ರಾಜನ್ಯದತ್ತವಸತ್ಯನಾದರೇ ಹೇತುಮಾಹ —
ಕುಮಾರ ಇತಿ ।
ಏವಂ ಕಿಲೇತಿ ರಾಜಪರಾಭವಲಿಂಗಕಂ ಪಿತೃವಚಸೋ ಮೃಷಾತ್ವಂ ದ್ಯೋತ್ಯತೇ ।
ಅಜ್ಞಾನಾಧೀನಂ ದುಃಖಂ ತವಾಸಂಭಾವಿತಮಿತಿ ಸೂಚಯತಿ —
ಸುಮೇಧ ಇತಿ ॥೩॥