ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ನ ತತ್ರ ರಥಾ ನ ರಥಯೋಗಾ ನ ಪಂಥಾನೋ ಭವಂತ್ಯಥ ರಥಾನ್ರಥಯೋಗಾನ್ಪಥಃ ಸೃಜತೇ ನ ತತ್ರಾನಂದಾ ಮುದಃ ಪ್ರಮುದೋ ಭವಂತ್ಯಥಾನಂದಾನ್ಮುದಃ ಪ್ರಮುದಃ ಸೃಜತೇ ನ ತತ್ರ ವೇಶಾಂತಾಃ ಪುಷ್ಕರಿಣ್ಯಃ ಸ್ರವಂತ್ಯೋ ಭವಂತ್ಯಥ ವೇಶಾಂತಾನ್ಪುಷ್ಕರಿಣೀಃ ಸ್ರವಂತೀಃ ಸೃಜತೇ ಸ ಹಿ ಕರ್ತಾ ॥ ೧೦ ॥
ನ ತತ್ರ ವಿಷಯಾಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ರಥಾದಿಲಕ್ಷಣಾಃ ; ತಥಾ ನ ರಥಯೋಗಾಃ, ರಥೇಷು ಯುಜ್ಯಂತ ಇತಿ ರಥಯೋಗಾಃ ಅಶ್ವಾದಯಃ ತತ್ರ ನ ವಿದ್ಯಂತೇ ; ನ ಚ ಪಂಥಾನಃ ರಥಮಾರ್ಗಾಃ ಭವಂತಿ । ಅಥ ರಥಾನ್ ರಥಯೋಗಾನ್ ಪಥಶ್ಚ ಸೃಜತೇ ಸ್ವಯಮ್ । ಕಥಂ ಪುನಃ ಸೃಜತೇ ರಥಾದಿಸಾಧನಾನಾಂ ವೃಕ್ಷಾದೀನಾಮಭಾವೇ । ಉಚ್ಯತೇ — ನನು ಉಕ್ತಮ್ ‘ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ಸರ್ವಾವತೋ ಮಾತ್ರಾಮಪಾದಾಯ ಸ್ವಯಂ ವಿಹತ್ಯ ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯ’ ಇತಿ ; ಅಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿಃ ಅಸ್ಯ ಲೋಕಸ್ಯ ವಾಸನಾ ಮಾತ್ರಾ, ತಾಮಪಾದಾಯ, ರಥಾದಿವಾಸನಾರೂಪಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿಃ ತದುಪಲಬ್ಧಿನಿಮಿತ್ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಚೋದ್ಯಮಾನಾ ದೃಶ್ಯತ್ವೇನ ವ್ಯವತಿಷ್ಠತೇ ; ತದುಚ್ಯತೇ — ಸ್ವಯಂ ನಿರ್ಮಾಯೇತಿ ; ತದೇವ ಆಹ — ರಥಾದೀನ್ಸೃಜತ ಇತಿ ; ನ ತು ತತ್ರ ಕರಣಂ ವಾ, ಕರಣಾನುಗ್ರಾಹಕಾಣಿ ವಾ ಆದಿತ್ಯಾದಿಜ್ಯೋತೀಂಷಿ, ತದವಭಾಸ್ಯಾ ವಾ ರಥಾದಯೋ ವಿಷಯಾಃ ವಿದ್ಯಂತೇ ; ತದ್ವಾಸನಾಮಾತ್ರಂ ತು ಕೇವಲಂ ತದುಪಲಬ್ಧಿಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಚೋದಿತೋದ್ಭೂತಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯಾಶ್ರಯ ದೃಶ್ಯತೇ । ತತ್ ಯಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಷೋ ದೃಶ್ಯತೇ ಅಲುಪ್ತದೃಶಃ, ತತ್ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಅತ್ರ ಕೇವಲಮ್ ಅಸಿರಿವ ಕೋಶಾತ್ ವಿವಿಕ್ತಮ್ । ತಥಾ ನ ತತ್ರ ಆನಂದಾಃ ಸುಖವಿಶೇಷಾಃ, ಮುದಃ ಹರ್ಷಾಃ ಪುತ್ರಾದಿಲಾಭನಿಮಿತ್ತಾಃ, ಪ್ರಮುದಃ ತೇ ಏವ ಪ್ರಕರ್ಷೋಪೇತಾಃ ; ಅಥ ಚ ಆನಂದಾದೀನ್ ಸೃಜತೇ । ತಥಾ ನ ತತ್ರ ವೇಶಾಂತಾಃ ಪಲ್ವಲಾಃ, ಪುಷ್ಕರಿಣ್ಯಃ ತಡಾಗಾಃ, ಸ್ರವಂತ್ಯಃ ನದ್ಯಃ ಭವಂತಿ ; ಅಥ ವೇಶಾಂತಾದೀನ್ಸೃಜತೇ ವಾಸನಾಮಾತ್ರರೂಪಾನ್ । ಯಸ್ಮಾತ್ ಸಃ ಹಿ ಕರ್ತಾ ; ತದ್ವಾಸನಾಶ್ರಯಚಿತ್ತವೃತ್ತ್ಯುದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಕರ್ಮಹೇತುತ್ವೇನೇತಿ ಅವೋಚಾಮ ತಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಮ್ ; ನ ತು ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ತತ್ರ ಕ್ರಿಯಾ ಸಂಭವತಿ, ಸಾಧನಾಭಾವಾತ್ ; ನ ಹಿ ಕಾರಕಮಂತರೇಣ ಕ್ರಿಯಾ ಸಂಭವತಿ ; ನ ಚ ತತ್ರ ಹಸ್ತಪಾದಾದೀನಿ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಕಾಣಿ ಸಂಭವಂತಿ ; ಯತ್ರ ತು ತಾನಿ ವಿದ್ಯಂತೇ ಜಾಗರಿತೇ, ತತ್ರ ಆತ್ಮಜ್ಯೋತಿರವಭಾಸಿತೈಃ ಕಾರ್ಯಕರಣೈಃ ರಥಾದಿವಾಸನಾಶ್ರಯಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತ್ಯುದ್ಭವನಿಮಿತ್ತಂ ಕರ್ಮ ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತೇ ; ತೇನೋಚ್ಯತೇ — ಸ ಹಿ ಕರ್ತೇತಿ ; ತದುಕ್ತಮ್ ‘ಆತ್ಮನೈವಾಯಂ ಜ್ಯೋತಿಷಾಸ್ತೇ ಪಲ್ಯಯತೇ ಕರ್ಮ ಕುರುತೇ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೬) ಇತಿ ; ತತ್ರಾಪಿ ನ ಪರಮಾರ್ಥತಃ ಸ್ವತಃ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಷಃ ಅವಭಾಸಕತ್ವವ್ಯತಿರೇಕೇಣ — ಯತ್ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅಂತಃಕರಣದ್ವಾರೇಣ ಅವಭಾಸಯತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ, ತದವಭಾಸಿತಾನಿ ಕರ್ಮಸು ವ್ಯಾಪ್ರಿಯಂತೇ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಿ, ತತ್ರ ಕರ್ತೃತ್ವಮುಪಚರ್ಯತೇ ಆತ್ಮನಃ । ಯದುಕ್ತಮ್ ‘ಧ್ಯಾಯತೀವ ಲೇಲಾಯತೀವ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ, ತದೇವ ಅನೂದ್ಯತೇ — ಸ ಹಿ ಕರ್ತೇತಿ ಇಹ ಹೇತ್ವರ್ಥಮ್ ॥

ಪ್ರತೀತಿಂ ಘಟಯತಿ —

ಅಥೇತಿ ।

ರಥಾದಿಸೃಷ್ಟಿಮಾಕ್ಷಿಪತಿ —

ಕಥಂ ಪುನರಿತಿ ।

ವಾಸನಾಮಯೀ ಸೃಷ್ಟಿಃ ಶ್ಲಿಷ್ಟೇತ್ಯುತ್ತರಮಾಹ —

ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ।

ತದುಪಲಬ್ಧಿನಿಮಿತ್ತೇನೇತ್ಯತ್ರ ತಚ್ಛಬ್ದೇನ ವಾಸನಾತ್ಮಿಕಾ ಮನೋವೃತ್ತಿರೇವೋಕ್ತಾ ।

ಉಕ್ತಮೇವ ಪ್ರಪಂಚಯತಿ —

ನತ್ವಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ತದುಪಲಬ್ಧಿವಾಸನೋಪಲಬ್ಧಿಸ್ತತ್ರ ಯತ್ಕರ್ಮನಿಮಿತ್ತಂ ತೇನ ಚೋದಿತಾ ಯೋದ್ಭೂತಾಂತಃಕರಣವೃತ್ತಿರ್ಗ್ರಾಹಕಾವಸ್ಥಾ ತದಾಶ್ರಯಂ ತದಾತ್ಮಕಂ ತದ್ವಾಸನಾರೂಪಂ ದೃಶ್ಯತ ಇತಿ ಯೋಜನಾ ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಥಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕೇವಲಂ ಸಿಧ್ಯತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತದ್ಯಸ್ಯೇತಿ ।

ಯಥಾ ಕೋಷಾದಸಿರ್ವಿವಿಕ್ತೋ ಭವತಿ ತಥಾ ದೃಶ್ಯಾಯಾ ಬುದ್ಧೇರ್ವಿವಿಕ್ತಮಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿರಿತಿ ಕೈವಲ್ಯಂ ಸಾಧಯತಿ —

ಅಸಿರಿವೇತಿ ।

ತಥಾ ರಥಾದ್ಯಭಾವವದಿತಿ ಯಾವತ್ । ಸುಖಾನ್ಯೇವ ವಿಶಿಷ್ಯಂತ ಇತಿ ವಿಶೇಷಾಃ ಸುಖಸಾಮಾನ್ಯಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥೇತ್ಯಾನಂದಾದ್ಯಭಾವೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಿತಃ । ಅಲ್ಪೀಯಾಂಸಿ ಸರಾಂಸಿ ಪಲ್ವಲಶಬ್ದೇನೋಚ್ಯಂತೇ । ಸ ಹಿ ಕರ್ತೇತ್ಯತ್ರ ಹಿ ಶಬ್ದಾರ್ಥೋ ಯಸ್ಮಾದಿತ್ಯುಕ್ತಸ್ತಸ್ಮಾತ್ಸೃಜತೀತಿ ಶೇಷಃ ।

ಕುತೋಽಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ಸಹಕಾರ್ಯಭಾವಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತದ್ವಾಸನೇತಿ ।

ತಚ್ಛಬ್ದೇನ ವೇಶಾಂತಾದಿಗ್ರಹಣಮ್ । ತದೀಯವಾಸನಾಧಾರಶ್ಚಿತ್ತಪರಿಣಾಮಸ್ತೇನೋದ್ಭವತಿ ಯತ್ಕರ್ಮ ತಸ್ಯ ಸೃಜ್ಯಮಾನನಿದಾನತ್ವೇನೇತಿ ಯಾವತ್ ।

ಮುಖ್ಯಂ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ವಾರಯತಿ —

ನತ್ವಿತಿ ।

ತತ್ರೇತಿ ಸ್ವಪ್ನೋಕ್ತಿಃ ।

ಸಾಧನಾಭಾವೇಽಪಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕ್ರಿಯಾ ಕಿಂ ನ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ನ ಹೀತಿ ।

ತರ್ಹಿ ಸ್ವಪ್ನೇ ಕಾರಕಾಣ್ಯಪಿ ಭವಿಷ್ಯಂತಿ ನೇತ್ಯಾಹ —

ನ ಚೇತಿ ।

ತರ್ಹಿ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಮಪಿ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ಕಥಮಿತಿ ಚೇತ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಯತ್ರ ತ್ವಿತಿ ।

ಉಕ್ತೇಽರ್ಥೇ ವಾಕ್ಯೋಪಕ್ರಮಮನುಕೂಲಯತಿ —

ತದುಕ್ತಮಿತಿ ।

ಉಪಕ್ರಮೇ ಮುಖ್ಯಂ ಕರ್ತೃತ್ವಮಿಹ ತ್ವೌಪಚಾರಿಕಮಿತಿ ವಿಶೇಷಮಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತತ್ರಾಪೀತಿ ।

ಪರಮಾರ್ಥತಶ್ಚೈತನ್ಯಜ್ಯೋತಿಷೋ ವ್ಯಾಪಾರವದುಪಾಧ್ಯವಭಾಸಕತ್ವವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಸ್ವತೋ ನ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ವಾಕ್ಯೋಪಕ್ರಮೇಽಪಿ ವಿವಕ್ಷಿತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಆತ್ಮನೋ ವಾಕ್ಯೋಪಕ್ರಮೇ ಕರ್ತೃತ್ವಮೌಪಚಾರಿಕಮಿತ್ಯುಪಸಂಹರತಿ —

ಯದಿತಿ ।

ನ ಹಿ ಕರ್ತೇತ್ಯೌಪಚಾರಿಕಂ ಕರ್ತೃತ್ವಮಿತ್ಯುಚ್ಯತೇ ಚೇತ್ತಸ್ಯ ಧ್ಯಾಯತೀವೇತ್ಯಾದಿನೋಕ್ತತ್ವಾತ್ಪುನರುಕ್ತಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಯದುಕ್ತಮಿತಿ ।

ಅನುವಾದೇ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಹ —

ಹೇತ್ವರ್ಥಮಿತಿ ।

ಸ್ವಪ್ನೇ ರಥಾದಿಸೃಷ್ಟಾವಿತಿ ಶೇಷಃ ॥ ೧೦ ॥