ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃಚತುರ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ತಸ್ಮಿಂಛುಕ್ಲಮುತ ನೀಲಮಾಹುಃ ಪಿಂಗಲಂ ಹರಿತಂ ಲೋಹಿತಂ ಚ । ಏಷ ಪಂಥಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಹಾನುವಿತ್ತಸ್ತೇನೈತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತೈಜಸಶ್ಚ ॥ ೯ ॥
ತಸ್ಮಿನ್ ಮೋಕ್ಷಸಾಧನಮಾರ್ಗೇ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿರ್ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮ್ ; ಕಥಮ್ ? ತಸ್ಮಿನ್ ಶುಕ್ಲಂ ಶುದ್ಧಂ ವಿಮಲಮ್ ಆಹುಃ ಕೇಚಿತ್ ಮುಮುಕ್ಷವಃ ; ನೀಲಮ್ ಅನ್ಯೇ, ಪಿಂಗಲಮ್ ಅನ್ಯೇ, ಹರಿತಂ ಲೋಹಿತಂ ಚ — ಯಥಾದರ್ಶನಮ್ । ನಾಡ್ಯಸ್ತು ಏತಾಃ ಸುಷುಮ್ನಾದ್ಯಾಃ ಶ್ಲೇಷ್ಮಾದಿರಸಸಂಪೂರ್ಣಾಃ — ಶುಕ್ಲಸ್ಯ ನೀಲಸ್ಯ ಪಿಂಗಲಸ್ಯೇತ್ಯಾದ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್ । ಆದಿತ್ಯಂ ವಾ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಮ್ ಏವಂವಿಧಂ ಮನ್ಯಂತೇ — ‘ಏಷ ಶುಕ್ಲ ಏಷ ನೀಲಃ’ (ಛಾ. ಉ. ೮ । ೬ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ । ದರ್ಶನಮಾರ್ಗಸ್ಯ ಚ ಶುಕ್ಲಾದಿವರ್ಣಾಸಂಭವಾತ್ । ಸರ್ವಥಾಪಿ ತು ಪ್ರಕೃತಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಮಾರ್ಗಾತ್ ಅನ್ಯೇ ಏತೇ ಶುಕ್ಲಾದಯಃ । ನನು ಶುಕ್ಲಃ ಶುದ್ಧಃ ಅದ್ವೈತಮಾರ್ಗಃ — ನ, ನೀಲಪೀತಾದಿಶಬ್ದೈಃ ವರ್ಣವಾಚಕೈಃ ಸಹ ಅನುದ್ರವಣಾತ್ ; ಯಾನ್ ಶುಕ್ಲಾದೀನ್ ಯೋಗಿನೋ ಮೋಕ್ಷಪಥಾನ್ ಆಹುಃ, ನ ತೇ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಾಃ ; ಸಂಸಾರವಿಷಯಾ ಏವ ಹಿ ತೇ — ‘ಚಕ್ಷುಷ್ಟೋ ವಾ ಮೂರ್ಧ್ನೋ ವಾನ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಾ ಶರೀರದೇಶೇಭ್ಯಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨) ಇತಿ ಶರೀರದೇಶಾನ್ನಿಃಸರಣಸಂಬಂಧಾತ್ , ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಲೋಕಪ್ರಾಪಕಾ ಹಿ ತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ ಅಯಮೇವ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಃ — ಯಃ ಆತ್ಮಕಾಮತ್ವೇನ ಆಪ್ತಕಾಮತಯಾ ಸರ್ವಕಾಮಕ್ಷಯೇ ಗಮನಾನುಪಪತ್ತೌ ಪ್ರದೀಪನಿರ್ವಾಣವತ್ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಂ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮ್ ಅತ್ರೈವ ಸಮವನಯಃ — ಇತಿ ಏಷಃ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗಃ ಪಂಥಾಃ, ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಪರಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣೈವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ತ್ಯಕ್ತಸರ್ವೈಷಣೇನ, ಅನುವಿತ್ತಃ । ತೇನ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಮಾರ್ಗೇಣ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಅನ್ಯಃ ಅಪಿ ಏತಿ । ಕೀದೃಶೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಏತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಪೂರ್ವಂ ಪುಣ್ಯಕೃದ್ಭೂತ್ವಾ ಪುನಸ್ತ್ಯಕ್ತಪುತ್ರಾದ್ಯೇಷಣಃ, ಪರಮಾತ್ಮತೇಜಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಸಂಯೋಜ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ನಭಿನಿರ್ವೃತ್ತಃ ತೈಜಸಶ್ಚ — ಆತ್ಮಭೂತಃ ಇಹೈವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ; ಈದೃಶೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಏತಿ । ನ ಪುನಃ ಪುಣ್ಯಾದಿಸಮುಚ್ಚಯಕಾರಿಣೋ ಗ್ರಹಣಮ್ , ವಿರೋಧಾದಿತ್ಯವೋಚಾಮ ; ‘ಅಪುಣ್ಯಪುಣ್ಯೋಪರಮೇ ಯಂ ಪುನರ್ಭವನಿರ್ಭಯಾಃ । ಶಾಂತಾಃ ಸನ್ನ್ಯಾಸಿನೋ ಯಾಂತಿ ತಸ್ಮೈ ಮೋಕ್ಷಾತ್ಮನೇ ನಮಃ’ (ಮಹಾ. ಭಾ. ರಾ. ಧ. ೪೭ । ೫೫) ಇತಿ ಚ ಸ್ಮೃತೇಃ ; ‘ತ್ಯಜ ಧರ್ಮಮಧರ್ಮಂ ಚ’ (ಮೋ. ಧ. ೩೨೯ । ೪೦) ಇತ್ಯಾದಿ ಪುಣ್ಯಾಪುಣ್ಯತ್ಯಾಗೋಪದೇಶಾತ್ ; ‘ನಿರಾಶಿಷಮನಾರಂಭಂ ನಿರ್ನಮಸ್ಕಾರಮಸ್ತುತಿಮ್ । ಅಕ್ಷೀಣಂ ಕ್ಷೀಣಕರ್ಮಾಣಂ ತಂ ದೇವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ವಿದುಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೨೬೩ । ೩೪) ‘ನೈತಾದೃಶಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯಾಸ್ತಿ ವಿತ್ತಂ ಯಥೈಕತಾ ಸಮತಾ ಸತ್ಯತಾ ಚ । ಶೀಲಂ ಸ್ಥಿತಿರ್ದಂಡನಿಧಾನಮಾರ್ಜವಂ ತತಸ್ತತಶ್ಚೋಪರಮಃ ಕ್ರಿಯಾಭ್ಯಃ’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೫ । ೩೭) ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ । ಉಪದೇಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ ಇಹಾಪಿ ತು — ‘ಏಷ ನಿತ್ಯೋ ಮಹಿಮಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ನ ವರ್ಧತೇ ಕರ್ಮಣಾ ನೋ ಕನೀಯಾನ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತಿ ಕರ್ಮಪ್ರಯೋಜನಾಭಾವೇ ಹೇತುಮುಕ್ತ್ವಾ, ‘ತಸ್ಮಾದೇವಂವಿಚ್ಛಾಂತೋ ದಾಂತಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೨೩) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಸರ್ವಕ್ರಿಯೋಪರಮಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಯಥಾವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮೇವ ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತ್ವಮ್ । ಅಥವಾ ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ತೇನ ಏತಿ, ಸ ಪುಣ್ಯಕೃತ್ ತೈಜಸಶ್ಚ — ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ಸ್ತುತಿರೇಷಾ ; ಪುಣ್ಯಕೃತಿ ತೈಜಸೇ ಚ ಯೋಗಿನಿ ಮಹಾಭಾಗ್ಯಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಲೋಕೇ, ತಾಭ್ಯಾಮ್ ಅತಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ ಸ್ತೂಯತೇ ಪ್ರಖ್ಯಾತಮಹಾಭಾಗ್ಯತ್ವಾಲ್ಲೋಕೇ ॥

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತ್ಯಾದಿಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮುತ್ಥಾಪಯತಿ —

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ।

ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿಮೇವ ಪ್ರಶ್ನಪೂರ್ವಕಂ ವಿಶದಯತಿ —

ಕಥಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಪಿಂಗಲಂ ವಹ್ನಿಜ್ವಾಲಾತುಲ್ಯಮ್ । ಲೋಹಿತಂ ಜಪಾಕುಸುಮಸಂನಿಭಮ್ ।

ಸಪ್ರಪಂಚಂ ಶಬ್ದಸ್ಪರ್ಶರೂಪರಸಾದಿಮದ್ಬ್ರಹ್ಮ ತದುಪಾಸನಮನುಸೃತ್ಯ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಮಾರ್ಗೇ ವಿವಾದೋ ಮುಮುಕ್ಷೂಣಾಮಿತ್ಯಾಹ —

ಯಥಾದರ್ಶನಮಿತಿ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಥಂ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿಮಾರ್ಗೇ ಶುಕ್ಲಾದಿರೂಪಸಿದ್ಧಿಃ ।

ನ ಹಿ ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ರೂಪಾದಿಮತ್ತ್ವಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ನಾಡ್ಯಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ತಾಸಾಮಪಿ ಕಥಂ ಯಥೋಕ್ತರೂಪವತ್ತ್ವಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಶ್ಲೇಷ್ಮಾದೀತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಥಂ ಶುಕ್ಲಾದಿರೂಪವತ್ತ್ವಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ನಾಡೀಖಂಡೋಕ್ತಂ ಸ್ಮಾರಯತಿ —

ಶುಕ್ಲಸ್ಯೇತಿ ।

ನಾಡೀಪರಿಗ್ರಹೇ ನಿಯಾಮಕಾಭಾವಮಾಶಂಕ್ಯ ಪಕ್ಷಾಂತರಮಾಹ —

ಆದಿತ್ಯಂ ವೇತಿ ।

ಏವಂವಿಧಂ ಶುಕ್ಲಾದಿನಾನಾವರ್ಣಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತಸ್ಯ ತಥಾತ್ವೇ ಪ್ರಮಾಣಮಾಹ —

ಏಷ ಇತಿ ।

ಪ್ರಕೃತೇ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗೇ ಕಿಮಿತಿ ಮಾರ್ಗಾಂತರಂ ಕಲ್ಪ್ಯತೇ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ದರ್ಶನೇತಿ ।

ತರ್ಹಿ ನಾಡೀಪಕ್ಷೋ ವಾಽಽದಿತ್ಯಪಕ್ಷೋ ವಾ ಕತರೋ ವಿವಕ್ಷಿತಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಸರ್ವಥಾಽಪೀತಿ ।

ಶುಕ್ಲಮಾರ್ಗಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗಾದನ್ಯತ್ವಮಾಕ್ಷಿಪತಿ —

ನನ್ವಿತಿ ।

ಶುಕ್ಲಶಬ್ದಸ್ಯ ನಾದ್ವೈತಮಾರ್ಗವಿಷಯತ್ವಂ ನೀಲಾದಿಶಬ್ದಸಮಭಿವ್ಯಾಹಾರವಿರೋಧಾದಿತಿ ಪರಿಹರತಿ —

ನ ನೀಲೇತಿ ।

ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕಮಂತ್ರಭಾಗಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತುಂ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಂ ದೂಷಯತಿ —

ಯಾಂಛುಕ್ಲಾದೀನಿತಿ ।

ನ ಕೇವಲಂ ದೇಹದೇಶನಿಃಸರಣಸಂಬಂಧಾದೇವ ನಾಡೀಭೇದಾನಾಂ ಸಂಸಾರವಿಷಯತ್ವಂ ಕಿಂತು ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾದಿಸಂಬಂಧಾದಪೀತ್ಯಾಹ —

ಬ್ರಹ್ಮಾದೀತಿ ।

ಆದಿತ್ಯೋಽಪಿ ದೇವಯಾನಮಧ್ಯಪಾತೀ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪಕಃ ಸಂಸಾರಹೇತುರೇವೇತಿ ಮನ್ವಾನೋ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಮುಪಸಂಹರತಿ —

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಆಪ್ತಕಾಮತಯಾ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ । ಏವಂ ಭೂಮಿಕಾಂ ಕೃತ್ವೈಷ ಇತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ —

ಸರ್ವಕಾಮೇತಿ ।

ತಥಾ ತೈಲಾದಿವಿಲಯೇ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ ಜ್ವಲನಾನುಪಪತ್ತೌ ತೇಜೋಮಾತ್ರೇ ನಿರ್ವಾಣಮಿಷ್ಯತೇ ತಥಾ ಸ್ಥೂಲಸ್ಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮಸ್ಯ ಚ ಸರ್ವಸ್ಯೈವ ಕಾಮಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಾತ್ಕ್ಷಯೇ ಸತಿ ಗತ್ಯನುಪಪತ್ತಾವತ್ರೈವ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮನಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾನಾಮೇಕೀಭಾವೇನಾವಸಾನಮಿತ್ಯಯಮೇಷಶಬ್ದಾರ್ಥ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪಂಥಾ ಇತ್ಯೇತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗ ಇತಿ ।

ಇತ್ಥಂಭಾವೇ ತೃತೀಯಾಮಾಶ್ರಿತ್ಯಾಽಽಹ —

ಪರಮಾತ್ಮೇತಿ ।

ಅನುವೇದನಕರ್ತೃರ್ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ಸಂನ್ಯಾಸಿತ್ವಂ ದರ್ಶಯತಿ —

ತ್ಯಕ್ತೇತಿ ।

ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿಂ ನಿರಾಕೃತ್ಯ ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗಂ ನಿರ್ಧಾರ್ಯ ತೇನ ಧೀರಾ ಅಪಿಯಂತೀತ್ಯತ್ರೋಕ್ತಂ ನಿಗಮಯತಿ —

ತೇನೇತಿ ।

ಅನ್ಯೋಽಪಿ ಮಂತ್ರದೃಶಃ ಸಕಾಶಾದಿತಿ ಶೇಷಃ । ಇಹೇತಿ ಜೀವದವಸ್ಥೋಕ್ತಿಃ ।

ಸಮುಚ್ಚಯಕಾರಿಣೋಽತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ವಿವಕ್ಷ್ಯತೇತಿ ಕೇಚಿತ್ತಾನ್ಪ್ರತ್ಯಾಹ —

ನ ಪುನರಿತಿ ।

ವಿರೋಧಾಜ್ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಣೋರಿತಿ ಶೇಷಃ ।

ಕಿಂಚ ಕ್ರಮಸಮುಚ್ಚಯಃ ಸಮಸಮುಚ್ಚಯೋ ವೇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯಾಽಽದ್ಯಮಂಗೀಕೃತ್ಯ ದ್ವೀತೀಯಂ ದೃಷಯತಿ —

ಅಪುಣ್ಯೇತಿ ।

ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕರ್ಮಾಸಮುಚ್ಚಯೇಽಪಿ ವಿವೇಕಜ್ಞಾನೇನ ಸಮುಚ್ಚಯೋಽಸ್ತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತ್ಯಜೇತಿ ।

ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋಽಪಿ ಸ್ತುತ್ಯಾದಿದೃಷ್ಟೇಸ್ತೇನ ಸಮುಚ್ಚಯೋ ಜ್ಞಾನಸ್ಯೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ನಿರಾಶಿಷಮಿತಿ ।

ಕಾಮ್ಯಾನನುಷ್ಠಾನಮನಾರಂಭಃ । ಅಕ್ಷೀಣತ್ವಂ ನಿಷಿದ್ಧಾನಾಚರಣಮ್ । ಕ್ಷೀಣಕರ್ಮತ್ವಂ ನಿತ್ಯಾದಿಕರ್ಮರಾಹಿತ್ಯಮ್ ।

ಅಸಮುಚ್ಚಯೇ ವಾಕ್ಯಾಂತರಮಾಹ —

ನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಏಕತಾ ನಿರಪೇಕ್ಷತಾ ಸರ್ವೋದಾಸೀನತೇತಿ ಯಾವತ್ । ಸಮತಾ ಮಿತ್ರೋದಾಸೀನಶತ್ರುಬುದ್ಧಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಸರ್ವತ್ರ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ನಿವ ದೃಷ್ಟಿಃ । ದಂಡನಿಧಾನಮಹಿಂಸಾಪರತ್ವಮ್ ।
“ಅರ್ಥಸ್ಯ ಮೂಲಂ ನಿಕೃತಿಃ ಕ್ಷಮಾ ಚ ಕಾಮಸ್ಯ ಚಿತ್ತಂ ಚ ವಪುರ್ವಯಶ್ಚ ।
ಧರ್ಮಸ್ಯ ಯಾಗಾದಿ ದಯಾ ದಮಶ್ಚ ಮೋಕ್ಷಸ್ಯ ಸರ್ವೋಪರಮಃ ಕ್ರಿಯಾಭ್ಯಃ”॥
ಇತ್ಯಾದಿಚತುರ್ವಿಧೇ ಪುರುಷಾರ್ಥೇ ಸಾಧನಭೇದೋಪದೇಶಿ ವಾಕ್ಯಮಾದಿಶಬ್ದಾರ್ಥಃ । ಇತ್ಯಾದಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಶ್ಚ ನ ಪುಣ್ಯಾದಿಸಮುಚ್ಚಯಕಾರಿಣೋ ಗ್ರಹಣಮಿತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ತಥಾಽಪಿ ಪ್ರಕೃತೇ ಮಂತ್ರೇ ಸಮುಚ್ಚಯೋ ಭಾತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಉಪದೇಕ್ಷ್ಯತೀತಿ ।

ವಾಕ್ಯಶೇಷಾದಿಪರ್ಯಾಲೋಚನಾಸಿದ್ಧಮರ್ಥಮುಪಸಂಹರತಿ —

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಪೂರ್ವಂ ಪುಣ್ಯಕೃದ್ಭೂತ್ವಾ ಪುನಸ್ತ್ಯಕ್ತಪುತ್ರಾದ್ಯೇಷಣೋ ಬ್ರಹ್ಮವಿತ್ತೇನೈತೀತಿ ಕ್ರಮೋ ನ ಯುಜ್ಯತೇಽಶ್ರುತತ್ವಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಅಥವೇತಿ ।

ಸ್ತುತಿಮೇವೋಪಪಾದಯತಿ —

ಪುಣ್ಯಕೃತೀತಿ ।

ತೇಜಾಂಸಿ ಕರಣಾನ್ಯುಪಸಂಹೃತ್ಯ ಸ್ಥಿತಸ್ತೈಜಸೋ ದಹರಾದ್ಯುಪಾಸೀನೋ ಯೋಗೀ ತಸ್ಮಿನ್ನಣಿಮಾದ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಾನ್ಮಹಾನುಭಾವತ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ । ತಾಭ್ಯಾಂ ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತೈಜಸಾಭ್ಯಾಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅತಃಶಬ್ದಪರಾಮೃಷ್ಟಂ ಸ್ಪಷ್ಟಯತಿ —

ಪ್ರಖ್ಯಾತೇತಿ ।

ಪುಣ್ಯಕೃತ್ತೈಜಸಯೋರಿತಿ ಶೇಷಃ ॥ ೯ ॥