ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಷಷ್ಠೋಽಧ್ಯಾಯಃದ್ವಿತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಅಸೌ ವೈ ಲೋಕೋಽಗ್ನಿರ್ಗೌತಮ ತಸ್ಯಾದಿತ್ಯ ಏವ ಸಮಿದ್ರಶ್ಮಯೋ ಧೂಮೋಽಹರರ್ಚಿರ್ದಿಶೋಽಂಗಾರಾ ಅವಾಂತರದಿಶೋ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನೇತಸ್ಮಿನ್ನಗ್ನೌ ದೇವಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಜುಹ್ವತಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತ್ಯೈ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತಿ ॥ ೯ ॥
ಅಸೌ ವೈ ಲೋಕೋಽಗ್ನಿರ್ಗೌತಮೇತ್ಯಾದಿ — ಚತುರ್ಥಃ ಪ್ರಶ್ನಃ ಪ್ರಾಥಮ್ಯೇನ ನಿರ್ಣೀಯತೇ ; ಕ್ರಮಭಂಗಸ್ತು ಏತನ್ನಿರ್ಣಯಾಯತ್ತತ್ವಾದಿತರಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಸ್ಯ । ಅಸೌ ದ್ಯೌರ್ಲೋಕಃ ಅಗ್ನಿಃ ಹೇ, ಗೌತಮ ; ದ್ಯುಲೋಕೇ ಅಗ್ನಿದೃಷ್ಟಿಃ ಅನಗ್ನೌ ವಿಧೀಯತೇ, ಯಥಾ ಯೋಷಿತ್ಪುರುಷಯೋಃ ; ತಸ್ಯ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನೇಃ ಆದಿತ್ಯ ಏವ ಸಮಿತ್ , ಸಮಿಂಧನಾತ್ ; ಆದಿತ್ಯೇನ ಹಿ ಸಮಿಧ್ಯತೇ ಅಸೌ ಲೋಕಃ ; ರಶ್ಮಯೋ ಧೂಮಃ, ಸಮಿಧ ಉತ್ಥಾನಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಆದಿತ್ಯಾದ್ಧಿ ರಶ್ಮಯೋ ನಿರ್ಗತಾಃ, ಸಮಿಧಶ್ಚ ಧೂಮೋ ಲೋಕೇ ಉತ್ತಿಷ್ಠತಿ ; ಅಹಃ ಅರ್ಚಿಃ, ಪ್ರಕಾಶಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ದಿಶಃ ಅಂಗಾರಾಃ, ಉಪಶಮಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ; ಅವಾಂತರದಿಶೋ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಃ, ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗವದ್ವಿಕ್ಷೇಪಾತ್ ; ತಸ್ಮಿನ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಏವಂಗುಣವಿಶಿಷ್ಟೇ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನೌ, ದೇವಾಃ ಇಂದ್ರಾದಯಃ, ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಜುಹ್ವತಿ ಆಹುತಿದ್ರವ್ಯಸ್ಥಾನೀಯಾಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪಂತಿ ; ತಸ್ಯಾ ಆಹುತ್ಯಾಃ ಆಹುತೇಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಪಿತೃಣಾಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಾಂ ಚ ಸಂಭವತಿ । ತತ್ರ ಕೇ ದೇವಾಃ ಕಥಂ ಜುಹ್ವತಿ ಕಿಂ ವಾ ಶ್ರದ್ಧಾಖ್ಯಂ ಹವಿರಿತ್ಯತಃ ಉಕ್ತಮಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಂಬಂಧೇ ; ‘ನತ್ವೇವೈನಯೋಸ್ತ್ವಮುತ್ಕ್ರಾಂತಿಮ್’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೪) ಇತ್ಯಾದಿಪದಾರ್ಥಷಟ್ಕನಿರ್ಣಯಾರ್ಥಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರೇ ಉಕ್ತಮ್ ; ‘ತೇ ವಾ ಏತೇ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತೀ ಹುತೇ ಸತ್ಯಾವುತ್ಕ್ರಾಮತಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೬, ೭), ‘ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಮಾವಿಶತಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೬), ‘ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಮಾಹವನೀಯಂ ಕುರ್ವಾತೇ ವಾಯುಂ ಸಮಿಧಂ ಮರೀಚೀರೇವ ಶುಕ್ರಾಮಾಹುತಿಮ್’, ‘ತೇ ಅಂತರಿಕ್ಷಂ ತರ್ಪಯತಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೬), ‘ತೇ ತತ ಉತ್ಕ್ರಾಮತಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೬), ‘ತೇ ದಿವಮಾವಿಶತಃ’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೭), ‘ತೇ ದಿವಮಾಹವನೀಯಂ ಕುರ್ವಾತೇ ಆದಿತ್ಯಂ ಸಮಿಧಮ್’ (ಶತ. ಬ್ರಾ. ೧೧ । ೬ । ೨ । ೭) ಇತ್ಯೇವಮಾದಿ ಉಕ್ತಮ್ । ತತ್ರ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತೀ ಸಸಾಧನೇ ಏವ ಉತ್ಕ್ರಾಮತಃ । ಯಥಾ ಇಹ ಯೈಃ ಸಾಧನೈರ್ವಿಶಿಷ್ಟೇ ಯೇ ಜ್ಞಾಯೇತೇ ಆಹವನೀಯಾಗ್ನಿಸಮಿದ್ಧೂಮಾಂಗಾರವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾಹುತಿದ್ರವ್ಯೈಃ, ತೇ ತಥೈವ ಉತ್ಕ್ರಾಮತಃ ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ ಅಮುಂ ಲೋಕಮ್ । ತತ್ರ ಅಗ್ನಿಃ ಅಗ್ನಿತ್ವೇನ, ಸಮಿತ್ ಸಮಿತ್ತ್ವೇನ, ಧೂಮೋ ಧೂಮತ್ವೇನ, ಅಂಗಾರಾಃ ಅಂಗಾರತ್ವೇನ, ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗಾ ವಿಸ್ಫುಲಿಂಗತ್ವೇನ, ಆಹುತಿದ್ರವ್ಯಮಪಿ ಪಯಆದ್ಯಾಹುತಿದ್ರವ್ಯತ್ವೇನೈವ ಸರ್ಗಾದೌ ಅವ್ಯಾಕೃತಾವಸ್ಥಾಯಾಮಪಿ ಪರೇಣ ಸೂಕ್ಷ್ಮೇಣ ಆತ್ಮನಾ ವ್ಯವತಿಷ್ಠತೇ । ತತ್ ವಿದ್ಯಮಾನಮೇವ ಸಸಾಧನಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಲಕ್ಷಣಂ ಕರ್ಮ ಅಪೂರ್ವೇಣಾತ್ಮನಾ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಂ ಸತ್ , ತತ್ಪುನಃ ವ್ಯಾಕರಣಕಾಲೇ ತಥೈವ ಅಂತರಿಕ್ಷಾದೀನಾಮ್ ಆಹವನೀಯಾದ್ಯಗ್ನ್ಯಾದಿಭಾವಂ ಕುರ್ವತ್ ವಿಪರಿಣಮತೇ । ತಥೈವ ಇದಾನೀಮಪಿ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಖ್ಯಂ ಕರ್ಮ । ಏವಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯಪೂರ್ವಪರಿಣಾಮಾತ್ಮಕಂ ಜಗತ್ ಸರ್ವಮಿತಿ ಆಹುತ್ಯೋರೇವ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತ್ವೇನ ಉತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಲೋಕಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಥಾಯಿತಾಂತಾಃ ಷಟ್ ಪದಾರ್ಥಾಃ ಕರ್ಮಪ್ರಕರಣೇ ಅಧಸ್ತಾನ್ನಿರ್ಣೀತಾಃ । ಇಹ ತು ಕರ್ತುಃ ಕರ್ಮವಿಪಾಕವಿವಕ್ಷಾಯಾಂ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನ್ಯಾದ್ಯಾರಭ್ಯ ಪಂಚಾಗ್ನಿದರ್ಶನಮ್ ಉತ್ತರಮಾರ್ಗಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸಾಧನಂ ವಿಶಿಷ್ಟಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಾಯ ವಿಧಿತ್ಸಿತಮಿತಿ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನ್ಯಾದಿದರ್ಶನಂ ಪ್ರಸ್ತೂಯತೇ । ತತ್ರ ಯೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಾಃ ಪ್ರಾಣಾಃ ಇಹ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಸ್ಯ ಹೋತಾರಃ, ತೇ ಏವ ಆಧಿದೈವಿಕತ್ವೇನ ಪರಿಣತಾಃ ಸಂತಃ ಇಂದ್ರಾದಯೋ ಭವಂತಿ ; ತ ಏವ ತತ್ರ ಹೋತಾರೋ ದ್ಯುಲೋಕಾಗ್ನೌ ; ತೇ ಚ ಇಹ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಸ್ಯ ಫಲಭೋಗಾಯ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಹುತವಂತಃ ; ತೇ ಏವ ಫಲಪರಿಣಾಮಕಾಲೇಽಪಿ ತತ್ಫಲಭೋಕ್ತೃತ್ವಾತ್ ತತ್ರ ತತ್ರ ಹೋತೃತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪದ್ಯಂತೇ, ತಥಾ ತಥಾ ವಿಪರಿಣಮಮಾನಾ ದೇವಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾಃ ಸಂತಃ । ಅತ್ರ ಚ ಯತ್ ಪಯೋದ್ರವ್ಯಮ್ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಕರ್ಮಾಶ್ರಯಭೂತಮ್ ಇಹ ಆಹವನೀಯೇ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತಮ್ ಅಗ್ನಿನಾ ಭಕ್ಷಿತಮ್ ಅದೃಷ್ಟೇನ ಸೂಕ್ಷ್ಮೇಣ ರೂಪೇಣ ವಿಪರಿಣತಮ್ ಸಹ ಕರ್ತ್ರಾ ಯಜಮಾನೇನ ಅಮುಂ ಲೋಕಮ್ ಧೂಮಾದಿಕ್ರಮೇಣ ಅಂತರಿಕ್ಷಮ್ ಅಂತರಿಕ್ಷಾತ್ ದ್ಯುಲೋಕಮ್ ಆವಿಶತಿ ; ತಾಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾ ಆಪಃ ಆಹುತಿಕಾರ್ಯಭೂತಾ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಸಮವಾಯಿನ್ಯಃ ಕರ್ತೃಸಹಿತಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾಃ ಸೋಮಲೋಕೇ ಕರ್ತುಃ ಶರೀರಾಂತರಾರಂಭಾಯ ದ್ಯುಲೋಕಂ ಪ್ರವಿಶಂತ್ಯಃ ಹೂಯಂತ ಇತ್ಯುಚ್ಯಂತೇ ; ತಾಃ ತತ್ರ ದ್ಯುಲೋಕಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸೋಮಮಂಡಲೇ ಕರ್ತುಃ ಶರೀರಮಾರಭಂತೇ । ತದೇತದುಚ್ಯತೇ — ‘ದೇವಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಜುಹ್ವತಿ, ತಸ್ಯಾ ಆಹುತ್ಯೈ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತಿ’ ಇತಿ, ‘ಶ್ರದ್ಧಾ ವಾ ಆಪಃ’ (ತೈ. ಸಂ. ೧ । ೬ । ೮) ಇತಿ ಶ್ರುತೇಃ । ‘ವೇತ್ಥ ಯತಿಥ್ಯಾಮಾಹುತ್ಯಾಂ ಹುತಾಯಾಮಾಪಃ ಪುರುಷವಾಚೋ ಭೂತ್ವಾ ಸಮುತ್ಥಾಯ ವದಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೬ । ೨ । ೨) ಇತಿ ಪ್ರಶ್ನಃ ; ತಸ್ಯ ಚ ನಿರ್ಣಯವಿಷಯೇ ‘ಅಸೌ ವೈ ಲೋಕೋಽಗ್ನಿಃ’ ಇತಿ ಪ್ರಸ್ತುತಮ್ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಆಪಃ ಕರ್ಮಸಮವಾಯಿನ್ಯಃ ಕರ್ತುಃ ಶರೀರಾರಂಭಿಕಾಃ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ಇತಿ ನಿಶ್ಚೀಯತೇ । ಭೂಯಸ್ತ್ವಾತ್ ‘ಆಪಃ ಪುರುಷವಾಚಃ’ ಇತಿ ವ್ಯಪದೇಶಃ, ನ ತು ಇತರಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ನ ಸಂತೀತಿ ; ಕರ್ಮಪ್ರಯುಕ್ತಶ್ಚ ಶರೀರಾರಂಭಃ ; ಕರ್ಮ ಚ ಅಪ್ಸಮವಾಯಿ ; ತತಶ್ಚ ಅಪಾಂ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ಶರೀರಕರ್ತೃತ್ವೇ ; ತೇನ ಚ ‘ಆಪಃ ಪುರುಷವಾಚಃ’ ಇತಿ ವ್ಯಪದೇಶಃ ; ಕರ್ಮಕೃತೋ ಹಿ ಜನ್ಮಾರಂಭಃ ಸರ್ವತ್ರ । ತತ್ರ ಯದ್ಯಪಿ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತಿಸ್ತುತಿದ್ವಾರೇಣ ಉತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದಯಃ ಪ್ರಸ್ತುತಾಃ ಷಟ್ಪದಾರ್ಥಾ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರೇ, ತಥಾಪಿ ವೈದಿಕಾನಿ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇವ ಕರ್ಮಾಣಿ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಪ್ರಭೃತೀನಿ ಲಕ್ಷ್ಯಂತೇ ; ದಾರಾಗ್ನಿಸಂಬದ್ಧಂ ಹಿ ಪಾಂಕ್ತಂ ಕರ್ಮ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯೋಕ್ತಮ್ — ‘ಕರ್ಮಣಾ ಪಿತೃಲೋಕಃ’ (ಬೃ. ಉ. ೧ । ೫ । ೧೬) ಇತಿ ; ವಕ್ಷ್ಯತಿ ಚ — ‘ಅಥ ಯೇ ಯಜ್ಞೇನ ದಾನೇನ ತಪಸಾ ಲೋಕಾಂಜಯಂತಿ’ (ಬೃ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧೫) ಇತಿ ॥

ಅಸಾವಿತ್ಯಾದಿನಾ ಯತಿಥ್ಯಾಮಿತ್ಯಾದಿಚತುರ್ಥಪ್ರಶ್ನಸ್ಯ ಪ್ರಾಥಮ್ಯೇನ ನಿರ್ಣಯೇ ಕ್ರಮಭಂಗಃ ಸ್ಯಾತ್ತತ್ರ ಚ ಕಾರಣಂ ವಾಚ್ಯಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಕ್ರಮಭಂಗಸ್ತ್ವಿತಿ ।

ಮನುಷ್ಯಜನ್ಮಸ್ಥಿತಿಲಯಾನಾಂ ಚತುರ್ಥಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಾಧೀನತಯಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾತ್ಪ್ರಾಧಾನ್ಯೇ ಸತ್ಯರ್ಥಕ್ರಮಮಾಶ್ರಿತ್ಯಾವಿವಕ್ಷಿತಸ್ಯ ಪಾಠಕ್ರಮಸ್ಯ ಭಂಗ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಇಂದ್ರಾದೀನಾಂ ಕರ್ಮಾನಧಿಕಾರಿತ್ವಾದ್ದ್ಯುಲೋಕಸ್ಯ ಚಾಽಽಹವನೀಯತ್ವಾಪ್ರಸಿದ್ಧ್ಯಾ ಹೋಮಾಧಾರತ್ವಾಯೋಗಾತ್ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ಚ ಶ್ರದ್ಧಾಯಾ ಹೋಮ್ಯತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನಿತ್ಯಾದಿ ವಾಕ್ಯಮಯುಕ್ತಮಿತಿ ಶಂಕತೇ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಹೋಮಕರ್ಮ ಸಪ್ತಮ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅಸ್ಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ಸಂಬಂಧಗ್ರಂಥೇ ಸಮಾಧಾನಮಸ್ಯ ಚೋದ್ಯಸ್ಯಾಸ್ಮಾಭಿರುಕ್ತಮಿತ್ಯಾಹ —

ಅತ ಇತಿ ।

ತದೇವ ದರ್ಶಯಿತುಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಪ್ರಕರಣೇ ವೃತ್ತಂ ಸ್ಮಾರಯತಿ —

ನ ತ್ವಿತಿ ।

ಕಿಂ ತದುಕ್ತಮಿತಿ ಚೇತ್ತದಾಹ —

ತೇ ವಾ ಇತಿ ।

ಆಹುತ್ಯೋಃ ಸ್ವತಂತ್ರಯೋರುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದಿ ಕಥಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಯಜಮಾನಸ್ಯ ಮೃತಿಕಾಲಃ ಸಪ್ತಮ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸಸಾಧನಯೋರೇವ ತಯೋರುತ್ಕ್ರಾಂತಿರ್ನ ಸ್ವತಂತ್ರಯೋರೇವೇತ್ಯೇತದುಪಪಾದಯತಿ —

ಯಥೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಇಹೇತಿ ಜೀವದವಸ್ಥೋಚ್ಯತೇ ।

ನಷ್ಟಾನಾಮಗ್ನ್ಯಾದೀನಾಮವ್ಯಾಕೃತಭಾವಾಪನ್ನತ್ವೇನಾವಿಶೇಷಪ್ರಸಂಗಾನ್ನ ತೈಃ ಸಹಾಽಹುತ್ಯೋರುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದಿಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತತ್ರಾಗ್ನಿರಿತಿ ।

ನಾಶಾದೂರ್ಧ್ವಮಪಿ ಪ್ರಾತಿಸ್ವಿಕಶಕ್ತಿರೂಪೇಣಾಗ್ನ್ಯಾದಿರವತಿಷ್ಠತೇ ತಥಾ ಚಾವಿಶೇಷಪ್ರಸಂಗಾಭಾವಾದಾಹುತ್ಯೋಃ ಸಸಾಧನಯೋರೇವೋತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದಿಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯಥೋಕ್ತಯೋರಾಹುತ್ಯೋರುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯಾದಿಸಮರ್ಥನೇನಾಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದ್ಯಪೂರ್ವಸ್ಯ ಜಗದಾರಂಭಕತ್ವಮುಕ್ತಂ ಭವತೀತ್ಯಾಹ —

ತದ್ವಿದ್ಯಮಾನಮಿತಿ ।

ವಿದ್ಯಮಾನಮೇವ ವಿಶದಯತಿ —

ಅಪೂರ್ಣೇತಿ ।

ಅಥ ಯಥೇತ್ಯಾದಿತಯಾ ವಿಧಯಾ ಕಥಮಪಿ ಪೂರ್ವಕಲ್ಪೀಯಂ ಕರ್ಮ ಪ್ರಲಯದಶಾಯಾಮವ್ಯಾಕೃತಾತ್ಮನಾ ಸ್ಥಿತಂ ಪುನರ್ಜಗದಾರಭತಾಂ ತಥಾಽಪೀದಾನೀಂತನಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಕಂ ಕರ್ಮ ಕಥಂ ಜಗದಾರಂಭಕಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತಥೈವೇತಿ ।

ವಿಮತಮಾರಂಭಕಂ ತಚ್ಛಕ್ತಿಮತ್ತ್ವಾತ್ಸಂಪ್ರತಿಪನ್ನವದಿತಿ ಭಾವಃ ।

ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಸಂಗೃಹೀತಮುಪಸಂಹರತಿ —

ಏವಮಿತಿ ।

ಉಕ್ತಮುಪಜೀವ್ಯಂ ಪ್ರಕೃತಬ್ರಾಹ್ಮಣಪ್ರವೃತ್ತಿಪ್ರಕಾರಂ ದರ್ಶಯತಿ —

ಇಹ ತ್ವಿತಿ ।

ಉತ್ತರಮಾರ್ಗಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸಾಧನಂ ವಿಧಿತ್ಸಿತಮಿತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಕಿಮಿತ್ಯುತ್ತರಮಾರ್ಗಪ್ರತಿಪತ್ತಿಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ವಿಶಿಷ್ಟೇತಿ ।

ಬ್ರಾಹ್ಮಣಪ್ರವೃತ್ತಿಮಭಿಧಾಯಾಸೌ ವೈ ಲೋಕೋಗ್ನಿರಿತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಪ್ರವೃತ್ತಿಪ್ರಕಾರಮಾಹ —

ಇತಿ ದ್ಯುಲೋಕೇತಿ ।

ಇತ್ಥಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಸ್ಥಿತೇ ಸತೀತ್ಯೇತತ್ ।

ಭವತ್ವೇವಂ ತಥಾಽಪಿ ಕೇ ದೇವಾ ಇತಿ ಪ್ರಶ್ನಸ್ಯ ಕಿಮುತ್ತರಂ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಉಕ್ತನೀತ್ಯಾ ಪಂಚಾಗ್ನಿದರ್ಶನೇ ಪ್ರಸ್ತುತೇ ಸತೀತ್ಯೇತತ್ । ಇಹೇತಿ ವ್ಯವಹಾರಭೂಮಿಗ್ರಹಃ ।

ಕಥಂ ತೇಷಾಂ ತತ್ರ ಹೋತೃತ್ವಂ ತದಾಹ —

ತೇ ಚೇತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಥಂ ದ್ಯುಲೋಕೋಽಗ್ನೌ ತೇಷಾಂ ಹೋತೃತ್ವಂ ತದಾಹ —

ತ ಏವೇತಿ ।

ತತ್ಫಲಭೋಕ್ತೃತ್ವಾದಿತ್ಯತ್ರ ತಚ್ಛಬ್ದೋಽಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಕರ್ಮವಿಷಯಸ್ತದ್ಭೋಕ್ತೃತ್ವಂ ಚ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಜೀವೋಪಾಧಿತ್ವಾದವಧೇಯಮ್ । ತಥಾ ತಥಾ ದ್ಯುಪರ್ಜನ್ಯಾದಿಸಂಬಂಧಯೋಗ್ಯಾಕಾರೇಣೇತಿ ಯಾವತ್ ।

ಕೇ ದೇವಾ ಇತಿ ಪ್ರಶ್ನೋ ನಿರ್ಣೀತಃ ಸಂಪ್ರತ್ಯವಶಿಷ್ಟಂ ಪ್ರಶ್ನದ್ವಯಂ ನಿರ್ಣೇತುಮಾಹ —

ಅತ್ರ ಚೇತಿ ।

ಜೀವದವಸ್ಥಾಯಾಮಿತಿ ಯಾವತ್ । ಸಹ ಕರ್ತ್ರೇತ್ಯತ್ರ ತಚ್ಛಬ್ದೋ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಃ । ಅಮುಂ ಲೋಕಮಾವಿಶತೀತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಆವೇಶಪ್ರಕಾರಮಾಹ —

ಧೂಮಾದೀತಿ ।

ಕಥಮೇತಾವತಾ ಕಿಂ ಪುನಃ ಶ್ರದ್ಧಾಖ್ಯಂ ಹವಿರಿತಿ ಪ್ರಶ್ನೋ ನಿರ್ಣೀತಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತಾಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾ ಇತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಥಂ ಜುಹ್ವತೀತಿ ಪ್ರಶ್ನಸ್ಯ ಕಥಂ ನಿರ್ಣಯಸ್ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಸೋಮಲೋಕ ಇತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ತಸ್ಯಾ ಆಹುತೇಃ ಸೋಮೋ ರಾಜಾ ಸಂಭವತೀತಿ ಕಥಮುಚ್ಯತೇ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತಾಸ್ತತ್ರೇತಿ ।

ನಿರ್ಣೀತೇಽರ್ಥೇ ಶ್ರುತಿಮವತಾರಯತಿ —

ತದೇತದಿತಿ ।

ಕಥಂ ಪುನರಾಪಃ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ನ ಹಿ ಲೋಕೇ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದಂ ತಾಸು ಪ್ರಯುಂಜತೇ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಶ್ರದ್ಧೇತಿ ।

ಉಪಕ್ರಮವಶಾದಪ್ಯಾಪೋಽತ್ರ ಶ್ರದ್ಧಾಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾ ಇತ್ಯಾಹ —

ವೇತ್ಥೇತಿ ।

ಅಪಾಮೇವ ಪುರುಷಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾನಾಂ ಶರೀರಾರಂಭಕತ್ವಾನ್ನ ಭೂತಾಂತರಾಣಾಮಿತಿ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಂಚಭೂತಾರಬ್ಧತ್ವಾಭ್ಯುಪಗಮಭಂಗಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಚೇನ್ನೇತ್ಯಾಹ —

ಭೂಯಸ್ತ್ವಾದಿತಿ ।

ಅಪಾಂ ಪುರುಷಶಬ್ದವಾಚ್ಯತ್ವೇ ಹೇತ್ವಂತರಮಾಹ —

ಕರ್ಮೇತಿ ।

ಅಥಾಕರ್ಮಪ್ರಯುಕ್ತಮಪಿ ಪ್ರಕೃಷ್ಟಂ ಜನ್ಮಾಸ್ತಿ ತತ್ಕಥಮಪಾಂ ಸರ್ವತ್ರ ಪುರುಷಶಬ್ದವಾಚ್ಯತ್ವಂ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಕರ್ಮಕೃತೋ ಹೀತಿ ।

ಅನ್ಯಥಾ ತತ್ರ ತತ್ರ ಸುಖದುಃಖಪ್ರಭೇದೋಪಭೋಗಾಸಂಭವಾದಿತಿ ಭಾವಃ ।

ಯದಿ ಕರ್ಮಾಪೂರ್ವಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ಭೂತಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ಸರ್ವತ್ರ ಶರೀರಾರಂಭಕಂ ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಪೂರ್ವಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯೋರೇವ ವ್ಯಕ್ತಜಗದಾರಂಭಕತ್ವಮುಕ್ತಂ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಲಕ್ಷ್ಯಂತೇಽಗ್ನಿಹೋತ್ರಾಹುತ್ಯೇತಿ ಶೇಷಃ ।

ಲಕ್ಷಣಾಯಾಂ ಪೂರ್ವೋತ್ತರವಾಕ್ಯಯೋರ್ಗಮಕಮಾಹ —

ದಾರಾಗ್ನೀತಿ ॥೯॥