ತಥಾ ಪ್ರಾಣಃ ಅಪಾನಃ ವ್ಯಾನಃ ಏತಾನ್ಯಪಿ ಪ್ರಾಣಾದ್ಯಭಿಧಾನಾಕ್ಷರಾಣಿ ಅಷ್ಟೌ ; ತಚ್ಚ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾಸ್ತೃತೀಯಂ ಪದಮ್ ; ಯಾವದಿದಂ ಪ್ರಾಣಿಜಾತಮ್ , ತಾವತ್ ಹ ಜಯತಿ, ಯೋಽಸ್ಯಾ ಏತದೇವಂ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾಸ್ತೃತೀಯಂ ಪದಂ ವೇದ । ಅಥ ಅನಂತರಂ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾಸ್ತ್ರಿಪದಾಯಾಃ ಶಬ್ದಾತ್ಮಿಕಾಯಾಸ್ತುರೀಯಂ ಪದಮುಚ್ಯತೇ ಅಭಿಧೇಯಭೂತಮ್ , ಅಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಕೃತಾಯಾ ಗಾಯತ್ರ್ಯಾಃ ಏತದೇವ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ತುರೀಯಂ ದರ್ಶತಂ ಪದಂ ಪರೋರಜಾ ಯ ಏಷ ತಪತಿ ; ತುರೀಯಮಿತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಪದಾರ್ಥಂ ಸ್ವಯಮೇವ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ ಶ್ರುತಿಃ — ಯದ್ವೈ ಚತುರ್ಥಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಲೋಕೇ, ತದಿಹ ತುರೀಯಶಬ್ದೇನಾಭಿಧೀಯತೇ ; ದರ್ಶತಂ ಪದಮಿತ್ಯಸ್ಯ ಕೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ದದೃಶೇ ಇವ ದೃಶ್ಯತೇ ಇವ ಹಿ ಏಷಃ ಮಂಡಲಾಂತರ್ಗತಃ ಪುರುಷಃ ; ಅತೋ ದರ್ಶತಂ ಪದಮುಚ್ಯತೇ ; ಪರೋರಜಾ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಪದಸ್ಯ ಕೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯುಚ್ಯತೇ — ಸರ್ವಂ ಸಮಸ್ತಮ್ ಉ ಹಿ ಏವ ಏಷಃ ಮಂಡಲಸ್ಥಃ ಪುರುಷಃ ರಜಃ ರಜೋಜಾತಂ ಸಮಸ್ತಂ ಲೋಕಮಿತ್ಯರ್ಥಃ, ಉಪರ್ಯುಪರಿ ಆಧಿಪತ್ಯಭಾವೇನ ಸರ್ವಂ ಲೋಕಂ ರಜೋಜಾತಂ ತಪತಿ ; ಉಪರ್ಯುಪರೀತಿ ವೀಪ್ಸಾ ಸರ್ವಲೋಕಾಧಿಪತ್ಯಖ್ಯಾಪನಾರ್ಥಾ ; ನನು ಸರ್ವಶಬ್ದೇನೈವ ಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ ವೀಪ್ಸಾ ಅನರ್ಥಿಕಾ — ನೈಷ ದೋಷಃ ; ಯೇಷಾಮ್ ಉಪರಿಷ್ಟಾತ್ ಸವಿತಾ ದೃಶ್ಯತೇ ತದ್ವಿಷಯ ಏವ ಸರ್ವಶಬ್ದಃ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾಶಂಕಾನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಾ ವೀಪ್ಸಾ, ‘ಯೇ ಚಾಮುಷ್ಮಾತ್ಪರಾಂಚೋ ಲೋಕಾಸ್ತೇಷಾಂ ಚೇಷ್ಟೇ ದೇವಕಾಮಾನಾಂ ಚ’ (ಛಾ. ಉ. ೧ । ೬ । ೮) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಾವರೋಧಾರ್ಥಾ ವೀಪ್ಸಾ ; ಯಥಾ ಅಸೌ ಸವಿತಾ ಸರ್ವಾಧಿಪತ್ಯಲಕ್ಷಣಯಾ ಶ್ರಿಯಾ ಯಶಸಾ ಚ ಖ್ಯಾತ್ಯಾ ತಪತಿ, ಏವಂ ಹೈವ ಶ್ರಿಯಾ ಯಶಸಾ ಚ ತಪತಿ, ಯೋಽಸ್ಯಾ ಏತದೇವಂ ತುರೀಯಂ ದರ್ಶತಂ ಪದಂ ವೇದ ॥