ಕಿಂ ಚ ತೇನ ಹಿ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಷಾ ಅವಭಾಸ್ಯಮಾನಃ ಪ್ರಾಣಃ ಆತ್ಮಭೂತೇನ ಪ್ರಾಣಿತಿ, ತೇನ ಪ್ರಾಣಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಾಣಃ ಸಃ, ತಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಮ್ ; ತಥಾ ಚಕ್ಷುಷೋಽಪಿ ಚಕ್ಷುಃ ; ಉತ ಶ್ರೋತ್ರಸ್ಯಾಪಿ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ ; ಬ್ರಹ್ಮಶಕ್ತ್ಯಾಧಿಷ್ಠಿತಾನಾಂ ಹಿ ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಂ ದರ್ಶನಾದಿಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ; ಸ್ವತಃ ಕಾಷ್ಠಲೋಷ್ಟಸಮಾನಿ ಹಿ ತಾನಿ ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಜ್ಯೋತಿಃಶೂನ್ಯಾನಿ ; ಮನಸೋಽಪಿ ಮನಃ — ಇತಿ ಯೇ ವಿದುಃ — ಚಕ್ಷುರಾದಿವ್ಯಾಪಾರಾನುಮಿತಾಸ್ತಿತ್ವಂ ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾನಮ್ , ನ ವಿಷಯಭೂತಮ್ ಯೇ ವಿದುಃ — ತೇ ನಿಚಿಕ್ಯುಃ ನಿಶ್ಚಯೇನ ಜ್ಞಾತವಂತಃ ಬ್ರಹ್ಮ, ಪುರಾಣಂ ಚಿರಂತನಮ್ , ಅಗ್ರ್ಯಮ್ ಅಗ್ರೇ ಭವಮ್ । ‘ತದ್ಯದಾತ್ಮವಿದೋ ವಿದುಃ’ (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೦) ಇತಿ ಹ್ಯಾಥರ್ವಣೇ ॥