ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ತೃತೀಯೋಽಧ್ಯಾಯಃನವಮಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಪೃಥಿವ್ಯೇವ ಯಸ್ಯಾಯತನಮಗ್ನಿರ್ಲೋಕೋ ಮನೋಜ್ಯೋತಿರ್ಯೋ ವೈ ತಂ ಪುರುಷಂ ವಿದ್ಯಾತ್ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಪರಾಯಣಂ ಸ ವೈ ವೇದಿತಾ ಸ್ಯಾತ್ । ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ವೇದ ವಾ ಅಹಂ ತಂ ಪುರುಷಂ ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಪರಾಯಣಂ ಯಮಾತ್ಥ ಯ ಏವಾಯಂ ಶಾರೀರಃ ಪುರುಷಃ ಸ ಏಷ ವದೈವ ಶಾಕಲ್ಯ ತಸ್ಯ ಕಾ ದೇವತೇತ್ಯಮೃತಮಿತಿ ಹೋವಾಚ ॥ ೧೦ ॥
ಪೃಥಿವ್ಯೇವ ಯಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯ ಆಯತನಮ್ ಆಶ್ರಯಃ ; ಅಗ್ನಿರ್ಲೋಕೋ ಯಸ್ಯ — ಲೋಕಯತ್ಯನೇನೇತಿ ಲೋಕಃ, ಪಶ್ಯತೀತಿ — ಅಗ್ನಿನಾ ಪಶ್ಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ ; ಮನೋಜ್ಯೋತಿಃ — ಮನಸಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾ ಸಂಕಲ್ಪವಿಕಲ್ಪಾದಿಕಾರ್ಯಂ ಕರೋತಿ ಯಃ, ಸೋಽಯಂ ಮನೋಜ್ಯೋತಿಃ ; ಪೃಥಿವೀಶರೀರಃ ಅಗ್ನಿದರ್ಶನಃ ಮನಸಾ ಸಂಕಲ್ಪಯಿತಾ ಪೃಥಿವ್ಯಭಿಮಾನೀ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತವಾಂದೇವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಯ ಏವಂ ವಿಶಿಷ್ಟಂ ವೈ ತಂ ಪುರುಷಂ ವಿದ್ಯಾತ್ ವಿಜಾನೀಯಾತ್ , ಸರ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಪರಮಯನಮ್ ಪರ ಆಶ್ರಯಃ ತಂ ಪರಾಯಣಮ್ — ಮಾತೃಜೇನ ತ್ವಙ್ಮಾಂಸರುಧಿರರೂಪೇಣ ಕ್ಷೇತ್ರಸ್ಥಾನೀಯೇನ ಬೀಜಸ್ಥಾನೀಯಸ್ಯ ಪಿತೃಜಸ್ಯ ಅಸ್ಥಿಮಜ್ಜಾಶುಕ್ರರೂಪಸ್ಯ ಪರಮ್ ಅಯನಮ್ , ಕರಣಾತ್ಮನಶ್ಚ — ಸ ವೈ ವೇದಿತಾ ಸ್ಯಾತ್ ; ಯ ಏತದೇವಂ ವೇತ್ತಿ ಸ ವೈ ವೇದಿತಾ ಪಂಡಿತಃ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ತ್ವಂ ತಮಜಾನನ್ನೇವ ಪಂಡಿತಾಭಿಮಾನೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಯದಿ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನೇ ಪಾಂಡಿತ್ಯಂ ಲಭ್ಯತೇ, ವೇದ ವೈ ಅಹಂ ತಂ ಪುರುಷಮ್ — ಸರ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮನಃ ಪರಾಯಣಂ ಯಮಾತ್ಥ ಯಂ ಕಥಯಸಿ — ತಮಹಂ ವೇದ । ತತ್ರ ಶಾಕಲ್ಯಸ್ಯ ವಚನಂ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ — ಯದಿ ತ್ವಂ ವೇತ್ಥ ತಂ ಪುರುಷಮ್ , ಬ್ರೂಹಿ ಕಿಂವಿಶೇಷಣೋಽಸೌ । ಶೃಣು, ಯದ್ವಿಶೇಷಣಃ ಸಃ — ಯ ಏವಾಯಂ ಶಾರೀರಃ ಪಾರ್ಥಿವಾಂಶೇ ಶರೀರೇ ಭವಃ ಶಾರೀರಃ ಮಾತೃಜಕೋಶತ್ರಯರೂಪ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಸ ಏಷ ದೇವಃ, ಯಸ್ತ್ವಯಾ ಪೃಷ್ಟಃ, ಹೇ ಶಾಕಲ್ಯ ; ಕಿಂತು ಅಸ್ತಿ ತತ್ರ ವಕ್ತವ್ಯಂ ವಿಶೇಷಣಾಂತರಮ್ ; ತತ್ ವದೈವ ಪೃಚ್ಛೈವೇತ್ಯರ್ಥಃ, ಹೇ ಶಾಕಲ್ಯ । ಸ ಏವಂ ಪ್ರಕ್ಷೋಭಿತೋಽಮರ್ಷವಶಗ ಆಹ, ತೋತ್ರಾರ್ದಿತ ಇವ ಗಜಃ — ತಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯ ಶಾರೀರಸ್ಯ ಕಾ ದೇವತಾ — ಯಸ್ಮಾನ್ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ, ಯಃ ‘ಸಾ ತಸ್ಯ ದೇವತಾ’ ಇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಕರಣೇ ವಿವಕ್ಷಿತಃ ; ಅಮೃತಮಿತಿ ಹೋವಾಚ — ಅಮೃತಮಿತಿ ಯೋ ಭುಕ್ತಸ್ಯಾನ್ನಸ್ಯ ರಸಃ ಮಾತೃಜಸ್ಯ ಲೋಹಿತಸ್ಯ ನಿಷ್ಪತ್ತಿಹೇತುಃ ; ತಸ್ಮಾದ್ಧಿ ಅನ್ನರಸಾಲ್ಲೋಹಿತಂ ನಿಷ್ಪದ್ಯತೇ ಸ್ತ್ರಿಯಾಂ ಶ್ರಿತಮ್ ; ತತಶ್ಚ ಲೋಹಿತಮಯಂ ಶರೀರಂ ಬೀಜಾಶ್ರಯಮ್ । ಸಮಾನಮನ್ಯತ್ ॥

ಸಂಕೋಚವಿಕಾಸಾಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಾಣಸ್ವರೂಪೋಕ್ತ್ಯನಂತರಮವಸರಪ್ರಾಪ್ತಿರಿದಾನೀಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ಉಪದಿಶ್ಯತೇ ಧ್ಯಾನಾರ್ಥಮಿತಿ ಶೇಷಃ । ಅವಯವಶೋ ವಾಕ್ಯಂ ಯೋಜಯತಿ —

ಪೃಥಿವೀತಿ ।

ಸಂಪಿಂಡಿತಂ ವಾಕ್ಯತ್ರಯಾರ್ಥಂ ಕಥಯತಿ —

ಪೃಥಿವೀತ್ಯಾದಿನಾ ।

ವೈಶಬ್ದೋಽವಧಾರಣಾರ್ಥಃ । ತಂ ಪರಾಯಣಂ ಯ ಏವ ವಿಜಾನೀಯಾತ್ಸ ಏವ ವೇದಿತಾ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಅಥ ಕೇನ ರೂಪೇಣ ಪೃಥಿವೀದೇವಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಂ ತದಾಹ —

ಮಾತೃಜೇನೇತಿ ।

ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಮಾತೃಶಬ್ದವಾಚ್ಯತ್ವಾದ್ಯ ಏವ ದೇವೋಽಹಂ ಪೃಥಿವ್ಯಸ್ಮೀತಿ ಮನ್ಯಸೇ ಸ ಏವ ಶರೀರಾರಂಭಕಮಾತೃಜಕೋಶತ್ರಯಾಭಿಮಾನಿತಯಾ ವರ್ತತೇ । ತಥಾ ಚ ತಸ್ಯ ತೇನ ರೂಪೇಣ ಪಿತೃಜತ್ರಿತಯಂ ಕಾರ್ಯಂ ಲಿಂಗಂ ಚ ಕರಣಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶ್ರಯತ್ವಂ ಸಂಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪೃಥಿವೀದೇವಸ್ಯ ಪರಾಯಣತ್ವಮುಪಪಾದ್ಯಾನಂತರವಾಕ್ಯಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ಸ ವೈ ವೇದಿತೇತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ಮಮ ಕಿಮಾಯಾತಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇತಿ ।

ಸ ಪುರುಷೋ ಯೇನ ವಿಶೇಷಣೇನ ವಿಶಿಷ್ಟಸ್ತದ್ವಿಶೇಷಣಮುಚ್ಯಮಾನಂ ಶೃಣ್ವಿತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತದೇವಾಽಽಹ —

ಯ ಏವೇತಿ ।

ಶರೀರಂ ಹಿ ಪಂಚಭೂತಾತ್ಮಕಂ ತತ್ರ ಪಾರ್ಥಿವಾಂಶೇ ಜನಕತ್ವೇನ ಸ್ಥಿತಃ ಶಾರೀರ ಇತಿ ಯಾವತ್ ।

ತಸ್ಯ ಜೀವತ್ವಂ ವಾರಯತಿ —

ಮಾತೃಜೇತಿ ।

ಪೃಥಿವೀದೇವಸ್ಯ ನಿರ್ಣೀತತ್ವಶಂಕಾಂ ವಾರಯತಿ —

ಕಿಂತ್ವಿತಿ ।

ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ವಕ್ತಾ ಸನ್ಪ್ರಷ್ಟಾರಂ ಶಾಕಲ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಕಥಂ ವದೈವೇತಿ ಕಥಯತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಪೃಚ್ಛೇತಿ ।

ಕ್ಷೋಭಿತಸ್ಯಾಮರ್ಷವಶಗತ್ವೇ ದೃಷ್ಟಾಂತಃ —

ತೋತ್ರೇತಿ ।

ಪ್ರಾಕರಣಿಕಂ ದೇವತಾಶಬ್ದಾರ್ಥಮಾಹ —

ಯಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಪುರುಷೋ ನಿಷ್ಪತ್ತಿಕರ್ತಾ ಷಷ್ಠ್ಯೋಚ್ಯತೇ ।

ಲೋಹಿತನಿಷ್ಪತ್ತಿಹೇತುತ್ವಮನ್ನರಸಸ್ಯಾನುಭವೇನ ಸಾಧಯತಿ —

ತಸ್ಮಾದ್ಧೀತಿ ।

ತಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಮಾಹ —

ತತಶ್ಚೇತಿ ।

ಲೋಹಿತಾದದ್ವಿತೀಯಪದಾರ್ಥನಿಷ್ಠಾತ್ತತ್ಕಾರ್ಯಂ ತ್ವಙ್ಮಾಂಸರುಧಿರರೂಪಂ ಬೀಜಸ್ಯಾಸ್ಥಿಮಜ್ಜಾಶುಕ್ರಾತ್ಮಕಸ್ಯಾಽಽಶ್ರಯಭೂತಂ ಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪರ್ಯಾಯಸಪ್ತಕಮಾದ್ಯಪರ್ಯಾಯೇಣ ತುಲ್ಯಾರ್ಥತ್ವಾನ್ನ ಪೃಥಗ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾಪೇಕ್ಷಮಿತ್ಯಾಹ —

ಸಮಾನಮಿತಿ ॥೧೦॥