బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
చతుర్థోఽధ్యాయఃతృతీయం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
తద్యథాస్మిన్నాకాశే శ్యేనో వా సుపర్ణో వా విపరిపత్య శ్రాన్తః సంహత్య పక్షౌ సంలయాయైవ ధ్రియత ఎవమేవాయం పురుష ఎతస్మా అన్తాయ ధావతి యత్ర సుప్తో న కఞ్చన కామం కామయతే న కఞ్చన స్వప్నం పశ్యతి ॥ ౧౯ ॥
తత్ యథా — అస్మిన్నాకాశే భౌతికే శ్యేనో వా సుపర్ణో వా, సుపర్ణశబ్దేన క్షిప్రః శ్యేన ఉచ్యతే, యథా ఆకాశేఽస్మిన్ విహృత్య విపరిపత్య శ్రాన్తః నానాపరిపతనలక్షణేన కర్మణా పరిఖిన్నః, సంహత్య పక్షౌ సఙ్గమయ్య సమ్ప్రసార్య పక్షౌ, సమ్యక్ లీయతే అస్మిన్నితి సంలయః, నీడః నీడాయైవ, ధ్రియతే స్వాత్మనైవ ధార్యతే స్వయమేవ ; యథా అయం దృష్టాన్తః, ఎవమేవ అయం పురుషః, ఎతస్మా ఎతస్మై, అన్తాయ ధావతి । అన్తశబ్దవాచ్యస్య విశేషణమ్ — యత్ర యస్మిన్ అన్తే సుప్తః, న కఞ్చన న కఞ్చిదపి, కామం కామయతే ; తథా న కఞ్చన స్వప్నం పశ్యతి । ‘న కఞ్చన కామమ్’ ఇతి స్వప్నబుద్ధాన్తయోః అవిశేషేణ సర్వః కామః ప్రతిషిధ్యతే, ‘కఞ్చన’ ఇత్యవిశేషితాభిధానాత్ ; తథా ‘న కఞ్చన స్వప్నమ్’ ఇతి — జాగరితేఽపి యత్ దర్శనమ్ , తదపి స్వప్నం మన్యతే శ్రుతిః, అత ఆహ — న కఞ్చన స్వప్నం పశ్యతీతి ; తథా చ శ్రుత్యన్తరమ్ ‘తస్య త్రయ ఆవసథాస్త్రయః స్వప్నాః’ (ఐ. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౨) ఇతి । యథా దృష్టాన్తే పక్షిణః పరిపతనజశ్రమాపనుత్తయే స్వనీడోపసర్పణమ్ , ఎవం జాగ్రత్స్వప్నయోః కార్యకరణసంయోగజక్రియాఫలైః సంయుజ్యమానస్య, పక్షిణః పరిపతనజ ఇవ, శ్రమో భవతి ; తచ్ఛ్రమాపనుత్తయే స్వాత్మనో నీడమ్ ఆయతనం సర్వసంసారధర్మవిలక్షణం సర్వక్రియాకారకఫలాయాసశూన్యం స్వమాత్మానం ప్రవిశతి ॥

స్వప్నవిశేషణాత్స్వప్నదర్శననిషేధేఽపి కుతో జాగ్రద్దర్శనం నిషిధ్యతే తత్రాఽహ —

జాగరితేఽపీతి ।

కథమయమభిప్రాయః శ్రుతేరవగత ఇత్యాశఙ్క్య విశేషణసామర్థ్యాదిత్యాహ —

అత ఆహేతి ।

జాగరితస్యాపి స్వప్నత్వే శ్రుత్యన్తరం సంవాదయతి —

తథా చేతి ।

దృష్టాన్తదార్ష్టాన్తికయోర్వివక్షితమంశం దర్శయతి —

యథేత్యాదినా ।

సంయుజ్యమానస్య క్షేత్రజ్ఞస్యేతి శేషః ।

సర్వసంసారధర్మావిలక్షణమితి విశేషణం వ్యాచష్టే —

సర్వేతి ॥ ౧౯ ॥