాధికే పరస్మిన్నాత్మని చిద్ధాతావనాద్యవిద్యాకల్పితోపాధికృతమశనాయాదిమత్త్వం వస్తుతస్తు తద్రాహిత్యమిత్యుపపాద్యానన్తరప్రశ్నముత్థాప్య ప్రతివక్తి —

తత్రేత్యాదినా ।

కల్పితాకల్పితయోరాత్మరూపయోర్నిర్ధారణార్థా సప్తమీ । యోఽత్యేతి స సర్వాన్తరత్వాదివిశేషణస్తవాఽఽత్మేతి శేషః ।

నను పరో నాశనాయాదిమానప్రసిద్ధేర్నాపి జీవస్తథా తస్య పరస్మాదవ్యతిరేకాదత ఆహ —

అవివేకిభిరితి ।

పరమార్థత ఇత్యుభయతః సంబధ్యతే । బ్రహ్మైవాఖణ్డం సచ్చిదానన్దమనాద్యవిద్యాతత్కార్యబుద్ధ్యాదిసంబద్ధమాభాసద్వారా స్వానుభవాదశనాయాదిమద్గమ్యతే తత్త్వం వస్తుతోఽవిద్యాసంబన్ధాదశనాయాద్యతీతం నిత్యముక్తం తిష్ఠతీత్యర్థః । అశనాయాపిపాసాదిమద్బ్రహ్మ । గమ్యమానమితి వదన్నాచార్యో నానాజీవవాదస్యానిష్టత్వం సూచయతి ।

పరమార్థతో బ్రహ్మణ్యశనాయాద్యసంబన్ధే మానమాహ —

న లిప్యత ఇతి ।

బాహ్యత్వమసంగత్వమ్ ।

లోకదుఃఖేనేత్యయుక్తం లోకస్యానాత్మనో దుఃఖసంబన్ధానభ్యుపగమాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

అవిద్వదితి

అశనాయాపిపాసయోః సమస్యోపాదానే హేతుమాహ —

ప్రాణేతి ।

అరతివాచీ శోకశబ్దో న కామవిషయ ఇత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ఇష్టమితి ।

కామబీజత్వమరతేరనుభవేనాభివ్యనక్తి —

తేన హతి ।

కామస్య శోకో బీజమితి స కామతయా వ్యాఖ్యాతః ।

అనిత్యాశుచిదుఃఖానాత్మసు నిత్యశుచిసుఖాత్మఖ్యాతిర్విపరీతప్రత్యయస్తస్మాన్మనసి ప్రభవతి కర్తవ్యాకర్తవ్యావివేకః స లౌకికః సమ్యగ్జ్ఞానవిరోధాద్భ్రమోఽవిద్యేత్యుచ్యతే । తస్యాః సర్వానర్థోత్పత్తౌ నిమిత్తత్వం మూలావిద్యాయాస్తూపాదానత్వం తదేతదాహ —

మోహస్త్వితి ।

కామస్య శోకో మోహో దుఃఖస్య హేతురితి భిన్నకార్యత్వం తద్విచ్ఛేద ఇత్యత్ర కార్యకరణసంఘాతస్తచ్ఛబ్దార్థః ।

సంసారాద్విరక్తస్య పారివ్రాజ్యం వక్తుముత్తరం వాక్యమిత్యభిప్రేత్య సంక్షేపతః సంసారస్వరూపమాహ —

యే త ఇత్యాదినా ।

తేషామాత్మధర్మత్వం వ్యావర్తయితుం విశినాష్టి —

ప్రాణేతి ।

తేషాం స్వరసతో విచ్ఛేదశఙ్కాం వారయతి —

ప్రాణిష్వితి ।

ప్రవాహరూపేణ నైరన్తర్యే దృష్టాన్తమాహ —

అహోరాత్రాదివదితి ।

తేషామతిచపలత్వే దృష్టాన్తః —

సముద్రోర్మివదితి ।

తేషాం హేయత్వం ద్యోతయతి —

ప్రాణిష్వితి ।

యే యథోక్తాః ప్రాణిష్వశనాయాదయస్తే తేషు సంసార ఇత్యుచ్యత ఇతి యోజనా ।

ఎతం వై తమిత్యత్రైతచ్ఛబ్దార్థముషస్తప్రశ్నోక్తం త్వమ్పదార్థం కథయతి —

యోఽసావితి ।

తచ్ఛబ్దార్థం కహోలప్రశ్నోక్తం తత్పదార్థం దర్శయతి —

అశనాయేతి ।

తయోరైక్యం సామానాధికరణ్యేన సూచితమిత్యాహ —

తమేతమితి ।

జ్ఞానమేవ విశదయతి —

అయమిత్యాదినా ।

జ్ఞాత్వా బ్రాహ్మణా వ్యుత్థాయ భిక్షాచర్యం చరన్తీతి సంబన్ధః ।

సంన్యాసవిధాయకే వాక్యే కిమిత్యధికారిణి బ్రాహ్మణపదం తత్రాఽఽహ —

బ్రాహ్మణానామితి ।

పుత్రార్థామేషణామేవ వివృణోతి —

పుత్రేణేతి ।

తతో వ్యుత్థానం సంగృహ్ణాతి —

దారసంగ్రహమితి ।

విత్తైషణాయాశ్చ వ్యుత్థానం కర్తవ్యమిత్యాహ —

విత్తేతి ।

విత్తం ద్వివిధం మానుషం దైవం చ । మానుషం గవాది తస్య కర్మసాధనస్యోపాదానముపార్జనం తేన కర్మ కృత్వా కేవలేన కర్మణా పితృలోకం జేష్యామి । దైవం విత్తం విద్యా తత్సంయుక్తేన కర్మణా దేవలోకం కేవలయా చ విద్యయా తమేవ జేష్యామీతీచ్ఛా విత్తైషణా తతశ్చ వ్యుత్థానం కర్తవ్యమితి వ్యాచష్టే —

కర్మసాధనస్యేతి ।

ఎతేన లోకైషణాయాశ్చ వ్యుత్థానముక్తం వేదితవ్యమ్ ।

దైవాద్విత్తాద్వ్యుత్థానమాక్షిపతి —

దైవాదితి ।

తస్యాపి కామత్వాత్తతో వ్యుత్థాతవ్యమితి పరిహరతి —

తదసదితి ।

తర్హి బ్రహ్మవిద్యాయాః సకాశాదపి వ్యుత్థానాత్తన్మూలధ్వంసే తద్వ్యాఘాతః స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

హిరణ్యగర్భాదీతి ।

దేవతోపాసనాయా విత్తశబ్దితవిద్యాత్వే హేతుమాహ —

దేవలోకేతి ।

తత్ప్రాప్తిహేతుత్వం బ్రహ్మవిద్యాయామపి తుల్యమితి చేన్నేత్యాహ —

న హీతి ।

తత్ర ఫలాన్తరశ్రవణం హేతూకరోతి —

తస్మాదితి ।

ఇతశ్చ బ్రహ్మవిద్యా దైవాద్విత్తాద్బహిరేవేత్యాహ —

తద్బలేనేతి ।

ప్రాగేవ వేదనం సిద్ధం చేత్కిం పునర్వ్యుత్థానేనేత్యాశఙ్క్య ప్రయోజకజ్ఞానం తత్ప్రయోజకముద్దేశ్యం తు తత్త్వసాక్షాత్కరణమితి వివక్షిత్వాఽఽహ —

తస్మాదితి ।

ప్రయోజకజ్ఞానం పఞ్చమ్యర్థః । వ్యుత్థాయ భిక్షాచర్యం చరన్తీతి సంబన్ధః ।

వ్యుత్థానస్వరూపప్రదర్శనార్థమేషణాస్వరూపమాహ —

ఎషణేతి ।

కిమేతావతేత్యాశఙ్క్య వ్యుత్థానస్వరూపమాహ —

ఎతస్మిన్నితి ।

సంబన్ధస్తు పూర్వవత్ ।

యా హ్యేవేత్యాదిశ్రుతేస్తాత్పర్యమాహ —

సర్వా హీతి ।

ఫలం నేచ్ఛాతి సాధనం చ చికీర్షతీతి వ్యాఘాతాత్ఫలేచ్ఛాన్తర్భూతైవ సాధనేచ్ఛా తద్యుక్తమేషణైక్యమిత్యర్థః ।

శ్రుతేస్తదైక్యవ్యుత్పాదకత్వం ప్రశ్నపూర్వకం వ్యుత్పాదయతి —

కథమిత్యాదినా ।

ఫలైషణాన్తర్భావం సాధనైషణాయాః సమర్థయతే —

సర్వ ఇతి ।

ఉభే హీత్యాదిశ్రుతిమవతార్య వ్యాచష్టే —

యా లోకైషణేతి ।

ప్రయోజకజ్ఞానవతః సాధ్యసాధనరూపాత్సంసారాద్విరక్తస్య కర్మతత్సాధనయోరసంభవే సాక్షాత్కారముద్దిశ్య ఫలితం సంన్యాసం దర్శయతి —

అత ఇతి ।

అతిక్రాన్తా బ్రాహ్మణాః కిం ప్రజయేత్యాదిప్రకాశితాస్తేషాం కర్మ కర్మసాధనం చ యజ్ఞోపవీతాది నాస్తీతి పూర్వేణ సంబన్ధః ।

దేవపితృమానుషనిమిత్తమితి విశేషణం విశదయతి —

తేన హీతి ।

ప్రాచీనావీతం పితౄణాముపవీతం దేవానామిత్యాదిశబ్దార్థః ।

యస్మాత్పూర్వే విచారప్రయోజకజ్ఞానవన్తో బ్రాహ్మణా విరక్తాః సంన్యస్య తత్ప్రయుక్తం ధర్మమన్వతిష్ఠంస్తస్మాదధునాతనోఽపి ప్రయోజకజ్ఞానీ విరక్తో బ్రాహ్మణస్తథా కుర్యాదిత్యాహ —

తస్మాదితి ।

‘త్రిదణ్డేన యతిశ్చైవ’ ఇత్యాదిస్మృతేర్న పరమహంసపారివ్రాజ్యమత్ర వివక్షితమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

త్యక్త్వేతి ।

తస్య దృష్టార్థత్వాన్ముముక్షుభిస్త్యాజ్యత్వం సూచయతి —

కేవలమితి ।

అముఖ్యత్వాచ్చ తస్య త్యాజ్యతేత్యాహ —

పరివ్రాజ్యేతి ।

తథాఽపి త్వదిష్టః సంన్యాసో న స్మృతికారైర్నిబద్ధ ఇతి చేన్నేత్యాహ —

విద్వానితి ।

ప్రత్యక్షశ్రుతివిరోధాచ్చ స్మార్తసంన్యాసో ముఖ్యో న భవతీత్యాహ —

అథేతి ।