బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
చతుర్థోఽధ్యాయఃతృతీయం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
కతమ ఆత్మేతి యోఽయం విజ్ఞానమయః ప్రాణేషు హృద్యన్తర్జ్యోతిః పురుషః స సమానః సన్నుభౌ లోకావనుసఞ్చరతి ధ్యాయతీవ లేలాయతీవ స హి స్వప్నో భూత్వేమం లోకమతిక్రామతి మృత్యో రూపాణి ॥ ౭ ॥
యోఽయమితి ఆత్మనః ప్రత్యక్షత్వాన్నిర్దేశః ; విజ్ఞానమయః విజ్ఞానప్రాయః బుద్ధివిజ్ఞానోపాధిసమ్పర్కావివేకాద్విజ్ఞానమయ ఇత్యుచ్యతే — బుద్ధివిజ్ఞానసమ్పృక్త ఎవ హి యస్మాదుపలభ్యతే, రాహురివ చన్ద్రాదిత్యసమ్పృక్తః ; బుద్ధిర్హి సర్వార్థకరణమ్ , తమసీవ ప్రదీపః పురోవస్థితః ; ‘మనసా హ్యేవ పశ్యతి మనసా శృణోతి’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౩) ఇతి హ్యుక్తమ్ ; బుద్ధివిజ్ఞానాలోకవిశిష్టమేవ హి సర్వం విషయజాతముపలభ్యతే, పురోవస్థితప్రదీపాలోకవిశిష్టమివ తమసి ; ద్వారమాత్రాణి తు అన్యాని కరణాని బుద్ధేః ; తస్మాత్ తేనైవ విశేష్యతే — విజ్ఞానమయ ఇతి । యేషాం పరమాత్మవిజ్ఞప్తివికార ఇతి వ్యాఖ్యానమ్ , తేషామ్ ‘విజ్ఞానమయః’, ‘వమనోమయః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౫) ఇత్యాదౌ విజ్ఞానమయశబ్దస్య అన్యార్థదర్శనాత్ అశ్రౌతార్థతా అవసీయతే ; సన్దిగ్ధశ్చ పదార్థః అన్యత్ర నిశ్చితప్రయోగదర్శనాత్ నిర్ధారయితుం శక్యః, వాక్యశేషాత్ , నిశ్చితన్యాయబలాద్వా ; సధీరితి చోత్తరత్ర పాఠాత్ । ‘హృద్యన్తః’ ఇతి వచనాత్ యుక్తం విజ్ఞానప్రాయత్వమేవ । ప్రాణేష్వితి వ్యతిరేకప్రదర్శనార్థా సప్తమీ — యథా వృక్షేషు పాషాణ ఇతి సామీప్యలక్షణా ; ప్రాణేషు హి వ్యతిరేకావ్యతిరేకతా సన్దిహ్యత ఆత్మనః ; ప్రాణేషు ప్రాణేభ్యో వ్యతిరిక్త ఇత్యర్థః ; యో హి యేషు భవతి, స తద్వ్యతిరిక్తో భవత్యేవ — యథా పాషాణేషు వృక్షః । హృది — తత్రైతత్స్యాత్ , ప్రాణేషు ప్రాణజాతీయైవ బుద్ధిః స్యాదితి, అత ఆహ — హృద్యన్తరితి । హృచ్ఛబ్దేన పుణ్డరీకాకారో మాంసపిణ్డః, తాత్స్థ్యాత్ బుద్ధిః హృత్ , తస్యామ్ , హృది బుద్ధౌ । అన్తరితి బుద్ధివృత్తివ్యతిరేకప్రదర్శనార్థమ్ । జ్యోతిః అవభాసాత్మకత్వాత్ ఆత్మా ఉచ్యతే । తేన హి అవభాసకేన ఆత్మనా జ్యోతిషా ఆస్తే పల్యయతే కర్మ కురుతే, చేతనావానివ హి అయం కార్యకరణపిణ్డః — యథా ఆదిత్యప్రకాశస్థో ఘటః ; యథా వా మరకతాదిర్మణిః క్షీరాదిద్రవ్యే ప్రక్షిప్తః పరీక్షణాయ, ఆత్మచ్ఛాయామేవ తత్ క్షీరాదిద్రవ్యం కరోతి, తాదృగేతత్ ఆత్మజ్యోతిః బుద్ధేరపి హృదయాత్ సూక్ష్మత్వాత్ హృద్యన్తఃస్థమపి హృదయాదికం కార్యకరణసఙ్ఘాతం చ ఎకీకృత్య ఆత్మజ్యోతిశ్ఛాయాం కరోతి, పారమ్పర్యేణ సూక్ష్మస్థూలతారతమ్యాత్ , సర్వాన్తరతమత్వాత్ । బుద్ధిస్తావత్ స్వచ్ఛత్వాత్ ఆనన్తర్యాచ్చ ఆత్మచైతన్యజ్యోతిఃప్రతిచ్ఛాయా భవతి ; తేన హి వివేకినామపి తత్ర ఆత్మాభిమానబుద్ధిః ప్రథమా ; తతోఽప్యానన్తర్యాత్ మనసి చైతన్యావభాసతా, బుద్ధిసమ్పర్కాత్ ; తత ఇన్ద్రియేషు, మనస్సంయోగాత్ ; తతోఽనన్తరం శరీరే, ఇన్ద్రియసమ్పర్కాత్ । ఎవం పారమ్పర్యేణ కృత్స్నం కార్యకరణసఙ్ఘాతమ్ ఆత్మా చైతన్యస్వరూపజ్యోతిషా అవభాసయతి । తేన హి సర్వస్య లోకస్య కార్యకరణసఙ్ఘాతే తద్వృత్తిషు చ అనియతాత్మాభిమానబుద్ధిః యథావివేకం జాయతే । తథా చ భగవతోక్తం గీతాసు — ‘యథా ప్రకాశయత్యేకః కృత్స్నం లోకమిమం రవిః । క్షేత్రం క్షేత్రీ తథా కృత్స్నం ప్రకాశయతి భారత’ (భ. గీ. ౧౩ । ౩౩) ‘యదాదిత్యగతం తేజః - ’ (భ. గీ. ౧౫ । ౧౨) ఇత్యాది చ । ‘నిత్యోఽనిత్యానాం చేతనశ్చేతనానామ్’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౩) ఇతి చ కాఠకే, ‘తమేవ భాన్తమనుభాతి సర్వం తస్య భాసా సర్వమిదం విభాతి’ (క. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౫) ఇతి చ । ‘యేన సూర్యస్తపతి తేజసేద్ధః’ (తై. బ్రా. ౩ । ౧౨ । ౯ । ౭) ఇతి చ మన్త్రవర్ణః । తేనాయం హృద్యన్తర్జ్యోతిః । పురుషః — ఆకాశవత్సర్వగతత్వాత్ పూర్ణ ఇతి పురుషః ; నిరతిశయం చ అస్య స్వయఞ్జ్యోతిష్ట్వమ్ , సర్వావభాసకత్వాత్ స్వయమన్యానవభాస్యత్వాచ్చ ; స ఎష పురుషః స్వయమేవ జ్యోతిఃస్వభావః, యం త్వం పృచ్ఛసి — కతమ ఆత్మేతి ॥

ద్వితీయతృతీయపక్షయోరరుచిం సూచయన్నాద్యం పక్షమఙ్గీకరోతి —

యోఽయమితి ।

యస్త్వయా పృష్టః సోఽయమిత్యాత్మనశ్చిద్రూపత్వేన ప్రత్యక్షత్వాదయమితి నిర్దేశ ఇతి పదద్వయస్యార్థః ।

దేహవ్యవచ్ఛేదార్థం విశినష్టి —

విజ్ఞానమయ ఇతి ।

విజ్ఞానశబ్దార్థమాచక్షాణస్తత్ప్రాయత్వం ప్రకటయతి —

బుద్ధీతి ।

బుద్ధిరేవ విజ్ఞానం విజ్ఞాయతేఽనేనేతి వ్యుత్పత్తేస్తేనోపాధినా సంపర్క ఎవావివేకస్తస్మాదితి యావత్ ।

తత్సంపర్కే ప్రమాణమాహ —

బుద్ధివిజ్ఞానేతి।

తస్మాద్విజ్ఞానమయ ఇతి శేషః ।

నను చక్షుర్మయః శ్రోత్రమయ ఇత్యాది హిత్వా విజ్ఞానమయ ఇత్యేవం కస్మాదుపదిశ్యతే తత్రాఽఽహ —

బుద్ధిర్హీతి ।

తస్యాః సాధారణకరణత్వే ప్రమాణామాహ —

మనసా హీతి ।

మనసః సర్వార్థత్వం సమర్థయతే —

బుద్ధీతి ।

కిమర్థాని తర్హి చక్షురాదీని కరణానీత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ద్వారమాత్రాణీతి।

బుద్ధేః సతి ప్రాధాన్యే ఫలితమాహ —

తస్మాదితి ।

విజ్ఞానం పరం బ్రహ్మ తత్ప్రకృతికో జీవో విజ్ఞానమయ ఇతి భర్తృప్రపఞ్చైరుక్తమనువదతి —

యేషామితి ।

విజ్ఞానమయాదిగ్రన్థే మయటో న వికారార్థతేతి తైరేవోచ్యతే తత్ర మనఃసమభివ్యాహారాద్విజ్ఞానం బుద్ధిర్న చాఽఽత్మా తద్వికారస్తస్మాదస్మిన్ప్రయోగే మయటో వికారార్థత్వం వదతాం స్వోక్తివిరోధః స్యాదితి దూషయతి —

తేషామితి ।

కథం విజ్ఞానమయపదార్థనిర్ణయార్థం ప్రయోగాన్తరమనుశ్రీయతే తత్రాఽఽహ —

సన్దిగ్ధశ్చేతి ।

యథా పురోడాశం చతుర్ధా కృత్వా బర్హిషదం కరోతీతి పురోడాశమాత్రచతుర్ధాకరణవాక్యమేకార్థసంబన్ధినా శాకాన్తరీయేణాఽఽగ్నేయం చతుర్ధా కరోతీత్యనేన విశేషవిషయతయా నిశ్చితార్థేనాఽఽగ్నేయ ఎవ పురోడాశే వ్యవస్థాప్యతే యథా చాక్తాః శర్కరా ఉపదధాతీత్యత్ర కేనాక్తతేత్యపేక్షాయాం తేజో వై ఘృతమితి వాక్యశేషాన్నిర్ణయస్తథేహాపీత్యర్థః ।

ఆత్మవికారత్వే మోక్షానుపపత్త్యా హ్యబాధితన్యాయాద్వా విజ్ఞానమయపదార్థనిశ్చయ ఇత్యాహ —

నిశ్చితేతి ।

యదుక్తం నిర్ణయో వాక్యశేషాదితి తదేవ వ్యనక్తి —

సధీరితి చేతి ।

ఆధారాద్యర్థా సప్తమీ దృష్టా సా కథం వ్యతిరేకప్రదర్శనార్థేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

యథేతి।

భవత్వత్రాపి సామీప్యలక్షణా సప్తమీ తథాఽపి కథం వ్యతిరేకప్రదర్శనమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ప్రాణేషు ఇతి ।

ఫలితం సప్తమ్యర్థమభినయతి —

ప్రాణేష్వితి ।

తేషు సమీపస్థోఽపి కథం తేభ్యో వ్యతిరిచ్యతే తత్రాఽఽహ —

యో హీతి ।

విశేషణాన్తరమాదాయ వ్యావర్త్యాం శఙ్కాముక్త్వా పునరవతార్య వ్యాకరోతి —

హృదీత్యాదినా।

విశేషణాన్తరస్య తాత్పర్యమాహ —

అన్తరితీతి ।

జ్యోతిఃశబ్దార్థమాహ —

జ్యోతిరితి।

తస్య జ్యోతిష్ట్వం స్పష్టయతి —

తేనేతి ।

ఆత్మజ్యోతిషా వ్యాప్తస్య కార్యకరణసంఘాతస్య వ్యవహారక్షమత్వే దృష్టాన్తమాహ —

యథేతి ।

చేతనావానివేత్యుక్తం దృష్టాన్తేనోపపాదయతి —

యథా వేతి ।

హృదయం బుద్ధిస్తతోఽపి సూక్ష్మత్వాదాత్మజ్యోతిస్తదన్తఃస్థమపి హృదయాదికం సంఘాతం చ సర్వమేకీకృత్య స్వచ్ఛాయం కరోతీతి కృత్వా యథోక్తమణిసాదృశ్యముచితమితి దార్ష్టాన్తికే యోజనా ।

కథమిదమాత్మజ్యోతిః సర్వమాత్మచ్ఛాయం కరోతి తత్రాఽఽహ —

పారమ్పర్యేణేతి।

విషయాదిషు ప్రత్యగాత్మాన్తేషూత్తరోత్తరం సూక్ష్మతాతారతమ్యాత్తేష్వేవాఽఽత్మాదివిషయాన్తేషు స్థూలతాతారతమ్యాచ్చ ప్రతీచః సర్వస్మాదన్తరతమత్వాత్తత్ర తత్ర స్వాకారహేతుత్వమస్తీత్యర్థః ।

బుద్ధేరాత్మచ్ఛాయత్వం సమర్థయతే —

బుద్ధిస్తావదితి ।

లౌకికపరీక్షకాణాం బుద్ధావాత్మాభిమానభ్రాన్తిముక్తేఽర్థే ప్రమాణయతి —

తేన హీతి ।

బుద్ధేః పశ్చాన్మనస్యపి చిచ్ఛాయతేత్యత్ర హేతుమాహ —

బుద్ధీతి ।

ఆత్మనః సర్వావభాసకత్వముక్తముపసంహరతి —

ఎవమితి ।

ఆత్మనః సర్వావభాసకత్వే కిమితి కస్యచిత్క్వచిదేవాఽఽత్మధీరిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

తేన హీతి ।

బుద్ధ్యాదేరుక్తక్రమేణాఽఽత్మచ్ఛాయత్వం తచ్ఛబ్దార్థః ।

ఆత్మజ్యోతిషః సర్వావభాసకత్వే లోకప్రసిద్ధిరేవ న ప్రమాణం కిన్తు భగవద్వాక్యమపీత్యాహ —

తథా చేతి ।

నాశినామయమనాశీ చేతనాశ్చేతయితారో బ్రహ్మాదయస్తేషామయమేవ చేతనో యథోదకాదీనామనగ్నీనామగ్నినిమిత్తం దాహకత్వం తథాఽఽత్మచైతన్యనిమిత్తమేవ చేతయితృత్వమన్యేషామిత్యాహ —

నిత్య ఇతి ।

అనుగమనవదనుభానం స్వగతయా భాసా స్యాదితి శఙ్కాం ప్రత్యాహ —

తస్యేతి ।

యేనేతి ।

తత్ర నావేదవిన్మనుతే తం బృహన్తమిత్యుత్తరత్ర సంబన్ధః ।

జ్యోతిఃశబ్దవ్యాఖ్యానముపసంహరతి —

తేనేతి ।

హృద్యన్తఃస్థితోఽయమాత్మా సర్వావభాసకత్వేన జ్యోతిర్భవతీతి యోజనా ।

పదాన్తరమాదాయ వ్యాచష్టే —

పురుష ఇతి।

ఆదిత్యాదిజ్యోతిషః సకాశాదాత్మజ్యోతిషి విశేషమాహ —

నిరతిశయం చేతి ।

ప్రతివచనవాక్యార్థముపసంహరతి —

స ఎష ఇతి ।