ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ತೃತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃಅಷ್ಟಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಸಾ ಹೋವಾಚಾಹಂ ವೈ ತ್ವಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಯಥಾ ಕಾಶ್ಯೋ ವಾ ವೈದೇಹೋ ವೋಗ್ರಪುತ್ರ ಉಜ್ಜ್ಯಂ ಧನುರಧಿಜ್ಯಂ ಕೃತ್ವಾ ದ್ವೌ ಬಾಣವಂತೌ ಸಪತ್ನಾತಿವ್ಯಾಧಿನೌ ಹಸ್ತೇ ಕೃತ್ವೋಪೋತ್ತಿಷ್ಠೇದೇವಮೇವಾಹಂ ತ್ವಾ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಶ್ನಾಭ್ಯಾಮುಪಾದಸ್ಥಾಂ ತೌ ಮೇ ಬ್ರೂಹೀತಿ ಪೃಚ್ಛ ಗಾರ್ಗೀತಿ ॥ ೨ ॥
ಲಬ್ಧಾನುಜ್ಞಾ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಂ ಸಾ ಹ ಉವಾಚ — ಅಹಂ ವೈ ತ್ವಾ ತ್ವಾಮ್ ದ್ವೌ ಪ್ರಶ್ನೌ ಪ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮೀತ್ಯನುಷಜ್ಯತೇ ; ಕೌ ತಾವಿತಿ ಜಿಜ್ಞಾಸಾಯಾಂ ತಯೋರ್ದುರುತ್ತರತ್ವಂ ದ್ಯೋತಯಿತುಂ ದೃಷ್ಟಾಂತಪೂರ್ವಕಂ ತಾವಾಹ — ಹೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಯಥಾ ಲೋಕೇ ಕಾಶ್ಯಃ — ಕಾಶಿಷು ಭವಃ ಕಾಶ್ಯಃ, ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಶೌರ್ಯಂ ಕಾಶ್ಯೇ — ವೈದೇಹೋ ವಾ ವಿದೇಹಾನಾಂ ವಾ ರಾಜಾ, ಉಗ್ರಪುತ್ರಃ ಶೂರಾನ್ವಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಉಜ್ಜ್ಯಮ್ ಅವತಾರಿತಜ್ಯಾಕಮ್ ಧನುಃ ಪುನರಧಿಜ್ಯಮ್ ಆರೋಪಿತಜ್ಯಾಕಂ ಕೃತ್ವಾ, ದ್ವೌ ಬಾಣವಂತೌ — ಬಾಣಶಬ್ದೇನ ಶರಾಗ್ರೇ ಯೋ ವಂಶಖಂಡಃ ಸಂಧೀಯತೇ, ತೇನ ವಿನಾಪಿ ಶರೋ ಭವತೀತ್ಯತೋ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ ಬಾಣವಂತಾವಿತಿ — ದ್ವೌ ಬಾಣವಂತೌ ಶರೌ, ತಯೋರೇವ ವಿಶೇಷಣಮ್ — ಸಪತ್ನಾತಿವ್ಯಾಧಿನೌ ಶತ್ರೋಃ ಪೀಡಾಕರಾವತಿಶಯೇನ, ಹಸ್ತೇ ಕೃತ್ವಾ ಉಪ ಉತ್ತಿಷ್ಠೇತ್ ಸಮೀಪತ ಆತ್ಮಾನಂ ದರ್ಶಯೇತ್ — ಏವಮೇವ ಅಹಂ ತ್ವಾ ತ್ವಾಮ್ ಶರಸ್ಥಾನೀಯಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಶ್ನಾಭ್ಯಾಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮ್ ಉಪೋದಸ್ಥಾಂ ಉತ್ಥಿತವತ್ಯಸ್ಮಿ ತ್ವತ್ಸಮೀಪೇ । ತೌ ಮೇ ಬ್ರೂಹೀತಿ — ಬ್ರಹ್ಮವಿಚ್ಚೇತ್ । ಆಹ ಇತರಃ — ಪೃಚ್ಛ ಗಾರ್ಗೀತಿ ॥

ಸಂಧೀಯತೇ ಸ ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ಶೇಷಃ । ಪ್ರಶ್ನಯೋರವಶ್ಯಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಣೀಯತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮಿಷ್ಠತ್ವಾಂಗೀಕಾರೋ ಹೇತುರಿತ್ಯಾಹ —

ಬ್ರಹ್ಮವಿಚ್ಚೇದಿತಿ ॥೨॥