శ్రీమద్భగవద్గీతాభాష్యమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (గీతాభాష్య)
 
తదసత్ ; జ్ఞానకర్మనిష్ఠయోర్విభాగవచనాద్బుద్ధిద్వయాశ్రయయోఃఅశోచ్యాన్’ (భ. గీ. ౨ । ౧౧) ఇత్యాదినా భగవతా యావత్ స్వధర్మమపి చావేక్ష్య’ (భ. గీ. ౨ । ౩౧) ఇత్యేతదన్తేన గ్రన్థేన యత్పరమార్థాత్మతత్త్వనిరూపణం కృతమ్ , తత్సాఙ్ఖ్యమ్తద్విషయా బుద్ధిః ఆత్మనో జన్మాదిషడ్విక్రియాభావాదకర్తా ఆత్మేతి ప్రకరణార్థనిరూపణాత్ యా జాయతే, సా సాఙ్ఖ్యా బుద్ధిఃసా యేషాం జ్ఞానినాముచితా భవతి, తే సాఙ్ఖ్యాఃఎతస్యా బుద్ధేః జన్మనః ప్రాక్ ఆత్మనో దేహాదివ్యతిరిక్తత్వకర్తృత్వభోక్తృత్వాద్యపేక్షో ధర్మాధర్మవివేకపూర్వకో మోక్షసాధనానుష్ఠానలక్షణో యోగఃతద్విషయా బుద్ధిః యోగబుద్ధిఃసా యేషాం కర్మిణాముచితా భవతి తే యోగినఃతథా భగవతా విభక్తే ద్వే బుద్ధీ నిర్దిష్టే ఎషా తేఽభిహితా సాఙ్‍ఖ్యే బుద్ధిర్యోగే త్విమాం శృణు’ (భ. గీ. ౨ । ౩౯) ఇతితయోశ్చ సాఙ్‍ఖ్యబుద్ధ్యాశ్రయాం జ్ఞానయోగేన నిష్ఠాం సాఙ్‍ఖ్యానాం విభక్తాం వక్ష్యతి పురా వేదాత్మనా మయా ప్రోక్తా’ (భ. గీ. ౩ । ౩) ఇతితథా యోగబుద్ధ్యాశ్రయాం కర్మయోగేన నిష్ఠాం విభక్తాం వక్ష్యతి — ‘కర్మయోగేన యోగినామ్ఇతిఎవం సాఙ్‍ఖ్యబుద్ధిం యోగబుద్ధిం ఆశ్రిత్య ద్వే నిష్ఠే విభక్తే భగవతైవ ఉక్తే జ్ఞానకర్మణోః కర్తృత్వాకర్తృత్వైకత్వానేకత్వబుద్ధ్యాశ్రయయోః యుగపదేకపురుషాశ్రయత్వాసమ్భవం పశ్యతాయథా ఎతద్విభాగవచనమ్ , తథైవ దర్శితం శాతపథీయే బ్రాహ్మణే — ‘ఎతమేవ ప్రవ్రాజినో లోకమిచ్ఛన్తో బ్రాహ్మణాః ప్రవ్రజన్తిఇతి సర్వకర్మసంన్యాసం విధాయ తచ్ఛేషేణ కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతితత్ర ప్రాక్ దారపరిగ్రహాత్ పురుషః ఆత్మా ప్రాకృతో ధర్మజిజ్ఞాసోత్తరకాలం లోకత్రయసాధనమ్పుత్రమ్ , ద్విప్రకారం విత్తం మానుషం దైవం ; తత్ర మానుషం కర్మరూపం పితృలోకప్రాప్తిసాధనం విద్యాం దైవం విత్తం దేవలోకప్రాప్తిసాధనమ్సోఽకామయత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి అవిద్యాకామవత ఎవ సర్వాణి కర్మాణి శ్రౌతాదీని దర్శితానితేభ్యఃవ్యుత్థాయ, ప్రవ్రజన్తిఇతి వ్యుత్థానమాత్మానమేవ లోకమిచ్ఛతోఽకామస్య విహితమ్తదేతద్విభాగవచనమనుపపన్నం స్యాద్యది శ్రౌతకర్మజ్ఞానయోః సముచ్చయోఽభిప్రేతః స్యాద్భగవతః
తదసత్ ; జ్ఞానకర్మనిష్ఠయోర్విభాగవచనాద్బుద్ధిద్వయాశ్రయయోఃఅశోచ్యాన్’ (భ. గీ. ౨ । ౧౧) ఇత్యాదినా భగవతా యావత్ స్వధర్మమపి చావేక్ష్య’ (భ. గీ. ౨ । ౩౧) ఇత్యేతదన్తేన గ్రన్థేన యత్పరమార్థాత్మతత్త్వనిరూపణం కృతమ్ , తత్సాఙ్ఖ్యమ్తద్విషయా బుద్ధిః ఆత్మనో జన్మాదిషడ్విక్రియాభావాదకర్తా ఆత్మేతి ప్రకరణార్థనిరూపణాత్ యా జాయతే, సా సాఙ్ఖ్యా బుద్ధిఃసా యేషాం జ్ఞానినాముచితా భవతి, తే సాఙ్ఖ్యాఃఎతస్యా బుద్ధేః జన్మనః ప్రాక్ ఆత్మనో దేహాదివ్యతిరిక్తత్వకర్తృత్వభోక్తృత్వాద్యపేక్షో ధర్మాధర్మవివేకపూర్వకో మోక్షసాధనానుష్ఠానలక్షణో యోగఃతద్విషయా బుద్ధిః యోగబుద్ధిఃసా యేషాం కర్మిణాముచితా భవతి తే యోగినఃతథా భగవతా విభక్తే ద్వే బుద్ధీ నిర్దిష్టే ఎషా తేఽభిహితా సాఙ్‍ఖ్యే బుద్ధిర్యోగే త్విమాం శృణు’ (భ. గీ. ౨ । ౩౯) ఇతితయోశ్చ సాఙ్‍ఖ్యబుద్ధ్యాశ్రయాం జ్ఞానయోగేన నిష్ఠాం సాఙ్‍ఖ్యానాం విభక్తాం వక్ష్యతి పురా వేదాత్మనా మయా ప్రోక్తా’ (భ. గీ. ౩ । ౩) ఇతితథా యోగబుద్ధ్యాశ్రయాం కర్మయోగేన నిష్ఠాం విభక్తాం వక్ష్యతి — ‘కర్మయోగేన యోగినామ్ఇతిఎవం సాఙ్‍ఖ్యబుద్ధిం యోగబుద్ధిం ఆశ్రిత్య ద్వే నిష్ఠే విభక్తే భగవతైవ ఉక్తే జ్ఞానకర్మణోః కర్తృత్వాకర్తృత్వైకత్వానేకత్వబుద్ధ్యాశ్రయయోః యుగపదేకపురుషాశ్రయత్వాసమ్భవం పశ్యతాయథా ఎతద్విభాగవచనమ్ , తథైవ దర్శితం శాతపథీయే బ్రాహ్మణే — ‘ఎతమేవ ప్రవ్రాజినో లోకమిచ్ఛన్తో బ్రాహ్మణాః ప్రవ్రజన్తిఇతి సర్వకర్మసంన్యాసం విధాయ తచ్ఛేషేణ కిం ప్రజయా కరిష్యామో యేషాం నోఽయమాత్మాయం లోకః’ (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతితత్ర ప్రాక్ దారపరిగ్రహాత్ పురుషః ఆత్మా ప్రాకృతో ధర్మజిజ్ఞాసోత్తరకాలం లోకత్రయసాధనమ్పుత్రమ్ , ద్విప్రకారం విత్తం మానుషం దైవం ; తత్ర మానుషం కర్మరూపం పితృలోకప్రాప్తిసాధనం విద్యాం దైవం విత్తం దేవలోకప్రాప్తిసాధనమ్సోఽకామయత’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౭) ఇతి అవిద్యాకామవత ఎవ సర్వాణి కర్మాణి శ్రౌతాదీని దర్శితానితేభ్యఃవ్యుత్థాయ, ప్రవ్రజన్తిఇతి వ్యుత్థానమాత్మానమేవ లోకమిచ్ఛతోఽకామస్య విహితమ్తదేతద్విభాగవచనమనుపపన్నం స్యాద్యది శ్రౌతకర్మజ్ఞానయోః సముచ్చయోఽభిప్రేతః స్యాద్భగవతః

యత్ తావత్ ‘బ్రహ్మజ్ఞానం సేతికర్తవ్యతాకం, స్వఫలసాధకం, కరణత్వాత్’ ఇత్యనుమానం తద్దూషయతి -

తదసదితి ।

న హి శుక్తికాదిజ్ఞానమజ్ఞాననివృత్తౌ స్వఫలే సహకారి కిఞ్చిదపేక్షతే, తథా చ వ్యభిచారాదసాధకం కరణత్వమిత్యర్థః ।

యత్తు - గీతాశాస్త్రే సముచ్చయస్యైవ ప్రతిపాద్యతేతి ప్రతిజ్ఞాతమ్ , తదపి విభాగవచనవిరుద్ధమిత్యాహ -

జ్ఞానేతి ।

సాఙ్ఖ్యబుద్ధిర్యోగబుద్ధిశ్చేతి బుద్ధిద్వయమ్ । తత్ర సాఙ్ఖ్యబుద్ధ్యాశ్రయాం జ్ఞాననిష్ఠాం వ్యాఖ్యాతుం సాఙ్ఖ్యశబ్దార్థమాహ -

అశోచ్యానిత్యాదినేతి ।

‘అశోచ్యాన్’ (భ. భ. గీ. ౨-౧౧) ఇత్యాది ‘స్వధర్మమపి చావేక్ష్య’ (భ. భ. గీ. ౨-౩౧) ఇత్యేతదన్తం వాక్యం యావద్భవిష్యతి తావతా గ్రన్థేన యత్ పరమార్థభూతమాత్మతత్త్వం భగవతా నిరూపితమ్ , తత్ యయా సమ్యక్ ఖ్యాయతే - ప్రకాశ్యతే సా వైదికీ సమ్యగ్బుద్భిః సఙ్ఖ్యా । తయా ప్రకాశ్యత్వేన సమ్బన్ధి ప్రకృతం తత్త్వం సాఙ్ఖ్యమిత్యర్థః ।

సాఙ్ఖ్యశబ్దార్థముక్తవా తత్ప్రకాశికాం బుద్ధిం తద్వతశ్చ సాఙ్ఖ్యాన్ వ్యాకరోతి -

తద్విషయేతి ।

తద్విషయా బుద్ధిః సాఙ్ఖ్యబుద్ధిరితి సమ్బన్ధః ।

తామేవ ప్రకటయతి -

ఆత్మన ఇతి ।

‘న జాయతే మ్రియతే వా’ (భ. భ. గీ. ౨-౨౦) ఇత్యాదిప్రకరణార్థనిరూపణద్వారేణ ఆత్మనః షడ్భావవిక్రియాఽసమ్భవాత్ కూటస్థోఽసావితి యా బుద్ధిరుత్పద్యతే సా సాఙ్ఖ్యబుద్ధిః, తత్పరాః సంన్యాసినః సాఙ్ఖ్యా ఇత్యర్థః ।

సమ్ప్రతి యోగబుద్ధ్యాశ్రయాం కర్మనిష్ఠాం వ్యాఖ్యాతుకామో యోగశబ్దార్థమాహ   -

ఎతస్యా ఇతి ।

యథోక్తబుద్ధ్యుత్పత్తౌ విరోధాదేవానుష్ఠానాయోగాత్ తస్యాస్తన్నివర్తకత్వాత్ పూర్వమేవ తదుత్పత్తేరాత్మనో దేహాదివ్యతిరిక్తత్వాద్యపేక్షయా ధర్మాధర్మౌ నిష్కృష్య తేన ఈశ్వరారాధనరూపేణ కర్మణా పురుషో మోక్షాయ యుజ్యతే - యోగ్యః సమ్పద్యతే । తేన మోక్షసిద్ధయే పరమ్పరయా సాధనీభూతప్రాగుక్తధర్మానుష్ఠానాత్మకో యోగ ఇత్యర్థః ।

అథ యోగబుద్ధిం విభజన్ యోగినో విభజతే -

తద్విషయేతి ।

ఉక్తే బుద్ధిద్వయే భగవతోఽభిమతిం దర్శయతి -

తథా చేతి ।

సాఙ్ఖ్యబుద్ధ్యాశ్రయా జ్ఞాననిష్ఠేత్యేతదపి భగవతోఽభిమతమిత్యాహ -

తయోశ్చేతి ।

జ్ఞానమేవ యోగో జ్ఞానయోగః । తేన హి బ్రహ్మణా యుజ్యతే - తాదాత్మ్యమాపద్యతే । తేన సంన్యాసినాం నిష్ఠా - నిశ్చయేన స్థితిస్తాత్పర్యేణ పరిసమాప్తిః, తాం కర్మనిష్ఠాతో వ్యతిరిక్తాం నిష్ఠయోర్మధ్యే నిష్కృష్య భగవాన్ వక్ష్యతీతి యోజనా । ‘లోకేఽస్మిన్ ద్వివిధా నిష్ఠా పురా ప్రోక్తా మయాఽనఘ । జ్ఞానయోగేన సాఙ్ఖ్యానామ్’ (భ. భ. గీ. ౩-౩) ఇత్యేతద్వాక్యముక్తార్థవిషయమర్థతోఽనువదతి -

పురేతి ।

యోగబుద్ధ్యాశ్రయా కర్మనిష్ఠేత్యత్రాపి భగవదనుమతిమాదర్శయతి -

తథా చేతి ।

కర్మైవ యోగః కర్మయోగః । తేన  హి బుద్ధిశుద్ధిద్వారా మోక్షహేతుజ్ఞానాయ పుమాన్ యుజ్యతే । తేన నిష్ఠాం కర్మిణాం జ్ఞాననిష్ఠాతో విలక్షణాం కర్మయోగేనేత్యాదినా వక్ష్యతి భగవానితి యోజనా ।

నిష్ఠాద్వయం బుద్ధిద్వయాశ్రయం భగవతా విభజ్యోక్తముపసంహరతి -

ఎవమితి ।

కయా పునరనుపపత్త్యా భగవతా నిష్ఠాద్వయం విభజ్యోక్తమ్ ? ఇత్యాశఙ్క్యాహ -

జ్ఞానకర్మణోరితి ।

కర్మ హి కర్తృత్వానేకత్వబుద్ధ్యాశ్రయమ్ , జ్ఞానం పునరకర్తృత్వైకత్వబుద్ధ్యాశ్రయమ్ । తదుభయమిత్థం విరుద్ధసాధనసాధ్యత్వాత్ న ఎకావస్థస్యైవ పురుషస్య సమ్భవతి । అతో యుక్తమేవ తయోర్విభాగవచనమిత్యర్థః ।

భగవదుక్తవిభాగవచనస్య మూలత్వేన శ్రుతిముదాహరతి-

యథేతి ।

తత్ర జ్ఞాననిష్ఠావిషయం వాక్యం పఠతి -

ఎతమేవేతి ।

ప్రకృతమాత్మానం నిత్యవిజ్ఞప్తిస్వభావం వేదితుమిచ్ఛన్తః త్రివిధేఽపి కర్మఫలే వైతృష్ణ్యభాజః సర్వాణి కర్మాణి పరిత్యజ్య జ్ఞాననిష్ఠా భవన్తీతి పఞ్చమలకారస్వీకారేణ సంన్యాసవిధిం వివక్షిత్వా, తస్యైవ విధేః శేషేణార్థవాదేన ‘కిం ప్రజయా’ (బృ. ఉ. ౪-౪-౨౨) ఇత్యాదినా మోక్షఫలం జ్ఞానముక్తమిత్యర్థః ।

నను - ఫలాభావాత్ ప్రజాక్షేపో నోపపద్యతే, పుత్రేణైతల్లోకజయస్య వాక్యాన్తరసిద్ధత్వాత్ , ఇత్యాశఙ్క్య, విదుషాం ప్రజాసాధ్యమనుష్యలోకస్య ఆత్మవ్యతిరేకేణాభావాత్ , ఆత్మనశ్చాసాధ్యత్వాదాక్షేపో యుక్తిమానితి వివక్షిత్వాహ -

యేషామితి ।

ఇతి జ్ఞానం దర్శితమితి శేషః ।

తస్మిన్నేవ బ్రాహ్మణే కర్మనిష్ఠావిషయం వాక్యం దర్శయతి -

తత్రైవేతి ।

ప్రాకృతత్వమ్ - అతత్త్వదర్శిత్వేనాజ్ఞత్వమ్ । స చ బ్రహ్మచారీ సన్ గురుసమీపే యథావిధి వేదమధీత్య అర్థజ్ఞానార్థం ధర్మజిజ్ఞాసాం కృత్వా తదుత్తరకాలం లోకత్రయప్రాప్తిసాధనం పుత్రాదిత్రయం ‘సోఽకామయత జాయా మే స్యాత్’ (బృ. ఉ. ౧-౪-౧౭) ఇత్యాదినా కామితవానితి శ్రుతమిత్యర్థః ।

విత్తం విభజతే -

ద్విప్రకారమితి ।

తదేవ ప్రకారద్వైరూప్యమాహ -

మానుషమితి ।

మానుషం విత్తం వ్యాచష్టే -

కర్మరూపమితి ।

తస్య ఫలపర్యవసాయిత్వమాహ -

పితృలోకేతి ।

దైవం విత్తం విభజతే -

విద్యాం చేతి ।

తస్యాపి ఫలనిష్ఠత్వమాహ -

దేవేతి ।

కర్మనిష్ఠావిషయత్వేనోదాహృతశ్రుతేస్తాత్పర్యమాహ -

అవిద్యేతి ।

అజ్ఞస్య కామనావిశిష్టస్యైవ కర్మాణి ‘సోఽకామయత’ (బృ. ఉ. ౧-౪-౧౭) ఇత్యాదినా దర్శితానీత్యర్థః ।

జ్ఞాననిష్ఠావిషయత్వేన దర్శితశ్రుతేరపి తాత్పర్యం దర్శయతి -

తేభ్య ఇతి ।

కర్మసు విరక్తస్యైవ సంన్యాస - పూర్వికా జ్ఞాననిష్ఠా ప్రాగుదాహృతశ్రుత్యా దర్శితేత్యర్థః ।

అవస్థాభేదేన జ్ఞానకర్మణోర్భిన్నాధికారత్వస్య శ్రుతత్వాత్ తన్మూలేన భగవతో విభాగవచనేన శాస్త్రస్య సముచ్చయపరత్వం ప్రతిజ్ఞాతమపబాధితమితి సాధితమ్ । కిఞ్చ సముచ్చయో జ్ఞానస్య శ్రౌతేన, స్మార్తేన వా కర్మణా వివక్ష్యతే ? యది ప్రథమస్తత్రాహ -

తదేతదితి ।