ऊकारमादित्यदृष्ट्या कथमुपासीतेत्याशङ्क्याऽऽह –

उच्चैरिति ।

ऊकारादित्ययोर्विधान्तरेण सादृश्यमाह –

आदित्येति ।

एकारसामान्यान्निहवदृष्टिरेकारे स्तोभे कार्येत्याह –

निहव इत्यादि ।

औहोयिकारस्य विश्वेदेव दृष्ट्योपास्तौ हेतुमाह –

वैश्वदेव इति ।

प्रजापतिदृष्ट्या हिङ्कारोपास्यत्वे हेतुः –

आनिरुक्त्यादिति ।

नीलपीतादिरूपेण निरुक्त्यविषयत्वात्प्रजापतेरित्यर्थः । अव्यक्तत्वाद्रूपादिरहितत्वादित्यर्थः । प्राणस्य चेति चकारात्स्वरस्य चेत्यर्थः । स्वरहेतुत्वं तन्निर्वर्तकत्वेन तदात्मकत्वम् ।

अन्नं या इति वाक्यं व्याचष्टे –

या इति ।

अन्नदृष्टिर्या इति स्तोभे कर्तव्येत्यत्र हेतुमाह –

अन्नेति ।

विराड्दृष्टिर्वागिति स्तोभे कार्येत्यत्र हेतुमाह –

वैराज इति ॥ २ ॥