బృహదారణ్యకోపనిషద్భాష్యమ్
చతుర్థోఽధ్యాయఃచతుర్థం బ్రాహ్మణమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (బృహదారణ్యక)
 
స వా ఎష మహానజ ఆత్మా యోఽయం విజ్ఞానమయః ప్రాణేషు య ఎషోఽన్తర్హృదయ ఆకాశస్తస్మిఞ్ఛేతే సర్వస్య వశీ సర్వస్యేశానః సర్వస్యాధిపతిః స న సాధునా కర్మణా భూయాన్నో ఎవాసాధునా కనీయానేష సర్వేశ్వర ఎష భూతాధిపతిరేష భూతపాల ఎష సేతుర్విధరణ ఎషాం లోకానామసమ్భేదాయ తమేతం వేదానువచనేన బ్రాహ్మణా వివిదిషన్తి యజ్ఞేన దానేన తపసానాశకేనైతమేవ విదిత్వా మునిర్భవతి । ఎతమేవ ప్రవ్రాజినో లోకమిచ్ఛన్తః ప్రవ్రజన్తి । ఎతద్ధ స్మ వై తత్పూర్వే విద్వాంసః ప్రజాం న కామయన్తే కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోక ఇతి తే హ స్మ పుత్రైషణాయాశ్చ విత్తైషణాయాశ్చ లోకైషణాయాశ్చ వ్యుత్థాయాథ భిక్షాచర్యం చరన్తి యా హ్యేవ పుత్రైషణా సా విత్తైషణా యా విత్తైషణా సా లోకైషణోభే హ్యేతే ఎషణే ఎవ భవతః । స ఎష నేతి నేత్యాత్మాగృహ్యో న హి గృహ్యతేఽశీర్యో న హి శీర్యతేఽసఙ్గో న హి సజ్యతేఽసితో న వ్యథతే న రిష్యత్యేతము హైవైతే న తరత ఇత్యతః పాపమకరవమిత్యతః కల్యాణమకరవమిత్యుభే ఉ హైవైష ఎతే తరతి నైనం కృతాకృతే తపతః ॥ ౨౨ ॥
కథం పునః నిత్యస్వాధ్యాయాదిభిః కర్మభిః ఆత్మానం వివిదిషన్తి ? నైవ హి తాని ఆత్మానం ప్రకాశయన్తి, యథా ఉపనిషదః — నైష దోషః, కర్మణాం విశుద్ధిహేతుత్వాత్ ; కర్మభిః సంస్కృతా హి విశుద్ధాత్మానః శక్నువన్తి ఆత్మానముపనిషత్ప్రకాశితమ్ అప్రతిబన్ధేన వేదితుమ్ ; తథా హ్యాథర్వణే — ‘విశుద్ధసత్త్వస్తతస్తు తం పశ్యతే నిష్కలం ధ్యాయమానః’ (ము. ఉ. ౩ । ౧ । ౮) ఇతి ; స్మృతిశ్చ ‘జ్ఞానముత్పద్యతే పుంసాం క్షయాత్పాపస్య కర్మణః’ (మో. ధ. ౨౦౪ । ౮) ఇత్యాదిః । కథం పునః నిత్యాని కర్మాణి సంస్కారార్థానీత్యవగమ్యతే ? ‘స హ వా ఆత్మయాజీ యో వేదేదం మేఽనేనాఙ్గం సంస్క్రియత ఇదం మేఽనేనాఙ్గముపధీయతే’ (శత. బ్రా. ౧౧ । ౨ । ౬ । ౧౩) ఇత్యాదిశ్రుతేః ; సర్వేషు చ స్మృతిశాస్త్రేషు కర్మాణి సంస్కారార్థాన్యేవ ఆచక్షతే ‘అష్టాచత్వారింశత్సంస్కారాః’ (గౌ. ధ. ౧ । ౮ । ౮ తః ౨౨, ౨౪, ౨౫) ఇత్యాదిషు । గీతాసు చ — ‘యజ్ఞో దానం తపశ్చైవ పావనాని మనీషిణామ్ । ’ (భ. గీ. ౧౮ । ౫) ‘సర్వేఽప్యేతే యజ్ఞవిదో యజ్ఞక్షపితకల్మషాః’ (భ. గీ. ౪ । ౩౦) ఇతి । యజ్ఞేనేతి — ద్రవ్యయజ్ఞా జ్ఞానయజ్ఞాశ్చ సంస్కారార్థాః ; సంస్కృతస్య చ విశుద్ధసత్త్వస్య జ్ఞానోత్పత్తిరప్రతిబన్ధేన భవిష్యతి ; అతో యజ్ఞేన వివిదిషన్తి । దానేన — దానమపి పాపక్షయహేతుత్వాత్ ధర్మవృద్ధిహేతుత్వాచ్చ । తపసా, తప ఇతి అవిశేషేణ కృచ్ఛ్రచాన్ద్రాయణాదిప్రాప్తౌ విశేషణమ్ — అనాశకేనేతి ; కామానశనమ్ అనాశకమ్ , న తు భోజననివృత్తిః ; భోజననివృత్తౌ మ్రియత ఎవ, న ఆత్మవేదనమ్ । వేదానువచనయజ్ఞదానతపఃశబ్దేన సర్వమేవ నిత్యం కర్మ ఉపలక్ష్యతే ; ఎవం కామ్యవర్జితం నిత్యం కర్మజాతం సర్వమ్ ఆత్మజ్ఞానోత్పత్తిద్వారేణ మోక్షసాధనత్వం ప్రతిపద్యతే ; ఎవం కర్మకాణ్డేన అస్య ఎకవాక్యతావగతిః । ఎవం యథోక్తేన న్యాయేన ఎతమేవ ఆత్మానం విదిత్వా యథాప్రకాశితమ్ , మునిర్భవతి, మననాన్మునిః, యోగీ భవతీత్యర్థః ; ఎతమేవ విదిత్వా మునిర్భవతి, నాన్యమ్ । నను అన్యవేదనేఽపి మునిత్వం స్యాత్ ; కథమవధార్యతే — ఎతమేవేతి — బాఢమ్ , అన్యవేదనేఽపి మునిర్భవేత్ ; కిం తు అన్యవేదనే న మునిరేవ స్యాత్ , కిం తర్హి కర్మ్యపి భవేత్ సః ; ఎతం తు ఔపనిషదం పురుషం విదిత్వా, మునిరేవ స్యాత్ , న తు కర్మీ ; అతః అసాధారణం మునిత్వం వివక్షితమస్యేతి అవధారయతి — ఎతమేవేతి ; ఎతస్మిన్హి విదితే, కేన కం పశ్యేదిత్యేవం క్రియాసమ్భవాత్ మననమేవ స్యాత్ । కిం చ ఎతమేవ ఆత్మానం స్వం లోకమ్ ఇచ్ఛన్తః ప్రార్థయన్తః ప్రవ్రాజినః ప్రవ్రజనశీలాః ప్రవ్రజన్తి ప్రకర్షేణ వ్రజన్తి, సర్వాణి కర్మాణి సన్న్యస్యన్తీత్యర్థః । ‘ఎతమేవ లోకమిచ్ఛన్తః’ ఇత్యవధారణాత్ న బాహ్యలోకత్రయేప్సూనాం పారివ్రాజ్యే అధికార ఇతి గమ్యతే ; న హి గఙ్గాద్వారం ప్రతిపిత్సుః కాశీదేశనివాసీ పూర్వాభిముఖః ప్రైతి । తస్మాత్ బాహ్యలోకత్రయార్థినాం పుత్రకర్మాపరబ్రహ్మవిద్యాః సాధనమ్ , ‘పుత్రేణాయం లోకో జయ్యో నాన్యేన కర్మణా’ (బృ. ఉ. ౧ । ౫ । ౧౬) ఇత్యాదిశ్రుతేః ; అతః తదర్థిభిః పుత్రాదిసాధనం ప్రత్యాఖ్యాయ, న పారివ్రాజ్యం ప్రతిపత్తుం యుక్తమ్ , అతత్సాధనత్వాత్పారివ్రాజ్యస్య । తస్మాత్ ‘ఎతమేవ లోకమిచ్ఛన్తః ప్రవ్రజన్తి’ ఇతి యుక్తమవధారణమ్ । ఆత్మలోకప్రాప్తిర్హి అవిద్యానివృత్తౌ స్వాత్మన్యవస్థానమేవ । తస్మాత్ ఆత్మానం చేత్ లోకమిచ్ఛతి యః, తస్య సర్వక్రియోపరమ ఎవ ఆత్మలోకసాధనం ముఖ్యమ్ అన్తరఙ్గమ్ , యథా పుత్రాదిరేవ బాహ్యలోకత్రయస్య, పుత్రాదికర్మణ ఆత్మలోకం ప్రతి అసాధనత్వాత్ । అసమ్భవేన చ విరుద్ధత్వమవోచామ । తస్మాత్ ఆత్మానం లోకమిచ్ఛన్తః ప్రవ్రజన్త్యేవ, సర్వక్రియాభ్యో నివర్తేరన్నేవేత్యర్థః । యథా చ బాహ్యలోకత్రయార్థినః ప్రతినియతాని పుత్రాదీని సాధనాని విహితాని, ఎవమాత్మలోకార్థినః సర్వైషణానివృత్తిః పారివ్రాజ్యం బ్రహ్మవిదో విధీయత ఎవ । కుతః పునః తే ఆత్మలోకార్థినః ప్రవ్రజన్త్యేవేత్యుచ్యతే ; తత్ర అర్థవాదవాక్యరూపేణ హేతుం దర్శయతి — ఎతద్ధ స్మ వై తత్ । తదేతత్ పారివ్రాజ్యే కారణముచ్యతే — హ స్మ వై కిల పూర్వే అతిక్రాన్తకాలీనా విద్వాంసః ఆత్మజ్ఞాః, ప్రజాం కర్మ అపరబ్రహ్మవిద్యాం చ ; ప్రజోపలక్షితం హి త్రయమేతత్ బాహ్యలోకత్రయసాధనం నిర్దిశ్యతే ‘ప్రజామ్’ ఇతి । ప్రజాం కిమ్ ? న కామయన్తే, పుత్రాదిలోకత్రయసాధనం న అనుతిష్ఠన్తీత్యర్థః । నను అపరబ్రహ్మదర్శనమనుతిష్ఠన్త్యేవ, తద్బలాద్ధి వ్యుత్థానమ్ — న అపవాదాత్ ; ‘బ్రహ్మ తం పరాదాద్యోఽన్యత్రాత్మనో బ్రహ్మ వేద’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) ‘సర్వం తం పరాదాత్ —’ ఇతి అపరబ్రహ్మదర్శనమపి అపవదత్యేవ, అపరబ్రహ్మణోఽపి సర్వమధ్యాన్తర్భావాత్ ; ‘యత్ర నాన్యత్పశ్యతి’ (ఛా. ఉ. ౭ । ౨౪ । ౧) ఇతి చ ; పూర్వాపరబాహ్యాన్తరదర్శనప్రతిషేధాచ్చ అపూర్వమనపరమనన్తరమబాహ్యమితి ; ‘తత్కేన కం పశ్యేద్విజానీయాత్’ (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪) ఇతి చ ; తస్మాత్ న ఆత్మదర్శనవ్యతిరేకేణ అన్యత్ వ్యుత్థానకారణమపేక్షతే । కః పునః తేషామభిప్రాయ ఇత్యుచ్యతే — కిం ప్రయోజనం ఫలం సాధ్యం కరిష్యామః ప్రజయా సాధనేన ; ప్రజా హి బాహ్యలోకసాధనం నిర్జ్ఞాతా ; స చ బాహ్యలోకో నాస్తి అస్మాకమ్ ఆత్మవ్యతిరిక్తః ; సర్వం హి అస్మాకమ్ ఆత్మభూతమేవ, సర్వస్య చ వయమ్ ఆత్మభూతాః ; ఆత్మా చ నః ఆత్మత్వాదేవ న కేనచిత్ సాధనేన ఉత్పాద్యః ఆప్యః వికార్యః సంస్కార్యో వా । యదపి ఆత్మయాజినః సంస్కారార్థం కర్మేతి, తదపి కార్యకరణాత్మదర్శనవిషయమేవ, ఇదం మే అనేన అఙ్గం సంస్క్రియతే — ఇతి అఙ్గాఙ్గిత్వాదిశ్రవణాత్ ; న హి విజ్ఞానఘనైకరసనైరన్తర్యదర్శినః అఙ్గాఙ్గిసంస్కారోపధానదర్శనం సమ్భవతి । తస్మాత్ న కిఞ్చిత్ ప్రజాదిసాధనైః కరిష్యామః ; అవిదుషాం హి తత్ ప్రజాదిసాధనైః కర్తవ్యం ఫలమ్ ; న హి మృగతృష్ణికాయాముదకపానాయ తదుదకదర్శీ ప్రవృత్త ఇతి, తత్ర ఊషరమాత్రముదకాభావం పశ్యతోఽపి ప్రవృత్తిర్యుక్తా ; ఎవమ్ అస్మాకమపి పరమార్థాత్మలోకదర్శినాం ప్రజాదిసాధనసాధ్యే మృగతృష్ణికాదిసమే అవిద్వద్దర్శనవిషయే న ప్రవృత్తిర్యుక్తేత్యభిప్రాయః । తదేతదుచ్యతే — యేషామ్ అస్మాకం పరమార్థదర్శినాం నః, అయమాత్మా అశనాయాదివినిర్ముక్తః సాధ్వసాధుభ్యామవికార్యః అయం లోకః ఫలమభిప్రేతమ్ ; న చాస్య ఆత్మనః సాధ్యసాధనాదిసర్వసంసారధర్మవినిర్ముక్తస్య సాధనం కిఞ్చిత్ ఎషితవ్యమ్ ; సాధ్యస్య హి సాధనాన్వేషణా క్రియతే ; అసాధ్యస్య సాధనాన్వేషణాయాం హి, జలబుద్ధ్యా స్థల ఇవ తరణం కృతం స్యాత్ , ఖే వా శాకునపదాన్వేషణమ్ । తస్మాత్ ఎతమాత్మానం విదిత్వా ప్రవ్రజేయురేవ బ్రాహ్మణాః, న కర్మ ఆరభేరన్నిత్యర్థః, యస్మాత్ పూర్వే బ్రాహ్మణా ఎవం విద్వాంసః ప్రజామకామయమానాః । తే ఎవం సాధ్యసాధనసంవ్యవహారం నిన్దన్తః అవిద్వద్విషయోఽయమితి కృత్వా, కిం కృతవన్త ఇత్యుచ్యతే — తే హ స్మ కిల పుత్రైషణాయాశ్చ విత్తైషణాయాశ్చ లోకైషణాయాశ్చ వ్యుత్థాయాథ భిక్షాచర్యం చరన్తీత్యాది వ్యాఖ్యాతమ్ ॥
కథమితి ; నైవేతి ; నైష దోష ఇతి ; కర్మభిరితి ; తథా హీతి ; కథమితి ; స హ వా ఇత్యాదినా ; అష్టాచత్వారింశదితి ; గీతాసు చేతి ; యజ్ఞేనేతీతి ; సంస్కృతస్యేతి ; దానమపీతి ; న త్వితి ; వేదానువచనేతి ; ఎవమితి ; ఎవం కర్మేతి ; ఎవమితి ; యథోక్తేనేతి ; ఎవమితి ; నన్విత్యాదినా ; కిన్త్వితి ; ఎవం త్వితి ; ఎతస్మిన్నితి ; కిఞ్చేతి ; ఎతమేవేతి ; న హీతి ; తస్మాదితి ; పుత్రేణేతి ; అత ఇతి ; తస్మాదితి ; ఆత్మేతి ; తస్మాదితి ; అన్తరఙ్గమితి ; యథేతి ; పుత్రాదీతి ; అసంభవేనేతి ; తస్మాదాత్మానమితి ; యథా చేతి ; కుతః పునరితి ; తత్రేతి ; తదేతదితి ; కిలేతి ; ప్రజేతి ; ప్రజాం కిమితి ; పుత్రాదీతి ; నన్వితి ; తద్బలాద్ధీతి ; నాపవాదాదితి ; అపరబ్రహ్మణోఽపీతి ; యత్రేతి ; పూర్వేతి ; అపూర్వమితి ; తత్కేనేతి ; తస్మాదితి ; కః పునరిత్యాదినా ; ప్రజా హీతి ; స చేతి ; సర్వం హీతి ; ఆత్మా చేతి ; యదపీతి ; న హీతి ; తస్మాన్నేతి ; అవిదుషాం హీతి ; న హీతి ; తస్మాన్నేతి ; అవిదుషాం హీతి ; న హీతి ; తదేతదితి ; న చేతి ; సాధ్యస్యేతి ; అసాధ్యస్యేతి ; తస్మాదితి ; త ఎవమిత్యాదినా ;

వేదానువచనాదీనామాత్మవివిదిషాసాధనత్వమాక్షిపతి —

కథమితి ।

ఉపనిషద్భిరివాఽఽత్మా తైరపి జ్ఞాయతామిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

నైవేతి।

కర్మణామప్రమాణత్వేఽపి పరమ్పరయా జ్ఞానహేతుత్వాద్వివిదిషాశ్రుతివిరుద్ధేతి సమాధత్తే —

నైష దోష ఇతి।

తదేవ స్ఫుటయతి —

కర్మభిరితి।

తత్ర శ్రుత్యన్తరం ప్రమాణయతి —

తథా హీతి।

తతో నిత్యాద్యనుష్ఠానాద్విశుద్ధధీరాత్మానం సదా చిన్తయన్నుపనిషద్భిస్తం పశ్యతీత్యర్థః । ఆదిశబ్దేన “కషాయపక్తిరి” త్యాదిస్మృతిసంగ్రహః ।

నిత్యకర్మణాం సంస్కారార్థత్వే ప్రమాణం పృచ్ఛతి —

కథమితి।

యద్యపి శ్రుతిస్మృతిభ్యాం కర్మభిః సంస్కృతస్యోపనిషద్భిరాత్మా జ్ఞాతుం శక్యతే తథాఽపి తేషాం సంస్కారార్థత్వే కిం ప్రమాణమితి ప్రశ్నే శ్రుతిస్మృతీ ప్రమాణయతి —

స హ వా ఇత్యాదినా ।

కిం పునః స్మృతిశాస్త్రం తదాహ —

అష్టాచత్వారింశదితి ।

అష్టావనాయాసాదయో గుణాశ్చత్వారింశద్గర్భాధానాదయః సంస్కారా ఇతి విభాగాః ।

బహువచనోపాత్తం స్మృత్యన్తరమాహ —

గీతాసు చేతి।

పదాన్తరమాదాయ వ్యాచష్టే —

యజ్ఞేనేతీతి।

తేషాం సంస్కారార్థత్వేఽపి కథం జ్ఞానసాధనత్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

సంస్కృతస్యేతి।

దానేన వివిదిషన్తీతి పూర్వేణ సంబన్ధః ।

కథం పునః స్వతన్త్రం దానం వివిదిషాకారణమత ఆహ —

దానమపీతి।

వివిదిషాహేతురితి శేషః । తపసేత్యత్రాపి పూర్వవదన్వయః । కామానశనం రాగద్వేషరహితైరిన్ద్రియైర్విషయసేవనం యదృచ్ఛాలాభసన్తుష్టత్వమితి యావత్ ।

యథాశ్రుతార్థత్వే కా హానిరిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

న త్వితి।

భవతూపాత్తానాం వేదానువచనాదీనామిష్యమాణే జ్ఞానే వినియోగస్తథాఽపి కథం సర్వం నిత్యం కర్మ తత్ర వినియుక్తమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

వేదానువచనేతి।

ఉపలక్షణఫలమాహ —

ఎవమితి।

ప్రణాడ్యా కర్మణో ముక్తిహేతుత్వే కాణ్డద్వయస్యైకవాక్యత్వమపి సిధ్యతీత్యాహ —

ఎవం కర్మేతి।

వాక్యాన్తరమవతార్య వ్యాకరోతి —

ఎవమితి।

తస్యైవార్థమాహ —

యథోక్తేనేతి।

యజ్ఞాద్యనుష్ఠానాద్విశుద్ధిద్వారా వివిదిషోత్పత్తౌ గురుపాదోపసర్పణం శ్రవణాది చేత్యనేన క్రమేణేత్యర్థః । యథాప్రకాశితం మోక్షప్రకరణే మన్త్రబ్రాహ్మణాభ్యాముక్తలక్షణమిత్యర్థః । యోగిశబ్దో జీవన్ముక్తవిషయః ।

ఎవకారం వ్యాకరోతి —

ఎవమితి।

అవధారణమాక్షిప్య సమాధత్తే —

నన్విత్యాదినా।

ఎవకారస్తర్హి త్యజతామిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

కిన్త్వితి।

ఆత్మవేదనేఽపి కర్మిత్వం స్యాదితి చేన్నేత్యాహ —

ఎవం త్వితి।

కథమాత్మవిదోఽపి మునిత్వమసాధారణం తదాహ —

ఎతస్మిన్నితి।

ఇతశ్చాత్మవిదో న కర్మిత్వమిత్యాహ —

కిఞ్చేతి।

ఆత్మలోకమిచ్ఛతాం ముముక్షూణామపి కర్మత్యాగశ్రవణాదాత్మవిదాం న కర్మితేతి కిం వక్తవ్యమిత్యర్థః । తాచ్ఛీల్యం వైరాగ్యాతిశయశాలిత్వమ్ ।

అవధారణసామర్థ్యసిద్ధమర్థమాహ —

ఎతమేవేతి।

పారివ్రాజ్యే లోకత్రయార్థినామనధికారే దృష్టాన్తమాహ —

న హీతి।

లోకత్రయార్థినశ్చేత్ పారివ్రాజ్యే నాధిక్రియన్తే కుత్ర తర్హి తేషామధికారస్తత్రాఽఽహ —

తస్మాదితి।

స్వర్గకామస్య స్వర్గసాధనే యాగేఽధికారవల్లోకత్రయార్థినామపి తత్సాధనే పుత్రాదావధికార ఇత్యర్థః ।

పుత్రాదీనాం బాహ్యలోకసాధనత్వే ప్రమాణమాహ —

పుత్రేణేతి।

పుత్రాదీనాం లోకత్రయసాధనత్వే సిద్ధే ఫలితమాహ —

అత ఇతి।

అతత్సాధనత్వం లోకత్రయం ప్రత్యనుపాయత్వమ్ ।

అవధారణార్థముపసంహరతి —

తస్మాదితి।

లోకత్రయార్థినాం పారివ్రాజ్యేఽనధికారాదితి యావత్ ।

ఆత్మలోకస్య స్వరూపత్వేన సదాఽఽప్తత్వాత్కథం తత్రేచ్ఛేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ఆత్మేతి।

తస్యాఽఽత్మత్వేన నిత్యప్రాప్తత్వేఽప్యవిద్యయా వ్యవహితత్వాత్ప్రేప్యా సంభవతీతి భావః ।

భవత్వాత్మలోకప్రేప్సా తథాఽపి కిం తత్ప్రాప్తిసాధనం తదాహ —

తస్మాదితి।

అవిద్యావశాత్తదీప్సాసంభవాదిత్యర్థః । తదిచ్ఛాయా దౌర్లభ్యం ద్యోతయితుం చేచ్ఛబ్దః । ముఖ్యత్వం శ్రుత్యక్షరప్రతిపన్నత్వమ్ ।

ప్రనాడికాసాధనేభ్యో వేదానువచనాదిభ్యో విశేషమాహ —

అన్తరఙ్గమితి।

పారివ్రాజ్యమేవాత్మలోకస్యాన్తరఙ్గసాధనమితి దృష్టాన్తమాహ —

యథేతి।

తథా పారివ్రాజ్యమేవాత్మలోకస్య సాధనమితి శేషః ।

పారివ్రాజ్యమేవేతి నియమే హేతుమాహ —

పుత్రాదీతి।

తస్యాన్యత్ర వినియుక్తత్వాదితి శేషః ।

యద్యపి కేవలం పుత్రాదికం నాఽఽత్మలోకప్రాపకం తథాఽపి పారివ్రాజ్యసముచ్చితం తథా స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

అసంభవేనేతి।

న హి పరివ్రాజకస్య పుత్రాది తద్వతో వా పారివ్రాజ్యం సంభవతి । ఉక్తం చ సముచ్చయం నిరాకుర్వద్భిః సపరికరస్య జ్ఞానస్య కర్మాదినా విరుద్ధత్వం తేన కుతః సముచ్చితం పుత్రాద్యాత్మలోకప్రాపకమిత్యర్థః ।

సాధనాన్తరాసంభవే ఫలితముపసంహరతి —

తస్మాదాత్మానమితి।

ప్రవ్రజన్తీతి వర్తమానాపదేశాన్నాత్ర విధిరస్తీత్యాశఙ్క్యాగ్నిహోత్రం జుహోతీతివద్విధిమాశ్రిత్యాఽఽహ —

యథా చేతి।

పారివ్రాజ్యవిధిముక్త్వా తదపేక్షితమర్థవాదమాకాఙ్క్షాపూర్వకముత్థాపయతి —

కుతః పునరితి।

ఉత్థాపితస్యార్థవాదస్య తాత్పర్యమాహ —

తత్రేతి।

ఆత్మలోకార్థినాం పారివ్రాజ్యనియమః సప్తమ్యర్థః ।

అర్థవాస్థాన్యక్షరాణి వ్యాచష్టే —

తదేతదితి।

క్రియాపదేన స్మేతి సంబధ్యతే ।

నిపాతద్వయస్యార్థమాహ —

కిలేతి।

ప్రజాం న కామయన్త ఇత్యుత్తరత్ర సంబన్ధః ।

ప్రజామాత్రే శ్రుతే కథం కర్మాది గృహ్యతే తత్రాఽఽహ —

ప్రజేతి।

ఆకాఙ్క్షాపూర్వకమన్వయమన్వాచష్టే —

ప్రజాం కిమితి।

అకామయమానత్వస్య పర్యవసానం దర్శయతి —

పుత్రాదీతి।

పూర్వే విద్వాంసః సాధనత్రయం నానుతిష్ఠన్తీత్యుక్తమాక్షిపతి —

నన్వితి।

ఎషణాభ్యో వ్యుత్తిష్ఠతాం కిం తదనుష్ఠానేనేత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

తద్బలాద్ధీతి।

ఆత్మవిదామపరవిద్యానుష్ఠానం దూషయతి —

నాపవాదాదితి।

అథాత్ర సర్వస్యాఽఽనాత్మనో దర్శనమేవాపోద్యతే న త్వపరస్య బ్రహ్మణో దర్శనమత ఆహ —

అపరబ్రహ్మణోఽపీతి।

తదపవాదే శ్రుత్యన్తరమాహ —

యత్రేతి।

యస్మిన్భూమ్ని స్థితశ్చక్షురాదిభిరన్యత్ర పశ్యతి న శృణోతీత్యాదినా చ దర్శనాదివ్యవహారస్య వారితత్వాదాత్మవిదో న యుక్తమపరబ్రహ్మదర్శనమిత్యర్థః ।

తత్రైవ హేత్వన్తరమాహ —

పూర్వేతి।

ప్రతిషేధప్రకారమభినయతి —

అపూర్వమితి।

ఇతశ్చాత్మవిదాం నాపరబ్రహ్మదర్శనమిత్యాహ —

తత్కేనేతి।

అపరబ్రహ్మదర్శనాసంభవే కిం తేషామేషణాభ్యో వ్యుత్థానే కారణమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

తస్మాదితి।

సాధనత్రయమననుతిష్ఠతామభిప్రాయం ప్రశ్నపూర్వకమాహ —

కః పునరిత్యాదినా।

కైవల్యమేవ తత్సాధ్యం ఫలమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

ప్రజా హీతి।

నిర్జ్ఞాతా సోఽయమిత్యాదిశ్రుతావితి శేషః ।

స ఎవ తర్హి ప్రజయా సాధ్యతామితి చేన్నేత్యాహ —

స చేతి।

ఆత్మవ్యతిరిక్తో నాస్తీత్యుక్తముపపాదయతి —

సర్వం హీతి ।

ఆత్మవ్యతిరిక్తస్యైవ లోకస్య ప్రజాదిసాధ్యత్వమిష్యతామితి చేన్నేత్యాహ —

ఆత్మా చేతి ।

ఆత్మయాజినః సంస్కారార్థం కర్మేత్యఙ్గీకారాదాత్మనోఽస్తి సంస్కార్యత్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

యదపీతి ।

అథాఙ్గాఙ్గిత్వం చ సంస్కార్యత్వం చ ముఖ్యాత్మదర్శనవిషయమేవ కిం నేష్యతే తత్రాఽఽహ —

న హీతి ।

ఆత్మవిదాం ప్రజాదిసాధ్యాభావముపసంహరతి —

తస్మాన్నేతి।

 కేషాం తర్హి ప్రజాదిభిః సాధ్యం ఫలం తదాహ —

అవిదుషాం హీతి ।

కేషాఞ్చిత్పుత్రాదిషు ప్రవృత్తిశ్చేత్తేనైవ న్యాయేన విదుషామపి తేషు ప్రవృత్తిః స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

న హీతి।

ఆత్మవిదాం ప్రజాదిసాధ్యాభావముపసంహరతి —

తస్మాన్నేతి।

కేషాం తర్హి ప్రజాదిభిః సాధ్యం ఫలం తదాహ —

అవిదుషాం హీతి।

కేషాఞ్చిత్పుత్రాదిషు ప్రవృత్తిశ్చేత్తేనైవ న్యాయేన విదుషామపి తేషు ప్రవృత్తిః స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

న హీతి।

తత్ర ప్రవృత్తిరితి సంబన్ధః । అవిద్వద్దర్శనవిషయ ఇతి చ్ఛేదః ।

ఉక్తేఽర్థే వాక్యమవతార్య వ్యాచష్టే —

తదేతదితి।

ఆత్మా చేత్తదభిప్రేతం ఫలం తర్హి తత్ర సాధనేన భవితవ్యమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

న చేతి।

క్వ తర్హి సాధనమేష్టవ్యమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ —

సాధ్యస్యేతి।

విపక్షే దోషమాహ —

అసాధ్యస్యేతి।

యేషామిత్యాదివాక్యార్థముపసంహరతి —

తస్మాదితి ।

బ్రాహ్మణానాం బ్రహ్మవిదాం ప్రజాదిభిః సాధ్యాభావాదితి యావత్ ।

వాక్యాన్తరం ప్రశ్నద్వారేణావతార్య పాఞ్చమికం వ్యాఖ్యానం తస్య స్మారయతి —

త ఎవమిత్యాదినా ।