బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
తృతీయోఽధ్యాయఃఅష్టమం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
స హోవాచ యదూర్ధ్వం గార్గి దివో యదవాక్పృథివ్యా యదన్తరా ద్యావాపృథివీ ఇమే యద్భూతం చ భవచ్చ భవిష్యచ్చేత్యాచక్షత ఆకాశ ఎవ తదోతం చ ప్రోతం చేతి కస్మిన్ను ఖల్వాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి ॥ ౭ ॥
సర్వం యథోక్తం గార్గ్యా ప్రత్యుచ్చార్య తమేవ పూర్వోక్తమర్థమవధారితవాన్ ఆకాశ ఎవేతి యాజ్ఞవల్క్యః । గార్గ్యాహ — కస్మిన్ను ఖల్వాకాశ ఓతశ్చ ప్రోతశ్చేతి । ఆకాశమేవ తావత్కాలత్రయాతీతత్వాత్ దుర్వాచ్యమ్ , తతోఽపి కష్టతరమ్ అక్షరమ్ , యస్మిన్నాకాశమోతం చ ప్రోతం చ, అతః అవాచ్యమ్ — ఇతి కృత్వా, న ప్రతిపద్యతే సా అప్రతిపత్తిర్నామ నిగ్రహస్థానం తార్కికసమయే ; అథ అవాచ్యమపి వక్ష్యతి, తథాపి విప్రతిపత్తిర్నామ నిగ్రహస్థానమ్ ; విరుద్ధా ప్రతిపత్తిర్హి సా, యదవాచ్యస్య వదనమ్ ; అతో దుర్వచనమ్ ప్రశ్నం మన్యతే గార్గీ ॥

ప్రతివచనానువాదతాత్పర్యమాహ —

గార్గ్యేతి ।

ప్రశ్నాభిప్రాయం ప్రకటయతి —

ఆకాశమేవేతి ॥౭॥